Font Size
Jobi 14-16
Albanian Bible
Jobi 14-16
Albanian Bible
14 "Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.
2 Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.
3 Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.
4 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.
5 Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.
6 Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.
7 Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.
8 Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,
9 me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.
10 Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?
11 Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,
12 por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.
13 Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!
14 Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.
15 Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.
16 Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;
17 do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.
18 Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,
19 ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.
20 Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.
21 Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.
22 Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.
15 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
2 "Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".
14 "Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
16 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 "Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
Job 14-16
New International Version
Job 14-16
New International Version
14 “Mortals, born of woman,(A)
are of few days(B) and full of trouble.(C)
2 They spring up like flowers(D) and wither away;(E)
like fleeting shadows,(F) they do not endure.(G)
3 Do you fix your eye on them?(H)
Will you bring them[a] before you for judgment?(I)
4 Who can bring what is pure(J) from the impure?(K)
No one!(L)
5 A person’s days are determined;(M)
you have decreed the number of his months(N)
and have set limits he cannot exceed.(O)
6 So look away from him and let him alone,(P)
till he has put in his time like a hired laborer.(Q)
7 “At least there is hope for a tree:(R)
If it is cut down, it will sprout again,
and its new shoots(S) will not fail.(T)
8 Its roots may grow old in the ground
and its stump(U) die in the soil,
9 yet at the scent of water(V) it will bud
and put forth shoots like a plant.(W)
10 But a man dies and is laid low;(X)
he breathes his last and is no more.(Y)
11 As the water of a lake dries up
or a riverbed becomes parched and dry,(Z)
12 so he lies down and does not rise;(AA)
till the heavens are no more,(AB) people will not awake
or be roused from their sleep.(AC)
13 “If only you would hide me in the grave(AD)
and conceal me till your anger has passed!(AE)
If only you would set me a time
and then remember(AF) me!(AG)
14 If someone dies, will they live again?
All the days of my hard service(AH)
I will wait for my renewal[b](AI) to come.
15 You will call and I will answer you;(AJ)
you will long for the creature your hands have made.(AK)
16 Surely then you will count my steps(AL)
but not keep track of my sin.(AM)
17 My offenses will be sealed(AN) up in a bag;(AO)
you will cover over my sin.(AP)
18 “But as a mountain erodes and crumbles(AQ)
and as a rock is moved from its place,(AR)
19 as water wears away stones
and torrents(AS) wash away the soil,(AT)
so you destroy a person’s hope.(AU)
20 You overpower them once for all, and they are gone;(AV)
you change their countenance and send them away.(AW)
21 If their children are honored, they do not know it;
if their offspring are brought low, they do not see it.(AX)
22 They feel but the pain of their own bodies(AY)
and mourn only for themselves.(AZ)”
Eliphaz
15 Then Eliphaz the Temanite(BA) replied:
2 “Would a wise person answer with empty notions
or fill their belly with the hot east wind?(BB)
3 Would they argue with useless words,
with speeches that have no value?(BC)
4 But you even undermine piety
and hinder devotion to God.(BD)
5 Your sin(BE) prompts your mouth;(BF)
you adopt the tongue of the crafty.(BG)
6 Your own mouth condemns you, not mine;
your own lips testify against you.(BH)
7 “Are you the first man ever born?(BI)
Were you brought forth before the hills?(BJ)
8 Do you listen in on God’s council?(BK)
Do you have a monopoly on wisdom?(BL)
9 What do you know that we do not know?
What insights do you have that we do not have?(BM)
10 The gray-haired and the aged(BN) are on our side,
men even older than your father.(BO)
11 Are God’s consolations(BP) not enough for you,
words(BQ) spoken gently to you?(BR)
12 Why has your heart(BS) carried you away,
and why do your eyes flash,
13 so that you vent your rage(BT) against God
and pour out such words(BU) from your mouth?(BV)
14 “What are mortals, that they could be pure,
or those born of woman,(BW) that they could be righteous?(BX)
15 If God places no trust in his holy ones,(BY)
if even the heavens are not pure in his eyes,(BZ)
16 how much less mortals, who are vile and corrupt,(CA)
who drink up evil(CB) like water!(CC)
17 “Listen to me and I will explain to you;
let me tell you what I have seen,(CD)
18 what the wise have declared,
hiding nothing received from their ancestors(CE)
19 (to whom alone the land(CF) was given
when no foreigners moved among them):
20 All his days the wicked man suffers torment,(CG)
the ruthless man through all the years stored up for him.(CH)
21 Terrifying sounds fill his ears;(CI)
when all seems well, marauders attack him.(CJ)
22 He despairs of escaping the realm of darkness;(CK)
he is marked for the sword.(CL)
23 He wanders about(CM) for food like a vulture;(CN)
he knows the day of darkness(CO) is at hand.(CP)
24 Distress and anguish(CQ) fill him with terror;(CR)
troubles overwhelm him, like a king(CS) poised to attack,
25 because he shakes his fist(CT) at God
and vaunts himself against the Almighty,(CU)
26 defiantly charging against him
with a thick, strong shield.(CV)
27 “Though his face is covered with fat
and his waist bulges with flesh,(CW)
28 he will inhabit ruined towns
and houses where no one lives,(CX)
houses crumbling to rubble.(CY)
29 He will no longer be rich and his wealth will not endure,(CZ)
nor will his possessions spread over the land.(DA)
30 He will not escape the darkness;(DB)
a flame(DC) will wither his shoots,(DD)
and the breath of God’s mouth(DE) will carry him away.(DF)
31 Let him not deceive(DG) himself by trusting what is worthless,(DH)
for he will get nothing in return.(DI)
32 Before his time(DJ) he will wither,(DK)
and his branches will not flourish.(DL)
33 He will be like a vine stripped of its unripe grapes,(DM)
like an olive tree shedding its blossoms.(DN)
34 For the company of the godless(DO) will be barren,
and fire will consume(DP) the tents of those who love bribes.(DQ)
35 They conceive trouble(DR) and give birth to evil;(DS)
their womb fashions deceit.”
Job
16 Then Job replied:
2 “I have heard many things like these;
you are miserable comforters,(DT) all of you!(DU)
3 Will your long-winded speeches never end?(DV)
What ails you that you keep on arguing?(DW)
4 I also could speak like you,
if you were in my place;
I could make fine speeches against you
and shake my head(DX) at you.
5 But my mouth would encourage you;
comfort(DY) from my lips would bring you relief.(DZ)
6 “Yet if I speak, my pain is not relieved;
and if I refrain, it does not go away.(EA)
7 Surely, God, you have worn me out;(EB)
you have devastated my entire household.(EC)
8 You have shriveled me up—and it has become a witness;
my gauntness(ED) rises up and testifies against me.(EE)
9 God assails me and tears(EF) me in his anger(EG)
and gnashes his teeth at me;(EH)
my opponent fastens on me his piercing eyes.(EI)
10 People open their mouths(EJ) to jeer at me;(EK)
they strike my cheek(EL) in scorn
and unite together against me.(EM)
11 God has turned me over to the ungodly
and thrown me into the clutches of the wicked.(EN)
12 All was well with me, but he shattered me;
he seized me by the neck and crushed me.(EO)
He has made me his target;(EP)
13 his archers surround me.(EQ)
Without pity, he pierces(ER) my kidneys
and spills my gall on the ground.
14 Again and again(ES) he bursts upon me;
he rushes at me like a warrior.(ET)
15 “I have sewed sackcloth(EU) over my skin
and buried my brow in the dust.(EV)
16 My face is red with weeping,(EW)
dark shadows ring my eyes;(EX)
17 yet my hands have been free of violence(EY)
and my prayer is pure.(EZ)
18 “Earth, do not cover my blood;(FA)
may my cry(FB) never be laid to rest!(FC)
19 Even now my witness(FD) is in heaven;(FE)
my advocate is on high.(FF)
20 My intercessor(FG) is my friend[c](FH)
as my eyes pour out(FI) tears(FJ) to God;
21 on behalf of a man he pleads(FK) with God
as one pleads for a friend.
22 “Only a few years will pass
before I take the path of no return.(FL)
Albanian Bible (ALB)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.