สุภาษิต 7

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

⁶ เรามองผ่านช่องไม้ระแนงลงมาด้านล่าง
    จากหน้าต่างบ้านชั้นบนของเรา
⁷ เรามองเห็นพวกคนหนุ่มบางคนที่อ่อนต่อโลก
    ในกลุ่มนี้เราสังเกตเห็นคนหนึ่ง
    ที่ไม่มีสมองคิด
⁸ เขากำลังเดินไปตามถนน และมาใกล้มุมถนนที่อยู่ใกล้กับบ้านของหญิงคนหนึ่ง
    เขาเลี้ยวไปตามถนนที่ผ่านบ้านของหญิงคนนั้น
⁹ ในช่วงเวลาพลบค่ำในยามค่ำคืน
    ความมืดมิดย่างกรายเข้ามา
¹⁰ ทันใดนั้น หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาหาเขา
    แต่งตัวอย่างกับโสเภณี ในใจเธอเต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย
¹¹ เธอจัดจ้าน ดื้อด้าน
    เท้าของเธออยู่ไม่ติดบ้าน
¹² เดี๋ยวก็อยู่ตามถนน เดี๋ยวก็อยู่ตามลานเมือง
    เธอดักซุ่มอยู่ทุกซอกทุกมุม
¹³ เธอคว้าตัวเขาเข้ามาจูบ
    แล้วพูดกับเขาอย่างหน้าด้านๆว่า
¹⁴ “วันนี้ฉันได้ถวายเครื่องสังสรรค์บูชาเพื่อแก้บนไปแล้ว
    ฉันจึงมีเนื้ออย่างเหลือเฟืออยู่ที่บ้าน
¹⁵ ฉันก็เลยออกมามองหาท่าน
    และฉันก็พบท่านจนได้
¹⁶ นี่แน่ะ ฉันปูผ้าคลุมเตียงเอาไว้
    ด้วยผ้าลินินย้อมสีของอียิปต์
¹⁷ ฉันมีกำยานหอม น้ำหอมจากตะวันออก และอบเชย
    ฉันได้พรมพวกมันลงบนที่นอน
¹⁸ มาเถิด ให้เรามาดื่มด่ำกับความรักของเราจนรุ่งเช้า
    ให้เราไปสนุกสนานกับความรักของเรากันเถิด
¹⁹ เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน
    เขาเดินทางไปไกลแสนไกล
²⁰ เขาเอาถุงเงินติดตัวไปด้วย
    เขาจะไม่กลับบ้านจนกว่าจะถึงวันพระจันทร์เต็มดวง”
²¹ เธอยั่วยวนเขาและหว่านเสน่ห์ใส่เขา
    และเกลี้ยกล่อมเขาด้วยคำพูดที่รื่นหู
²² แล้วเขาก็ตามเธอไปทันที
    เหมือนกับวัวตัวผู้ที่เดินไปให้เขาฆ่า
เหมือนกับกวางหนุ่มที่เดินไปติดกับดัก
²³     แล้วลูกธนูแทงทะลุเข้าไปในตับของมัน
เขาเปรียบเหมือนนกที่รี่เข้าสู่ตาข่าย
    เขาไม่รู้ตัวว่าเขาจะต้องชดใช้ความผิดนี้ด้วยชีวิต

²⁴ ดังนั้น ลูกๆเอ๋ย ฟังเราให้ดี
    ให้ตั้งใจฟังคำพูดจากปากของเราให้ดี
²⁵ อย่าปล่อยใจของเจ้าหันไปในทางของเธอ
    อย่าได้พลัดหลงเข้าไปในทางของเธอ
²⁶ เพราะเธอได้ทำให้ผู้คนล้มตายมามากแล้ว
    มีคนอีกมากมายที่ตกเป็นเหยื่อของเธอ
²⁷ บ้านของเธอนั้นเป็นหนทางไปสู่หลุมฝังศพ
    ห้องนอนของเธอนำไปสู่แดนคนตาย