Genesis 19:17-28

Ang Biblia (1978)

¹⁷ At nangyari, na nang sila'y mailabas na nila, ay sinabi, Itakas mo ang iyong buhay; huwag kang ^(A)lumingon o huminto man sa buong kapatagan; tumakas ka hanggang sa bundok, baka ikaw ay mamatay.

¹⁸ At sinabi sa kanila ni Lot, Huwag ganiyan, panginoon ko:

¹⁹ Narito, ngayo't ang lingkod mo ay nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, at pinakalaki mo ang iyong awang ipinakita sa akin sa pagliligtas ng aking buhay; at ako'y di makatatakas sa bundok, baka ako'y abutan ng sama, at ako'y mamatay.

²⁰ Narito, ang bayang ito ay malapit takasan at maliit: Oh tulutan mong tumakas ako roon, (di ba yao'y maliit?) at mabubuhay ako.

²¹ At sinabi sa kaniya, Narito, sa bagay mang ito ay ^(B)pinayagan din kita, na hindi ko gugunawin ang bayang iyong sinalita.

²² Magmadali ka, tumakas ka roon; sapagka't wala akong magagawa hanggang sa dumating ka roon. ^(C)Kaya't ang pangalang itinawag sa bayang yaon ay Zoar.

Ang mga Ciudad sa kapatagan ay giniba.

²³ Ang araw ay nakalitaw na sa lupa nang dumating si Lot sa Zoar.

^24 (D)Nang magkagayo'y nagpaulan ang Panginoon sa Sodoma at Gomorra ng azufre at apoy mula sa Panginoon na buhat sa langit;

²⁵ At ginunaw niya ang mga bayang yaon, at ang buong Kapatagan at ang lahat ng nangananahan sa mga bayang yaon, at ang tumutubo sa lupang yaon.

²⁶ Datapuwa't ang asawa ni Lot ay lumingon sa likuran ni Lot, ^(E)at naging haliging asin.

²⁷ At si Abraham ay sumampang maaga ng kinaumagahan ^(F)sa dakong kinatayuan niya sa harap ng Panginoon.

²⁸ At siya'y tumingin sa dakong Sodoma at Gomorra, at sa buong lupain ng Kapatagan, at tumanaw, at narito, ang ^(G)usok ng lupain ay napaiilanglang na parang usok ng isang hurno.