² โอ พระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์กรุณาต่อพวกเรา
    พวกเรารอคอยพระองค์
ขอพระองค์เป็นกำลังของเราทุกเช้า
    ให้พวกเราได้รับความรอดพ้นในยามทุกข์ด้วย
³ บรรดาชนชาติเผ่นหนีเมื่อได้ยินเสียงคำราม
    เมื่อพระองค์ลุกขึ้น บรรดาประชาชาติก็กระเจิดกระเจิงไป
⁴ ของที่พวกท่านริบมาได้ก็ถูกกวาดไปเหมือนกับที่ตัวบุ้งกัดกิน
    มันถูกตะครุบเหมือนพวกตั๊กแตนกระโดดตะครุบ

⁵ พระผู้เป็นเจ้าได้รับการยกย่อง เพราะพระองค์พำนักอยู่เบื้องบน
    พระองค์จะให้ศิโยนอิ่มเอิบด้วยความเป็นธรรมและความชอบธรรม
⁶ และพระองค์จะเป็นความมั่นคงแห่งช่วงเวลาของท่าน
    อุดมด้วยความรอดพ้น สติปัญญา และความรู้
    ความเกรงกลัวในพระผู้เป็นเจ้าเป็นสมบัติอันมีค่าของศิโยน

⁷ ดูเถิด บรรดาวีรบุรุษของพวกเขาร้องไห้อยู่ที่ถนน
    บรรดาผู้ส่งสาสน์แห่งสันติร่ำไห้อย่างขมขื่น
⁸ ถนนหนทางตกอยู่ในสภาพร้าง
    ผู้คนหยุดเดินทาง
ไม่รักษาพันธสัญญา
    ดูหมิ่นเมืองทั้งหลาย
    ไร้ความนับถือต่อเพื่อนมนุษย์
⁹ แผ่นดินเศร้าโศกและทรุดโทรม
    เลบานอนอับอายและเหี่ยวเฉา
ชาโรนเป็นเหมือนอาราบาห์
    บาชานและคาร์เมลสลัดใบ

¹⁰ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “บัดนี้ เราจะลุกขึ้น
    บัดนี้ เราจะแสดงอานุภาพของเรา
    บัดนี้ เราจะได้รับการยกย่อง
¹¹ ความคิดของพวกเจ้าเป็นเพียงแกลบ
    และพวกเจ้าผลิตได้ก็เพียงฟาง
    ลมหายใจของเจ้าเป็นไฟที่จะเผาไหม้ตัวเจ้าเอง
¹² และบรรดาชนชาติก็จะเหมือนถูกเผาจนเป็นปูน
    เหมือนพุ่มไม้หนามที่ถูกตัดทิ้ง แล้วถูกไฟเผา

¹³ พวกเจ้าที่อยู่ห่างไกล จงฟังว่า เราได้ทำอะไร
    และพวกเจ้าที่อยู่ใกล้ จงเรียนรู้ถึงอานุภาพของเรา”
¹⁴ พวกคนบาปในศิโยนกลัว
    คนที่ไร้คุณธรรมสั่นสะท้านยิ่งนัก
“ใครในพวกเราที่สามารถอยู่กับไฟที่เผาผลาญได้
    ใครในพวกเราที่สามารถอยู่กับไฟที่เผาไหม้อยู่ตลอดกาล”
¹⁵ ผู้ที่ดำเนินชีวิตด้วยความชอบธรรม
    และพูดตามความถูกต้อง
ผู้ที่ดูแคลนผลประโยชน์ที่ได้จากการกดขี่ข่มเหง
    ผู้ที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการรับสินบน
ผู้ที่ไม่ยินยอมรับฟังเรื่องการฆ่าฟัน
    และปิดตาไม่เห็นด้วยกับสิ่งชั่วร้าย
¹⁶ เขาจะอยู่ในที่สูง
    ป้อมปราการหินจะเป็นที่ป้องกันของเขา
เขาจะได้รับอาหาร
    และน้ำที่เตรียมพร้อมไว้ให้แล้ว

¹⁷ ดวงตาของท่านจะเห็นความงามขององค์กษัตริย์
    เขาทั้งหลายจะเห็นแผ่นดินที่แผ่กว้างออกไปไกล
¹⁸ จิตใจของท่านจะหวนกลับไปใคร่ครวญเรื่องน่ากลัว
    “คนนับอยู่ที่ไหน
คนชั่งของกำนัลอยู่ที่ไหน
    คนนับจำนวนหอคอยอยู่ที่ไหน”
¹⁹ ท่านจะไม่เห็นชนชาติยโสอีกต่อไป
    ชนชาติที่พูดภาษาไม่ชัดเจน
    ลิ้นของเขาตะกุกตะกักทำให้ท่านไม่เข้าใจ
²⁰ ดูเถิด ศิโยน เมืองแห่งการฉลองเทศกาลต่างๆ
    ดวงตาของท่านจะเห็นเยรูซาเล็ม
    ที่อยู่อาศัยซึ่งไร้ความยากลำบาก กระโจมที่ไม่ถูกขยับเขยื้อน
ไม่มีวันที่ใครจะถอนหมุดออกได้
    เชือกโยงกระโจมก็จะไม่ขาด
²¹ แต่พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่จะอยู่ที่นั่นเพื่อพวกเรา
    เป็นที่ซึ่งมีแม่น้ำลำธารกว้างใหญ่
ไม่มีเรือแจวจะล่องไปได้
    หรือเรือขนาดใหญ่จะผ่านได้
²² เพราะพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้พิพากษาของพวกเรา
    พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ตั้งกฎ
พระผู้เป็นเจ้าเป็นกษัตริย์ของพวกเรา
    พระองค์จะช่วยพวกเราให้รอดพ้น

²³ เชือกโยงของท่านผูกไม่แน่น
    ทำให้เสากระโดงโอนเอน
    และกางใบไม่ได้
ครั้นแล้วพวกเขาก็จะแบ่งปันของที่ริบมาได้มากมาย
    แม้คนง่อยเปลี้ยก็จะได้รับส่วนแบ่งนั้นด้วย
²⁴ และไม่มีผู้อยู่อาศัยคนใดจะพูดว่า “ฉันป่วย”
    ชนชาติที่อาศัยอยู่ที่นั่นจะได้รับอภัยความผิดบาป