อิสยาห์ 57

New Thai Version

57 ผู้มีความชอบธรรมสิ้นชีวิต
    และไม่มีใครใส่ใจ
พวกที่เชื่อในพระเจ้าถูกพรากจากไป
    โดยไม่มีใครเข้าใจ
เพราะผู้มีความชอบธรรมถูกนำไปจากความวิบัติ
²     เขาไปสู่ความสงบ
พวกเขาพักผ่อนบนเตียงนอน
    ผู้ดำเนินในความเที่ยงธรรม
³ “แต่พวกเจ้าที่เป็นบุตรของหญิงใช้วิทยาคม จงมานี่
    เจ้าเป็นเชื้อสายของผู้ผิดประเวณีและผู้หญิงปล่อยตัว
⁴ เจ้ากำลังล้อเลียนใคร
    เจ้าเปิดปากกว้าง
    และแลบลิ้นต่อว่าใคร
เจ้าเป็นลูกๆ ของพวกฝ่าฝืน
    เชื้อสายแห่งความหลอกลวงมิใช่หรือ
⁵ พวกเจ้ามัวเมาอยู่ในความใคร่ท่ามกลางต้นโอ๊ก
    ที่ใต้ต้นไม้เขียวชอุ่มทุกต้น
เจ้าสังหารลูกๆ ของเจ้าในหุบเขา
    ที่ใต้ผาหิน
⁶ ส่วนแบ่งที่เจ้าจะได้รับอยู่ท่ามกลางหินเรียบของหุบเขา
    เจ้าเทเครื่องดื่มบูชา
    และเจ้านำเครื่องธัญญบูชามาให้สิ่งเหล่านั้น
    นั่นแหละที่เป็นของเจ้า
เราควรจะเปลี่ยนใจเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ
⁷ เจ้าตั้งเตียงของเจ้าไว้บนภูเขาสูงและตระหง่าน
    และเจ้าขึ้นไปมอบเครื่องสักการะที่นั่น
⁸ เจ้าได้ติดเครื่องหมายของชาติอื่น
    ที่หลังประตูและวงกบประตู
เพราะเจ้าทิ้งเราไป จึงได้เลิกที่นอนของเจ้าขึ้น
    เจ้าขึ้นไปบนนั้นและเบิ่งกว้าง
และเจ้าได้ทำพันธสัญญาระหว่างเจ้ากับพวกเขา
    เจ้ารักเตียงนอนของพวกเขา
    เจ้าได้มองดูความเปลือยเปล่า
⁹ เจ้านำน้ำมันไปมอบให้แก่กษัตริย์
    และเพิ่มน้ำหอมให้มากขึ้น
เจ้าให้บรรดาผู้ส่งสาสน์ไปไกล
    และให้ลงไปจนถึงแดนคนตาย
¹⁰ เจ้าเหนื่อยอ่อนเพราะการเดินทางที่ยาวไกล
    แต่เจ้าไม่ได้พูดว่า ‘สิ้นความหวัง’
เจ้าพบชีวิตใหม่ให้กับพละกำลังของเจ้า
    เจ้าจึงไม่เป็นลมล้มเจ็บ

“จงสร้างถนนขึ้น สร้างถนนขึ้น จงเตรียมถนน
    จงยกสิ่งขวางกั้นออกจากทางของชนชาติของเรา”
¹⁵ เพราะองค์ผู้สูงส่ง ผู้ได้รับการยกย่อง ผู้ดำรงชีวิตชั่วนิรันดร์กาล
    ซึ่งมีพระนามว่า องค์ผู้บริสุทธิ์ กล่าวดังนี้ว่า
“เราอาศัยอยู่ในที่สูงและบริสุทธิ์
    และอยู่กับผู้ที่สำนึกผิด และถ่อมตัวในฝ่ายวิญญาณด้วย
เพื่อให้วิญญาณของผู้ถ่อมตนฟื้นขึ้นมาอีก
    และเพื่อให้ใจของผู้สำนึกผิดฟื้นขึ้นมาอีก
¹⁶ เพราะเราจะไม่ราวีไปตลอดกาล
    หรือจะโกรธกริ้วเสมอไป
มิฉะนั้นจิตวิญญาณของมนุษย์จะสิ้นไป
    ลมหายใจแห่งชีวิตที่เราสร้างขึ้นมา
¹⁷ เพราะสิ่งที่เขาได้มาจากความไม่เป็นธรรมเป็นความชั่ว
    เราจึงโกรธกริ้วและลงโทษเขา เราซ่อนหน้าและโกรธนัก
    แต่เขาก็หันออกห่างไปในทางที่หัวใจของเขาเรียกร้อง
¹⁸ เราได้เห็นวิถีทางของเขา แต่เราจะรักษาเขาให้หายขาด
    เราจะนำทางเขาไปและให้กำลังใจเขาและคนที่ร้องคร่ำครวญ
¹⁹     จะทำให้เขากล่าวคำสรรเสริญ
สันติสุข สันติสุขจงบังเกิดแก่ผู้ที่อยู่ใกล้และไกล”
    พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น
    “และเราจะรักษาเขาให้หายขาด”
²⁰ แต่พวกคนชั่วเป็นเหมือนทะเลที่ซัดไปมา
    เพราะทะเลจะเงียบสงบไม่ได้
    และคลื่นทะเลซัดตม และขี้ดินตลบขึ้นมา
²¹ พระเจ้าของข้าพเจ้ากล่าวว่า
    “ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่ว”