Numbers 32
Expanded Bible
The Tribes East of the Jordan
32 The ·people [L sons; descendants] of Reuben and ·Gad [L the sons/descendants of Gad] had large flocks and herds. When they saw that the lands of Jazer and Gilead were good for the animals, 2 they came to Moses, Eleazar the priest, and the leaders of the ·people [community; assembly; congregation].
6 Moses told the ·people of Gad [L sons/descendants of Gad] and ·Reuben [L the sons/descendants of Reuben], “Shall your brothers go to war while you stay ·behind [L here]? 7 ·You will [L Why should you…?] discourage the ·Israelites [L sons/T children of Israel] from going over to the land the Lord has given them. 8 Your ·ancestors [fathers] did the same thing. I sent them from Kadesh Barnea to look at the land. 9 They went as far as the ·Valley of [Wadi] Eshcol, and when they saw the land, they discouraged the hearts of the ·Israelites [L sons/T children of Israel] from going into the land the Lord had given them. 10 The Lord became very angry that day and ·made this promise [swore]: 11 ‘None of the people who came from Egypt and who are twenty years old or older will see the land that I promised to Abraham, Isaac, and Jacob. These people have not ·followed me [or been loyal to me] completely. 12 Only Caleb son of Jephunneh the Kenizzite and Joshua son of Nun ·followed [or were loyal to] the Lord completely [chs. 13–14].’
13 “The Lord was angry with Israel, so he made them wander in the ·desert [wilderness] for forty years. Finally all the ·people [generation] who had ·sinned against [L done evil in the eyes/sight of] the Lord died, 14 and now you ·are acting [L have risen up] just like your ·ancestors [fathers]! You sinful people are making the Lord even more angry with Israel. 15 If you quit following him, it will add to their stay in the ·desert [wilderness], and you will destroy all these people.”
16 Then ·the Reubenites and Gadites [L they] came up to Moses and said, “We will build ·pens for our animals [sheepfolds for our flocks] and cities for our children here. 17 Then our children will be in strong, walled cities, safe from the people who live in this land. Then we will prepare for war. We will help the other ·Israelites [L sons/T children of Israel] get their land, 18 and we will not return home until every Israelite has ·received his land [inherited their inheritance]. 19 We won’t ·take [inherit] any of the land west of the Jordan River; our ·part of the land [inheritance] is east of the Jordan.”
20 So Moses told them, “You must do these things. You must go before the Lord into battle 21 and cross the Jordan River armed, until the Lord ·forces out [dispossesses] the enemy. 22 After the Lord helps us take the land, you may return home. You will ·have done your duty to [be free of your obligation; be innnocent before] the Lord and Israel, and you may have this land as ·your own [L a possession before the Lord].
23 “But if you don’t do these things, you will be sinning against the Lord; know for sure that ·you will be punished for your sin [L your sin will find you]. 24 Build cities for your children and ·pens for your animals [sheepfolds for your flocks], but then you must do what you ·promised [said].”
25 The ·Gadites [L sons/descendants of Gad] and ·Reubenites [L the sons/descendants of Reuben] said to Moses, “We are your servants, and we will do what you, our ·master [lord], command. 26 Our children, wives, and all our cattle will stay in the cities of Gilead, 27 but we, your servants, will prepare for battle. We will go over and fight for the Lord, as you, our ·master [lord], have said.”
28 So Moses gave orders about them to Eleazar the priest, to Joshua son of Nun, and to the leaders of the clans of the tribes of ·Israel [L sons/T children of Israel]. 29 Moses said to them, “If the ·Gadites [L sons/descendants of Gad] and ·Reubenites [L the sons/descendants of Reuben] prepare for battle and cross the Jordan River with you, to go before the Lord and help you take the land, give them the land of Gilead ·for their own [L as a possession]. 30 But if they do not go over armed, they will not receive it; their land will be in Canaan with you.”
31 The ·Gadites [L sons/descendants of Gad] and ·Reubenites [L the sons/descendants of Reuben] answered, “We are your servants, and we will do as the Lord said. 32 We will cross over into Canaan and go before the Lord ready for battle. But ·our land [L the possession of our inheritance] will be ·east of [beyond] the Jordan River.”
33 So Moses gave that land to the tribes of ·Gad [L the sons/descendants of Gad], ·Reuben [L the sons/descendants of Reuben], and ·East [L the half tribe of] Manasseh. (Manasseh was Joseph’s son.) That land had been the kingdom of Sihon, king of the Amorites, and the kingdom of Og, king of Bashan, as well as all the cities and the land around them.
34 The ·Gadites [L sons/descendants of Gad] rebuilt the cities of Dibon, Ataroth, Aroer, 35 Atroth Shophan, Jazer, Jogbehah, 36 Beth Nimrah, and Beth Haran. These were strong, walled cities. And they built sheep ·pens [folds].
37 The ·Reubenites [L sons/descendants of Reuben] rebuilt Heshbon, Elealeh, Kiriathaim, 38 Nebo, Baal Meon, and Sibmah. They renamed Nebo and Baal Meon when they rebuilt them.
39 The ·descendants [sons] of Makir son of Manasseh went and captured Gilead and forced out the Amorites who were there. 40 So Moses gave Gilead to the family of Makir son of Manasseh, and they settled there. 41 Jair son of Manasseh went out and captured the ·small towns [villages] there, and he called them the ·Towns of Jair [or Villages of Jair; or Havvoth-jair]. 42 Nobah went and captured Kenath and the small towns around it; then he named it Nobah after himself.
Numeri 32
Het Boek
Ruben en Gad
32 Toen het volk Israël in het land van Jazer en Gilead aankwam, viel het de stammen van Ruben en Gad, die beide grote schaapskudden bezaten, op wat een prachtig land dat voor hun schapen was. 2 Daarom gingen zij naar Mozes, de priester Eleazar en de andere stamleiders en zeiden: 3,4 ‘De Here heeft Israël gebruikt om de inwoners van deze hele streek te vernietigen: Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Chesbon, Eleále, Sebam, Nebo en Beon. De hele streek is uitstekend geschikt voor schapen, ideaal voor onze kudden. 5 Sta ons alstublieft toe dat wij deze streek als ons deel nemen in plaats van het land aan de andere kant van de Jordaan.’ 6 ‘Willen jullie hier met de armen over elkaar blijven zitten, terwijl jullie broeders de rivier oversteken en aan de overkant de kastanjes uit het vuur halen?’ wilde Mozes van hen weten. 7 ‘Zijn jullie van plan het hele volk te ontmoedigen, zodat het niet durft over te steken naar het land dat de Here het heeft gegeven? 8 Jullie gaan jullie vaders achterna! Ik stuurde hen vanuit Kades-Barnea op een verkenningstocht, 9 maar toen zij genoeg hadden gezien en terugkeerden vanuit het dal van Eskol, ontmoedigden zij de Israëlieten zó dat deze het beloofde land niet durfden binnentrekken. 10,11 De toorn van de Here keerde zich in alle hevigheid tegen hen en Hij zwoer dat van allen die Hij uit Egypte had gered, niemand boven de twintig jaar het land dat Hij aan Abraham, Isaak en Jakob had beloofd, zou zien hoewel de Here deze belofte met een eed had bekrachtigd. Maar zij hadden geweigerd te doen wat Hij van hen had gevraagd. 12 De enige uitzonderingen daarop waren Kaleb en Jozua, want zij volgden de Here met hun hele hart en riepen het volk op het beloofde land binnen te trekken. 13 De Here liet ons veertig jaar in de woestijn heen en weer zwerven tot die opstandige generatie was gestorven. 14 En hier staan jullie weer, een stel zondaars dat precies hetzelfde doet! Nu zijn er alleen meer van jullie, dus de toorn van de Here zal deze keer nog heviger zijn dan de vorige keer. 15 Als jullie je op deze manier van de Here afkeren, zal Hij het volk nog langer in de woestijn laten blijven. Jullie zullen verantwoordelijk zijn voor de vernietiging van zijn volk en een ramp over deze hele natie brengen!’ 16 ‘Maar dat bedoelden we helemaal niet!’ begonnen zij haastig uit te leggen. ‘Wij zullen hier schaapskooien voor onze kudden en steden voor onze kinderen bouwen, 17 maar wijzelf gaan gewapend met jullie mee, aan het hoofd van het leger, totdat jullie veilig bij jullie erfdeel zijn aangekomen. Maar dan moeten wij hier eerst ommuurde steden voor onze gezinnen bouwen om hen te beschermen tegen aanvallen van de plaatselijke bevolking. 18 Wij zullen ons hier niet vestigen voordat het hele volk Israël zijn erfdeel heeft gekregen. 19 Wij willen geen land aan de overkant van de Jordaan, wij hebben het liever hier, ten oosten van de rivier.’
20 Toen zei Mozes: ‘Goed, als jullie doen wat jullie hebben gezegd en de wapens ter hand nemen om de oorlog van de Here te voeren 21 en jullie troepen aan de overzijde van de Jordaan houden tot Hij onze vijanden heeft verdreven, 22 dan mogen jullie, als het land helemaal aan de Here is onderworpen, terugkeren. Dan hebben jullie je plicht gedaan tegenover de Here en de rest van het volk Israël. En het land aan de oostzijde van de Jordaan zal jullie bezit zijn van de Here. 23 Maar als jullie niet doen wat jullie hebben gezegd, zullen jullie tegen de Here hebben gezondigd en de straf voor die zonde niet ontlopen. 24 Vooruit maar, bouw schaapskooien voor de kudden en steden voor de gezinnen en doe wat jullie hebben gezegd.’
25 ‘We zullen uw aanwijzingen precies opvolgen,’ beloofden de mannen van Gad en Ruben. 26 ‘Onze kinderen, vrouwen, kudden en het vee zullen hier in de steden van Gilead blijven. 27 Maar al onze strijders zullen oversteken om voor de Here te vechten, precies zoals u hebt gezegd.’
28 Toen gaf Mozes zijn toestemming en zei tegen de priester Eleazar, Jozua en de stamleiders van Israël: 29 ‘Als alle mannen van de stammen Gad en Ruben die zijn aangewezen om voor de Here te vechten, met jullie de Jordaan oversteken, moeten jullie als het hele land is veroverd, hun het land Gilead geven. 30 Maar als zij weigeren met jullie op te trekken voor de strijd, moeten zij genoegen nemen met land tussen de rest van de stammen in het land Kanaän.’ 31 En de stammen van Gad en Ruben zeiden opnieuw: ‘Wat de Here ons heeft opgedragen, zullen wij doen. 32 Wij zullen de Here volledig bewapend in Kanaän volgen, maar ons eigen land zal hier zijn aan deze kant van de Jordaan.’ 33 Zo wees Mozes het land van koning Sichon van de Amorieten en koning Og van Basan—al het land en de steden—toe aan de stammen Gad, Ruben en de tak van Manasse, de zoon van Jozef. 34-36 De stam van Gad bouwde de volgende steden: Dibon, Atarot, Aroër, Atrot-Sofan, Jazer, Jogbeha, Bet-Nimra en Bet-Haran. Dit waren ommuurde steden met schaapskooien. 37,38 De stam van Ruben bouwde de steden Chesbon, Eleále, Kirjataïm, Nebo, Baäl-Meon, Musabboth-Sem en Sibma. Later gaven de Israëlieten deze steden, die zij eerst hadden veroverd en verwoest, andere namen. 39 En de familie van Machir, een deel van de stam Manasse, trok naar Gilead en veroverde het. Zij verdreven de Amorieten die daar woonden. 40 Daarom gaf Mozes Gilead aan de Machirieten en zij vestigden zich daar. 41 De mannen van Jaïr, een ander deel van de stam van Manasse, veroverden vele steden en dorpen in Gilead en veranderden de naam van dat gebied in Havvoth-Jaïr (Dorpen van Jaïr). 42 In diezelfde tijd leidde een zekere Nobach een leger naar Kenat en de omliggende dorpen en veroverde dat gebied. Hij noemde het gebied Nobach, naar zichzelf.
The Expanded Bible, Copyright © 2011 Thomas Nelson Inc. All rights reserved.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.