Add parallel Print Page Options

24 อย่าอิจฉาคนชั่ว
    อย่าคิดจะไปร่วมกับพวกเขา
เพราะใจของพวกเขาคบคิดกันวางแผนร้าย
    และริมฝีปากพวกเขาก็มีแต่ก่อความเดือดร้อน
บ้านเรือนต้องใช้สติปัญญาสร้าง
    ความเข้าใจจะทำให้มันมั่นคง
ความรู้จะทำให้ห้องต่างๆเต็มไปด้วย
    ทรัพย์สินที่มีค่าและสวยงาม
คนฉลาดนั้นมีพลังยิ่งกว่าคนแข็งแรง
    คนที่มีความรู้นั้นมีพลังยิ่งกว่าคนมีกำลังมาก
เจ้าต้องมีกลยุทธ์ที่ดีในการทำสงคราม
    ถ้ามีที่ปรึกษามากๆก็จะชนะ
สำหรับคนโง่ สติปัญญานั้นก็สูงเกินเอื้อม
    ในที่ประชุมตรงประตูเมือง คนโง่ก็ปิดปากเงียบไม่มีอะไรจะพูด
บางคนก็วางแผนที่จะทำชั่วอยู่เสมอ
    คนอย่างนี้ได้ชื่อว่า “คนเจ้าเล่ห์”
สิ่งที่คนโง่วางแผนจะทำนั้นคือความบาป
    คนที่ชอบเยาะเย้ยเป็นที่น่าขยะแขยง
10 ถ้าเจ้าอ่อนแอในยามคับขัน
    เจ้าก็เป็นคนอ่อนแอจริงๆ
11 ให้ช่วยเหลือคนเหล่านั้นที่กำลังถูกนำไปฆ่า
    และอย่าได้ยั้งมือที่จะช่วยเหลือคนที่กำลังโซซัดโซเซไปให้เขาฆ่า
12 เพราะถ้าเจ้าพูดว่า “ดูสิ พวกเราไม่รู้เรื่องนี้เลย”
    พระเจ้าผู้ทดสอบใจจะไม่รู้เรื่องเชียวหรือ
    พระองค์ผู้เฝ้าสังเกตเจ้าจะไม่รู้หรือ
    พระองค์จะไม่ตอบแทนแต่ละคนตามการกระทำของเขาหรือ
13 ลูกจ๋า กินน้ำผึ้งนะ เพราะว่ามันดี
    และรวงผึ้งนั้นมีรสชาติหวานต่อลิ้นของเจ้า
14 และให้รู้ไว้ด้วยว่าสติปัญญานั้นก็หวานต่อจิตวิญญาณของเจ้า
    ถ้าเจ้าหามันพบ เจ้าก็จะมีอนาคตที่ดี
    และเจ้าจะสมหวัง
15 อย่าทำเหมือนคนร้ายที่หมอบซุ่มอยู่คอยปล้นบ้านคนดี
    อย่าจู่โจมบ้านของคนดีนั้น
16 เพราะคนดีถึงจะล้มลงเจ็ดครั้ง ก็จะลุกขึ้นมาได้ทั้งเจ็ดครั้ง
    แต่คนชั่วเมื่อถูกความหายนะเล่นงานแค่ครั้งเดียว ก็จบกัน
17 เมื่อศัตรูของเจ้าล้มลง ก็อย่าได้สะใจ
    เมื่อเขาถูกโค่นลงก็อย่าได้ดีใจ
18 ไม่อย่างนั้นเมื่อพระยาห์เวห์เห็น พระองค์จะไม่พอใจ
    และหันความโกรธไปจากศัตรูของเจ้า
19 อย่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟต่อคนทำชั่ว
    แล้วอย่าไปอิจฉาคนเลวเลย
20 เพราะคนชั่วนั้นไม่มีอนาคต
    ตะเกียงของคนเลวจะถูกดับวูบไป
21 ลูกเอ๋ย ให้ยำเกรงพระยาห์เวห์และกษัตริย์
    และอย่าได้กบฏต่อทั้งสองพระองค์นั้น
22 เพราะทั้งสองพระองค์สามารถส่งความหายนะมาสู่เจ้า อย่างไม่ทันตั้งตัว
    แล้วใครจะรู้ว่าความล่มจมที่ทั้งสองจะนำมานั้นจะขนาดไหน

คำพูดอื่นๆของคนฉลาด

23 นี่ก็เป็นคำพูดของคนฉลาดด้วยคือ
    การตัดสินที่ลำเอียงเป็นสิ่งที่ไม่ดี
24 ชนชาติต่างๆจะสาปแช่งและประณาม
    พวกผู้พิพากษาที่ตัดสินคนชั่วว่า “เป็นผู้บริสุทธิ์”
25 ผู้คนจะอวยพรพวกผู้พิพากษาที่ตัดสินลงโทษคนผิด
    พวกผู้พิพากษาเหล่านั้นจะได้ดี
26 คำตอบที่ซื่อตรง
    ให้ความสุขเหมือนกับการจูบที่ริมฝีปาก
27 ก่อนอื่น เตรียมทุ่งนาให้พร้อม
    แล้วหว่านพืชให้เสร็จ
    แล้วค่อยปลูกบ้านของเจ้า
28 อย่าได้เป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านในเมื่อเขาไม่ได้ทำอะไรผิด
    และอย่าพูดหลอกลวง
29 อย่าพูดว่า “ข้าจะทำกับมัน อย่างที่มันทำกับข้า
    ข้าจะแก้แค้นมันให้สาสมกับที่มันทำกับข้า”
30 เราผ่านไร่นาของคนขี้เกียจ
    และผ่านไร่องุ่นของคนโง่
31 มีแต่หนามขึ้นเต็มไปหมด
    หญ้าก็รกปิดหน้าดิน
    ส่วนกำแพงหินก็พังทลายลง
32 เรามองดู และครุ่นคิดในใจ
    เราสังเกต และได้บทเรียนนี้ว่า
33 นอนสักนิด งีบสักหน่อย
    กอดอกพักสักครู่
34 แล้วความจนก็จะจู่โจมเข้ามาหาเจ้าอย่างโจร
    ความอดอยากจะจู่โจมเข้ามาอย่างคนที่ติดอาวุธ