Łukasz 3
Nowe Przymierze
Działalność Jana Chrzciciela
3 W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny, 2 za arcykapłanów Annasza i Kajfasza, Bóg przemówił do Jana, syna Zachariasza, który przebywał na pustyni. 3 Przemierzał on więc całą okolicę Jordanu i wzywał ludzi do przyjęcia chrztu opamiętania dla dostąpienia przebaczenia grzechów. 4 Tak też zostało napisane w Księdze proroka Izajasza:
Głos wołającego na pustkowiu:
Przygotujcie drogę Pana,
wyprostujcie Jego ścieżki.
5 Każdy wąwóz niech będzie wypełniony,
każda góra lub wzgórze zrównane,
drogi krzywe — wyprostowane,
wyboiste zaś — wygładzone.
6 Każda zaś istota zobaczy zbawienie[a]
przygotowane przez Boga.
7 Przemawiał więc do tłumów, które wciąż wychodziły, aby udzielił im chrztu: Wy, pomioty żmij, czy ktoś wam doradził, by uchodzić przed nadchodzącym gniewem? 8 Jeśli tak, to wydawajcie owoce godne opamiętania i nie próbujcie się łudzić myślą, że wam wystarczy mieć za ojca Abrahama. Mówię wam: Z tych kamieni Bóg może wzbudzić Abrahamowi dzieci. 9 Topór dotknął już korzeni. Każde drzewo, które nie rodzi dobrego owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.
10 Cóż więc mamy czynić? — dopytywały się tłumy.
11 A on im odpowiadał: Kto ma dwa okrycia, niech podzieli się z tym, który nie ma żadnego, a kto ma co jeść, niech postąpi podobnie.
12 Przyszli też celnicy, aby dać się ochrzcić. Ci również zapytali: Nauczycielu, co mamy czynić?
13 Nie pobierajcie nic więcej ponad ustaloną stawkę — odpowiedział.
14 Pytali go i żołnierze: A co my mamy czynić? Na nikim niczego nie wymuszajcie — powiedział — i nie składajcie fałszywych donosów, lecz niech wam wystarczy wasz żołd.
15 Gdy lud śledził rozwój wypadków i wszyscy zastanawiali się, czy może Jan nie jest Chrystusem, 16 on sam publicznie oświadczył: Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie, lecz nadchodzi ktoś potężniejszy ode mnie; Jemu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandałów; On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu. 17 W ręku trzyma sito. Dokładnie przesieje wszystko, co jest na Jego klepisku. Ziarno zbierze do spichrza, plewy natomiast spali w ogniu nieugaszonym. 18 W wielu też innych słowach kierował do ludu przestrogi i głosił mu dobrą nowinę.
19 Natomiast tetrarcha Herod, upominany przez niego z powodu Herodiady, żony swego brata, oraz z powodu innych nadużyć, których się dopuścił, 20 dodał do tego wszystkiego i to, że osadził Jana w więzieniu.
Chrzest Jezusa
21 Gdy więc cały lud przyjął chrzest, został ochrzczony również Jezus, a w czasie Jego modlitwy otworzyło się niebo 22 i zstąpił na Niego Duch Święty w cielesnej postaci przypominającej gołębicę. Przy tym z nieba rozległ się głos: Ty jesteś moim ukochanym Synem, źródłem mojej radości.
Rodowód Jezusa
23 Gdy Jezus rozpoczynał działalność, miał około trzydziestu lat i choć uważano, że był synem Józefa,
pochodził od Helego,
24 Mattata,
Lewiego,
Melchiego,
Jannaja,
Józefa,
25 Mattatiasza,
Amosa,
Nahuma,
Heslego,
Naggaja,
26 Maata,
Mattatiasza,
Semeina,
Jozecha,
Jody,
27 Joanana,
Rezy,
Zorobabela,
Salatiela,
Neriego,
28 Melchiego,
Addiego,
Kosama,
Elmadama,
Era,
29 Jozuego,
Eliezera,
Joryma,
Mattata,
Lewiego,
30 Symeona,
Judy,
Józefa,
Jonama,
Eliakima,
31 Melei,
Menny,
Mattaty,
Natana,
Dawida,
32 Jessaja,
Jobeda,
Boesa,
Sali,
Naassona,
33 Aminadaba,
Admina,
Arniego,
Hesroma,
Faresa,
Judy,
34 Jakuba,
Izaaka,
Abrahama,
Tary,
Nachora,
35 Serucha,
Ragau,
Faleka,
Ebera,
Sali,
36 Kainama,
Arfaksada,
Sema,
Noego,
Lamecha,
37 Matusali,
Henocha,
Jareta,
Maleleela,
Kainama,
38 Enosa,
Seta,
i w końcu od Adama,
który pochodził od Boga.
Footnotes
- Łukasz 3:6 Lub: ratunek przygotowany przez Boga.
Ewangelia według św. Łukasza 3
Słowo Życia
Jan Chrzciciel przygotowuje drogę
3 Był piętnasty rok rządów Tyberiusza, rzymskiego cezara. W tym czasie gubernatorem prowincji Judei był Piłat, zarządcą Galilei—Herod Antypas, zarządcą Iturei i Trachonu—jego brat Filip, a zarządcą Abileny—Lizaniasz. 2 Urząd najwyższego kapłana Izraela sprawowali Annasz i Kajfasz. Wtedy właśnie Jan, syn Zachariasza, mieszkający dotąd na pustyni, otrzymał od Boga misję. 3 Wędrując brzegiem Jordanu, wzywał ludzi do opamiętania się i przyjęcia Bożego przebaczenia. Swoją przemianę mieli poświadczyć zanurzeniem w wodzie. 4 To właśnie o nim mówił prorok Izajasz:
„Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie Panu drogę,
wyrównajcie przed Nim ścieżki!
5 Zrównajcie góry, zasypcie doliny,
wyprostujcie zakręty, usuńcie wyboje!
6 A wtedy wszyscy zobaczą Boże zbawienie”.
7 Całe tłumy przychodziły do Jana, aby dać się zanurzyć, a on mówił do nich:
—Przebiegłe węże! Kto wam powiedział, jak uciec przed nadchodzącą karą Boga?! 8 Najpierw pokażcie poprzez wasze uczynki, że naprawdę się opamiętaliście! Nie oszukujcie się, powtarzając: „Jesteśmy potomkami samego Abrahama”. Zapewniam was, że Bóg może stworzyć potomków Abrahama nawet z tych kamieni! 9 Siekiera Bożego sądu już jest przyłożona do pnia. I każde drzewo, które nie wydaje owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.
10 —Co więc mamy czynić?—pytały tłumy.
11 —Jeśli masz dwa ubrania, daj jedno biednemu. Jeśli masz co jeść, podziel się z głodnym—odpowiadał Jan.
12 A przychodzili do niego nawet znani z nieuczciwości poborcy podatkowi, chcąc przyjąć chrzest. I pytali Go:
—Nauczycielu, co mamy czynić?
13 —Nie pobierajcie większych podatków niż ustalono—odpowiadał im.
14 —A co z nami?—pytali żołnierze.
—Od nikogo nie wymuszajcie pieniędzy. Zadowólcie się swoim żołdem!—odpowiedział. —I nikogo fałszywie nie oskarżajcie.
15 Ponieważ wszyscy oczekiwali przyjścia Mesjasza, zaczęto się zastanawiać, czy przypadkiem to Jan Nim nie jest. 16 On jednak zaprzeczył temu:
—Ja was zanurzam w wodzie. Lecz niebawem nadejdzie ktoś potężniejszy ode mnie. Ktoś, komu nie jestem nawet godzien zdjąć butów! On będzie was zanurzał w Duchu Świętym i w ogniu. 17 On potrafi oddzielić plewy od ziarna i wszystko oczyścić—ziarno zbierze do magazynu, a plewy spali w niegasnącym ogniu.
18 Jan wiele razy w podobny sposób ostrzegał ludzi i głosił im dobrą nowinę. 19 Krytykował natomiast króla Heroda Antypasa za to, że ożenił się z Herodiadą, żoną swojego brata, oraz za inne złe czyny. 20 W późniejszym czasie król jeszcze dalej posunął się w swoim grzechu i uwięził Jana.
Chrzest i rodowód Jezusa
21 Pewnego dnia, gdy Jan zanurzał ludzi w wodzie, znalazł się wśród nich sam Jezus. Gdy został ochrzczony i modlił się, nagle otworzyło się niebo 22 i Duch Święty zstąpił na Niego jak gołąb. A z nieba rozległ się głos:
—Jesteś moim ukochanym Synem, moją największą radością.
23 Gdy Jezus rozpoczynał swoją publiczną działalność, miał około trzydziestu lat. Uważano Go za syna Józefa.
Ojcem zaś Józefa był Heli, a ojcem Helego 24 —Mattat.
Kolejni ich przodkowie to: Lewi, Melchi, Jannaj, Józef,
25 Matatiasz, Amos,
Nahum, Chesli, Naggaj, 26 Maat,
Matatiasz, Semea, Josech, Joda,
27 Jan, Resa,
Zorobabel, Salatiel, Neri, 28 Melchi,
Addi, Kosam, Elmadan, Her, 29 Jezus, Eliezer,
Jorim, Mattat, Lewi, 30 Symeon,
Juda, Józef, Jonam, Eliakim,
31 Meleasz, Menna,
Mattat, Natan, król Dawid, 32 Jesse,
Jobed, Booz, Sala, Naasson,
33 Aminadab, Admin,
Arni, Ezrom, Fares, Juda, 34 Jakub,
Izaak, Abraham,
Tare, Nachor,
35 Seruch, Ragau,
Falek, Eber, Sala, 36 Kainam,
Arfaksad, Sem, Noe, Lamech,
37 Matusala, Henoch,
Jaret, Maleleel, Kainam, 38 Enos,
Set i Adam.
Adam zaś pochodził od Boga.
Ewangelia według św. Łukasza 3
Updated Gdańsk Bible
3 A w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, jego brat Filip tetrarchą Iturei i ziemi Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny;
2 Za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza doszło słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
3 I obchodził całą okolicę nad Jordanem, głosząc chrzest pokuty na przebaczenie grzechów.
4 Jak jest napisane w księdze słów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie jego ścieżki.
5 Każda dolina będzie wypełniona, a każda góra i pagórek będą zniżone; to, co krzywe, wyprostuje się, a wyboiste drogi będą gładkie.
6 I ujrzy wszelkie ciało zbawienie Boże.
7 Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby ich ochrzcił: Plemię żmijowe, któż was ostrzegł, żebyście uciekali przed przyszłym gniewem?
8 Wydajcie więc owoce godne pokuty i nie zaczynajcie sobie wmawiać: Naszym ojcem jest Abraham. Mówię wam bowiem, że Bóg i z tych kamieni może wzbudzić dzieci Abrahamowi.
9 A już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień.
10 I pytali go ludzie: Cóż więc mamy czynić?
11 A on im odpowiedział: Kto ma dwie szaty, niech da temu, który nie ma, a kto ma pożywienie, niech uczyni tak samo.
12 Przyszli też celnicy, aby się ochrzcić, i pytali go: Nauczycielu, cóż mamy czynić?
13 A on im odpowiedział: Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono.
14 Pytali go też żołnierze: A my co mamy czynić? I odpowiedział im: Wobec nikogo nie używajcie przemocy, nikogo fałszywie nie oskarżajcie i poprzestawajcie na waszym żołdzie.
15 A gdy ludzie trwali w oczekiwaniu i wszyscy myśleli w swych sercach o Janie, czy może on nie jest Chrystusem;
16 Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem.
17 Ma on swoje wiejadło w ręku i wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi pszenicę do swego spichlerza, ale plewy spali w ogniu nieugaszonym.
18 A tak głosząc, dawał ludziom jeszcze wiele innych napomnień.
19 Lecz tetrarcha Herod, strofowany przez niego z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa, i z powodu wszystkich złych czynów, których się dopuścił;
20 Dodał do wszystkiego i to, że wtrącił Jana do więzienia.
21 I stało się tak, że kiedy wszyscy ludzie byli ochrzczeni, również Jezus został ochrzczony, a gdy się modlił, otworzyło się niebo;
22 I zstąpił na niego Duch Święty w kształcie cielesnym jak gołębica, a z nieba rozległ się głos: Ty jesteś moim umiłowanym Synem, w tobie mam upodobanie.
23 A Jezus miał około trzydziestu lat. Był, jak sądzono, synem Józefa, syna Helego;
24 Syna Mattata, syna Lewiego, syna Melchiego, syna Jannaja, syna Józefa;
25 Syna Matatiasza, syna Amosa, syna Nahuma, syna Esliego, syna Naggaja;
26 Syna Maata, syna Matatiasza, syna Semei, syna Józefa, syna Judy;
27 Syna Joanana, syna Resy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego;
28 Syna Melchiego, syna Addiego, syna Kosama, syna Elmadama, syna Era;
29 Syna Jozego, syna Eliezera, syna Jorima, syna Mattata, syna Lewiego;
30 Syna Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jonana, syna Eliakima;
31 Syna Meleasza, syna Menny, syna Mattata, syna Natana, syna Dawida;
32 Syna Jessego, syna Obeda, syna Booza, syna Salmona, syna Naassona;
33 Syna Aminadaba, syna Arama, syna Esroma, syna Faresa, syna Judy;
34 Syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora;
35 Syna Serucha, syna Ragaua, syna Faleka, syna Hebera, syna Sali;
36 Syna Kainana, syna Arfaksada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha;
37 Syna Matusali, syna Enocha, syna Jareta, syna Maleleela, syna Kainana;
38 Syna Enosa, syna Seta, syna Adama, syna Boga.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2013 by Gate of Hope Foundation