² ลูกแม่ ฟังแม่ให้ดี
    ลูกที่เกิดมาจากท้องของแม่ ฟังแม่ให้ดี
    ลูกที่แม่ได้อธิษฐานขอมา ฟังแม่ให้ดี
³ ลูกแม่ อย่าไปหมดเรี่ยวแรงกับพวกผู้หญิง
    อย่าสูญเสียพละกำลังของลูกให้กับ
    ผู้หญิงพวกนั้นที่ทำลายพวกกษัตริย์
⁴ เลมูเอลเอ๋ย มันไม่เหมาะสมที่พวกกษัตริย์จะดื่มเหล้าองุ่นหรอก
    พวกผู้นำไม่ควรจะหวนหาเบียร์
⁵ กลัวว่าเมื่อเขาดื่มเข้าไปแล้ว จะทำให้เขาลืมข้อกฎหมาย
    แล้วไปทำให้คนจนไม่ได้รับสิทธิ์ที่ควรจะได้
⁶ เอาเบียร์ไปให้กับคนที่กำลังจะพินาศสิ
    และเอาเหล้าองุ่นไปให้กับคนที่สิ้นหวังสิ
⁷ ให้เขาดื่มเพื่อลืมความยากจนของเขา
    แล้วเขาจะได้ลืมปัญหาของเขาจนหมดสิ้น
⁸ อ้าปากพูดแทนคนที่ไม่มีสิทธิไม่มีเสียง
    เพื่อสิทธิของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย
⁹ อ้าปากของลูก พิพากษาอย่างยุติธรรม
    และปกป้องสิทธิให้กับคนยากจนและคนขัดสน

¹⁰ เมียที่ดีๆนั้น หาได้ยากมาก
    เธอมีค่ายิ่งกว่าทับทิมมากนัก
¹¹ จิตใจของสามีเธอก็ไว้วางใจในตัวเธอ
    และเขาไม่ขาดสิ่งดีอะไรเลย
¹² ตลอดชีวิตของเธอ
    เธอนำประโยชน์มาให้เขา
    ไม่ใช่ความเสียหาย
¹³ เธอหาขนแกะและปอ เอามาทำเสื้อผ้า
    และเธอก็ทำงานด้วยมืออย่างมีความสุข
¹⁴ เธอเป็นเหมือนพวกเรือสินค้า
    เธอนำอาหารมาจากที่ห่างไกล
¹⁵ เธอลุกขึ้นแต่เช้ามืด
    เธอจัดเตรียมอาหารให้กับครัวเรือนของเธอ
    และแบ่งงานให้กับพวกสาวใช้ทำ
¹⁶ เธอสำรวจไร่นาอย่างถี่ถ้วน แล้วซื้อมันมา และเธอก็ปลูกสวนองุ่นไว้ที่นั่น
    เธอทำทั้งหมดนี้ด้วยเงินที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง
¹⁷ เธอเตรียมตัวทำงานอย่างขยันขันแข็ง
    และทุ่มเททำงานด้วยพละกำลังของเธอ
¹⁸ เธอรู้ว่าการค้าของเธอมีกำไร
    เธอทำงานทั้งวันทั้งคืน ตะเกียงไม่เคยดับ
¹⁹ เธอจับไม้พันด้าย
    และเธอก็ปั่นด้ายทำเสื้อเอง
²⁰ เธอหยิบยื่นให้กับคนยากจน
    และเธอก็ยื่นมือเข้าช่วยคนขัดสน
²¹ เมื่อหิมะตก เธอก็ไม่กลัวว่า ครัวเรือนของเธอจะหนาว
    เพราะเธอได้เตรียมเสื้อผ้าอย่างดี
    ที่ทำจากขนแกะสีแดงเข้ม
    ให้กับครัวเรือนของเธอแล้ว
²² เธอทำผ้าปูที่นอนเอง
    เสื้อผ้าของเธอก็เป็นผ้าลินินสีม่วงอย่างดี
²³ สามีของเธอเป็นที่นับถือที่ประตูเมือง
    เขานั่งอยู่ท่ามกลางผู้อาวุโสของแผ่นดิน
²⁴ เธอทำเสื้อผ้าลินินและขายพวกมัน
    และเธอก็จัดหาผ้าคาดเอวมาขายส่งให้กับพ่อค้า
²⁵ ทุกคนมองว่าเธอมีพละกำลังและศักดิ์ศรี
    เธอหัวเราะให้กับอนาคตที่กำลังจะมาถึง
²⁶ เธออ้าปากพูดด้วยสติปัญญา
    และลิ้นของเธอสอนอย่างสุภาพอ่อนโยน
²⁷ เธอคอยควบคุมดูแลการงานต่างๆในครัวเรือนของเธอ
    เธอกินอาหารที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง
²⁸ ลูกๆของเธอยืนขึ้นพูดให้เกียรติกับเธอ
    สามีของเธอก็ทำอย่างนั้นด้วย
    และเขาก็ชมเธอ
²⁹ ว่า “มีผู้หญิงจำนวนมากที่พิสูจน์ว่าตัวเองมีค่า
    แต่เธอมีค่ากว่าพวกเขาทั้งหมด”
³⁰ เสน่ห์เป็นเรื่องหลอกลวง และความสวยงามก็ไม่ยั่งยืน
    แต่ผู้หญิงที่ยำเกรงพระยาห์เวห์
    สมควรจะได้รับคำยกย่อง
³¹ ให้เธอได้รับรางวัลสำหรับสิ่งที่เธอทำ
    และให้การงานต่างๆของเธอ
    นำเกียรติมาให้กับเธอ ที่ประตูเมือง