Psalm i pieśń na dzień szabatu.

92 Dobrą rzeczą jest wysławiać PANA i śpiewać twemu imieniu, o Najwyższy.

² Głosić rankiem twoje miłosierdzie, a nocami twoją wierność;

³ Na instrumencie o dziesięciu strunach, na cytrze i na harfie ze śpiewaniem.

⁴ Ty bowiem rozradowałeś mnie, PANIE, twymi czynami; będę śpiewać o dziełach twoich rąk.

⁵ Jakże wielkie są twoje dzieła, PANIE; bardzo głębokie są twoje myśli.

⁶ Prostak nie zna, a głupi tego nie rozumie:

⁷ Gdy niegodziwi wyrastają jak ziele i kwitną wszyscy czyniący nieprawość, to tylko po to, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

⁸ Ty zaś, PANIE, jesteś Najwyższy na wieki.

⁹ Oto bowiem twoi wrogowie, PANIE, oto bowiem twoi wrogowie zginą, rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość.

¹⁰ Ale mój róg wzniesiesz jak u jednorożca, będę namaszczony świeżym olejem.

¹¹ I moje oko zobaczy nieszczęście tych, którzy na mnie czyhają; moje uszy usłyszą o klęsce złoczyńców, którzy powstają przeciwko mnie.

¹² Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.

¹³ Zasadzeni w domu PANA rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

¹⁴ Nawet w starości wydadzą owoc, pełni sił i kwitnący;

¹⁵ Aby opowiadać, że PAN jest prawy; on jest moją skałą i nie ma w nim żadnej nieprawości.