वाळवंटातून काहीतरी येत आहे.
    नेगेबच्या वाळवंटातून येणाऱ्या वादळाप्रमाणे ते आहे.
    भयंकर देशातून ते येत आहे.
² काहीतरी भयंकर घडणार असल्याचा दृष्टान्त मला होत आहे.
    विश्वासघातकी तुझ्याविरूध्द् जाताना मला दिसत आहे.
    लोक तुझी संपत्ती लुटून नेताना मी पाहतोय.

एलाम, जा आणि लोकांवर चढाई कर.
    मादया, शहराला वेढा घाल आणि त्याचा पाडाव कर.
    त्या शहरातील सर्व दुष्कृत्ये मी नाहीशी करीन.

³ भयंकर गोष्टी पाहून मी घाबरलो आहे.
    भीतीने माझ्या पोटात गोळा उठतो त्या भीतीच्या वेदना प्रसूतिवेदनेप्रमाणे आहेत.
जे मी ऐकतो त्याने भयभीत होतो,
    जे पाहतो त्यामुळे भीतीने माझा थरकाप होतो.
⁴ मी चिंताग्रस्त आहे आणि भीतीने थरथर कापत आहे.
    माझी प्रसन्न संध्याकाळ काळरात्र बनली आहे.

⁵ लोकांना वाटते सारे काही ठीक चालले आहे.
    “लोक म्हणत आहेत
    जेवणाची तयारी करा.
    खा. प्या.
त्याच वेळी तिकडे सैनिक म्हणत आहेत
    टेहळणीदार ठेवा.
    सेनाधिकाऱ्यांनो, उठा व ढाली सज्ज करा.”

“हे प्रभु! रोज मी टेहळणी बुरूजावरून टेहळणी करीत असतो.
    रोज रात्री माझा खडा पहारा असतो.
⁹ पण पाहा! ते येत आहेत! लोकांच्या
    व घोडेस्वारांच्या रांगा मला दिसत आहेत!”

नंतर दूत म्हणाला,
    “बाबेलोनचा पराभव झाला.
    ते जमीनदोस्त झाले,
बाबेलोनच्या खोट्या देवांच्या सर्व मूर्तींची मोडतोड होऊन
    त्या धुळीला मिळाल्या आहेत.”

सेईराहून (एदोमहून) मला एकजण भेटायला आला.
    तो म्हणाला, “रखवालदारा, रात्र किती राहिली?
    अंधार सरायला अजून किती वेळ आहे?”

¹² रखवालदार उत्तरला,
    “सकाळ होत आहे पण परत रात्र होईल.
तुम्हाला काही विचारायचे
    असल्यास परत या ^[a] व मग विचारा.”

ददार्नीच्या काफल्याने अरेबियाच्या वाळवंटातील
    काही झाडांखाली रात्र काढली.
¹⁴ त्यांनी तहानेलेल्या प्रवाशांना पाणी दिले
    तेमा देशातील लोकांनी प्रवाशांना अन्न दिले.
¹⁵ ते प्रवासी, त्यांना ठार मारायला
    उठलेल्या तलवारीपासून
व युध्द करायला सज्ज
    असलेल्या धनुष्यांपासून दूर पळत होते.
ते घनघोर युध्दापासून दूर पळत होते.