ईयोब 39

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

39 “ईयोबा, पहाडी बकऱ्या कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का?
    हरिणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
² ईयोबा पहाडी बकरी आणि हरिणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का?
    त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
³ ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात
    आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
⁴ ती बछडी शेतात मोठी होतात.
    नंतर ती आपल्या आईला सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.

⁵ “ईयोबा, रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले?
    त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
⁶ मी (देव) रानटी गाढवांना वाळवंटात घर दिले.
    मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
⁷ रानटी गाढवे गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्यांना शहरातला गजबजाट आवडत नाही)
    आणि त्यांना कुठलाही माणूस आव घालू शकत नाही.
⁸ रानगाढवे डोंगरात राहतात.
    तेच त्यांचे कुरण आहे.
    ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.

⁹ “ईयोबा, गवा (रानटी बैल) तुझी सेवा करायला तयार होईल का?
    तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
¹⁰ ईयोबा, गवा तुला त्याच्या गळ्यात दोरी बांधू देईल का?
    आणि तू त्याला तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
¹¹ गवा खूप बलवान असतो,
    परंतु तो तुझे काम करील असा विश्वास तुला वाटतो का?
¹² तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल
    आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?

¹³ “शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते.
    परंतु तिला उडता येत नाही.
    तिचे पंख आणि पिसे करकोचाच्या पंखासारखी नाहीत.
¹⁴ शहामृगी आपली अंडी जमिनीत घालते
    आणि ती वाळूत उबदार होतात.
¹⁵ आपल्या अंड्यांवरुन कुणी चालत जाईल
    किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
¹⁶ शहामृगी आपल्या पिलांना सोडून जाते.
    ती जणू स्वतःची नाहीतच असे ती वागते.
तिची पिल्ले मेली तरी तिला त्याची पर्वा नसते.
    काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु:ख तिला नसते.
¹⁷ का? कारण मी (देव) शहामृगीला शहाणे केले नाही.
    शहामृगी मूर्ख असते. मीच तिला तसे केले आहे.
¹⁸ परंतु शहामृगी जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
    कारण ती कुठल्याही घोड्यापेक्षा जोरात पळू शकते.

¹⁹ “ईयोबा, तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का?
    तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
²⁰ ईयोबा, तू घोड्याला टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का?
    घोडा जोरात फुरफुरतो ^[a] आणि लोक त्याला घाबरतात.
²¹ घोडा बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो.
    तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
²² घोडा भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही.
    तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
²³ सैनिकाचा भाता घोड्याच्या बाजूला हलत असतो.
    त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
²⁴ घोडा फार अनावर होतो.
तो जमिनीवर ^[b] जोरात धावतो.
    तो जेव्हा रणशिंग फुकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका जागी स्थिर राहू शकत नाही.
²⁵ रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो.
    त्याला दुरुनही लढाईचा वास येतो.
    सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्याला ऐकू येतात.

²⁶ “ईयोबा, तू ससण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे ^[c] उडायला शिकवलेस का?
²⁷ ईयोबा, गरुडाला आकाशात उंच उडायला शिकवणारा तूच का?
    तूच त्याला त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
²⁸ गरुड उंच सुळक्यावर राहातो.
    तीच त्याची तटबंदी आहे
²⁹ गरुड त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो.
    गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
³⁰ गरुड प्रेताभोवती गोळा होतात
    आणि त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”