Исцелување на долгогодишен инвалид

5 По овие случки, по повод еден еврејски празник, Исус се врати во Ерусалим. ² А во Ерусалим, покрај Овчата порта, има една бања со пет тремови, која на хебрејски се вика Бетзата^[a]. ³ Под тремовите лежеа многу болни: слепи, сакати и парализирани^[b]. ⁵ Таму имаше еден човек, кој боледуваше веќе триесет и осум години. ⁶ Исус го виде како лежи и знаејќи дека веќе долго време боледува, му рече: „Сакаш ли да оздравиш?“

⁷ „Господине“, - Му одговори болниот - „нема кој да ме спушти во бањата кога ќе се разбранува водата. Додека јас да втасам - друг слегува пред мене!“.

⁸ „Стани, земи си ја постилката и оди си, зашто Јас те исцелив!“ - му рече Исус. ⁹ Човекот веднаш оздраве, си ја зеде постилката и почна да оди. Но тој ден беше сабота^[c], ¹⁰ па затоа еврејските верски водачи му рекоа на исцелениот: „Сабота е! Забрането е да ја носиш постилката!“ ¹¹ Тој им одговори: „Човекот што ме исцели, ми рече: ,Земи си ја постилката и оди!‘“

¹² „Кој е тој човек што ти го рекол тоа?“ - го прашаа тие.

¹³ Излекуваниот, пак, не знаеше Кој е тој човек, затоа што Исус се беше повлекол^[d] од толпата народ што беше на тоа место.

¹⁴ Подоцна, Исус го сретна во храмот и му рече: „Сега оздраве; не греши повеќе, за да не те снајде нешто уште полошо!“ ¹⁵ Човекот си замина и им кажа на еврејските верски водачи дека Оној што го исцели е Исус.

¹⁶ Поради ова, еврејските верски водачи почнаа да Го прогонуваат Исуса, зашто вакви работи правеше во саботите. ¹⁷ Но Исус им одговори: „Мојот небесен Татко не престанува да работи, па и Јас работам.“ ¹⁸ Заради ова, еврејските верски водачи уште поцврсто беа решени да Го убијат, зашто Тој не само што ја прекршуваше уредбата за саботата, туку и Бога Го нарекуваше Свој Татко^[e], изедначувајќи се така со Бог.

Овластувањата што ги има Исус

¹⁹ Во одговор, Исус им рече: „Ве уверувам дека Синот не може да прави ништо сам од Себе; Тој го прави само она што го гледа кај Татка си. Тоа што го прави Таткото, го прави и Синот. ²⁰ Зашто, Таткото Го сака Синот и Му покажува се што прави. Тој преку Синот ќе покаже и поголеми дела од ова исцелување, за вие да се чудите. ²¹ Зашто, како што Таткото ги подига мртвите и ги оживува, исто така и Синот оживува кого сака. ²² Зашто Таткото не суди никого, туку сето право да суди Му Го предаде на Синот, ²³ за сите да Го почитуваат Синот, исто како што Го почитуваат Таткото. Оној што не Го почитува Синот, не Го почитува ни Таткото, Кој Го испрати.

²⁴ Ве уверувам дека секој што ја слуша Мојата порака и верува во Бога, Кој Ме испрати, има вечен живот и нема да биде осуден за своите гревови, зашто таквиот веќе преминал од смрт во живот. ²⁵ Ве уверувам дека доаѓа време, и веќе е дојдено, кога мртвите ќе го слушнат Мојот глас - гласот на Божјиот Син. Оние што Му биле послушни - ќе живеат! ²⁶ Зашто, како што Таткото е извор на живот, така Му даде и на Синот да биде извор на живот. ²⁷ Тој Му даде на Синот и право да суди, затоа што Тој е Синот Човечки^[f].

²⁸ Не чудете се на ова, зашто доаѓа часот кога сите покојници ќе го слушнат гласот на Божјиот Син ²⁹ и ќе излезат од гробовите: оние што правеле добро - ќе воскреснат за да живеат вечно, а оние што вршеле зло - ќе воскреснат за да бидат осудени на вечна казна!

Исус зборува во Своја одбрана

³⁰ Јас не можам ништо да направам самоволно. Судам онака како што Ми кажува небесниот Татко, и Мојот суд е праведен, зашто не постапувам самоволно, туку според волјата на Бог, Кој Ме прати.

³¹ Ако Јас сведочам Сам за Себе, Моето сведоштво нема да вреди. ³² Но постои Друг што сведочи за Мене и знам дека она што Тој го сведочи за Мене, вреди.

³³ Вие самите испративте пратеници кај Јован Крстител и тој ви ја кажа вистината. ³⁴ Јас немам потреба од човечко одобрување; а овие работи ви ги кажувам за вие да се спасите^[g]. ³⁵ Јован беше светилка која гореше и светеше. И за тоа кратко време вие со задоволство и се радувавте на неговата светлина.

³⁶ Јас, пак, имам сведоштво со поголема тежина од она на Јован. Делата што Мојот Татко Ми ги довери да ги извршам, и кои Јас ги извршувам, сведочат дека сум испратен од небесниот Татко. ³⁷ И Таткото, Кој Ме прати, исто така сведочи за Мене, но вие никогаш не сте го послушале Неговиот глас ниту пак сте го виделе Неговиот лик. ³⁸ А и Неговиот збор не се задржува во вас, затоа што не верувате во испратениот од Него. ³⁹ Вие го проучувате Светото Писмо, зашто верувате дека во него ќе најдете вечен живот за себе - а токму таму се говори за Мене! ⁴⁰ Па сепак, вие не сакате да дојдете кај Мене и да примите живот.

⁴¹ Јас не сакам слава од луѓето; ⁴² а вас ве познавам и знам дека во себе немате љубов спрема^[h] Бог. ⁴³ Јас дојдов во името на Мојот Татко, а вие не Ме примате. Ако некој друг дојде во свое име, него ќе го примите! ⁴⁴ Како можете да верувате, кога еден на друг си давате слава, а славата од Единствениот Бог не ја посакувате!?

⁴⁵ Немојте да мислите дека Јас ќе бидам Тој што ќе ве обвини пред небесниот Татко. Мојсеј - оној на кого се надевате - тој ќе ве обвини. ⁴⁶ Да му верувавте на Мојсеј, ќе ми верувавте и Мене, затоа што тој има пишувано^[i] за Мене. ⁴⁷ Но штом не верувате во она што тој го напиша, како ќе верувате во ова што Јас го зборувам!?“