⁴ Sjá, ég er of lítilmótlegur, hverju á ég að svara þér? Ég legg hönd mína á munninn.

⁵ Einu sinni hefi ég talað, og endurtek það eigi, _ tvisvar, og gjöri það ekki oftar.

² Ég veit, að þú megnar allt, og engu ráði þínu verður varnað fram að ganga.

³ "Hver er sá, sem myrkvar ráðsályktun Guðs í hyggjuleysi?" Fyrir því hefi ég talað án þess að skilja, um hluti, sem mér voru of undursamlegir og ég þekkti eigi.

⁴ "Hlusta þú, ég ætla að tala. Ég mun spyrja þig, og þú skalt fræða mig."

⁵ Ég þekkti þig af afspurn, en nú hefir auga mitt litið þig!

⁶ Fyrir því tek ég orð mín aftur og iðrast í dufti og ösku.