² “तू जे काही म्हणत आहेस ते खरे असल्याची जाणीव मला आहे,
    परंतु देवापुढे माणूस कसा बरोबर ठरेल?
³ मनुष्य देवाशी वाद घालू शकत नाही.
    देव हजार प्रश्न विचारु शकतो आणि माणसाला त्याच्या एकाही प्रश्र्नाचे उत्तर देता येत नाही.
⁴ देव खूप विद्वान आहे आणि त्याची शक्ती अमर्याद आहे.
    देवाशी युध्द करु शकणारा माणूस जखमी झाल्याशिवाय कसा राहील?
⁵ देव क्रोधित झाला की पर्वत हलवतो आणि लोकांना ते कळत देखील नाही.
⁶ पृथ्वीचा थरकाप करण्यासाठी देव भूकंप पाठवतो.
    देव पृथ्वीचा पायाच हलवून टाकतो.
⁷ देव सूर्याशी बोलू शकतो आणि त्याला उगवू देत नाही.
    ताऱ्यांनी चमकू नये म्हणून देव त्यांना लपवू शकतो.
⁸ देवाने एकट्याने आकाश निर्माण केले.
    तो सागराच्या लाटांवर चालतो.

⁹ “देवाने सप्तर्षि, मृगशील व कृत्तिका यांना निर्माण केले.
    दक्षिणेकडचे आकाश ^[a] ओलांडणारे ग्रहही त्यानेच निर्माण केले.
¹⁰ लोकांना न कळणाऱ्या आश्र्चर्यकारक गोष्टीही देवानेच निर्मिल्या.
    देवाच्या अद्भुत कृत्यांची सीमा नाही.
¹¹ देव जेव्हा माझ्या जवळून जातो तेव्हा मी त्याला बघू शकत नाही.
    तो जातो तरी त्याची महानता माझ्या लक्षात येत नाही.
¹² देवाने जरी काही घेतले तरी
    त्याला कोणीही अडवू शकत नाही.
‘तू काय करीत आहेस?’
    असे त्याला कुणी विचारु शकत नाही.
¹³ देव त्याचा क्रोध काबूत ठेवणार नाही.
    राहाबाचे मदतनीससुध्दा देवाला घाबरतात.
¹⁴ म्हणून मी देवाशी वाद घालू शकत नाही.
    त्याच्याशी काय बोलावे ते मला सुचणार नाही.
¹⁵ मी निष्पाप आहे, पण मी त्याला उत्तर देऊ शकणार नाही.
    मी केवळ माझ्या देवाची कृपादृष्टी मिळावी म्हणून याचना करु शकतो.
¹⁶ मी हाक मारल्यानंतर त्याने ओ दिली तरी
    तो माझे ऐकतो यावर मी विश्वास ठेवणार नाही.
¹⁷ देव मला चिरडण्यासाठी वादळे पाठवील.
    काहीही कारण नसताना तो मला जखमा देईल.
¹⁸ देव मला माझा श्वास परत घेऊ देणार नाही.
    तो मला अधिक कष्ट देईल.
¹⁹ मी देवाचा पराभव करु शकत नाही.
    तो सर्वशक्तिमान आहे.
मी त्याला न्यायालयात खेचू शकत नाही आणि त्याला माझ्या बाबतीत न्यायी बनवू शकत नाही.
    देवाला न्यायालयात नेण्यासाठी बळांचा वापर कोण करेल?
²⁰ मी निष्पाप असलो तरी, माझे बोलणेच मला अपराधी बनवते.
    मी निष्पाप आहे, पण मी बोलल्यावर माझे तोंडच मला अपराधी शाबीत करते.
²¹ मी निष्पाप आहे, पण काय विचार करावा ते मला कळत नाही.
    मी माझ्याच आयुष्याचा धिक्कार करतो.
²² मी स्वतःशीच म्हणतो: ‘सगळ्याच्याच बाबतीत हे घडते.
    पापी लोकांसारखेच निष्पाप लोकही मरतात.
    देवच सगळ्यांचे जीवन संपवतो.’
²³ काही तरी भयानक घडते आणि निष्पाप माणूस मरतो तेव्हा देव त्याला फक्त हसतो का?
²⁴ एखादा वाईट माणूस सत्ता बळकावतो तेव्हा देव पुढाऱ्यांना जे घडते आहे ते बघण्यापासून दूर ठेवतो का?
    हे जर खरे असेल तर देव म्हणजे आहे तरी कोण?

²⁵ “माझे दिवस एखाद्या धावपटू पेक्षाही वेगाने धावतात.
    माझे दिवस उडून जातात आणि त्यात सुखाचा लवलेशही नसतो.
²⁶ भूर्जपत्रापासून बनवलेली जहाज जशी वेगात जाते तसे माझे दिवस वेगात सरतात.
    गरुडाने आपल्या भक्ष्यावर झडप घालावी त्या प्रमाणे माझे दिवस अतिशय वेगात जातात.

²⁷ “मी जरी म्हणालो, ‘की मी तक्रार करणार नाही,
    माझे दु:ख विसरेन, मी चेहऱ्यावर हास्य आणेन.’
²⁸ तरी त्यामुळे काहीही बदल होणार नाही.
    दु:खाचे मला अजूनही भय वाटते.
²⁹ मी आधीच अपराधी ठरवला गेलो आहे.
    मग प्रयत्न तरी कशाला करायचे?
    मी म्हणतो, ‘विसरुन जा सारे!’
³⁰ मी माझे अंग बर्फाने धुतले
    आणि हात साबणाने स्वच्छ केले.
³¹ तरीही देव मला घाणीच्या खड्ड्यात ढकलेल.
    नंतर माझे स्वतःचे कपडे देखील माझा तिरस्कार करतील.
³² देव माझ्यासारखा माणूस नाही.
    म्हणूनच मी त्याला उत्तर देऊ शकत नाही.
    आम्ही न्यायालयात एकमेकांना भेटू शकणार नाही.
³³ दोन्ही बाजू ^[b] ऐकून घेणारा कुणी मध्यस्थ असावा असे मला वाटते.
    मध्यस्थ आम्हा दोघांना सारख्याच न्यायाने तोलणारा असावा.
³⁴ देवाच्या शिक्षेची छडी दूर करणारा कुणी असावा असे मला वाटते.
    त्यामुळे देव मला भीती घालू शकणार नाही.
³⁵ नंतर देवाला न घाबरता मला जे काही म्हणायचे आहे ते मी म्हणू शकेन.
    परंतु आता मात्र मी तसे करु शकत नाही.

² “तू जे काही म्हणत आहेस ते खरे असल्याची जाणीव मला आहे,
    परंतु देवापुढे माणूस कसा बरोबर ठरेल?
³ मनुष्य देवाशी वाद घालू शकत नाही.
    देव हजार प्रश्न विचारु शकतो आणि माणसाला त्याच्या एकाही प्रश्र्नाचे उत्तर देता येत नाही.
⁴ देव खूप विद्वान आहे आणि त्याची शक्ती अमर्याद आहे.
    देवाशी युध्द करु शकणारा माणूस जखमी झाल्याशिवाय कसा राहील?
⁵ देव क्रोधित झाला की पर्वत हलवतो आणि लोकांना ते कळत देखील नाही.
⁶ पृथ्वीचा थरकाप करण्यासाठी देव भूकंप पाठवतो.
    देव पृथ्वीचा पायाच हलवून टाकतो.
⁷ देव सूर्याशी बोलू शकतो आणि त्याला उगवू देत नाही.
    ताऱ्यांनी चमकू नये म्हणून देव त्यांना लपवू शकतो.
⁸ देवाने एकट्याने आकाश निर्माण केले.
    तो सागराच्या लाटांवर चालतो.

⁹ “देवाने सप्तर्षि, मृगशील व कृत्तिका यांना निर्माण केले.
    दक्षिणेकडचे आकाश ^[a] ओलांडणारे ग्रहही त्यानेच निर्माण केले.
¹⁰ लोकांना न कळणाऱ्या आश्र्चर्यकारक गोष्टीही देवानेच निर्मिल्या.
    देवाच्या अद्भुत कृत्यांची सीमा नाही.
¹¹ देव जेव्हा माझ्या जवळून जातो तेव्हा मी त्याला बघू शकत नाही.
    तो जातो तरी त्याची महानता माझ्या लक्षात येत नाही.
¹² देवाने जरी काही घेतले तरी
    त्याला कोणीही अडवू शकत नाही.
‘तू काय करीत आहेस?’
    असे त्याला कुणी विचारु शकत नाही.
¹³ देव त्याचा क्रोध काबूत ठेवणार नाही.
    राहाबाचे मदतनीससुध्दा देवाला घाबरतात.
¹⁴ म्हणून मी देवाशी वाद घालू शकत नाही.
    त्याच्याशी काय बोलावे ते मला सुचणार नाही.
¹⁵ मी निष्पाप आहे, पण मी त्याला उत्तर देऊ शकणार नाही.
    मी केवळ माझ्या देवाची कृपादृष्टी मिळावी म्हणून याचना करु शकतो.
¹⁶ मी हाक मारल्यानंतर त्याने ओ दिली तरी
    तो माझे ऐकतो यावर मी विश्वास ठेवणार नाही.
¹⁷ देव मला चिरडण्यासाठी वादळे पाठवील.
    काहीही कारण नसताना तो मला जखमा देईल.
¹⁸ देव मला माझा श्वास परत घेऊ देणार नाही.
    तो मला अधिक कष्ट देईल.
¹⁹ मी देवाचा पराभव करु शकत नाही.
    तो सर्वशक्तिमान आहे.
मी त्याला न्यायालयात खेचू शकत नाही आणि त्याला माझ्या बाबतीत न्यायी बनवू शकत नाही.
    देवाला न्यायालयात नेण्यासाठी बळांचा वापर कोण करेल?
²⁰ मी निष्पाप असलो तरी, माझे बोलणेच मला अपराधी बनवते.
    मी निष्पाप आहे, पण मी बोलल्यावर माझे तोंडच मला अपराधी शाबीत करते.
²¹ मी निष्पाप आहे, पण काय विचार करावा ते मला कळत नाही.
    मी माझ्याच आयुष्याचा धिक्कार करतो.
²² मी स्वतःशीच म्हणतो: ‘सगळ्याच्याच बाबतीत हे घडते.
    पापी लोकांसारखेच निष्पाप लोकही मरतात.
    देवच सगळ्यांचे जीवन संपवतो.’
²³ काही तरी भयानक घडते आणि निष्पाप माणूस मरतो तेव्हा देव त्याला फक्त हसतो का?
²⁴ एखादा वाईट माणूस सत्ता बळकावतो तेव्हा देव पुढाऱ्यांना जे घडते आहे ते बघण्यापासून दूर ठेवतो का?
    हे जर खरे असेल तर देव म्हणजे आहे तरी कोण?

²⁵ “माझे दिवस एखाद्या धावपटू पेक्षाही वेगाने धावतात.
    माझे दिवस उडून जातात आणि त्यात सुखाचा लवलेशही नसतो.
²⁶ भूर्जपत्रापासून बनवलेली जहाज जशी वेगात जाते तसे माझे दिवस वेगात सरतात.
    गरुडाने आपल्या भक्ष्यावर झडप घालावी त्या प्रमाणे माझे दिवस अतिशय वेगात जातात.

²⁷ “मी जरी म्हणालो, ‘की मी तक्रार करणार नाही,
    माझे दु:ख विसरेन, मी चेहऱ्यावर हास्य आणेन.’
²⁸ तरी त्यामुळे काहीही बदल होणार नाही.
    दु:खाचे मला अजूनही भय वाटते.
²⁹ मी आधीच अपराधी ठरवला गेलो आहे.
    मग प्रयत्न तरी कशाला करायचे?
    मी म्हणतो, ‘विसरुन जा सारे!’
³⁰ मी माझे अंग बर्फाने धुतले
    आणि हात साबणाने स्वच्छ केले.
³¹ तरीही देव मला घाणीच्या खड्ड्यात ढकलेल.
    नंतर माझे स्वतःचे कपडे देखील माझा तिरस्कार करतील.
³² देव माझ्यासारखा माणूस नाही.
    म्हणूनच मी त्याला उत्तर देऊ शकत नाही.
    आम्ही न्यायालयात एकमेकांना भेटू शकणार नाही.
³³ दोन्ही बाजू ^[b] ऐकून घेणारा कुणी मध्यस्थ असावा असे मला वाटते.
    मध्यस्थ आम्हा दोघांना सारख्याच न्यायाने तोलणारा असावा.
³⁴ देवाच्या शिक्षेची छडी दूर करणारा कुणी असावा असे मला वाटते.
    त्यामुळे देव मला भीती घालू शकणार नाही.
³⁵ नंतर देवाला न घाबरता मला जे काही म्हणायचे आहे ते मी म्हणू शकेन.
    परंतु आता मात्र मी तसे करु शकत नाही.