⁴ พระองค์ทำให้ข้าพเจ้ามิอาจหลับตาลงได้
    ข้าพเจ้าเป็นทุกข์หนักจนมิอาจเอ่ยปากได้
⁵ ข้าพเจ้าคิดย้อนไปในวันเก่าๆ
    ระลึกถึงปีก่อนๆ ที่เกิดขึ้นนานมาแล้ว
⁶ ยามราตรีข้าพเจ้าระลึกถึงเพลง
    และจะใคร่ครวญอยู่ในใจ
    และวิญญาณข้าพเจ้าหมั่นแสวงหา
⁷ “พระผู้เป็นเจ้าจะปฏิเสธพวกเราเสมอไป
    และจะไม่มีวันโปรดปรานอีกต่อไปหรือ
⁸ ความรักอันมั่นคงของพระองค์จบลงโดยสิ้นเชิงแล้วหรือ
    ความสัตย์จริงของพระองค์จะสิ้นความหมายไปแล้วในทุกยุคทุกสมัยหรือ
⁹ พระเจ้าลืมความกรุณาเสียแล้วหรือ
    ความกริ้วของพระองค์ปิดกั้นความสงสารของพระองค์ไปแล้วหรือ” เซล่าห์

¹⁰ ดังนั้น สิ่งที่ข้าพเจ้าจะกล่าวก็คือ
    “ข้าพเจ้ารู้สึกเศร้าเสียนี่กระไร อานุภาพอันยิ่งใหญ่ขององค์ผู้สูงสุดเปลี่ยนไปเสียแล้ว”
¹¹ ข้าพเจ้าจะนึกถึงสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้ากระทำ
    เพราะข้าพเจ้าจะจำสิ่งมหัศจรรย์ของพระองค์แต่ครั้งเก่าก่อนได้
¹² ข้าพเจ้าตริตรองถึงการงานของพระองค์
    และใคร่ครวญถึงการกระทำอันเต็มด้วยอานุภาพของพระองค์

¹³ โอ พระเจ้า วิถีทางของพระองค์บริสุทธิ์
    มีเทพเจ้าใดที่ยิ่งใหญ่เท่าเทียมกับพระเจ้าของเรา
¹⁴ พระองค์เป็นพระเจ้าผู้แสดงสิ่งมหัศจรรย์
    พระองค์ให้พละกำลังเป็นที่ประจักษ์ในบรรดาชนชาติ
¹⁵ ด้วยอานุภาพของพระองค์ พระองค์ไถ่ชนชาติของพระองค์
    คือลูกหลานของยาโคบและโยเซฟ เซล่าห์

¹⁶ เมื่อน่านน้ำแลเห็นพระองค์ โอ พระเจ้า
    เมื่อน่านน้ำแลเห็นพระองค์ก็ยำเกรง
    และห้วงน้ำลึกสั่นสะเทือน
¹⁷ หมู่เมฆหลั่งฝน
    ท้องฟ้าส่งเสียงครืนครั่น
    ฟ้าแลบแปลบปลาบไปทั่วทุกแห่งหน
¹⁸ เสียงฟ้าร้องครืนครั่นมากับพายุหมุน
    ประกายจากสายฟ้าทำให้โลกกระจ่าง
    แผ่นดินโลกสั่นสะเทือนและสั่นไหว
¹⁹ พระองค์นำทางผ่านท้องทะเลไป
    พระองค์ก้าวผ่านไปทางทะเลลึก
    ถึงกระนั้นก็ยังไม่มีใครเห็นรอยเท้าของพระองค์
²⁰ พระองค์นำคนของพระองค์ไปเหมือนนำฝูงแกะ
    โดยมีโมเสสและอาโรนเป็นผู้บัญชาการ