Add parallel Print Page Options

ชาวเลวี

ต่อไปนี้เป็นการลำดับทายาทของอาโรนและโมเสส ในครั้งที่พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสบนภูเขาซีนาย บุตรของอาโรนชื่อ นาดับบุตรหัวปี อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์ ชายเหล่านี้เป็นบุตรของอาโรนที่ได้รับการเจิมเป็นปุโรหิตซึ่งท่านแต่งตั้งให้รับใช้เป็นปุโรหิต แต่นาดับและอาบีฮูตาย ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเมื่อถวายไฟต้องห้าม ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าในถิ่นทุรกันดารซีนาย[a] และทั้งสองไม่มีบุตร ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงเข้ารับใช้เป็นปุโรหิตในช่วงอายุของอาโรนผู้เป็นบิดา

แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงพาเผ่าเลวีเข้ามาใกล้และให้มาอยู่ที่ตรงหน้าอาโรนปุโรหิตเพื่อรับใช้เขา ให้พวกเขาช่วยอาโรนและมวลชน ปฏิบัติหน้าที่ที่หน้ากระโจมที่นัดหมายเพื่อรับใช้งานในกระโจมที่พำนัก พวกเขาจะต้องรักษาเครื่องใช้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกระโจมที่นัดหมาย และปฏิบัติหน้าที่ให้ชาวอิสราเอล อันเป็นการรับใช้งานของกระโจมที่พำนัก เจ้าจงมอบชาวเลวีให้แก่อาโรนและบุตรของเขา และพวกเขาถูกแยกออกจากชาวอิสราเอล เพื่อมอบให้แก่เรา[b] 10 ฉะนั้นจงแต่งตั้งอาโรนและบุตรของเขาให้ปฏิบัติหน้าที่ปุโรหิต แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย”

11 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสอีกว่า 12 “ดูเถิด เราได้เลือกชาวเลวีจากท่ามกลางชาวอิสราเอลแทนบุตรหัวปีทุกคนจากครรภ์ของชาวอิสราเอล ฉะนั้นชาวเลวีจะเป็นของเรา 13 เพราะบุตรหัวปีทุกคนเป็นของเรา ในวันที่เราฆ่าบุตรหัวปีทุกคนในแผ่นดินอียิปต์ เราคัดบุตรหัวปีทุกคนในอิสราเอลให้เป็นของเรา ทั้งมนุษย์และสัตว์จะเป็นของเรา เราคือพระผู้เป็นเจ้า

14 แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า 15 “จงนับจำนวนชาวเลวีตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เจ้าจงนับชายทุกคนที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไป” 16 ดังนั้นโมเสสจึงนับจำนวนคนตามคำของพระผู้เป็นเจ้า ดังที่พระองค์บัญชาไว้ 17 บุตรของเลวีชื่อ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี 18 บุตรของเกอร์โชนตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ ลิบนีและชิเมอี 19 และบุตรของโคฮาทตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล 20 บุตรของเมรารีตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ มัคลีและมูชี เขาเหล่านี้เป็นครอบครัวของชาวเลวีตามตระกูลของพวกเขา

21 ตระกูลลิบนีและตระกูลชิเมอีสืบเชื้อสายมาจากตระกูลเกอร์โชน คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวเกอร์โชน 22 นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไป มีจำนวนชาย 7,500 คน 23 ตระกูลเกอร์โชนต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศตะวันตกหลังกระโจมที่พำนัก 24 ผู้นำครอบครัวของเกอร์โชนคือ เอลียาสาฟบุตรลาเอล 25 บุตรของเกอร์โชนปฏิบัติงานในกระโจมที่นัดหมายมีหน้าที่เกี่ยวกับกระโจมที่พำนัก กระโจม ที่คลุมกระโจม และม่านบังตาที่ประตูทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย 26 และผ้าแขวนที่ลาน ม่านบังตาที่ประตูทางเข้าลานซึ่งอยู่รอบกระโจมที่พำนัก แท่นบูชา และเชือก และทุกสิ่งที่ใช้ในการปฏิบัติงาน

27 ครอบครัวชาวอัมราม ครอบครัวชาวอิสฮาร์ ครอบครัวชาวเฮโบรน และครอบครัวชาวอุสซีเอลสืบเชื้อสายมาจากครอบครัวชาวโคฮาท คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวโคฮาท 28 นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไป มีจำนวน 8,600 คนทำหน้าที่ดูแลสถานที่บริสุทธิ์ 29 ครอบครัวชาวโคฮาทต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศใต้ด้านข้างกระโจมที่พำนัก 30 ผู้นำครอบครัวของตระกูลโคฮาทคือเอลีซาฟานบุตรอุสซีเอล 31 ทำหน้าที่เกี่ยวกับหีบพันธสัญญา โต๊ะ คันประทีป แท่นบูชา และภาชนะของสถานที่บริสุทธิ์ที่พวกเขาใช้ปฏิบัติงาน ม่านบังตา และงานรับใช้สารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ 32 หัวหน้าบรรดาผู้นำของชาวเลวีคือเอเลอาซาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต เขาควบคุมบรรดาผู้รับผิดชอบดูแลสถานที่บริสุทธิ์

33 ครอบครัวชาวมัคลีและครอบครัวชาวมูชีสืบเชื้อสายมาจากครอบครัวชาวเมรารี คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวเมรารี 34 นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไปมีจำนวน 6,200 คน 35 ผู้นำบรรดาครอบครัวเมรารีคือศุรีเอลบุตรอาบีฮาอิล พวกเขาต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศเหนือของกระโจมที่พำนัก 36 หน้าที่ซึ่งกำหนดให้แก่บรรดาบุตรของเมรารีเกี่ยวกับโครงสร้างกระโจมที่พำนัก คาน เสาหลัก ฐาน และเครื่องอุปกรณ์ทุกชิ้น อีกทั้งงานรับใช้สารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ 37 เสาหลักรอบลานพร้อมฐานกับหมุดและเชือก

38 โมเสส อาโรน และบรรดาบุตรของอาโรนต้องไปตั้งค่ายอยู่เบื้องหน้าของกระโจมที่พำนักทางทิศตะวันออก เบื้องหน้ากระโจมที่นัดหมาย ด้านที่ดวงอาทิตย์ขึ้น พวกเขารับผิดชอบดูแลสถานที่บริสุทธิ์แทนชาวอิสราเอล ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย 39 จำนวนผู้ชายชาวเลวีทั้งหมดที่โมเสสและอาโรนนับตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าตามลำดับครอบครัวของพวกเขา นับผู้ชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไปมีจำนวน 22,000 คน

40 แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงนับจำนวนผู้ชายทุกคนที่เป็นบุตรหัวปีในบรรดาชาวอิสราเอลที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไป และจดรายชื่อไว้ 41 จงให้ชาวเลวีเป็นของเรา แทนบุตรหัวปีทุกคนของชาวอิสราเอลอายุตั้งแต่ 1 เดือนขึ้นไป และสัตว์เลี้ยงของชาวเลวีแทนลูกตัวแรกทุกตัวของสัตว์เลี้ยงของชาวอิสราเอล เราคือพระผู้เป็นเจ้า 42 ดังนั้นโมเสสจึงนับจำนวนบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลทุกคน ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชา 43 บุตรชายหัวปีที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไปตามรายชื่อมีจำนวนรวมได้ 22,273 คน

44 และพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสอีกว่า 45 “จงเอาชาวเลวีมาแทนบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลทุกคน และให้สัตว์เลี้ยงของชาวเลวีแทนสัตว์เลี้ยงของพวกเขา ชาวเลวีจะต้องเป็นของเรา เราคือพระผู้เป็นเจ้า 46 บุตรหัวปีของชาวอิสราเอลมีจำนวนมากกว่าชาวเลวี 273 คน ฉะนั้นราคาค่าไถ่เกินจากจำนวนนั้น 47 เจ้าก็จงเก็บเงิน 5 เชเขลต่อ 1 คน[c] ตามมาตราน้ำหนักเงินของสถานที่บริสุทธิ์ 1 เชเขล หนัก 20 เก-ราห์ 48 จงให้เงินจำนวนนั้นแก่อาโรนและบุตรของเขาเป็นราคาค่าไถ่ตามจำนวนของคนเกิน” 49 ดังนั้นโมเสสจึงเอาเงินค่าไถ่จากคนที่เกินจากจำนวนที่ชาวเลวีไถ่ได้ 50 ท่านเก็บเงินจากบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลเป็นเงินหนัก 1,365 เชเขล ตามมาตราน้ำหนักของสถานที่บริสุทธิ์ 51 โมเสสมอบเงินจากการไถ่ตัวให้แก่อาโรนและบรรดาบุตรของท่าน ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า ดังที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาโมเสส

Footnotes

  1. 3:4 เลวีนิติ 10:1,2
  2. 3:9 หรือ แก่เขา
  3. 3:47 1 เชเขล หนักประมาณ 11.4 กรัม

พวกนักบวชที่เป็นลูกชายอาโรน

ต่อไปนี้คือประวัติครอบครัวของอาโรนและโมเสส เมื่อพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสบนภูเขาซีนาย

อาโรนมีลูกชายสี่คนคือ นาดับลูกชายคนโต ต่อจากเขาคืออาบีฮู เอเลอาซาร์และอิธามาร์ ทั้งหมดนั้นคือชื่อของลูกชายอาโรน ที่ได้รับการเจิม ให้เป็นนักบวชแล้ว พวกเขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักบวชเพื่อรับใช้พระยาห์เวห์ แต่นาดับและอาบีฮู[a] ตายไปในขณะที่รับใช้พระยาห์เวห์ เพราะพวกเขาใช้ไฟที่พระยาห์เวห์ไม่ให้ใช้ ตอนถวายเครื่องบูชาให้กับพระองค์ในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งซีนาย พวกเขาไม่มีลูกชาย ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงมารับใช้พระยาห์เวห์ในฐานะนักบวช ตอนที่อาโรนพ่อของพวกเขายังมีชีวิตอยู่

ชาวเลวีผู้ช่วยนักบวช

พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “ให้นำชาวเผ่าเลวีมาและพาพวกเขาไปพบนักบวชอาโรน เพื่อพวกเขาจะได้ช่วยเหลืออาโรน พวกเลวีจะช่วยอาโรนและคนในชุมชน โดยเป็นยามเฝ้าระวังไม่ให้คนในชุมชนล่วงล้ำเข้าไปในเต็นท์นัดพบ และพวกเลวียังทำงานกรรมกร[b] ที่เกี่ยวข้องกับเต็นท์นัดพบนั้นด้วย พวกเขาต้องคอยดูแลรักษาเครื่องใช้ทุกอย่างในเต็นท์นัดพบ และทำหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังไม่ให้ชาวอิสราเอลล่วงล้ำเข้าไปในเต็นท์นัดพบ และพวกเลวียังต้องทำงานกรรมกรที่เกี่ยวข้องกับเต็นท์นั้นด้วย

เจ้าต้องมอบชาวเลวีให้กับอาโรนและพวกลูกชายของเขา ชาวเลวีถูกเลือกออกมาจากชาวอิสราเอลทั้งหลาย เพื่อมาช่วยเหลืออาโรน

10 เจ้าต้องแต่งตั้งอาโรนกับลูกชายของเขาให้เป็นนักบวช และให้พวกเขาทำหน้าที่ของนักบวช ส่วนคนอื่นที่ไม่ได้มาจากครอบครัวอาโรน ที่บุกรุกเข้ามาในเต็นท์นัดพบจะต้องถูกฆ่า”

11 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 12 “ฟังให้ดี เราได้เลือกชาวเลวีออกมาจากชาวอิสราเอลทั้งหลาย ดังนั้นชาวเลวีจะเป็นของเรา ชาวอิสราเอลจะได้ไม่ต้องให้ลูกชายหัวปีกับเรา เพราะเราได้เลือกชาวเลวีมาแทนที่พวกเขาแล้ว

13 เพราะลูกหัวปีทั้งหมดเป็นของเรา ไม่ว่าจะเป็นลูกคนหรือลูกสัตว์ก็ตาม ตอนที่เราฆ่าลูกหัวปีของคนอียิปต์ รวมทั้งสัตว์หัวปีของเขานั้น เราได้แยกลูกหัวปีของคนอิสราเอล และสัตว์หัวปีของเขาเอาไว้เอง พวกเขาเป็นของเรา เราคือยาห์เวห์”

14 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งซีนายว่า 15 “ให้ลงทะเบียนชาวเลวีตามครอบครัวและตระกูล เจ้าต้องนับ[c]เด็กผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป” 16 โมเสสจึงนับพวกเขาตามที่พระยาห์เวห์สั่ง

17 ลูกชายของเลวี มีสามคนชื่อเกอร์โชน โคฮาทและเมรารี 18 ลูกชายของเกอร์โชน ชื่อ ลิบนีและชิเมอี

19 ลูกชายโคฮาท ชื่ออัมราม อิสฮาร์ เฮโบรนและอุสซีเอล

20 ลูกชายของเมรารี ชื่อมาห์ลีและมูชี

ทั้งหมดนั้นคือตระกูลของเลวีตามครอบครัวของพวกเขา

21 ตระกูลลิบนีและชิเมอีเป็นของเกอร์โชน นี่คือตระกูลต่างๆของชาวเกอร์โชน 22 เมื่อนับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป มีทั้งหมดเจ็ดพันห้าร้อยคน 23 ตระกูลต่างๆของชาวเกอร์โชนตั้งค่ายอยู่ทางด้านหลังของเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ ทางทิศตะวันตก 24 มีเอลียาสาฟลูกชายของลาเอล เป็นผู้นำของพวกเขา 25 ในเต็นท์นัดพบนั้น ชาวเกอร์โชนมีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ เต็นท์ด้านนอก หลังคา และ ม่านตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ 26 รวมทั้งต้องเฝ้าดูแลม่านที่ขึงอยู่ในลาน ม่านตรงทางเข้าลานที่อยู่ล้อมรอบเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์และแท่นบูชา พวกเชือกต่างๆ รวมทั้งงานติดตั้งและเคลื่อนย้ายเต็นท์

27 ตระกูลของอัมราม อิสฮาร์ เฮโบรนและอุสซีเอล เป็นของโคฮาท นี่คือตระกูลต่างๆของชาวโคฮาท 28 เมื่อนับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป มีทั้งหมดแปดพันสามร้อยคน[d] พวกชาวโคฮาทมีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังของทั้งหมดในเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ 29 ตระกูลต่างๆของชาวโคฮาทตั้งค่ายอยู่ทางด้านใต้ของเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ 30 มีเอลีซาฟานลูกชายอุสซีเอล เป็นผู้นำพวกเขา 31 พวกเขามีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังทั้งหีบศักดิ์สิทธิ์ โต๊ะ ตะเกียงที่มีขาตั้ง แท่นบูชาต่างๆ ข้าวของเครื่องใช้ในเต็นท์นั้น ม่าน รวมทั้งงานติดตั้งและเคลื่อนย้ายเต็นท์

32 ผู้นำสูงสุดของชาวเลวีคือเอเลอาซาร์ลูกชายของนักบวชอาโรน เขามีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังคนพวกนั้นที่ดูแลของศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ

33-34 ตระกูลมาลีและมูชี เป็นของเมรารี นี่คือตระกูลต่างๆของเมรารี เมื่อนับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป มีทั้งหมดหกพันสองร้อยคน 35 มีศุรีเอลลูกชายของอาบีฮาอิล เป็นผู้นำพวกเขา พวกเขาตั้งค่ายอยู่ทางด้านเหนือของเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ 36 พวกเขามีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังพวกโครงต่างๆของเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ พวกกลอน พวกเสาหลัก พวกฐานต่างๆ เครื่องไม้เครื่องมือทุกอย่าง รวมทั้งงานติดตั้งและเคลื่อนย้ายเต็นท์ 37 พวกเขายังต้องดูแลเสาที่อยู่รอบๆลานกับฐานของมัน รวมทั้งหมุดยึดและเชือก

38 โมเสส อาโรนและพวกลูกชายของอาโรน จะตั้งเต็นท์อยู่ทางทิศตะวันออก ซึ่งอยู่ด้านหน้าของเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์คือเต็นท์นัดพบ พวกเขามีหน้าที่เป็นยามเฝ้าระวังไม่ให้คนอิสราเอลล่วงล้ำเข้าไปในเขตศักดิ์สิทธิ์ เพราะคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวนักบวชอาโรน ถ้าเข้ามาใกล้ของศักดิ์สิทธิ์ จะต้องถูกฆ่า

39 โมเสสและอาโรนได้นับชาวเลวีทั้งหมด ตามตระกูลต่างๆของพวกเขา ตามที่พระยาห์เวห์สั่ง เมื่อนับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป รวมได้ทั้งหมดสองหมื่นสองพันคน

เอาชาวเลวีมาแทนที่ลูกชายคนแรก

40 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “ให้นับจำนวนลูกชายหัวปีของชาวอิสราเอลที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป และทำบัญชีรายชื่อของพวกเขาไว้ 41 เราคือยาห์เวห์ ให้เอาชาวเลวีมาให้กับเรา แทนลูกหัวปีทุกคนของชาวอิสราเอล และให้เอาสัตว์ของชาวเลวี มาแทนลูกสัตว์หัวปีทั้งหมดของชาวอิสราเอล”

42 โมเสสจึงนับลูกชายหัวปีทุกคนของชาวอิสราเอล ตามที่พระยาห์เวห์สั่ง 43 จำนวนลูกชายหัวปีที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป นับตามรายชื่อแล้ว มีทั้งหมดสองหมื่นสองพันสองร้อยเจ็ดสิบสามคน

44 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 45 “ให้เอาชาวเลวี มาแทนที่ลูกชายหัวปีทุกคนของชาวอิสราเอล และให้เอาสัตว์ของชาวเลวี มาแทนที่ลูกสัตว์หัวปีของชาวอิสราเอล ชาวเลวีเป็นของเรา เราคือพระยาห์เวห์ 46 ลูกหัวปีของชาวอิสราเอลมีมากกว่าชาวเลวีอยู่สองร้อยเจ็ดสิบสามคน ส่วนต่างนี้ 47 ให้นำเงินจำนวนห้าสิบเจ็ดกรัม[e] มาเป็นค่าไถ่ของแต่ละคน เจ้าต้องใช้น้ำหนักกลางเป็นเกณฑ์[f] โดยคิดยี่สิบเกราห์[g] เท่ากับสิบเอ็ดกรัม[h] 48 เจ้าต้องนำเงินนี้ไปให้อาโรนและลูกชายของเขาเพื่อเป็นค่าไถ่ตัวลูกชายหัวปีทั้งสองร้อยเจ็ดสิบสามคนที่เกินมานั้น”

49 โมเสสจึงรับเงินค่าไถ่ตัวลูกชายหัวปีของชาวอิสราเอลพวกนี้ที่เป็นส่วนเกิน เพราะมีชาวเลวีไม่พอที่จะมาแทนที่พวกเขา 50 โมเสสเก็บเงินจากลูกชายหัวปีของชาวอิสราเอลมาได้ทั้งหมดเกือบสิบหกกิโลกรัม[i] ตามน้ำหนักกลาง 51 โมเสสให้เงินค่าไถ่นั้นกับอาโรนและลูกชายของอาโรนตามที่พระยาห์เวห์สั่ง

Footnotes

  1. 3:4 นาดับและอาบีฮู ดูเพิ่มเติมได้จากหนังสือเลวีนิติ 10:1-2
  2. 3:7 งานกรรมกร เป็นงานติดตั้งและเคลื่อนย้ายเต็นท์ ชาวเลวีจะรับผิดชอบในการรื้อถอนเต็นท์ที่เก็บข้อตกลง รวมทั้งต้องแบกหาม และติดตั้งมันขึ้นมาใหม่ ตลอดเวลาที่ชาวอิสราเอลอพยพผ่านที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง
  3. 3:15 นับ คือการลงบัญชีรายละเอียดของคน สัตว์หรือสิ่งของ
  4. 3:28 แปดพันสามร้อยคน ในสำเนากรีกโบราณบางฉบับเขียนว่า “8,300 คน” ในฉบับภาษาฮีบรูเขียน “8,600 คน” แต่ในที่นี้เมื่อดูจากจำนวนรวมทั้งหมดที่มีอยู่ในข้อ 39 แล้ว ชาวโคฮาทน่าจะมี 8,300 คน ดูใน กันดารวิถี 3:22, 28, 34, 39
  5. 3:47 ห้าสิบเจ็ดกรัม หรือแปลตรงๆได้ว่า “5 เชเขล”
  6. 3:47 น้ำหนักกลางเป็นเกณฑ์ หรือเชเขลบริสุทธิ์ เป็นมาตรฐานการชั่งที่ใช้ในเต็นท์เก็บข้อตกลง
  7. 3:47 เกราห์ 1 เกราห์มีน้ำหนักเท่ากับ 0.6 กรัม
  8. 3:47 สิบเอ็ดกรัม หรือต้นฉบับคือ 1 เชเขล
  9. 3:50 เกือบสิบหกกิโลกรัม หรือ 15.7 กิโลกรัม หรือ ต้นฉบับคือ 1,365 เชเขล