กันดารวิถี 21
Thai New Contemporary Bible
กษัตริย์แห่งอาราดพ่ายแพ้
21 เมื่อกษัตริย์แห่งอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบได้ยินข่าวว่าอิสราเอลเคลื่อนเข้ามาตามเส้นทางสู่อาธาริม เขาก็มาโจมตีอิสราเอลและจับบางคนไปเป็นเชลย 2 อิสราเอลจึงถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “หากพระองค์ทรงช่วยให้พวกเรารบชนะคนเหล่านี้ พวกเราจะทำลายล้าง[a]เมืองต่างๆ ของพวกเขาให้ราบเป็นหน้ากลอง” 3 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังคำทูลขอของอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันไว้ในมือของพวกเขา พวกเขาทำลายล้างคนเหล่านั้นกับเมืองต่างๆ จนหมดสิ้น ที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า โฮรมาห์[b]
งูทองสัมฤทธิ์
4 พวกเขาเดินทางจากภูเขาโฮร์ไปตามทางที่จะไปทะเลแดงเพื่ออ้อมดินแดนเอโดม แต่ประชากรยิ่งรู้สึกท้อแท้มากขึ้น 5 พากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านถึงได้พาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นกันดารนี้? ไม่มีขนมปัง! ไม่มีน้ำ! เราเกลียดมานาที่แสนจะน่าเบื่อ!”
6 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงส่งงูพิษมาในหมู่พวกเขา ชนอิสราเอลหลายคนถูกงูกัดตาย 7 ประชากรจึงมาหาโมเสสและร้องว่า “พวกข้าพเจ้าได้ทำบาปที่บ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้ากับบ่นว่าท่าน โปรดอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้นำงูออกไปเถิด” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเผื่อประชากร
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูตัวหนึ่งติดไว้ที่ยอดเสา ผู้ใดถูกงูกัด จงมองดูงูนั้นแล้วจะรอดชีวิต” 9 โมเสสจึงทำงูจากทองสัมฤทธิ์ติดไว้ที่ยอดเสา และเมื่อผู้ที่ถูกงูกัดมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็มีชีวิตอยู่
เดินทางไปโมอับ
10 ชนอิสราเอลออกเดินทางมาตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11 แล้วเดินทางต่อมายังอิเยอาบาริมในถิ่นกันดารตรงข้ามโมอับด้านตะวันออก 12 พวกเขาเดินทางต่อจากที่นั่น และมาตั้งค่ายพักที่หุบเขาเศเรด 13 แล้วเคลื่อนมาตั้งค่ายที่ริมแม่น้ำอารโนนในถิ่นกันดาร ซึ่งต่อเข้าไปในเขตแดนของชาวอาโมไรต์ แม่น้ำอารโนนเป็นเส้นพรมแดนระหว่างโมอับกับอาโมไรต์ 14 ด้วยเหตุนี้ในหนังสือสงครามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงระบุว่า
“…วาเฮบในเมืองสุฟาห์[c]และลำห้วย
อารโนน 15 และลาดเขาของลำห้วย
ซึ่งนำไปสู่ที่ตั้งของเมืองอาร์
เลียบไปตามเขตแดนของโมอับ”
16 จากที่นั่นอิสราเอลเดินทางต่อมายังเบเออร์ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเรียกชุมนุมประชากร เราจะให้น้ำแก่พวกเขา”
17 อิสราเอลจึงขับร้องเพลงนี้ว่า
“บ่อน้ำเอ๋ย จงให้น้ำพุ่งขึ้นมาเถิด
ให้เราขับขานลำนำน้ำ
18 บ่อซึ่งบรรดาผู้นำได้ขุดขึ้น
ฝีมือเจาะของเหล่าเจ้านาย
ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้น”
แล้วพวกเขาก็ออกจากถิ่นกันดารเดินทางไปมัทธานาห์ 19 ผ่านมัทธานาห์ นาหะลีเอลและบาโมท 20 จนมาถึงหุบเขาในโมอับ มียอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นถิ่นกันดาร
พิชิตกษัตริย์สิโหนและโอก
21 อิสราเอลส่งทูตเข้าพบกษัตริย์สิโหนของชาวอาโมไรต์เพื่อแจ้งว่า
22 “โปรดอนุญาตให้เราผ่านแดน เราจะไม่ออกนอกทางหลวงจนกว่าจะผ่านดินแดนของท่านไปแล้ว จะไม่รุกล้ำที่นาหรือสวนองุ่นของท่าน จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อของท่าน”
23 แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านแดน ทั้งยังยกทัพทั้งหมดมาสู้กับอิสราเอลในถิ่นกันดารโดยรบกันที่ยาฮาส 24 อิสราเอลจึงสังหารสิโหนและครอบครองดินแดนของเขา ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจดแม่น้ำยับบอก ไปประชิดพรมแดนของพวกอัมโมน เนื่องจากชายแดนของพวกเขามีแนวป้องกันเข้มแข็ง 25 อิสราเอลได้ยึดครองเมืองทั้งหมดของชาวอาโมไรต์ รวมทั้งเฮชโบนและถิ่นที่อาศัยโดยรอบ 26 เฮชโบนเป็นนครของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ ซึ่งได้รบกับกษัตริย์ของชนโมอับคนก่อน และยึดครองดินแดนทั้งหมดของเขามาจนจดแม่น้ำอารโนน
27 ด้วยเหตุนี้เหล่ากวีจึงขับขานว่า
“เชิญมาเฮชโบน และสร้างมันขึ้นใหม่
มากู้นครของสิโหนเถิด
28 “ไฟออกมาจากเฮชโบน
เปลวไฟกล้าจากนครแห่งสิโหน
เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ
พลเมืองของที่สูงแห่งอารโนน
29 วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!
เจ้าถูกทำลายแล้ว ประชากรของพระเคโมชเอ๋ย!
เคโมชปล่อยให้บรรดาบุตรชายของตนต้องลี้ภัย
และบุตรสาวของตนต้องตกเป็นเชลย
เป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์แห่งชาวอาโมไรต์
30 “แต่เราได้โค่นล้มพวกเขา
เฮชโบนถูกทำลายจนถึงดีโบน
เราล้มล้างพวกเขาไปไกลถึงโนฟาห์
ซึ่งขยายไปจนจดเมเดบา”
31 ดังนั้นอิสราเอลจึงตั้งถิ่นฐานในดินแดนของชาวอาโมไรต์
32 หลังจากโมเสสได้ส่งคนไปสำรวจเมืองยาเซอร์ ชนอิสราเอลก็ยึดถิ่นฐานโดยรอบได้ และขับไล่ชาวอาโมไรต์ซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นออกไป 33 แล้วพวกเขาวกไปตามเส้นทางสู่บาชาน และกษัตริย์โอกแห่งบาชานยกทัพมาเผชิญหน้ากันที่เอเดรอี
34 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาและกองทัพทั้งหมดตลอดจนดินแดนของเขาให้เจ้าแล้ว จงพิชิตเขาเหมือนที่ได้พิชิตสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ผู้ครองเฮชโบน”
35 อิสราเอลก็สังหารโอก บุตรหลาน และกองทัพทั้งหมดของเขา ไม่มีผู้รอดชีวิตแม้สักคนเดียว แล้วอิสราเอลก็เข้าครอบครองดินแดนนั้น
Numbers 21
New King James Version
Canaanites Defeated at Hormah
21 The (A)king of Arad, the Canaanite, who dwelt in the South, heard that Israel was coming on the road to Atharim. Then he fought against Israel and took some of them prisoners. 2 (B)So Israel made a vow to the Lord, and said, “If You will indeed deliver this people into my hand, then (C)I will utterly destroy their cities.” 3 And the Lord listened to the voice of Israel and delivered up the Canaanites, and they utterly destroyed them and their cities. So the name of that place was called [a]Hormah.
The Bronze Serpent
4 Then they journeyed from Mount Hor by the Way of the Red Sea, to (D)go around the land of Edom; and the soul of the people became very [b]discouraged on the way. 5 And the people (E)spoke against God and against Moses: “Why have you brought us up out of Egypt to die in the wilderness? For there is no food and no water, and our soul [c]loathes this worthless bread.” 6 So (F)the Lord sent (G)fiery serpents among the people, and they bit the people; and many of the people of Israel died.
7 (H)Therefore the people came to Moses, and said, “We have (I)sinned, for we have spoken against the Lord and against you; (J)pray to the Lord that He take away the serpents from us.” So Moses prayed for the people.
8 Then the Lord said to Moses, (K)“Make a (L)fiery serpent, and set it on a pole; and it shall be that everyone who is bitten, when he looks at it, shall live.” 9 So (M)Moses made a bronze serpent, and put it on a pole; and so it was, if a serpent had bitten anyone, when he looked at the bronze serpent, he lived.
From Mount Hor to Moab
10 Now the children of Israel moved on and (N)camped in Oboth. 11 And they journeyed from Oboth and camped at [d]Ije Abarim, in the wilderness which is east of Moab, toward the sunrise. 12 (O)From there they moved and camped in the Valley of Zered. 13 From there they moved and camped on the other side of the Arnon, which is in the wilderness that extends from the border of the Amorites; for (P)the Arnon is the border of Moab, between Moab and the Amorites. 14 Therefore it is said in the Book of the Wars of the Lord:
[e]“Waheb in Suphah,
The brooks of the Arnon,
15 And the slope of the brooks
That reaches to the dwelling of (Q)Ar,
And lies on the border of Moab.”
16 From there they went (R)to Beer, which is the well where the Lord said to Moses, “Gather the people together, and I will give them water.” 17 (S)Then Israel sang this song:
“Spring up, O well!
All of you sing to it—
18 The well the leaders sank,
Dug by the nation’s nobles,
By the (T)lawgiver, with their staves.”
And from the wilderness they went to Mattanah, 19 from Mattanah to Nahaliel, from Nahaliel to Bamoth, 20 and from Bamoth, in the valley that is in the [f]country of Moab, to the top of Pisgah which looks (U)down on the [g]wasteland.
King Sihon Defeated(V)
21 Then (W)Israel sent messengers to Sihon king of the Amorites, saying, 22 (X)“Let me pass through your land. We will not turn aside into fields or vineyards; we will not drink water from wells. We will go by the King’s Highway until we have passed through your territory.” 23 (Y)But Sihon would not allow Israel to pass through his territory. So Sihon gathered all his people together and [h]went out against Israel in the wilderness, (Z)and he came to Jahaz and fought against Israel. 24 Then (AA)Israel defeated him with the edge of the sword, and took possession of his land from the Arnon to the Jabbok, as far as the people of Ammon; for the border of the people of Ammon was fortified. 25 So Israel took all these cities, and Israel (AB)dwelt in all the cities of the Amorites, in Heshbon and in all its villages. 26 For Heshbon was the city of Sihon king of the Amorites, who had fought against the former king of Moab, and had taken all his land from his hand as far as the Arnon. 27 Therefore those who speak in [i]proverbs say:
“Come to Heshbon, let it be built;
Let the city of Sihon be repaired.
28 “For (AC)fire went out from Heshbon,
A flame from the city of Sihon;
It consumed (AD)Ar of Moab,
The lords of the (AE)heights of the Arnon.
29 Woe to you, (AF)Moab!
You have perished, O people of (AG)Chemosh!
He has given his (AH)sons as fugitives,
And his (AI)daughters into captivity,
To Sihon king of the Amorites.
30 “But we have shot at them;
Heshbon has perished (AJ)as far as Dibon.
Then we laid waste as far as Nophah,
Which reaches to (AK)Medeba.”
31 Thus Israel dwelt in the land of the Amorites. 32 Then Moses sent to [j]spy out (AL)Jazer; and they took its villages and drove out the Amorites who were there.
King Og Defeated(AM)
33 (AN)And they turned and went up by the way to (AO)Bashan. So Og king of Bashan went out against them, he and all his people, to battle (AP)at Edrei. 34 Then the Lord said to Moses, (AQ)“Do not fear him, for I have [k]delivered him into your hand, with all his people and his land; and (AR)you shall do to him as you did to Sihon king of the Amorites, who dwelt at Heshbon.” 35 (AS)So they defeated him, his sons, and all his people, until there was no survivor left him; and they took possession of his land.
Footnotes
- Numbers 21:3 Lit. Utter Destruction
- Numbers 21:4 impatient
- Numbers 21:5 detests
- Numbers 21:11 Lit. The Heaps of Abarim
- Numbers 21:14 Ancient unknown places; Vg. What He did in the Red Sea
- Numbers 21:20 Lit. field
- Numbers 21:20 Heb. Jeshimon
- Numbers 21:23 attacked
- Numbers 21:27 parables
- Numbers 21:32 secretly search
- Numbers 21:34 given you victory over him
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
