Panaghoy 4
Ang Dating Biblia (1905)
4 Ano't ang ginto ay naging malabo! Ano't ang pinakadalisay na ginto ay nagbago! Ang mga bato ng santuario ay natapon sa dulo ng lahat na lansangan.
2 Ang mga mahalagang anak ng Sion, na katulad ng dalisay na ginto, ano't pinahahalagahan na waring mga sisidlang lupa, na gawa ng mga kamay ng magpapalyok!
3 Maging ang mga chakal ay naglalabas ng suso, nangagpapasuso sa kanilang mga anak: ang anak na babae ng aking bayan ay naging mabagsik, parang mga avestruz sa ilang.
4 Ang dila ng sumususong bata ay nadidikit sa ngalangala ng kaniyang bibig dahil sa uhaw: ang mga munting bata ay nagsisihingi ng tinapay, at walang taong magpuputol nito sa kanila.
5 Silang nagsisikaing mainam ay nangahandusay sa mga lansangan: silang nagsilaki sa matingkad na pula ay nagsisihiga sa mga tapunan ng dumi.
6 Sapagka't ang kasamaan ng anak na babae ng aking bayan ay lalong malaki kay sa kasalanan ng Sodoma, na nagiba sa isang sangdali, at walang mga kamay na humawak sa kaniya.
7 Ang kaniyang mga mahal na tao ay lalong malinis kay sa nieve, mga lalong maputi kay sa gatas; sila'y lalong mapula sa katawan kay sa mga rubi, ang kanilang kinis ay parang zafiro.
8 Ang kanilang anyo ay lalong maitim kay sa uling; sila'y hindi makilala sa mga lansangan: ang kanilang balat ay naninikit sa kanilang mga buto; natutuyo, nagiging parang tungkod.
9 Silang napatay ng tabak ay maigi kay sa kanila na napatay ng gutom; sapagka't ang mga ito ay nagsisihapay, na napalagpasan, dahil sa pangangailangan ng mga bunga sa parang.
10 Ang mga kamay ng mga mahabaging babae ay nangagluto ng kanilang sariling mga anak; mga naging kanilang pagkain sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
11 Ginanap ng Panginoon ang kaniyang kapusukan, kaniyang ibinugso ang kaniyang mabangis na galit; at siya'y nagpaalab ng apoy sa Sion, na pumugnaw ng mga patibayan niyaon.
12 Ang mga hari sa lupa ay hindi nanganiwala, o ang lahat mang nananahan sa sanglibutan, na ang kaaway at kalaban ay papasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem.
13 Dahil nga sa mga kasalanan ng kaniyang mga propeta, at sa mga kasamaan ng kaniyang mga saserdote, na nagbubo ng dugo ng mga ganap sa gitna niya.
14 Sila'y nagsisikapa sa mga lansangan na parang mga bulag, sila'y nangadudumhan ng dugo, na anopa't hindi mahipo ng mga tao ang kanilang mga suot.
15 Magsihiwalay kayo, sila'y nagsisihiyaw sa kanila, Marurumi! magsihiwalay kayo, magsihiwalay kayo, huwag ninyong hipuin: nang sila'y magsitakas at magsilaboy ay sinabi ng mga tao sa gitna ng mga bansa, Hindi na sila nangingibang bayan pa rito.
16 Pinangalat sila ng galit ng Panginoon; sila'y hindi na niya lilingapin pa. Hindi nila iginagalang ang mga pagkatao ng mga saserdote, hindi nila pinakukundanganan ang mga matanda.
17 Ang aming mga mata ay nangangalumata dahil sa aming paghihintay ng walang kabuluhang tulong: sa aming paghihintay ay nangaghihintay kami sa isang bansa na hindi makapagligtas.
18 Kanilang inaabangan ang aming mga hakbang, upang huwag kaming makayaon sa aming mga lansangan: ang aming wakas ay malapit na, ang aming mga kaarawan ay nangaganap; sapagka't ang aming wakas ay dumating.
19 Ang mga manghahabol sa amin ay lalong maliliksi kay sa mga aguila sa himpapawid: kanilang hinabol kami sa mga bundok, kanilang binakayan kami sa ilang.
20 Ang hinga ng aming mga butas ng ilong, ang pinahiran ng Panginoon ay nahuli sa kanilang mga hukay; na siya naming pinagsasabihan, sa kaniyang mga lilim ay mabubuhay kami sa mga bansa.
21 Ikaw ay magalak at matuwa Oh anak na babae ng Edom, na tumatahan sa lupain ng Uz: ang saro ay darating din sa iyo; ikaw ay malalango, at magpapakahubad.
22 Ang parusa sa iyong kasamaan ay naganap, Oh anak na babae ng Sion, hindi ka na niya dadalhin pa sa pagkabihag: kaniyang dadalawin ang iyong kasamaan, Oh anak na babae ng Edom; kaniyang ililitaw ang iyong mga kasalanan.
Lamentations 4
English Standard Version
The Holy Stones Lie Scattered
4 (A)How the gold has grown dim,
how the pure gold is changed!
The holy stones lie scattered
(B)at the head of every street.
2 The precious sons of Zion,
worth their weight in (C)fine gold,
how they are regarded as (D)earthen pots,
the work of a potter's hands!
3 Even jackals offer the breast;
they nurse their young;
but the daughter of my people has become cruel,
like the ostriches in the wilderness.
4 The tongue of the nursing infant (E)sticks
to the roof of its mouth for thirst;
(F)the children beg for food,
but no one gives to them.
5 Those who once feasted on delicacies
perish in the streets;
(G)those who were brought up in purple
embrace ash heaps.
6 (H)For the chastisement[a] of the daughter of my people has been greater
than the punishment[b] of Sodom,
(I)which was overthrown in a moment,
and no hands were wrung for her.[c]
7 Her princes were purer than snow,
whiter than milk;
their bodies were more ruddy than coral,
the beauty of their form[d] was like sapphire.[e]
8 (J)Now their face is blacker than soot;
they are not recognized in the streets;
their skin has shriveled on their bones;
it has become as dry as wood.
9 Happier were the victims of the sword
than the victims of hunger,
who wasted away, pierced
by lack of the fruits of the field.
10 (K)The hands of (L)compassionate women
(M)have boiled their own children;
(N)they became their food
during the destruction of the daughter of my people.
11 (O)The Lord gave full vent to his wrath;
he poured out his hot anger,
and (P)he kindled a fire in Zion
that consumed its foundations.
12 (Q)The kings of the earth did not believe,
nor any of the inhabitants of the world,
that foe or enemy could enter
the gates of Jerusalem.
13 This was for (R)the sins of her prophets
and (S)the iniquities of her priests,
who shed in the midst of her
the blood of the righteous.
14 (T)They wandered, blind, through the streets;
they were so defiled with blood
(U)that no one was able to touch
their garments.
15 “Away! (V)Unclean!” people cried at them.
“Away! Away! Do not touch!”
So they became fugitives and wanderers;
people said among the nations,
“They shall stay with us no longer.”
16 (W)The Lord himself[f] has scattered them;
he will regard them no more;
(X)no honor was shown to the priests,
(Y)no favor to the elders.
17 (Z)Our eyes failed, ever watching
(AA)vainly for help;
in our watching we watched
for (AB)a nation which could not save.
18 (AC)They dogged our steps
so that we could not walk in our streets;
(AD)our end drew near; our days were numbered,
for our end had come.
19 Our pursuers were (AE)swifter
than the eagles in the heavens;
they chased us on the mountains;
they lay in wait for us in the wilderness.
20 (AF)The breath of our nostrils, (AG)the Lord's anointed,
was captured (AH)in their pits,
of whom we said, (AI)“Under his shadow
we shall live among the nations.”
21 (AJ)Rejoice and be glad, O daughter of Edom,
you who dwell in (AK)the land of Uz;
but to you also (AL)the cup shall pass;
you shall become drunk and strip yourself bare.
22 (AM)The punishment of your iniquity, O daughter of Zion, is accomplished;
he will keep you in exile no longer;[g]
but (AN)your iniquity, O daughter of Edom, he will punish;
he will uncover your sins.
Footnotes
- Lamentations 4:6 Or iniquity
- Lamentations 4:6 Or sin
- Lamentations 4:6 The meaning of the Hebrew is uncertain
- Lamentations 4:7 The meaning of the Hebrew is uncertain
- Lamentations 4:7 Hebrew lapis lazuli
- Lamentations 4:16 Hebrew The face of the Lord
- Lamentations 4:22 Or he will not exile you again
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.
