⁴ ข้าพเจ้าหวั่นหวาดในทรวงอก
    และความกลัวตายครอบครองจิตใจข้าพเจ้า
⁵ ข้าพเจ้าเกิดรู้สึกกลัวจนตัวสั่น
    และหวาดกลัวยิ่งนัก
⁶ และข้าพเจ้าพูดได้เลยว่า “ข้าพเจ้าใคร่จะมีปีกอย่างนกพิราบ
    ข้าพเจ้าจะได้บินหนีไปหาความสงบ
⁷ ข้าพเจ้าจะบินไปไกลๆ
    และพักแรมอยู่ในถิ่นทุรกันดาร เซล่าห์
⁸ ข้าพเจ้าจะรีบไปยังที่หลบภัยของข้าพเจ้า
    เพื่อให้พ้นจากลมอันแรงกล้าและลมพายุ”

⁹ ทำให้แผนของเขาล้มเหลวเถิด พระผู้เป็นเจ้า ทำให้คำพูดของเขาสับสนเถิด
    ด้วยว่า ข้าพเจ้าเห็นความรุนแรงและการทะเลาะวิวาทที่ตัวเมือง
¹⁰ พวกเขาล้อมรอบกำแพงเมืองตลอดทั้งวันทั้งคืน
    ภายในนั้นก็มีทั้งความชั่วร้ายและความยุ่งยาก
¹¹     ความพินาศอยู่ ณ ที่นั้น
การกดขี่ข่มเหงและความหลอกลวง
    ไม่เคยห่างไปจากสาธารณชน

¹² หากว่าเป็นศัตรูที่เหยียดหยามข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าย่อมทนได้
หากว่าเป็นฝ่ายตรงข้ามที่โอ้อวดข่มข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าก็ซ่อนตัวเสียให้พ้นหน้าเขา
¹³ แต่เป็นท่านเอง เป็นคนที่ใจตรงกันกับข้าพเจ้า
    เพื่อนคู่หู เพื่อนสนิทของข้าพเจ้า
¹⁴ เราเคยร่วมสังสรรค์กันอย่างดี
    และเราดำเนินร่วมกันในพระตำหนักของพระเจ้า
¹⁵ ให้พวกเขาเผชิญกับความตายเถิด
    ให้เขาดำดิ่งลงสู่แดนคนตายทั้งเป็น
    เพราะว่าความชั่วอยู่ติดตัวติดใจพวกเขา

¹⁶ แต่ข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระเจ้า
    และพระผู้เป็นเจ้าจะช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น
¹⁷ ข้าพเจ้าพร่ำเพ้อและคร่ำครวญ
    ทั้งในยามเช้า เที่ยงวัน และยามค่ำ
    และพระองค์จะได้ยินเสียงของข้าพเจ้า
¹⁸ พระองค์จะช่วยชีวิตข้าพเจ้าให้ปลอดภัย
    จากสงครามที่ข้าพเจ้าต่อสู้
    แม้จะมีหลายคนต่อต้านข้าพเจ้าอยู่
¹⁹ พระเจ้าผู้ครองบัลลังก์ตั้งแต่ครั้งกาลก่อน
    จะฟังและทำให้พวกเขาศิโรราบดั่งหน้ากลอง
เพราะเขาไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
    และไม่เกรงกลัวพระเจ้า เซล่าห์

²⁰ เพื่อนสนิทคนนั้นเข้าทำร้ายพวกเพื่อนฝูงของเขาเอง
    เขาผิดสัญญา
²¹ ถ้อยคำของเขานุ่มนวลยิ่งกว่าเนย
    แต่ความเกลียดครอบครองใจเขา
คำพูดของเขาไหลลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน
    แต่เป็นเหมือนดาบคมที่ถูกชักออก

²² จงมอบความกังวลไว้กับพระผู้เป็นเจ้า
    และพระองค์จะทำให้ท่านยืนยงอยู่ได้
    พระองค์จะไม่มีวันปล่อยให้ผู้มีความชอบธรรมล้มเหลว
²³ โอ พระเจ้า แต่พระองค์จะโยนพวกคนชั่วลง
    ในหลุมแห่งแดนคนตาย
พวกคนกระหายเลือดและหลอกลวง
    จะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งของชั่วอายุคน

ส่วนข้าพเจ้าจะวางใจในพระองค์