Font Size
Jobsbók 6-9
Icelandic Bible
Jobsbók 6-9
Icelandic Bible
6 Þá svaraði Job og sagði:
2 Ó að gremja mín væri vegin og ógæfa mín lögð á vogarskálar!
3 Hún er þyngri en sandur hafsins, fyrir því hefi ég eigi taumhald á tungu minni.
4 Því að örvar hins Almáttka sitja fastar í mér, og andi minn drekkur í sig eitur þeirra. Ógnir Guðs steðja að mér.
5 Rymur skógarasninn yfir grængresinu, eða öskrar nautið yfir fóðri sínu?
6 Verður hið bragðlausa etið saltlaust, eða er gott bragð að hvítunni í egginu?
7 Matur minn fær mér ógleði, mig velgir við að snerta hann.
8 Ó að ósk mín uppfylltist, og Guð léti von mína rætast!
9 Ég vildi að Guði þóknaðist að merja mig sundur, rétta út höndina og skera lífsþráð minn sundur!
10 Þá væri það þó enn huggun mín _ og ég skyldi hoppa af gleði í vægðarlausri kvölinni _ að ég hefi aldrei afneitað orðum hins Heilaga.
11 Hver er kraftur minn, að ég skyldi þreyja, og hver verða endalok mín, að ég skyldi vera þolinmóður?
12 Er þá kraftur minn kletta kraftur, eða er líkami minn af eiri?
13 Er ég ekki með öllu hjálparvana og öll frelsun frá mér hrakin?
14 Hrelldur maður á heimting á meðaumkun hjá vini sínum, enda þótt hann hætti að óttast hinn Almáttka.
15 Bræður mínir brugðust eins og lækur, eins og farvegur lækja, sem flóa yfir,
16 sem gruggugir eru af ís og snjórinn hverfur ofan í.
17 Jafnskjótt og þeir bakast af sólinni, þorna þeir upp, þegar hitnar, hverfa þeir burt af stað sínum.
18 Kaupmannalestirnar beygja af leið sinni, halda upp í eyðimörkina og farast.
19 Kaupmannalestir frá Tema skyggndust eftir þeim, ferðamannahópar frá Saba reiddu sig á þá.
20 Þeir urðu sér til skammar fyrir vonina, þeir komu þangað og urðu sneyptir.
21 Þannig eruð þér nú orðnir fyrir mér, þér sáuð skelfing og skelfdust.
22 Hefi ég sagt: "Færið mér eitthvað og borgið af eigum yðar fyrir mig,
23 frelsið mig úr höndum óvinarins og leysið mig undan valdi kúgarans"?
24 Fræðið mig, og ég skal þegja, og sýnið mér, í hverju mér hefir á orðið.
25 Hversu áhrifamikil eru einlægninnar orð, en hvað sanna átölur yðar?
26 Hafið þér í hyggju að ásaka orð? Ummæli örvilnaðs manns hverfa út í vindinn.
27 Þér munduð jafnvel hluta um föðurleysingjann og selja vin yðar.
28 Og nú _ ó að yður mætti þóknast að líta á mig, ég mun vissulega ekki ljúga upp í opið geðið á yður.
29 Snúið við, fremjið eigi ranglæti, já, snúið við, enn þá hefi ég rétt fyrir mér.
30 Er ranglæti á minni tungu, eða ætli gómur minn greini ekki hvað illt er?
7 Er ekki líf mannsins á jörðinni herþjónusta og dagar hans sem dagar daglaunamanns?
2 Eins og þræll, sem þráir forsælu, og eins og daglaunamaður, sem bíður eftir kaupi sínu,
3 svo hafa mér hlotnast mæðumánuðir og kvalanætur orðið hlutskipti mitt.
4 Þegar ég leggst til hvíldar, hugsa ég: "Nær mun ég rísa á fætur?" Og kveldið er langt, og ég fæ mig fullsaddan á að bylta mér uns aftur eldir.
5 Líkami minn er þakinn ormum og moldarskánum, húð mín skorpnar og rifnar upp aftur.
6 Dagar mínir eru hraðfleygari en vefjarskyttan, og þeir hverfa án vonar.
7 Minnstu þess, Guð, að líf mitt er andgustur! Aldrei framar mun auga mitt gæfu líta.
8 Það auga, sem nú sér mig, mun eigi líta mig framar, augu þín leita mín, en ég er horfinn.
9 Eins og skýið eyðist og hverfur, svo kemur og sá eigi aftur, er niður stígur til Heljar.
10 Hann hverfur aldrei aftur til húss síns, og heimili hans þekkir hann eigi framar.
11 Ég ætla þá ekki heldur að hafa taum á tungu minni, ég ætla að tala í hugarangist minni, ég ætla að kveina í sálarkvöl minni.
12 Er ég haf eða sjóskrímsl, svo að þú þurfir að setja vörð yfir mig?
13 Þegar ég hugsa með sjálfum mér: "Rúmið mitt skal hugga mig, hvílan mín létta mér hörmung mína"
14 þá hræðir þú mig með draumum og skelfir mig með sýnum,
15 svo að ég kýs heldur að kafna, heldur að deyja en að vera slík beinagrind.
16 Ég er leiður á þessu _ ekki lifi ég eilíflega _, slepptu mér, því að dagar mínir eru andartak.
17 Hvað er maðurinn, að þú metir hann svo mikils og að þú snúir huga þínum til hans?
18 að þú heimsækir hann á hverjum morgni og reynir hann á hverri stundu?
19 Hvenær ætlar þú loks að líta af mér, loks að sleppa mér, meðan ég renni niður munnvatninu?
20 Hafi ég syndgað _ hvað get ég gert þér, þú vörður manna? Hvers vegna hefir þú mig þér að skotspæni, svo að ég er sjálfum mér byrði?
21 Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.
8 Þá svaraði Bildad frá Súa og sagði:
2 Hversu lengi ætlar þú slíkt að mæla og orðin í munni þínum að vera hvass vindur?
3 Hallar þá Guð réttinum, eða hallar hinn Almáttki réttlætinu?
4 Hafi börn þín syndgað móti honum, þá hefir hann selt þau misgjörð þeirra á vald.
5 En ef þú leitar Guðs og biður hinn Almáttka miskunnar _
6 ef þú ert hreinn og einlægur _ já, þá mun hann þegar vakna til að sinna þér og endurreisa bústað þíns réttlætis.
7 Þá mun þinn fyrri hagur virðast lítilfjörlegur, en framtíðarhagur þinn vaxa stórum.
8 Spyr þú hina fyrri kynslóð og gef þú gaum að reynslu feðranna.
9 Vér erum síðan í gær og vitum ekkert, því að skuggi eru dagar vorir á jörðunni.
10 En þeir munu fræða þig, segja þér það og bera fram orð úr sjóði hjarta síns:
11 "Sprettur pappírssefið þar sem engin mýri er? vex störin nema í vatni?
12 Enn stendur hún í blóma og verður eigi slegin, en hún skrælnar fyrr en nokkurt annað gras."
13 Svo fer fyrir hverjum þeim, sem gleymir Guði, og von hins guðlausa verður að engu.
14 Athvarf hans brestur sundur, og köngullóarvefur er það, sem hann treystir.
15 Hann styðst við hús sitt, en það stendur ekki, hann heldur sér fast í það, en það stenst ekki.
16 Hann er safarík skríðandi flétta í sólskini, sem teygir jarðstöngla sína um garðinn
17 og vefur rótum sínum um grjóthrúgur og læsir sig milli steinanna.
18 En ef hann er upprættur frá stað sínum, þá afneitar staðurinn honum og segir: "Ég hefi aldrei séð þig!"
19 Sjá, þetta er öll gleði hans, og aðrir spretta í staðinn upp úr moldinni.
20 Sjá, Guð hafnar ekki hinum ráðvanda og heldur ekki í hönd illgjörðamanna.
21 Enn mun hann fylla munn þinn hlátri og varir þínar fagnaðarópi.
22 Þeir sem hata þig, munu skömminni klæðast, og tjald hinna óguðlegu mun horfið vera.
9 Þá svaraði Job og sagði:
2 Vissulega, ég veit að það er svo, og hvernig ætti maðurinn að hafa rétt fyrir sér gagnvart Guði?
3 Þóknist honum að deila við hann, getur hann ekki svarað einni spurningu af þúsund.
4 Hann er vitur í hjarta og máttkur að afli _ hver þrjóskaðist gegn honum og sakaði eigi? _
5 Hann sem flytur fjöll, svo að þau vita ekki af, hann sem kollvarpar þeim í reiði sinni,
6 hann sem hrærir jörðina úr stað, svo að stoðir hennar leika á reiðiskjálfi,
7 hann sem býður sólinni, og hún rennur ekki upp, og setur innsigli fyrir stjörnurnar,
8 hann sem þenur út himininn aleinn, og gengur á háöldum sjávarins,
9 hann sem skóp Vagnstirnið og Óríon, Sjöstjörnuna og forðabúr sunnanvindsins,
10 hann sem gjörir mikla hluti og órannsakanlega og dásemdarverk, er eigi verða talin,
11 sjá, hann gengur fram hjá mér, en ég sé hann ekki, hann strýkst fram hjá, en ég verð hans ekki var.
12 Þegar hann þrífur til, hver vill þá aftra honum, hver vill segja við hann: "Hvað gjörir þú?"
13 Guð heldur ekki aftur reiði sinni, bandamenn hafdrekans beygðu sig undir hann.
14 Hversu miklu síður mundi ég þá geta svarað honum, geta valið orð mín gagnvart honum,
15 ég sem ekki mætti svara, þótt ég hefði rétt fyrir mér, heldur verð að beiðast miskunnar af dómara mínum.
16 Þótt ég kallaði og hann svaraði mér, þá mundi ég ekki trúa, að hann hlustaði á mig.
17 Miklu fremur mundi hann hvæsa á mig í stormviðri og margfalda sár mín án saka,
18 aldrei leyfa mér að draga andann, heldur metta mig beiskri kvöl.
19 Sé um kraft að ræða, er mátturinn hans, sé um rétt að ræða, hver vill þá stefna honum?
20 Þótt ég hefði rétt fyrir mér, þá mundi munnur minn sakfella mig, þótt ég væri saklaus, mundi hann koma á mig sektinni.
21 Saklaus er ég, ég hirði ekkert um líf mitt, ég virði að vettugi tilveru mína!
22 Mér stendur á sama um það. Fyrir því segi ég: hann tortímir jafnt saklausum sem óguðlegum.
23 Þegar svipan deyðir snögglega, þá gjörir hann gys að örvænting hinna saklausu.
24 Jörðin er gefin í vald hinna óguðlegu, hann byrgir fyrir andlitið á dómendum hennar. Sé það ekki hann _ hver þá?
25 Dagar mínir voru skjótari en hraðboði, liðu svo hjá, að þeir litu enga hamingju.
26 Þeir brunuðu áfram eins og reyrbátar, eins og örn, sem steypir sér niður á æti.
27 Ef ég segi: Ég ætla að gleyma volæði mínu, ég ætla að breyta andlitssvip mínum og vera kátur, _
28 þá hryllir mig við öllum þjáningum mínum, því ég veit þú sýknar mig ekki.
29 Ég á nú að vera sekur, hví skyldi ég þá vera að mæðast til ónýtis?
30 Þótt ég þvægi mér úr snjó og hreinsaði hendur mínar í lút,
31 þá mundir þú dýfa mér ofan í forarvilpu, svo að klæðum mínum byði við mér.
32 Guð er ekki maður eins og ég, að ég geti svarað honum, að við getum gengið saman fyrir réttinn.
33 Enginn er sá, er úr skeri okkar í milli, er lagt geti hönd sína á okkur báða.
34 Hann taki vönd sinn frá mér og láti ekki skelfing sína hræða mig,
35 þá vil ég tala og eigi óttast hann, því að svo er mér eigi farið hið innra.
Job 6-9
New International Version
Job 6-9
New International Version
Job
6 Then Job replied:
2 “If only my anguish could be weighed
and all my misery be placed on the scales!(A)
3 It would surely outweigh the sand(B) of the seas—
no wonder my words have been impetuous.(C)
4 The arrows(D) of the Almighty(E) are in me,(F)
my spirit drinks(G) in their poison;(H)
God’s terrors(I) are marshaled against me.(J)
5 Does a wild donkey(K) bray(L) when it has grass,
or an ox bellow when it has fodder?(M)
6 Is tasteless food eaten without salt,
or is there flavor in the sap of the mallow[a]?(N)
7 I refuse to touch it;
such food makes me ill.(O)
8 “Oh, that I might have my request,
that God would grant what I hope for,(P)
9 that God would be willing to crush(Q) me,
to let loose his hand and cut off my life!(R)
10 Then I would still have this consolation(S)—
my joy in unrelenting pain(T)—
that I had not denied the words(U) of the Holy One.(V)
11 “What strength do I have, that I should still hope?
What prospects, that I should be patient?(W)
12 Do I have the strength of stone?
Is my flesh bronze?(X)
13 Do I have any power to help myself,(Y)
now that success has been driven from me?
14 “Anyone who withholds kindness from a friend(Z)
forsakes the fear of the Almighty.(AA)
15 But my brothers are as undependable as intermittent streams,(AB)
as the streams that overflow
16 when darkened by thawing ice
and swollen with melting snow,(AC)
17 but that stop flowing in the dry season,
and in the heat(AD) vanish from their channels.
18 Caravans turn aside from their routes;
they go off into the wasteland and perish.
19 The caravans of Tema(AE) look for water,
the traveling merchants of Sheba(AF) look in hope.
20 They are distressed, because they had been confident;
they arrive there, only to be disappointed.(AG)
21 Now you too have proved to be of no help;
you see something dreadful and are afraid.(AH)
22 Have I ever said, ‘Give something on my behalf,
pay a ransom(AI) for me from your wealth,(AJ)
23 deliver me from the hand of the enemy,
rescue me from the clutches of the ruthless’?(AK)
24 “Teach me, and I will be quiet;(AL)
show me where I have been wrong.(AM)
25 How painful are honest words!(AN)
But what do your arguments prove?
26 Do you mean to correct what I say,
and treat my desperate words as wind?(AO)
27 You would even cast lots(AP) for the fatherless(AQ)
and barter away your friend.
28 “But now be so kind as to look at me.
Would I lie to your face?(AR)
29 Relent, do not be unjust;(AS)
reconsider, for my integrity(AT) is at stake.[b](AU)
30 Is there any wickedness on my lips?(AV)
Can my mouth not discern(AW) malice?
7 “Do not mortals have hard service(AX) on earth?(AY)
Are not their days like those of hired laborers?(AZ)
2 Like a slave longing for the evening shadows,(BA)
or a hired laborer waiting to be paid,(BB)
3 so I have been allotted months of futility,
and nights of misery have been assigned to me.(BC)
4 When I lie down I think, ‘How long before I get up?’(BD)
The night drags on, and I toss and turn until dawn.(BE)
5 My body is clothed with worms(BF) and scabs,
my skin is broken and festering.(BG)
6 “My days are swifter than a weaver’s shuttle,(BH)
and they come to an end without hope.(BI)
7 Remember, O God, that my life is but a breath;(BJ)
my eyes will never see happiness again.(BK)
8 The eye that now sees me will see me no longer;
you will look for me, but I will be no more.(BL)
9 As a cloud vanishes(BM) and is gone,
so one who goes down to the grave(BN) does not return.(BO)
10 He will never come to his house again;
his place(BP) will know him no more.(BQ)
11 “Therefore I will not keep silent;(BR)
I will speak out in the anguish(BS) of my spirit,
I will complain(BT) in the bitterness of my soul.(BU)
12 Am I the sea,(BV) or the monster of the deep,(BW)
that you put me under guard?(BX)
13 When I think my bed will comfort me
and my couch will ease my complaint,(BY)
14 even then you frighten me with dreams
and terrify(BZ) me with visions,(CA)
15 so that I prefer strangling and death,(CB)
rather than this body of mine.(CC)
16 I despise my life;(CD) I would not live forever.(CE)
Let me alone;(CF) my days have no meaning.(CG)
17 “What is mankind that you make so much of them,
that you give them so much attention,(CH)
18 that you examine them every morning(CI)
and test them(CJ) every moment?(CK)
19 Will you never look away from me,(CL)
or let me alone even for an instant?(CM)
20 If I have sinned, what have I done to you,(CN)
you who see everything we do?
Why have you made me your target?(CO)
Have I become a burden to you?[c](CP)
21 Why do you not pardon my offenses
and forgive my sins?(CQ)
For I will soon lie down in the dust;(CR)
you will search for me, but I will be no more.”(CS)
Bildad
8 Then Bildad the Shuhite(CT) replied:
2 “How long will you say such things?(CU)
Your words are a blustering wind.(CV)
3 Does God pervert justice?(CW)
Does the Almighty pervert what is right?(CX)
4 When your children sinned against him,
he gave them over to the penalty of their sin.(CY)
5 But if you will seek God earnestly
and plead(CZ) with the Almighty,(DA)
6 if you are pure and upright,
even now he will rouse himself on your behalf(DB)
and restore you to your prosperous state.(DC)
7 Your beginnings will seem humble,
so prosperous(DD) will your future be.(DE)
8 “Ask the former generation(DF)
and find out what their ancestors learned,
9 for we were born only yesterday and know nothing,(DG)
and our days on earth are but a shadow.(DH)
10 Will they not instruct(DI) you and tell you?
Will they not bring forth words from their understanding?(DJ)
11 Can papyrus grow tall where there is no marsh?(DK)
Can reeds(DL) thrive without water?
12 While still growing and uncut,
they wither more quickly than grass.(DM)
13 Such is the destiny(DN) of all who forget God;(DO)
so perishes the hope of the godless.(DP)
14 What they trust in is fragile[d];
what they rely on is a spider’s web.(DQ)
15 They lean on the web,(DR) but it gives way;
they cling to it, but it does not hold.(DS)
16 They are like a well-watered plant in the sunshine,
spreading its shoots(DT) over the garden;(DU)
17 it entwines its roots around a pile of rocks
and looks for a place among the stones.
18 But when it is torn from its spot,
that place disowns(DV) it and says, ‘I never saw you.’(DW)
19 Surely its life withers(DX) away,
and[e] from the soil other plants grow.(DY)
20 “Surely God does not reject one who is blameless(DZ)
or strengthen the hands of evildoers.(EA)
21 He will yet fill your mouth with laughter(EB)
and your lips with shouts of joy.(EC)
22 Your enemies will be clothed in shame,(ED)
and the tents(EE) of the wicked will be no more.”(EF)
Job
9 Then Job replied:
2 “Indeed, I know that this is true.
But how can mere mortals prove their innocence before God?(EG)
3 Though they wished to dispute with him,(EH)
they could not answer him one time out of a thousand.(EI)
4 His wisdom(EJ) is profound, his power is vast.(EK)
Who has resisted(EL) him and come out unscathed?(EM)
5 He moves mountains(EN) without their knowing it
and overturns them in his anger.(EO)
6 He shakes the earth(EP) from its place
and makes its pillars tremble.(EQ)
7 He speaks to the sun and it does not shine;(ER)
he seals off the light of the stars.(ES)
8 He alone stretches out the heavens(ET)
and treads on the waves of the sea.(EU)
9 He is the Maker(EV) of the Bear[f] and Orion,
the Pleiades and the constellations of the south.(EW)
10 He performs wonders(EX) that cannot be fathomed,
miracles that cannot be counted.(EY)
11 When he passes me, I cannot see him;
when he goes by, I cannot perceive him.(EZ)
12 If he snatches away, who can stop him?(FA)
Who can say to him, ‘What are you doing?’(FB)
13 God does not restrain his anger;(FC)
even the cohorts of Rahab(FD) cowered at his feet.
14 “How then can I dispute with him?
How can I find words to argue with him?(FE)
15 Though I were innocent, I could not answer him;(FF)
I could only plead(FG) with my Judge(FH) for mercy.(FI)
16 Even if I summoned him and he responded,
I do not believe he would give me a hearing.(FJ)
17 He would crush me(FK) with a storm(FL)
and multiply(FM) my wounds for no reason.(FN)
18 He would not let me catch my breath
but would overwhelm me with misery.(FO)
19 If it is a matter of strength, he is mighty!(FP)
And if it is a matter of justice, who can challenge him[g]?(FQ)
20 Even if I were innocent, my mouth would condemn me;
if I were blameless, it would pronounce me guilty.(FR)
21 “Although I am blameless,(FS)
I have no concern for myself;(FT)
I despise my own life.(FU)
22 It is all the same; that is why I say,
‘He destroys both the blameless and the wicked.’(FV)
23 When a scourge(FW) brings sudden death,
he mocks the despair of the innocent.(FX)
24 When a land falls into the hands of the wicked,(FY)
he blindfolds its judges.(FZ)
If it is not he, then who is it?(GA)
25 “My days are swifter than a runner;(GB)
they fly away without a glimpse of joy.(GC)
26 They skim past(GD) like boats of papyrus,(GE)
like eagles swooping down on their prey.(GF)
27 If I say, ‘I will forget my complaint,(GG)
I will change my expression, and smile,’
28 I still dread(GH) all my sufferings,
for I know you will not hold me innocent.(GI)
29 Since I am already found guilty,
why should I struggle in vain?(GJ)
30 Even if I washed myself with soap(GK)
and my hands(GL) with cleansing powder,(GM)
31 you would plunge me into a slime pit(GN)
so that even my clothes would detest me.(GO)
32 “He is not a mere mortal(GP) like me that I might answer him,(GQ)
that we might confront each other in court.(GR)
33 If only there were someone to mediate between us,(GS)
someone to bring us together,(GT)
34 someone to remove God’s rod from me,(GU)
so that his terror would frighten me no more.(GV)
35 Then I would speak up without fear of him,(GW)
but as it now stands with me, I cannot.(GX)
Footnotes
- Job 6:6 The meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain.
- Job 6:29 Or my righteousness still stands
- Job 7:20 A few manuscripts of the Masoretic Text, an ancient Hebrew scribal tradition and Septuagint; most manuscripts of the Masoretic Text I have become a burden to myself.
- Job 8:14 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
- Job 8:19 Or Surely all the joy it has / is that
- Job 9:9 Or of Leo
- Job 9:19 See Septuagint; Hebrew me.
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.