Add parallel Print Page Options

วิงวอนต่อพระเจ้าเพื่อให้พ้นจากความทุกข์ยาก

ถึงหัวหน้าวงดนตรี ของตระกูลโคราห์ เพลงสดุดีแห่งความฉลาดรอบรู้

โอ พระเจ้า พวกเราได้ยินด้วยหูของเรา
    บรรพบุรุษของเราได้บอกพวกเราถึงสิ่งต่างๆ
ที่พระองค์ได้สำแดงในสมัยของพวกเขา
    ซึ่งผ่านพ้นมานานแล้ว
พระองค์ขับไล่บรรดาประชาชาติออกไปด้วยมือของพระองค์เอง
    และให้บรรพบุรุษของพวกเราตั้งรกราก
พระองค์ให้ชนชาติเหล่านั้นได้รับทุกข์ทรมาน
    และให้พวกบรรพบุรุษบังเกิดผลดียิ่ง
คนของพระองค์ยึดแผ่นดินไว้ได้ มิใช่ด้วยดาบของตนเอง
    ชัยชนะก็มิใช่ด้วยแขนของตนเอง
แต่เป็นมือขวาและแขนของพระองค์
    และเป็นเพราะพระองค์อยู่กับพวกเขา
    เพราะพระองค์พึงพอใจในตัวเขา

พระองค์เป็นกษัตริย์และพระเจ้าของข้าพเจ้า
    พระองค์ออกคำสั่งให้ยาโคบได้ชัยชนะ
พวกเราทำให้ศัตรูพ่ายแพ้ได้ก็เพราะพระองค์
    พวกเราทำให้ข้าศึกทลายราบเป็นหน้ากลองได้โดยพระนามของพระองค์
ด้วยว่า ข้าพเจ้าไม่อาจวางใจในคันธนู
    และดาบไม่สามารถช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นได้
แต่พระองค์ช่วยพวกเราให้รอดจากศัตรู
    และทำให้พวกที่เกลียดชังเราอับอาย
พวกเราโอ้อวดถึงพระเจ้าตลอดวันเวลา
    และเราสรรเสริญพระนามของพระองค์ไปตลอดกาล เซล่าห์

ถึงกระนั้นพระองค์ก็ได้ทอดทิ้งพวกเรา และให้เราต้องอับอาย
    พระองค์ไม่ได้ออกไปกับกองทัพของเรา
10 พระองค์ทำให้พวกเราวิ่งหนีศัตรู
    และพวกข้าศึกริบของไป
11 พระองค์ทำให้พวกเราเป็นดั่งแกะสำหรับใช้เป็นอาหาร
    และทำให้พวกเรากระจัดพลัดพรายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
12 พระองค์ได้ขายชนชาติของพระองค์ในราคาเพียงน้อยนิด
    โดยไม่เรียกร้องราคาสูงๆ

13 พระองค์ทำให้พวกเราถูกเหยียดหยามในหมู่เพื่อนบ้านเรา
    พวกเขาล้อเลียนและหัวเราะเยาะรายรอบข้างเรา
14 พระองค์ทำให้พวกเราเป็นที่ขบขันในบรรดาประชาชาติ
    เป็นที่ดูแคลนในบรรดาชนชาติ
15 ข้าพเจ้าเผชิญความอัปยศตลอดวันเวลา
    และข้าพเจ้าอับอายเป็นที่สุด
16 เป็นเพราะคำพูดจากผู้ถากถางและดูถูก
    เป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามและพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น

17 สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับเรา
    แต่พวกเรายังไม่ลืมพระองค์
    และเราไม่ได้กระทำผิดต่อพันธสัญญาของพระองค์
18 เราไม่ได้เอาใจออกห่างไป
    และเท้าของเราไม่ได้ก้าวออกนอกวิถีทางของพระองค์
19 ถึงกระนั้นพระองค์ยังทำให้พวกเราแตกสลายอยู่ในที่ของหมาใน
    และปล่อยให้ตกอยู่ในความมืดมิด

20 ถ้าหากว่าพวกเราลืมพระนามของพระเจ้าของเรา
    หรือยกมือขึ้นเคารพเทพเจ้าต่างชาติ
21 แล้วพระเจ้าจะไม่ค้นพบหรือ
    พระองค์หยั่งรู้ความลึกลับในจิตใจ
22 พวกเราเผชิญความตายเพื่อพระองค์ตลอดวันเวลา
    พวกเราถูกนับว่าเป็นดั่งแกะสำหรับการประหาร[a]

23 ตื่นขึ้นเถิด โอ พระผู้เป็นเจ้า ไยพระองค์จึงนอนหลับ
    ตื่นขึ้นเถิด อย่าทอดทิ้งพวกเราไปชั่วนิรันดร์กาล
24 ทำไมพระองค์จึงซ่อนหน้า
    ทำไมพระองค์ลืมความทุกข์ทรมาน และการถูกบีบบังคับของพวกเรา
25 ด้วยว่า เราจมลงอยู่กับธุลีดิน
    กายของเราติดอยู่กับพื้นดิน
26 โปรดลุกขึ้นเถิด มาช่วยพวกเรา
    และไถ่เราเนื่องจากความรักอันมั่นคงของพระองค์