Salmo 110
Ang Pulong Sa Dios
Ang Ginoo ug ang Pinili Niyang Hari
110 Miingon ang Ginoo sa akong agalon nga hari,[a]
“Lingkod dinhi dapit sa akong tuo, hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.”
2 Gikan sa Zion,[b] palapdon sa Ginoo ang imong gingharian, Mahal nga Hari,
ug magahari ka sa imong mga kaaway.
3 Sa adlaw nga makig-away ka sa imong mga kaaway,
kinabubut-on nga motabang kanimo ang imong katawhan.
Ang mga pamatan-on moadto kanimo sa balaang mga bungtod nga daw tun-og sa kabuntagon.
4 Nanumpa ang Ginoo, ug dili gayod mausab ang iyang hunahuna, nga ikaw pari sa walay kataposan sama sa pagkapari ni Melkizedek.
5 Ang Ginoo nagauban kanimo;
laglagon niya ang mga hari sa panahon nga ipakita niya ang iyang kasuko.
6 Silotan niya ang kanasoran ug daghan ang iyang pamatyon.
Laglagon niya ang mga nagadumala sa tibuok kalibotan.
7 Mahal nga Hari, moinom ka[c] sa sapa nga anaa sa daplin sa dalan,
busa mobalik ang imong kusog ug magmadaogon ka.
Footnotes
- 110:1 agalon nga hari: o, Ginoo.
Kini nga bersikulo giaplikar kang Cristo sa Bag-ong Kasabotan. (Tan-awa ang Mat. 22:41-44; Mar. 12:35-37). - 110:2 Zion: mao usab ang Jerusalem.
- 110:7 Mahal nga Hari, moinom ka: sa Hebreo, moinom siya. Sumala sa ubang mga eksperto sa Biblia, ang “siya” mao ang Ginoo (tan-awa sa bersikulo 6). Apan ang kadaghanan kanila nagaingon nga ang “siya” mao ang hari nga giingon sa bersikulo 5b.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.