Add parallel Print Page Options

(A)„В онова време – казва Господ – ще изхвърлят от гробниците костите на царете на Юдея и костите на техните сановници, и костите на свещениците, и костите на пророците, и костите на жителите на Йерусалим. (B)И ще ги разпръснат пред слънцето и луната и пред цялото небесно войнство, които те са обичали и на които са служели, и които са следвали, и които са търсели, и на които са се покланяли. Няма да ги съберат и няма да ги погребат. Ще бъдат за тор на земята. И смъртта ще бъде предпочитана пред живота от всички останали, които са оцелели от този злодеен род по всички останали места, където ги изгоня“ – казва Господ Вседържител.

Незачитането на Божията воля води към разруха

Тогава им кажи: „Така казва Господ: ‘Онези, които паднат, няма ли да станат? И който се отклони, няма ли да се върне? Защо се отклони този народ – Йерусалим – в упорито отстъпничество? Те здраво се придържат към измамата, така че отказват да се върнат. Заслушах се и чух, че не говорят право, никой не се разкайва за злините си, казвайки: «Какво сторих?» Всеки се впуска по своя път като кон, който се втурва в битка. (C)Дори щъркелът в небето знае своите определени сезони и гургулицата, лястовицата и жеравът спазват времето на идването си, а Моят народ не познава закона на Господа. Как казвате: «Ние сме мъдри и законът на Господа е с нас»? А ето лъжливото перо на книжовниците го е обърнало в лъжа. Мъдрите ще бъдат посрамени, ще бъдат уплашени и хванати в мрежа. Ето те отхвърлиха словото на Господа, тогава в какво е мъдростта им? 10 (D)Затова ще отдам жените им на други, полята им – на други собственици. Защото всеки, от малък до голям, се е предал на користолюбие. От пророк до свещеник – всеки постъпва лъжливо. 11 (E)И лекуват раната на дъщерята на народа Ми повърхностно, като казват: «Мир, мир!», а мир няма. 12 Срамуват ли се, когато вършат отвратителни неща? Не, никак не ги е срам и не знаят да се изчервяват. Затова ще паднат между падналите, ще бъдат повалени по време на посещението Ми. 13 Ще ги изтребя докрай – казва Господ. Няма да останат гроздове на лозата, нито смокини на смоковницата. И шумата ще повехне, и което съм им дал, ще си отиде.’“

Пророк Йеремия оплаква настъпващата разруха

14 (F)Народът казва: „Защо седим ние? Съберете се и да отидем в укрепените градове и да загинем там, тъй като Господ, нашият Бог, ни е определил за гибел и ни е напоил с горчива вода, понеже сме съгрешили пред Господа.“ 15 (G)Надяваме се за мир, а няма добро, на време за изцеление, а има ужас. 16 От Дан се чува пръхтенето на конете му към врага, цялата земя се разтресе от цвиленията на силните му коне. Те идват и ще опустошат страната и всичко по нея, града и онези, които живеят в него. 17 (H)„Защото ето Аз изпращам срещу вас змии, усойници, които не могат да се омаят и ще ви хапят“ – казва Господ.

18 (I)Тогава аз казах: „Кога бих се утешил в скръбта, сърцето ми е изнемощяло.“ 19 „Ето гласа на дъщерята на Моя народ от далечна страна“ – говори Господ: „Не е ли Господ на Сион? Неговият Цар не е ли в него? Защо Ме гневят с техните идоли, с чуждите нищожества?“ 20 „Премина жътвата, свърши лятото, но ние не сме спасени – си казвам. 21 Поради съкрушението на моя народ съм съкрушен, ходя мрачен, ужас ме обзе. 22 Няма ли балсам в Галаад? Няма ли лекар там? Защо не идва изцеление за дъщерята на моя народ?“

23 [a] О, ако моята глава бе пълна с вода, очите ми биха били извор на сълзи! Тогава бих плакал ден и нощ за убитите от своя народ.

Footnotes

  1. 8:23 В Синодалната и Цариградската Библия 8:23 е 9:1.

Sorglosigkeit gegenüber der Sünde

Zu jener Zeit, spricht der Herr, wird man die Gebeine der Könige von Juda, die Gebeine seiner Fürsten, die Gebeine der Priester, die Gebeine der Propheten und die Gebeine der Bewohner Jerusalems aus ihren Gräbern hervorziehen und sie ausbreiten vor der Sonne und dem Mond und vor dem ganzen Heer des Himmels, welche sie liebgehabt, denen sie gedient haben und nachgelaufen sind, die sie gesucht und angebetet haben; man wird sie weder zusammenlesen noch begraben, sondern zu Dünger auf dem Felde sollen sie werden. Und alle, welche von diesem bösen Geschlecht übrigbleiben, werden lieber sterben als leben wollen an allen Orten, wohin ich die Uebriggebliebenen verstoßen habe, spricht der Herr der Heerscharen.

Irrungen und Strafgericht

So sollst du zu ihnen sagen: So spricht der Herr:

Wer fällt und steht nicht wieder auf?
Wer weicht ab und kehrt nicht wieder um?
Warum hat sich denn dieses Volk zu Jerusalem
so beharrlich abgewandt
und den Betrug so festgehalten,
daß sie nicht mehr umkehren wollen?
Denn ich merkte auf und horchte:
sie reden nicht, was recht ist;
keiner ist, den seine Bosheit gereue,
der da spräche: Was habe ich getan!
Sondern ein jeder wendet sich ab in seinem Lauf
wie ein Roß, das sich in den Kampf stürzt.
Selbst der Storch am Himmel weiß seine bestimmten Zeiten;
Turteltaube, Schwalbe und Kranich
halten die Zeit ihrer Wiederkehr ein;
aber mein Volk kennt die Rechtsordnung des Herrn nicht!
Wie dürft ihr denn sagen: „Wir sind weise,
und das Gesetz des Herrn ist bei uns!“
Wahrlich ja, zur Lüge gemacht
hat es der Lügengriffel der Schriftgelehrten!
Zuschanden geworden sind die Weisen;
sie sind erschrocken und haben sich selbst gefangen;
denn siehe, sie haben das Wort des Herrn verworfen, -
was für eine Weisheit bleibt ihnen da noch übrig?
10 Darum will ich ihre Frauen den Fremden geben
und ihre Felder neuen Besitzern;
denn sie trachten alle nach Gewinn,
vom Kleinsten bis zum Größten;
und vom Propheten bis zum Priester
gehen sie alle mit Lügen um;
11 und den Schaden der Tochter meines Volkes heilen sie leichthin,
indem sie sprechen: „Friede, Friede!“
wo doch kein Friede ist.
12 Schämen sollten sie sich, weil sie solche Greuel verüben!
Aber sie wissen nicht mehr, was sich schämen heißt, und empfinden keine Scham.
Darum werden sie fallen unter den Fallenden,
zur Zeit ihrer Heimsuchung werden sie stürzen,
spricht der Herr.
13 Ein Ende, ein Ende will ich ihnen machen, spricht der Herr.
Keine Trauben sollen mehr am Weinstock sein
und keine Feigen am Feigenbaum,
und die Blätter sollen verwelken,
und ich will sie denen geben, die an ihnen vorüberziehen!

14 Was säumen wir?
Versammelt euch, und laßt uns in die festen Städte ziehen,
daß wir daselbst zugrunde gehen!
Denn der Herr, unser Gott, richtet uns zugrunde
und tränkt uns mit Giftwasser,
weil wir wider den Herrn gesündigt haben.
15 Wir warten auf Frieden - aber es wird nicht besser!
auf eine Zeit der Heilung - aber siehe da, Schrecken!
16 Von Dan hört man das Schnauben seiner Rosse;
vom Wiehern seiner starken Pferde bebt das ganze Land;
ja, sie kommen und fressen das Land auf und was darin ist,
die Stadt und ihre Bewohner.
17 Denn siehe, ich will Schlangen unter euch senden, Nattern,
die sich nicht beschwören lassen,
und sie werden euch beißen! - spricht der Herr.

Klage über Jerusalem

18 Würde mir doch Erquickung zu teil in meinem Kummer!
Aber mein Herz ist krank in mir.
19 Horch! die Stimme des Geschreis
der Tochter meines Volkes aus fernem Lande:
„Ist denn der Herr nicht in Zion,
ist ihr König nicht bei ihr?“ -
Warum haben sie Mich mit ihren Götzenbildern,
mit fremden Götzen erzürnt?
20 „Die Ernte ist vorüber, der Sommer ist zu Ende,
und wir sind nicht gerettet!“
21 Wegen des Zusammenbruchs der Tochter meines Volkes bin ich ganz zerbrochen;
ich trage Leid, und Entsetzen hat mich ergriffen.
22 Ist denn kein Balsam in Gilead?
Ist kein Arzt da?
Warum hat die Heilung der Tochter meines Volkes keine Fortschritte gemacht?
23 [9:1] O daß mein Haupt zu Wasser würde
und mein Auge zum Tränenquell,
so würde ich Tag und Nacht
die Erschlagenen der Tochter meines Volkes beweinen!

Then the bones of the dead kings of Judah and their officials will be dug up, along with the bones of the priests, the prophets, and everyone else in Jerusalem who loved and worshiped the sun, moon, and stars. These bones will be scattered and left lying on the ground like trash, where the sun and moon and stars can shine on them.

Some of you people of Judah will be left alive, but I will force you to go to foreign countries, and you will wish you were dead. I, the Lord God All-Powerful, have spoken.

The People Took the Wrong Road

The Lord said:

People of Jerusalem,
when you stumble and fall,
    you get back up,
and if you take a wrong road,
    you turn around and go back.[a]
So why do you refuse
    to come back to me?
Why do you hold so tightly
    to your false gods?

I listen carefully,
but none of you admit
    that you've done wrong.
Without a second thought,
you run down the wrong road[b]
    like horses running blindly
    into battle.

Storks, doves, swallows,
and thrushes
    all know when it's time
to fly away for the winter
    and when to come back.
But you, my people,
    don't know what I demand.
You say, “We are wise
because we have the teachings
    and laws of the Lord.”
But I say that your teachers
have turned my words
    into lies!
Your wise men
have rejected what I say,
    and so they have no wisdom.
Now they will be trapped
and put to shame;
    they won't know what to do.
10 (A) I'll give their wives and fields
    to strangers.

Everyone is greedy and dishonest,
    whether poor or rich.
Even the prophets and priests
    cannot be trusted.
11 (B) All they ever offer
to my deeply wounded people
    are empty hopes for peace.
12 They should be ashamed
of the way they live,
    but they don't even blush.
And so, when I punish Judah,
they will end up on the ground,
    dead like everyone else.
13 I will wipe them out.[c]
They are vines without grapes;
    fig trees without figs or leaves.
They have not done a thing
    that I told them![d]
I, the Lord, have spoken.

The People and Their Punishment

14 The people of Judah
    say to each other,
“What are we waiting for?
Let's run to a town with walls
    and die there.
We rebelled against the Lord,
and we were sentenced to die
    by drinking poison.
15 We had hoped for peace
and a time of healing,
    but all we got was terror.
16 Our enemies have reached
    the town of Dan in the north,
and the snorting of their horses
    makes us tremble with fear.
The enemy will destroy Jerusalem
and our entire nation.
    No one will survive.”

17 “Watch out!” the Lord says.
“I'm sending poisonous snakes
    to attack you,
and no one can stop them.”

Jeremiah Mourns for His People

18 I'm burdened with sorrow
    and feel like giving up.
19 In a foreign land
    my people are crying.
Listen! You'll hear them say,
“Has the Lord deserted Zion?
    Is he no longer its king?”

I hear the Lord reply,
“Why did you make me angry
    by worshiping useless idols?”

20 The people complain,
“Spring and summer
    have come and gone,
but still the Lord
    hasn't rescued us.”

21 My people are crushed,
and so is my heart.
    I am horrified and mourn.
22 If medicine and doctors
may be found in Gilead,
    why aren't my people healed?

Footnotes

  1. 8.4 if you take … go back: One possible meaning for the difficult Hebrew text.
  2. 8.6 you run down the wrong road: One possible meaning for the difficult Hebrew text.
  3. 8.13 I will wipe them out: One possible meaning for the difficult Hebrew text.
  4. 8.13 They have not … them: One possible meaning for the difficult Hebrew text.