สดุดี 142

New Thai Version

³ เวลาจิตวิญญาณข้าพเจ้าอ่อนล้า
    พระองค์เป็นผู้ที่ทราบทางของข้าพเจ้า
พวกเขาซ่อนบ่วงแร้วดักข้าพเจ้า
    ในเส้นทางที่ข้าพเจ้าเดินไป
⁴ ข้าพเจ้าเหลือบมองทางขวา
    แต่ไม่มีใครสังเกตดูข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าไม่มีที่พึ่งพิงเหลืออยู่อีกแล้ว
    ไม่มีใครสนใจข้าพเจ้า

⁵ โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องขอให้พระองค์ช่วย
    ข้าพเจ้าพูดว่า “พระองค์เป็นที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า
    เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้าในดินแดนของคนเป็น”
⁶ โปรดฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า
    เพราะข้าพเจ้าหมดกำลังใจแล้ว
ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากพวกที่ตามล่าข้าพเจ้าเถิด
    เพราะพวกเขาแข็งแรงเกินกว่าข้าพเจ้า
⁷ โปรดพาข้าพเจ้าออกจากคุกใต้ดิน
    เพื่อข้าพเจ้าจะได้ขอบคุณพระนามของพระองค์
บรรดาผู้ชอบธรรมจะอยู่โดยรอบข้าพเจ้า
    เพราะความกรุณาของพระองค์ที่มีต่อข้าพเจ้า