Numbers 9
Living Bible
9 Jehovah gave these instructions to Moses while he and the rest of the Israelis were on the Sinai peninsula, during the first month of the second year after leaving Egypt: 2-3 “The people of Israel must celebrate the Passover annually on April first,[a] beginning in the evening. Be sure to follow all of my instructions concerning this celebration.”
4-5 So Moses announced that the Passover celebration would begin on the evening of April first, there in the Sinai peninsula, just as the Lord had commanded. 6-7 But as it happened, some of the men had just attended a funeral and were ceremonially defiled by having touched the dead, so they couldn’t eat the Passover lamb that night. They came to Moses and Aaron and explained their problem and protested at being forbidden from offering their sacrifice to the Lord at the time he had appointed.
8 Moses said he would ask the Lord about it, 9 and this was God’s reply: 10 “If any of the people of Israel, now or in the generations to come, are defiled at Passover time because of touching a dead body, or if they are on a journey and cannot be present, they may still celebrate the Passover, but one month later, 11 on May first,[b] beginning in the evening. They are to eat the lamb at that time, with unleavened bread and bitter herbs. 12 They must not leave any of it until the next morning, and must not break a bone of it, and must follow all the regular instructions concerning the Passover.
13 “But anyone who is not defiled, and anyone who is not away on a trip, and yet refuses to celebrate the Passover at the regular time, shall be excommunicated from the people of Israel for refusing to sacrifice to Jehovah at the proper time; he must bear his guilt. 14 And if a foreigner is living among you and wants to celebrate the Passover to the Lord, he shall follow all these same instructions. There is one law for all.”
15 On the day the Tabernacle was raised the Cloud covered it; and that evening the Cloud changed to the appearance of fire, and stayed that way throughout the night. 16 It was always so—the daytime Cloud changing to the appearance of fire at night. 17 When the Cloud lifted, the people of Israel moved on to wherever it stopped, and camped there. 18 In this way they journeyed at the command of the Lord and stopped where he told them to, then remained there as long as the Cloud stayed. 19 If it stayed a long time, then they stayed a long time. But if it stayed only a few days, then they remained only a few days; for so the Lord had instructed them. 20-21 Sometimes the fire-cloud stayed only during the night and moved on the next morning. But day or night, when it moved, the people broke camp and followed. 22 If the Cloud stayed above the Tabernacle two days, a month, or a year, that is how long the people of Israel stayed; but as soon as it moved, they moved. 23 So it was that they camped or traveled at the commandment of the Lord; and whatever the Lord told Moses they should do, they did.
Footnotes
- Numbers 9:2 on April first, literally, “on the fourteenth day of the first month” (of the Hebrew calendar). This corresponds approximately to our first day of April.
- Numbers 9:11 May first, literally, “on the fourteenth day of the second month” (of the Hebrew calendar).
Mga Bilang 9
Ang Biblia (1978)
Batas tungud sa pagiingat ng paskua ng Panginoon.
9 At sinalita ng Panginoon kay Moises sa ilang ng Sinai, sa unang (A)buwan ng ikalawang taon pagkatapos na sila'y makaalis sa lupain ng Egipto, na sinasabi,
2 (B)Bukod sa rito ay ipagdiwang ng mga anak ni Israel ang paskua sa kaniyang kaukulang panahon.
3 Sa ikalabing apat na araw ng buwang ito, sa paglubog ng araw ay inyong ipagdidiwang sa kaniyang kaukulang panahon: ayon sa lahat na palatuntunan niyaon, at ayon sa lahat ng ayos niyaon, ay inyong ipagdidiwang.
4 At si Moises ay nagsalita sa mga anak ni Israel upang ipagdiwang ang paskua.
5 At kanilang ipinagdiwang ang paskua nang unang buwan, sa ikalabing apat na araw ng buwan, sa paglubog ng araw, sa ilang ng Sinai: ayon sa lahat na iniutos ng Panginoon kay Moises, ay gayon ginawa ng mga anak ni Israel.
6 (C)At may mga lalake na mga marurumi dahil sa bangkay ng isang tao, na anopa't hindi nila naipagdiwang ang paskua nang araw na yaon; (D)at nagsiharap sila kay Moises kay Aaron nang araw na yaon:
7 At ang mga lalaking yaon ay nagsipagsabi sa kanila, Kami ay mga marumi dahil sa bangkay ng isang tao: bakit kami ay masasansala na anopa't kami ay huwag maghandog ng alay sa Panginoon sa kaniyang kaukulang panahon na kasama ng mga anak ni Israel?
8 At sinabi ni Moises sa kanila, (E)Maghintay kayo; upang aking marinig ang ipaguutos ng Panginoon tungkol sa inyo.
9 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,
10 Salitain mo sa mga anak ni Israel, na iyong sabihin, Kung ang sinomang tao sa inyo o sa inyong sali't saling lahi ay maging marumi dahil sa isang bangkay, o masumpungan sa isang malayong paglalakbay, ay kaniyang ipagdidiwang din ang paskua sa Panginoon:
11 (F)Sa ikalawang buwan nang ikalabing apat na araw sa paglubog ng araw, ay kanilang ipagdidiwang; (G)kanilang kakanin na may mga tinapay na walang lebadura at mga gulay na mapait:
12 (H)Wala silang ititira niyaon hanggang sa kinaumagahan, (I)ni sisira ng buto niyaon: (J)ayon sa buong palatuntunan ng paskua ay kanilang ipagdidiwang.
13 Datapuwa't ang lalaking malinis, at wala sa paglalakbay, at hindi magdiwang ng paskua, ay ihihiwalay ang (K)taong yaon, sa kaniyang bayan; sapagka't siya'y hindi naghandog ng alay sa Panginoon sa kaukulang panahon, ang (L)taong yaon ay magtataglay ng kaniyang kasalanan.
14 At kung ang isang taga ibang bayan ay makikipamayan sa inyo, at ipagdidiwang ang paskua sa Panginoon; ayon sa palatuntunan ng paskua, at ayon sa ayos, ay gayon gagawin niya; (M)kayo'y magkakaroon ng isang palatuntunan, maging sa taga ibang lupa, at maging sa ipinanganak sa lupain.
Ang ulap sa tabernakulo.
15 (N)At nang araw na ang tabernakulo ay itayo, ay tinakpan ng ulap ang tabernakulo, sa makatuwid baga'y ang tabernakulo ng patotoo: (O)at sa paglubog ng araw ay nasa ibabaw ng tabernakulo na parang anyong apoy hanggang sa kinaumagahan.
16 Gayon namalagi: ang ulap ang tumakip doon, at ang anyong apoy sa gabi.
17 (P)At kailan pa man ang ulap ay napaitaas mula sa ibabaw ng Tolda ay naglakbay nga pagkatapos ang mga anak ni Israel: at sa dakong tigilan ng ulap ay doon humantong ang mga anak ni Israel.
18 Sa utos ng Panginoon ay nagsisipaglakbay ang mga anak ni Israel, at sa utos ng Panginoon ay humantong sila: kung gaano (Q)kalaon ang itigil ng ulap sa ibabaw ng tabernakulo, ay siya nilang ipina-nanatili sa kampamento.
19 At pagka ang ulap ay tumigil sa ibabaw ng tabernakulo na maluwat, ay (R)iningatan ng mga anak ni Israel ang bilin ng Panginoon at hindi naglalakbay.
20 At kung minsan ay nananatiling ilang araw sa ibabaw ng tabernakulo ang ulap; ayon nga sa utos ng Panginoon ay tumitira sila sa mga tolda at ayon sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila.
21 At kung minsan ang ulap ay nananatili mula sa hapon hanggang sa kinaumagahan; at pagka ang ulap ay napaitaas sa kinaumagahan, ay naglakbay sila: maging araw maging gabi, na ang ulap ay paitaas, ay naglakbay sila.
22 Maging dalawang araw o isang buwan, o isang taon na nakatigil ang ulap sa ibabaw ng tabernakulo, na manatili sa ibabaw niyaon, ay (S)tumitira ang mga anak ni Israel sa mga tolda at hindi naglakbay: datapuwa't pagtaas ay naglakbay sila.
23 Sa utos ng Panginoon ay humantong sila, at sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila; kanilang iningatan ang bilin ng Panginoon, sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.
The Living Bible copyright © 1971 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
