46 ต่อหน้าพระเจ้า พระเบลต้องก้มกราบลง พระเนโบ ต้องหมอบตัวลง
    รูปเคารพของพระทั้งสองนี้จะต้องวางอยู่บนพวกสัตว์และวัว
พวกรูปเคารพที่เจ้าหามแห่แหนไปมานั้น
    ตอนนี้กำลังถูกบรรทุกอยู่บนพวกสัตว์ที่เหน็ดเหนื่อยนั้น
² พวกมันต้องหมอบตัวลงและต้องก้มกราบลงด้วยกัน
    พวกพระนั้นไม่สามารถช่วยกู้รูปปั้นของตนเองได้
    พระพวกนั้นเองก็ตกไปเป็นเชลยเหมือนกัน
³ พระยาห์เวห์พูดว่า “ครอบครัวยาโคบเอ๋ย
    คือพวกที่ยังเหลือรอดในครอบครัวของอิสราเอล ฟังเราให้ดี
เราได้แบกพวกเจ้าตั้งแต่เจ้าเกิดมา
    เราได้แบกพวกเจ้าตั้งแต่เจ้าคลอดจากครรภ์มา
⁴ จนกระทั่งเจ้าแก่เฒ่า เราก็คือพระองค์นั้น
    ถึงแม้ผมของเจ้าจะขาวไป เราก็ยังจะแบกเจ้าอยู่
เราได้สร้างเจ้ามา เราจะดูแลเจ้า
    เราจะแบกเจ้าและช่วยเจ้าให้รอด
⁵ เจ้าจะเอาเราไปเปรียบกับใคร ใครจะมาเทียบเทียมกับเราได้
    เจ้าจะเปรียบเทียบเรากับใคร และทำยังกับว่าเหมือนกันอย่างนั้นหรือ
⁶ คนพวกนั้นที่เททองมากมายออกจากถุง
    และเอาเงินมาชั่งบนตราชั่ง
ได้จ้างช่างทองมาคนหนึ่งมาสร้างมันขึ้นเป็นพระ
    แล้วพวกเขาก็ก้มกราบนมัสการมัน
⁷ พวกเขายกมันใส่บ่าและแบกมันไป
    แล้วไปวางไว้ในที่ของมัน
    มันก็ตั้งอยู่ที่นั่นไม่กระดุกกระดิกไปไหน
ถ้ามีคนมาร้องขอความช่วยเหลือจากมัน
    มันก็ไม่ตอบ
    มันไม่สามารถช่วยใครให้พ้นจากความเดือดร้อนได้เลย
⁸ เจ้าพวกชอบกบฏทั้งหลาย จดจำเรื่องนี้ไว้ให้ดี และกล้าหาญไว้
    ให้หวนคิดอยู่เสมอในใจ
⁹ คือให้จดจำเรื่องเหล่านั้นที่เราได้ทำตั้งแต่สมัยโบราณ
    เพราะเราเป็นพระเจ้า ไม่มีพระเจ้าอื่นอีก
    เราเป็นพระเจ้า ไม่มีใครเหมือนเรา
¹⁰ เราได้ทำนายตอนจบไว้ตั้งแต่เริ่มต้นเลย
    ตั้งแต่สมัยโบราณ เราได้บอกเจ้าถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
เราบอกว่า ‘เมื่อเราวางแผน มันก็จะเกิดขึ้นตามนั้น
    เราจะทำทุกสิ่งที่เราอยากจะทำ’
¹¹ เราได้เรียกนกอินทรีตัวหนึ่งมาจากทางตะวันออก
    คือเรียกชายคนหนึ่งจากแดนไกลให้มาทำตามแผน
เราได้พูดเอาไว้ และเราจะทำให้มันเกิดตามนั้น
    เราได้วางแผนไว้ และเราจะทำมัน
¹² พวกเจ้าหัวดื้อ
    พวกเจ้าที่คิดว่าความรอดอยู่ห่างไกล ฟังเราให้ดี
¹³ เราได้เอาความรอดของเรามาใกล้แล้ว มันอยู่ไม่ไกล
    และความรอดของเราก็ไม่ล่าช้าด้วย
เราจะเอาความรอดมาไว้ที่ศิโยน
    และเราจะให้สง่าราศีของเรากับอิสราเอล”