Numeri 35
Het Boek
De vrijsteden
35 Terwijl Israël op de vlakte van Moab aan de Jordaan tegenover Jericho verbleef, zei de Here tegen Mozes: 2 ‘Zeg de Israëlieten dat zij de Levieten als hun erfdeel bepaalde steden en weidegrond daar omheen moeten geven. 3 Die steden zijn voor hun huizen en de weidegrond is voor hun kudden en het andere levende vee. 4 De weidegrond rond de steden begint op vierhonderdvijftig meter vanaf de stadsmuur en gaat nog eens vierhonderdvijftig meter door. 5 Zo zullen de stadsmuur en de grens van het weidegebied negenhonderd meter van elkaar liggen, met de stad in het midden. 6 U zult de Levieten zes vrijsteden geven, waarheen iemand kan vluchten als hij per ongeluk een ander heeft gedood, zodat hij veilig is en daarnaast nog tweeënveertig andere steden. 7 Bij elkaar zullen achtenveertig steden met de omringende weidegrond aan de Levieten worden gegeven. 8 Deze steden zullen door het hele land verspreid liggen, de grotere stammen met meer steden zullen enige steden aan de Levieten afstaan, de kleinere stammen wat minder.’
9,10 En de Here zei tegen Mozes: ‘Zeg de Israëlieten dat zij na hun aankomst in het land steden moeten uitkiezen 11 die als vrijstad kunnen fungeren. Naar zoʼn stad kan iemand die per ongeluk een ander heeft gedood, vluchten. 12 Deze steden zullen plaatsen zijn die bescherming bieden tegen familieleden die de dode willen wreken, want de doder mag niet worden omgebracht voordat in een eerlijke rechtszaak zijn schuld is bewezen. 13,14 Drie van dergelijke steden moeten in Kanaän liggen, de andere drie aan de oostzijde van de Jordaan. 15 Zij dienen niet alleen ter bescherming van Israëlieten, maar ook van buitenlanders en reizigers. 16 Maar als iemand met een stuk ijzer is doodgeslagen, moet worden aangenomen dat het moord is en de moordenaar moet ter dood worden gebracht. 17 Ook als de gedode man met een grote steen werd neergeslagen, is het moord en zal de moordenaar sterven. 18 Hetzelfde geldt als hij met een houten wapen is gedood. 19 De wreker van de dode zal de moordenaar eigenhandig doden als hij hem ontmoet. 20 Dus, als iemand een ander uit haat doodt door iets opzettelijk naar hem toe te gooien 21 of hem in woede slaat zodat hij sterft, is hij een moordenaar en de moordenaar zal door de wreker ter dood worden gebracht. 22,23 Maar als het een ongeluk is: in het geval dat iets zonder kwade bedoelingen is gegooid of als een steen zonder woede is gegooid, zonder te beseffen dat hij iemand kan raken en zonder een vijand te willen treffen, maar de man sterft, 24 dan zal het volk beoordelen of het wel of niet een ongeluk was en of het de dader wel of niet zal overdragen aan de wreker van de dode. 25 Als wordt bepaald dat het een ongeluk was, zal het volk de dader tegen de wreker beschermen, de dader wordt toegestaan in de vrijstad te blijven. Daar moet hij blijven wonen tot de dood van de hogepriester. 26 Als de dader de vrijstad verlaat 27 en de wreker treft hem buiten de stad aan en doodt hem, is dat geen moord. 28 De man had in de vrijstad moeten blijven tot de dood van de hogepriester. Maar na de dood van de hogepriester mag de man naar zijn huis en grond terugkeren.
29 Dit zijn vaststaande wetten voor heel Israël, die van generatie op generatie blijven gelden. 30 Iedere moordenaar moet ter dood worden gebracht, maar dan moet er wel meer dan één getuige tegen hem zijn. Geen enkele man zal sterven door een getuigenis van slechts één man. 31 Als iemand schuldig is bevonden aan moord, moet hij sterven, er mag geen losprijs voor hem worden aanvaard. 32 Ook van een vluchteling in een vrijstad mag geen losprijs worden aangenomen, die hem in staat stelt naar huis terug te keren voordat de hogepriester is gestorven.
33 Op die manier zal het land niet worden verontreinigd, want moord bevuilt een land. Voor moord kan maar op één manier verzoening worden gedaan: door de executie van de moordenaar. 34 U mag het land waar u zult gaan wonen, niet verontreinigen want Ik, de Here, zal daar in uw midden wonen.’
Numbers 35
Amplified Bible, Classic Edition
35 And the Lord said to Moses in the plains of Moab by the Jordan at Jericho,
2 Command the Israelites that they give to the Levites from the inheritance of their possession cities to dwell in; and [suburb] pasturelands round about the cities’ walls you shall give to the Levites also.
3 They shall have the cities to dwell in and their [suburb] pasturelands shall be for their cattle, for their wealth [in flocks], and for all their beasts.
4 And the pasturelands of the cities which you shall give to the Levites shall reach from the wall of the city and outward 1,000 cubits round about.
5 You shall measure from the wall of the city outward on the east, south, west, and north sides 2,000 cubits, the city being in the center. This shall belong to [the Levites] as [suburb] pasturelands for their cities.
6 Of the cities which you shall give to the Levites there shall be the six cities of refuge, which you shall give for the manslayer to flee into; and in addition to them you shall give forty-two cities.
7 So all the cities which you shall give to the Levites shall be forty-eight; you shall give them with their adjacent [suburb] pasturelands.
8 As for the cities, you shall give from the possession of the Israelites, from the larger tribes you shall take many and from the smaller tribes few; each tribe shall give of its cities to the Levites in proportion to its inheritance.
9 And the Lord said to Moses,
10 Say to the Israelites, When you cross the Jordan into the land of Canaan,
11 Then you shall select cities to be cities of refuge for you, that the slayer who kills any person unintentionally and unawares may flee there.
12 And the cities shall be to you for refuge from the avenger, that the manslayer may not die until he has had a fair trial before the congregation.
13 And of the cities which you give there shall be your six cities for refuge.
14 You shall give three cities on this [east] side of the Jordan and three cities in the land of Canaan, to be cities of refuge.
15 These six cities shall be a refuge for the Israelites and for the stranger and the temporary resident among them; that anyone who kills any person unintentionally and unawares may flee there.
16 But if he struck him down with an instrument of iron so that he died, he is a murderer; the murderer shall surely be put to death.
17 And if he struck him down by throwing a stone, by which a person may die, and he died, he is a murderer; the murderer shall surely be put to death.
18 Or if he struck him down with a weapon of wood in his hand, by which one may die, and he died, the offender is a murderer; he shall surely be put to death.
19 The avenger of blood shall himself slay the murderer; when he meets him, he shall slay him.
20 But if he stabbed him through hatred or hurled at him by lying in wait so that he died
21 Or in enmity struck him down with his hand so that he died, he that smote him shall surely be put to death; he is a murderer. The avenger of blood shall slay the murderer when he meets him.
22 But if he stabbed him suddenly without enmity or threw anything at or upon him without lying in wait
23 Or with any stone with which a man may be killed, not seeing him, and threw it at him so that he died, and was not his enemy nor sought to harm him,
24 Then the congregation shall judge between the slayer and the avenger of blood according to these ordinances.
25 And the congregation shall rescue the manslayer from the hand of the avenger of blood and restore him to his city of refuge to which he had fled; and he shall live in it until the high priest dies, who was anointed with the sacred oil.
26 But if the slayer shall at any time come outside the limits of his city of refuge to which he had fled
27 And the avenger of blood finds him outside the limits of his city of refuge and kills the manslayer, he shall not be guilty of blood
28 Because the manslayer should have remained in his city of refuge until the death of the high priest. But after the high priest’s death the manslayer shall return to the land of his possession.
29 And these things shall be for a statute and ordinance to you throughout your generations in all your dwellings.
30 Whoever kills any person [intentionally], the murderer shall be put to death on the testimony of witnesses; but no one shall be put to death on the testimony of one witness.
31 Moreover, you shall take no ransom for the life of a murderer guilty of death; but he shall surely be put to death.
32 And you shall accept no ransom for him who has fled to his city of refuge, so that he may return to dwell in the land before the death of the high priest.
33 So you shall not pollute the land in which you live; for blood pollutes the land, and no atonement can be made for the land for the blood shed in it, but by the blood of him who shed it.
34 And you shall not defile the land in which you live, in the midst of which I dwell, for I, the Lord, dwell in the midst of the people of Israel.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1954, 1958, 1962, 1964, 1965, 1987 by The Lockman Foundation
