Nehemiah 5
New American Standard Bible 1995
Usury Abolished
5 Now (A)there was a great outcry of the people and of their wives against their (B)Jewish brothers. 2 For there were those who said, “We, our sons and our daughters are many; therefore let us (C)get grain that we may eat and live.” 3 There were others who said, “We are mortgaging our fields, our vineyards and our houses that we might get grain because of the famine.” 4 Also there were those who said, “We have borrowed money (D)for the king’s tax on our fields and our vineyards. 5 Now (E)our flesh is like the flesh of our brothers, our children like their children. Yet behold, (F)we are forcing our sons and our daughters to be slaves, and some of our daughters are forced into bondage already, and [a]we are helpless because our fields and vineyards belong to others.”
6 Then I was very (G)angry when I had heard their outcry and these words. 7 I consulted with myself and contended with the nobles and the rulers and said to them, “(H)You are exacting usury, each from his brother!” Therefore, I held a great assembly against them. 8 I said to them, “We according to our ability (I)have [b]redeemed our Jewish brothers who were sold to the nations; now would you even sell your brothers that they may be sold to us?” Then they were silent and could not find a word to say. 9 Again I said, “The thing which you are doing is not good; should you not walk in the fear of our God because of (J)the reproach of the nations, our enemies? 10 And likewise I, my brothers and my servants are lending them money and grain. Please, let us leave off this usury. 11 Please, give back to them this very day their fields, their vineyards, their olive groves and their houses, also the hundredth part of the money and of the grain, the new wine and the oil that you are exacting from them.” 12 Then they said, “We (K)will give it back and (L)will require nothing from them; we will do exactly as you say.” So I called the priests and (M)took an oath from them that they would do according to this [c]promise. 13 I (N)also shook out the [d]front of my garment and said, “Thus may God shake out every man from his house and from his possessions who does not fulfill this [e]promise; even thus may he be shaken out and emptied.” And (O)all the assembly said, “Amen!” And they praised the Lord. Then the people did according to this [f]promise.
Nehemiah’s Example
14 Moreover, from the day that I was appointed to be their governor in the land of Judah, from (P)the twentieth year to the (Q)thirty-second year of King Artaxerxes, for twelve years, neither I nor my [g]kinsmen have eaten the governor’s food allowance. 15 But the former governors who were before me [h]laid burdens on the people and took from them bread and wine besides forty shekels of silver; even their servants domineered the people. But I did not do so (R)because of the fear of God. 16 I also [i]applied myself to the work on this wall; we did not buy any land, and all my servants were gathered there for the work. 17 Moreover, (S)there were at my table one hundred and fifty Jews and officials, besides those who came to us from the nations that were around us. 18 Now (T)that which was prepared for each day was one ox and six choice sheep, also birds were prepared for me; and once in ten days all sorts of wine were furnished in abundance. Yet for all this (U)I did not demand the governor’s food allowance, because the servitude was heavy on this people. 19 (V)Remember me, O my God, for good, according to all that I have done for this people.
Footnotes
- Nehemiah 5:5 Lit there is not the power in our hands
- Nehemiah 5:8 Lit bought
- Nehemiah 5:12 Lit word
- Nehemiah 5:13 Lit bosom
- Nehemiah 5:13 Lit word
- Nehemiah 5:13 Lit word
- Nehemiah 5:14 Lit brothers
- Nehemiah 5:15 Lit made heavy
- Nehemiah 5:16 Or held fast
Nehemias 5
Ang Dating Biblia (1905)
5 Nang magkagayo'y umalingawngaw ang malakas na daing ng bayan at ng kanilang mga asawa laban sa kanilang mga kapatid na mga Judio,
2 Sapagka't may nagsisipagsabi, Kami, ang aming mga anak na lalake at babae ay marami: tulutan kaming magsikuha ng trigo, upang aming makain at mabuhay kami.
3 May nagsisipagsabi naman: Aming isinasangla ang aming mga bukid at ang aming mga ubasan, at ang aming mga bahay: tulutan kaming magsikuha ng trigo, dahil sa kasalatan.
4 May nagsisipagsabi naman: Aming ipinangutang ng salapi ang buwis sa hari na hinihingi sa aming mga bukid at aming mga ubasan.
5 Gayon ma'y ang aming laman ngayon ay gaya ng laman ng aming mga kapatid, ang aming mga anak ay gaya ng kanilang mga anak: at, narito, aming dinadala sa pagkaalipin ang aming mga anak na lalake at babae upang maging mga alipin, at ang iba sa aming mga anak na babae ay nangadala sa pagkaalipin: wala man lamang kaming kapangyarihang makatulong; sapagka't ibang mga tao ang nagtatangkilik ng aming bukid at ng aming mga ubasan.
6 At ako'y nagalit na mainam, nang aking marinig ang kanilang daing at ang mga salitang ito.
7 Nang magkagayo'y sumangguni ako sa aking sarili, at nakipagtalo ako sa mga mahal na tao at sa mga pinuno, at nagsabi sa kanila, Kayo'y nangagpapatubo, bawa't isa sa kaniyang kapatid. At ako'y nagdaos ng malaking kapulungan laban sa kanila.
8 At sinabi ko sa kanila, Kami ayon sa aming kaya ay aming tinubos ang aming mga kapatid na mga Judio, na mga naipagbili sa mga bansa; at inyo ba ring ipagbibili ang inyong mga kapatid, at sila'y maipagbibili sa amin? Nang magkagayo'y nagsitahimik sila, at hindi nakasumpong kailan man ng salita.
9 Sinabi ko rin, Ang bagay na inyong ginagawa ay hindi mabuti: hindi ba kayo marapat magsilakad sa takot sa ating Dios, dahil sa pagdusta ng mga bansa, na ating mga kaaway?
10 At ako'y gayon din, ang aking mga kapatid at ang aking mga lingkod ay nangutang sa kanila ng salapi at trigo. Isinasamo ko sa inyo na ating iwan ang patubong ito.
11 Isinasamo ko sa inyo, na isauli ninyo sa kanila, sa araw ding ito, ang kanilang mga bukid, at ang kanilang mga ubasan, ang kanilang mga olibohan, at ang kanilang mga bahay, gayon din ang ikasangdaang bahagi ng salapi, at ng trigo, ng alak, at ng langis, na inyong hinihingi sa kanila.
12 Nang magkagayo'y sinabi nila, Aming isasauli, at wala kaming hihilingin sa kanila; gayon namin gagawin, gaya ng iyong sinasabi. Nang magkagayo'y tinawag ko ang mga saserdote at pinanumpa ko sila, na sila'y magsisigawa ng ayon sa pangakong ito.
13 Ipinagpag ko naman ang aking laylayan, at ako'y nagsabi, Ganito ipagpag ng Dios ang bawa't tao mula sa kaniyang bahay, at mula sa kaniyang gawain, na hindi tumupad ng pangakong ito; sa makatuwid baga'y ganito ipagpag siya, at mahungkag. At ang buong kapisanan ay nagsabi, Siya nawa, at pumuri sa Panginoon. At ginawa ng bayan ayon sa pangakong ito.
14 Bukod dito'y mula sa panahon na ako'y mahalal na kanilang tagapamahala sa lupain ng Juda, mula sa ikadalawang pung taon hanggang sa ikatatlong pu't dalawang taon ni Artajerjes na hari, sa makatuwid baga'y labing dalawang taon, ako at ang aking mga kapatid ay hindi nagsikain ng tinapay ng tagapamahala.
15 Nguni't ang mga dating tagapamahala na una sa akin ay naging pasan sa bayan, at kumuha sa kanila ng tinapay at alak, bukod sa apat na pung siklong pilak; oo, pati ng kanilang mga lingkod ay nagpupuno sa bayan: nguni't ang gayon ay hindi ko ginawa, dahil sa takot sa Dios.
16 Oo, ako nama'y nagpatuloy sa gawain ng kutang ito, ni hindi man lamang kami nagsibili ng anomang lupain: at ang lahat ng aking mga lingkod ay nagpipisan doon sa gawain.
17 Bukod dito'y nagkaroon sa dulang ko ng mga Judio at mga pinuno na isang daan at limang pung tao, bukod sa nagsiparoon sa amin na mula sa mga bansa na nasa palibot namin.
18 Ang inihahanda nga sa bawa't araw ay isang baka at anim na piling tupa; mga ibon naman ay nahanda sa akin, at minsan sa sangpung araw ay sarisaring alak na masagana: gayon ma'y sa lahat ng ito ay hindi ako humingi ng tinapay sa tagapamahala, sapagka't ang pagkaalipin ay mabigat sa bayang ito.
19 Alalahanin mo ako, Oh aking Dios, sa ikabubuti, lahat na aking ginawa dahil sa bayang ito.
New American Standard Bible®, Copyright © 1960, 1971, 1977, 1995 by The Lockman Foundation. All rights reserved.
