અયૂબ 21

Gujarati: પવિત્ર બાઈબલ

⁴ “શું મારી ફરિયાદ માણસ સામે છે?
    હું શા માટે અધીરો ના થાઉં?
⁵ મારી દશા તો જુઓ! અને આઘાત પામજો મહેરબાની કરીને
    તમારા મોઢા પર તમારો હાથ મૂકી અને ઢાંકી દેશો.
⁶ હું યાદ કરું છું ત્યારે ગભરાઇ જાઉં છું.
    હું ભયથી જી ઊઠું છું.
⁷ શા માટે દુષ્ટ માણસો લાંબુ જીવે છે?
    શા માટે તેઓ વૃદ્ધ થાય છે અને સફળ રહે છે?
⁸ દુષ્ટ લોકો તેમના સંતાનોને મોટાં થતા જુએ છે.
    દુષ્ટ લોકો પોતાના પૌત્ર-પૌત્રીઓને જોવા માટે જીવે છે.
⁹ એમનાં ઘર સુરક્ષિત હોય છે, તેઓ ડરતા નથી તેઓને સજા
    આપવા માટે દેવ લાકડીનો ઊપયોગ કરતા નથી.
¹⁰ તેઓના બળદો જાતીય સંબધ બાંધવામાં કદી નિષ્ફળ જતા નથી.
    તેઓની ગાયો વાછરડાંઓને જન્મ આપે છે અને વાછરડાંઓ મરેલા જન્મતા નથી.
¹¹ દુષ્ટ લોકો તેઓના સંતાનોને ઘેટાંના બચ્ચાંઓની જેમ બહાર રમવા મોકલે છે.
    તેઓના સંતાનો આસપાસ નાચે છે.
¹² તેઓ નાચગાનમાં પોતાનો સમય પસાર કરે છે, તેઓ વાંસળી, સારંગી અને ખંજરીના તાલે ગાય છે અને ઝૂમે છે.
¹³ દુષ્ટ લોકો તેઓના જીવન દરમ્યાન સફળ થવાનો આનંદ માણે છે.
    ત્યાર પછી તેઓ મૃત્યુ પામે છે અને પીડા વગર તેઓની કબરમાં જાય છે.
¹⁴ તો પણ દુષ્ટ લોકો દેવને કહે છે, ‘અમને એકલા મૂકી દો’
    તમે અમારી પાસે શું કરાવવા માગો છો તેની અમને ચિંતા નથી.
¹⁵ તેઓ કહે છે, ‘સર્વસમર્થ દેવ કોણ છે?
    અમારે તેમની સેવા શા માટે કરવી જોઇએ?
    શું એમને પ્રાર્થના કરીને કાઇ નહિ વળે?’

¹⁶ “એ સાચું છે કે દુષ્ટ લોકો પોતાની જાતે સફળ થયા નથી.
    હું તેઓની સલાહ પ્રમાણે અનુસરી શકતો નથી.
¹⁷ પણ કેટલીવાર દેવ અવારનવાર
    દુષ્ટ લોકોનો દીવો ફૂંક મારીને ઓલવે છે?
    કેટલીવાર દુષ્ટ લોકોને સમસ્યાઓ હોય છે?
¹⁸ આપણે એને કેટલીવાર હવામાં ખરસલાંની જેમ ઊડી જતો જોયો છે?
    વંટોળિયામાં ફોતરાઁની જેમ ફૂકાંઇ જતો જોયો છે?
¹⁹ તમે કહેશો, ‘દેવ તેઓના પાપની સજા તેઓના સંતાનોને કરે છે.’
    પણ દેવ જો તેઓને સજા કરે, તોજ તેઓને જાણ થશે કે તેઓ તેઓના પોતાના પાપોને લીધેજ સજા ભોગવી રહ્યાં છે!
²⁰ પાપીને પોતાની સજા જોવા દો.
    તેને સર્વસમર્થ દેવનો ક્રોધ અનુભવવા દો.
²¹ જ્યારે દુષ્ટ માણસના જીવનનો અંત આવે છે, અને તે મરી જાય છે,
    તે તેની પાછળ રહેલા કુટુંબની ચિંતા કરતો નથી.

²² “માણસ શું દેવને પાઠ ભણાવી શકશે?
    દેવ ઉચ્ચ સ્થાનના લોકોનો પણ અભિપ્રાય બાંધે છે.
²³ કોઇ માણસ મરી જાય છે ત્યાં સુધી તંદુરસ્ત રહે છે
    તથા સુખચેનમાં રહે છે.
²⁴ તેના શરીરને સારું પોષણ મળ્યું હતું
    અને તેના હાડકાં હજીપણ મજબૂત હતા.
²⁵ પરંતુ બીજો તો પોતાના જીવનમાં કષ્ટ ભોગવતો મૃત્યુ પામે છે,
    અને કદી સુખનો અનુભવ કરતો નથી.
²⁶ પણ માટીમાં તો એ બંને એક સાથે મળી જાય છે
    અને જીવડાં તેઓ બંને ઉપર પથરાઇ જાય છે અને તેમને ઢાંકી દે છે.

²⁷ “જુઓ, તમારા વિચારો હું જાણું છું
    અને હું જાણું છું તમે મને દુ:ખ પહોચાડવા માગો છો.
²⁸ તમે કહો છો, ‘એ મહાશયનું ઘર ક્યાં છે?
    એ દુષ્ટ માણસ વસતો હતો તે જગા ક્યાં છે?’

²⁹ “શું તમે રસ્તે જનારાઓને પૂછયું?
    તમે ખાત્રીપૂર્વક તેઓની વાતો માનશો?
³⁰ ભૂંડો માણસ સંકટના સમયે બચી જાય છે.
    દેવના કોપમાંથી દુષ્ટ ઊગરી જાય છે.
³¹ તેણે જે દુષ્કર્મો કર્યા તે માટે તેને કોઇ જાહેરમાં ઠપકો આપી શકતું નથી.
    તેણે જે કર્યુ છે તે માટે તેને સજા આપનાર કોઇ નથી.
³² ઊલટું તેની કબરનુ રક્ષણ કરવાની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી છે.
    તેને માન અપાય છે.
³³ એની કબરમાં માટી પણ એની આસપાસ નરમાશથી પથરાઇ જાય છે.
    એની આગળ અને પાછળ મોટી મેદની હોય છે.

³⁴ “અને તમે! શા માટે મને ખોટા આશ્વાસન આપો છો?
    તમારા એક એક જવાબ સદંતર જૂઠા છે.”