23 เมื่อเจ้านั่งกินอยู่กับผู้มีอำนาจคนหนึ่งของบ้านเมือง
    ให้จำไว้ว่าเจ้ากำลังนั่งกินอยู่กับใคร
² ถ้าเจ้าเป็นคนกินจุ
    ก็ให้ยับยั้งใจไว้บ้าง^[a]
3 อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น
    เพราะมันอาจจะดูดีแค่เปลือกนอก
⁴ อย่าได้ทำงานหนักจนหมดแรง เพราะหวังจะร่ำรวย
    ให้ฉลาดและอย่าทำอย่างนั้น
⁵ ในพริบตาเดียว เงินก็จะหายไป
    ราวกับมีปีกโผล่ออกมา
    แล้วบินหนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
⁶ อย่าได้กินอาหารของคนขี้เหนียว
    อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น
⁷ เพราะเขาเป็นเหมือนเส้นผมในลำคอ^[b]
    เขาบอกเจ้าว่า “กินและดื่มสิ”
    แต่ใจของเขาไม่ได้เป็นอย่างนั้น
⁸ เจ้าจะอาเจียนอาหารอันน้อยนิดที่เจ้ากินเข้าไปออกมา
    และเสียดายคำพูดที่เจ้าชมเชยเขาไป
⁹ อย่าได้แนะนำอะไรให้เข้าหูของคนโง่เลย
    เพราะเขาจะดูหมิ่นถ้อยคำอันชาญฉลาดของเจ้านั้น
¹⁰ อย่าได้โยกย้ายหลักเขตที่มีมาช้านานแล้ว
    และอย่าได้บุกรุกไร่นาของเด็กกำพร้า
¹¹ เพราะพระเจ้าผู้ที่ช่วยพวกเขานั้นมีกำลังมหาศาล
    พระองค์จะสู้คดีของพวกเขากับเจ้า
¹² ให้เปิดใจของเจ้ารับคำแนะนำสั่งสอน
    ให้เปิดหูของเจ้าฟังถ้อยคำแห่งความรู้
¹³ อย่าได้ยั้งมือจากการตีสอนเด็กหนุ่ม
    ถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตายหรอก
¹⁴ อันที่จริงถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว
    เจ้าก็จะช่วยชีวิตของเขาให้พ้นจากแดนคนตาย
¹⁵ ลูกเอ๋ย ถ้าใจของเจ้าฉลาดขึ้นมา
    จิตใจของเราก็จะมีความสุข
¹⁶ เมื่อริมฝีปากของเจ้าพูดสิ่งที่ถูกต้อง
    จิตใจของเราก็จะชื่นบาน
¹⁷ อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาพวกคนบาป
    แต่ให้ยำเกรงพระยาห์เวห์เสมอ
¹⁸ เมื่อนั้นแหละเจ้าจะมีอนาคตที่ดี
    และเจ้าจะไม่ผิดหวัง
¹⁹ ลูกเอ๋ย ฟังให้ดี และให้ฉลาดไว้
    ให้นำจิตใจของเจ้าไปในทางที่ถูก
²⁰ อย่าได้ไปคลุกคลีกับพวกที่ดื่มเหล้าองุ่นจัด
    หรือพวกนั้นที่กินเนื้ออย่างตะกละตะกลาม
²¹ เพราะคนขี้เมาและคนกินเติบจะยากจน
    สะลึมสะลือตลอดเวลาจนเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วห่อตัว
²² ให้ฟังพ่อของเจ้า ผู้ที่ให้เจ้าเกิดมา
    และอย่าได้ดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง
²³ ให้ซื้อความจริงและอย่ายอมขายมันไป
    ให้ซื้อความฉลาด การสั่งสอน และความเข้าใจ
²⁴ ลูกดี ทำให้พ่อชื่นใจ
    ลูกฉลาด ทำให้พ่อภูมิใจ
²⁵ ทำให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุข
    ทำให้แม่ที่ให้กำเนิดเจ้ามานั้นดีใจเถอะ
²⁶ ลูกเอ๋ย มอบจิตใจของเจ้าให้กับเรา
    ให้ดวงตาของเจ้าเฝ้าสังเกตทางต่างๆของเรา
²⁷ เพราะหญิงโสเภณีนั้นคือหลุมลึก
    และหญิงที่เล่นชู้คือบ่อที่คับแคบ
²⁸ เธอหมอบซุ่มอยู่เหมือนโจร
    และทำให้จำนวนคนไม่ซื่อสัตย์เพิ่มขึ้น
²⁹ ใครล่ะที่ร้องครวญคราง ใครล่ะที่คร่ำครวญ
    ใครล่ะที่ทะเลาะวิวาท ใครล่ะที่กลุ้มใจ
    ใครล่ะที่มีบาดแผลฟกช้ำโดยไม่จำเป็น
    ใครล่ะที่มีดวงตาแดงก่ำ
³⁰ ก็คนเหล่านั้นไงที่ดื่มเหล้าองุ่นจนดึกดื่น
    คนเหล่านั้นไงที่ไปทดลองดื่มเหล้าผสม
³¹ อย่าไปหลงใหลเหล้าองุ่น ตอนมันสีแดงสดเหมือนเลือด
    ตอนที่มันเป็นประกายระยิบระยับในถ้วยเหล้า
    มันไหลลื่นลงคอ
³² แต่ท้ายที่สุดมันก็ฉกเหมือนงู
    และมันก็พ่นพิษออกมาดุจงูพิษร้าย^[c]
33 สายตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอน
    แล้วเจ้าจะพูดสับสนเพราะความคิดเลอะเลือน
³⁴ เจ้าจะเป็นเหมือนคนนอนอยู่บนเรือกลางทะเล
    เหมือนนอนบนแท่นตรงยอดเสากระโดงเรือ
³⁵ เจ้าจะพูดว่า “พวกเขาตีข้า แต่ข้าไม่รู้สึกเจ็บ
    พวกเขาทุบข้า แต่ข้าไม่รู้สึกอะไร
    เมื่อไหร่ข้าจะตื่นซักที
    เพื่อข้าจะได้ไปดื่มต่อ”