“ผู้บีบบังคับได้หยุดชะงักแล้ว
    ความเดือดดาลของท่านหยุดชะงักอย่างไรหนอ
⁵ พระผู้เป็นเจ้าได้หักไม้เท้าของคนชั่วแล้ว
    คือคทาของบรรดาผู้ปกครอง
⁶ ที่ฆ่าบรรดาชนชาติด้วยความเกรี้ยวกราด
    อย่างไม่หยุดยั้ง
ที่ปกครองบรรดาประชาชาติในความโกรธ
    ด้วยการกดขี่ข่มเหงอย่างโหดเหี้ยม
⁷ ทั้งโลกอยู่ในความเงียบสงบ
    ผู้คนเบิกบานด้วยเสียงเพลง
⁸ ต้นสนโห่ร้องยินดี
    ต้นซีดาร์แห่งเลบานอนพูดว่า
‘ตั้งแต่ท่านถูกปราบ
    ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาโจมตีพวกเราอีก’
⁹ แดนคนตายเบื้องล่างตื่นเต้น
    ที่จะพบท่านเมื่อท่านไปถึง
มันกระตุ้นเหล่าวิญญาณที่จากไปให้มาต้อนรับท่าน
    วิญญาณของคนที่เคยเป็นหัวหน้าของแผ่นดินโลก
มันทำให้บรรดากษัตริย์ของประชาชาติทั้งปวงลุกขึ้นจากบัลลังก์
¹⁰ ทุกคนที่นั่นจะกล่าวกับท่านว่า
    ‘ท่านก็กลายเป็นผู้อ่อนแอเหมือนพวกเรา
    ท่านกลายมาเป็นเหมือนพวกเราแล้ว’
¹¹ ความยโสของท่านถูกฉุดลงสู่แดนคนตาย
    พร้อมกับเสียงพิณสิบสายของท่าน
ตัวดักแด้ถูกปูเป็นฟูกให้แก่ท่าน
    และตัวหนอนก็จะเป็นผ้าห่มตัวท่าน
¹² โอ ดาวแห่งแสงสว่าง บุตรแห่งอรุณรุ่ง
    ท่านหล่นลงมาจากสวรรค์อย่างไรหนอ
ท่านถูกตัดออกให้ตกลงสู่พื้นอย่างไรหนอ
    ท่านผู้ครั้งหนึ่งเคยปราบบรรดาประชาชาติ
¹³ ท่านคิดในใจว่า
    ‘เราจะขึ้นไปบนสวรรค์
เหนือดวงดาวของพระเจ้า
    เราจะตั้งบัลลังก์ของเราบนที่สูง
เราจะนั่งบนภูเขาแห่งเทพเจ้าทั้งหลาย
    ที่อยู่ไกลโพ้นเหนือสุด
¹⁴ เราจะขึ้นไปสูงกว่าหมู่เมฆ
    เราจะตั้งตนเทียบเท่าพระเจ้าผู้สูงสุด’
¹⁵ แต่ท่านกลับถูกนำลงไปยังแดนคนตาย
    ยังส่วนลึกสุดของหลุมลึกแห่งแดนคนตาย
¹⁶ บรรดาผู้ที่เห็นท่านจะจ้องดูท่าน
    และครุ่นคิดถึงตัวท่านว่า
‘คนนี้น่ะหรือที่ทำให้โลกสั่นสะท้าน
    และทำให้อาณาจักรทั้งหลายสั่นสะเทือน
¹⁷ ทำให้โลกกลายเป็นถิ่นทุรกันดาร
    และทำเมืองให้พังพินาศ
    และไม่ปล่อยให้นักโทษกลับบ้าน’
¹⁸ กษัตริย์ทั้งปวงของบรรดาประชาชาติสิ้นชีวิตอย่างมีเกียรติ
    ต่างก็อยู่ในถ้ำฝังศพของตน
¹⁹ แต่ท่านถูกเหวี่ยงไกลออกไปจากหลุมศพของท่าน
    เหมือนกิ่งไม้ที่ถูกตัดทิ้งจากต้น
เป็นเหมือนเสื้อผ้าของคนที่ถูกดาบแทง
    เหมือนคนที่ลงไปในหลุมลึกที่สุด
    และเหมือนซากศพที่ถูกเหยียบย่ำ
²⁰ ท่านจะไม่ถูกฝังด้วยกันกับกษัตริย์อื่นๆ
    เพราะท่านได้ทำให้แผ่นดินของท่านพินาศย่อยยับ
    ท่านฆ่าชนชาติของท่าน

“เรามุ่งหมายอย่างไร
    มันก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
และเราวางแผนอย่างไร
    มันก็จะเป็นไปตามนั้น
²⁵ เราจะทำให้อัสซีเรียพินาศย่อยยับในแผ่นดินของเรา
    และเหยียบย่ำเขาบนภูเขาของเรา
และแอกของเขาจะหลุดออกจากชนชาติของเรา
    และจะปลดภาระออกจากบ่าของพวกเขา”

²⁹ “โอ ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทุกคนอย่ายินดีเลย
    ที่ไม้ตะบองซึ่งทุบตีเจ้าหักแล้ว
เพราะงูพิษตัวหนึ่งจะผุดขึ้นจากรากเหง้าของงู
    และผลของมันจะเป็นงูพิษร้ายซึ่งพุ่งฉกอย่างร้อนรน
³⁰ และผู้อัตคัดขัดสนที่สุดจะมีอย่างอุดมสมบูรณ์
    และผู้ยากไร้จะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะฆ่ารากเหง้าของเจ้าด้วยความอดอยาก
    และมันจะสังหารคนที่เหลืออยู่