5 ลูกเอ๋ย ให้สนใจสติปัญญาของเรา
    เงี่ยหูฟังความรู้ความเข้าใจของเราให้ดี
² แล้วเจ้าจะได้คิดรอบคอบ
    และริมฝีปากของเจ้าจะพูดด้วยความรู้แท้จริง
³ เพราะริมฝีปากของเมียคนอื่นนั้น^[a] หยาดเยิ้มด้วยน้ำผึ้ง
    และคำพูดของเธอก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมันมะกอก
⁴ แต่สุดท้ายแล้วเธอจะขมเหมือนกับบอระเพ็ด
    และเจ็บปวดเหมือนดาบสองคม
⁵ เท้าของเธอนั้นเดินไปสู่ความตาย
    ทุกย่างก้าวของเธอตรงดิ่งไปยังแดนคนตาย
⁶ เธอไม่ยอมเดินตรงไปยังหนทางที่นำไปสู่ชีวิต
    หนทางของเธอนั้นคดเคี้ยว แต่เธอก็ไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
⁷ ดังนั้น ลูกๆเอ๋ย ฟังเราให้ดี
    และอย่าได้หันเหไปจากคำพูดทั้งหลายของเรา
⁸ อยู่ให้ห่างไกลจากผู้หญิงอย่างนั้น
    และอย่าเข้าไปใกล้ประตูบ้านของเธอ
⁹ ไม่อย่างนั้น ชื่อเสียงเกียรติยศของเจ้าก็จะตกไปเป็นของคนอื่น
    และเจ้าจะสูญเสียเดือนปีของเจ้าให้กับคนที่โหดร้าย
¹⁰ พวกคนแปลกหน้าจะฮุบทรัพย์สมบัติของเจ้าจนอิ่มหนำ
    ทรัพย์สมบัติที่เจ้าหามาได้ด้วยความยากลำบากก็จะตกไปอยู่ในบ้านของคนอื่น
¹¹ ในที่สุดเจ้าจะร้องครวญคราง
    เมื่อเนื้อหนังและร่างกายของเจ้าถูกทำลาย
¹² แล้วเจ้าจะพูดว่า “ข้าเคยเกลียดชังคำสั่งสอน
    และใจข้าก็เหยียดหยามการว่ากล่าวตักเตือน
¹³ ข้าไม่เชื่อฟังพวกครูข้า
    และไม่ยอมเงี่ยหูฟังครูผู้แนะนำข้า
¹⁴ ข้าก็เลยเจอกับปัญหาร้อยแปดอย่างรวดเร็ว
    แล้วต้องอับอายขายหน้าต่อหน้าที่ชุมนุมชน”
¹⁵ ดังนั้นให้ดื่มน้ำ^[b]จากบ่อเก็บน้ำของเจ้าเอง
    เป็นน้ำใสบริสุทธิ์จากบ่อของเจ้าเอง
¹⁶ ไม่อย่างนั้น ตาน้ำของเจ้าอาจจะไหลนองไปตามท้องถนน
    และสายน้ำของเจ้าอาจจะไหลนองไปในที่ลานเมือง
¹⁷ ให้สายน้ำนั้นเป็นของเจ้าแต่เพียงผู้เดียว
    อย่าแบ่งปันกับคนอื่น
¹⁸ ขอให้ตาน้ำของเจ้าได้รับพร
    ขอให้เสพสุขกับภรรยาที่เจ้าแต่งตอนเป็นหนุ่ม
¹⁹ เธอเป็นเหมือนกวางเพศเมียที่เย้ายวนใจ หรือเลียงผาที่สง่างาม
    ขอให้เต้าของเธอนั้นดับกระหายเจ้าเสมอ
    ขอให้เมามันกับการร่วมรักกับนางอยู่สม่ำเสมอ
²⁰ ลูกพ่อ ทำไมจะต้องไปเมามันกับหญิงอื่น
    และโอบกอดสองเต้าของหญิงชู้เล่า
²¹ เพราะวิถีทางของแต่ละคน หนีไม่พ้นสายตาของพระยาห์เวห์หรอก
    พระองค์ตรวจสอบทุกย่างก้าวของเขา
²² ความชั่วที่เขาทำเป็นกับดักสำหรับตัวเขาเอง
    เขาติดอยู่กับตาข่ายแห่งความบาปของตัวเขาเอง
²³ เขาตายไปเพราะขาดการควบคุมตนเอง
    และหลงทางไปเพราะความงี่เง่าของตนเอง