Add parallel Print Page Options

Awit tungkol sa Kasaysayan ng Israel

Isang Maskil[a] ni Asaf.

78 Kayo ngayon ay makinig sa turo ko, mga anak,
    inyong dinggi't ulinigin, salita kong binibigkas.
Itong(A) aking sasabihin ay bagay na talinghaga,
    nangyari pa noong una, kaya ito'y mahiwaga.
Ito'y aming narinig na, kaya naman aming alam,
    nagbuhat sa aming nuno na sa ami'y isinaysay.
Sa sarili naming anak ito'y hindi ililihim,
    ito'y aming isasaysay sa sunod na lahi namin;
    mga gawang tinutukoy ay lubhang kahanga-hanga
    na si Yahweh ang gumanap, mga gawa niyang dakila.

Mayro'n siyang patotoo na kay Jacob itinatag,
    mayro'n siyang kautusang sa Israel iniatas;
ang utos sa ating nuno, dapat nilang ipatupad,
    ituturong lagi ito, sa kanilang mga anak.
Sa lahat ng lahi nila ito'y dapat na iaral,
    at ang angkang susunod pa ay marapat na turuan.
Sa ganito, masusunod nilang lagi yaong utos,
    ang matatag na pag-asa'y ilalagak nila sa Diyos,
    at ang dakila niyang gawa'y hindi nila malilimot.
Sa kanilang mga nuno, hindi dapat na pumaris,
    na matigas ang damdaming sa Diyos ay naghimagsik;
isang lahing di marunong magtiwala at magtiis,
    ang pag-asa ay marupok at kulang ang pananalig.

Tulad ng Efraimita, mga pana ang sandata,
    sa panahon ng labana'y nagsitakas pa rin sila.
10 Ang tipan sa Panginoo'y hindi nila sinusunod,
    hindi sila lumalakad nang ayon sa mga utos.
11 Nakalimutan na nila ang lahat ng kabutihan,
    mga gawa ng ating Diyos na kanilang hinangaan.
12 Ang(B) (C) lahat ng gawang ito, noong una'y nasaksihan,
    ang nangyari sa Egipto, sa lupain nitong Zoan,
13 hinawi(D) niya yaong dagat, doon sila pinaraan,
    ang tubig sa magkabila'y parang pader kung pagmasdan.
14 Kapag(E) araw, sa paglakad naging gabay nila'y ulap,
    at kung gabi naman, tanglaw ay apoy na maliwanag.
15 May(F) tubig na iniinom kahit sila nasa ilang,
    sa batuha'y umaagos na likas sa kalaliman.
16 Mula roon sa batuhan, ang tubig ay umaagos,
    daloy nito kung pagmasdan, katulad ay isang ilog.

17 Ngunit sila'y patuloy rin sa kanilang kasalanan,
    sinusuway nila ang Diyos habang sila'y nasa ilang.
18 Sadya(G) nilang sinusubok, ginagalit nila ang Diyos;
    ang hiningi ay pagkaing gustung-gusto nilang lubos.
19 Kinalaban nila ang Diyos nang sabihin ang ganito:
    “Sa gitna ba nitong ilang mabubusog niya tayo?
20 Nang hampasin yaong bato, oo't tubig ay bumukal,
    dumaloy ang mga batis, tubig doon ay umapaw;
ngunit ito yaong tanong, tayo kaya'y mabibigyan
    ng tinapay na masarap at ng karneng kailangan?”

21 Nang marinig ang ganito, si Yahweh nama'y nag-init,
    sa hinirang niyang bansa'y nag-apoy ang kanyang galit.
22 Pagkat sila ay ayaw nang sa Diyos ay magtiwala,
    sa pangakong pagliligtas ay ayaw nang maniwala.
23 Gayon pa man, itong Diyos nag-utos sa kalangitan,
    at ang mga pinto nito'y agad-agad na nabuksan.
24 Bunga(H) nito, ang pagkai'y bumuhos na parang ulan,
    ang pagkain nilang manna, sa kanila'y ibinigay.
25 Ang kaloob na pagkai'y pagkain ng mga anghel,
    hindi sila nagkukulang, masagana kung dumating.
26 Yaong ihip ng amihan, ay siya rin ang nag-utos,
    sa taglay na lakas niya'y dumating ang hanging timog.
27 Ang pagkain nilang karne'y masaganang dumarating,
    makapal na mga ibon na sindami ng buhangin.
28 Sa gitna ng kampo nila ay doon na bumabagsak,
    sa palibot ng tolda ay doon nila kinakalap.
29 Kinakain nila ito, nasisiyahan silang lahat,
    binibigyan sila ng Diyos ng pagkaing hinahangad.
30 Ngunit habang kinakain ang pagkaing idinulot,
    at hindi pa tumitigil pagkat di pa nabubusog,
31 pagkagalit sa nangyari, ipinakita ng Diyos,
    sa kanilang kabataan, parusa niya'y ibinuhos;
    ang mga malalakas at mga magagaling, buhay nila'y tinapos.

32 Sa ganitong gawa ng Diyos, sunud-sunod na himala,
    ganti nila ay paglabag, hindi pa rin naniwala.
33 Kaya't yaong pasya ng Diyos, ang araw ay wakasan na,
    bigla-biglang paratingin sa kanila ang parusa.
34 Subalit noong sila ay lilipulin na ng Diyos,
    nagsisi ang karamiha't sa kanya'y nagbalik-loob.
35 Noon nila nagunitang ang sanggalang nila'y ang Diyos,
    ang Kataas-taasang Diyos ay kanilang Manunubos.
36 Kaya't siya ay pinuri, ng papuring hindi tapat,
    pagkat yao'y pakunwari't balatkayong matatawag.
37 Sa(I) kanilang mga puso, naghahari'y kataksilan,
    hindi sila naging tapat sa ginawa niyang tipan.

38 Gayon pa man, palibhasa'y Diyos siyang mahabagin,
    ang masamang gawa nila'y kanyang pinatawad pa rin;
    dahilan sa pag-ibig niya'y hindi sila wawasakin,
kung siya ma'y nagagalit, ito'y kanyang pinipigil.
39 Nagunita pa ni Yahweh, sila'y mga tao lamang,
    hanging di na nagbabalik matapos na makaraan.

40 Madalas na nag-aalsa noong sila'y nasa ilang;
    ang ganitong gawa nila'y labis niyang dinaramdam.
41 Lagi siyang sinusubok, hindi sila tumitigil,
    ginagalit nilang lagi itong Banal na Diyos ng Israel.
42 Ang kapangyarihan niya'y ayaw nilang gunitain,
    gayong sila'y iniligtas sa kaaway nilang taksil.
43 Ang ginawa nitong Diyos na lubos na hinangaan,
    ay nangyari sa Egipto sa lupain nitong Zoan.
44 Yaong(J) mga ilog doo'y naging dugong umaagos,
    kaya walang makainom sa batis at mga ilog.
45 Makapal(K) na mga langaw at palaka ang dumating,
    nataranta silang lahat, di malaman ang gagawin.
46 Dumating(L) ang maninira sa taniman ng halaman,
    mga tanim ay kinain ng balang na di mabilang.
47 Pati(M) tanim na ubasa'y winasak ng ulang yelo,
    anupa't sa kalamiga'y namatay ang sikamoro.
48 Nang ulanin na ng yelo, mga baka ay namatay,
    sa talim ng mga kidlat namatay ang mga kawan.
49 Sa ganito ay nadama ang matinding poot ng Diyos,
    kaya sila ay winasak sa sama ng kanyang loob,
    mga anghel ang gumanap ng parusang sunud-sunod.
50 Ang matinding galit ng Diyos hindi niya pinigilan,
    yaong naging wakas nila'y humantong sa kamatayan;
    dahilan sa isang salot, buhay nila ay pumanaw.
51 Yaong(N) lahat na panganay sa Egipto ay pinatay,
    ang panganay na lalaki sa Egiptong lahi ni Ham.

52 Tinipon(O) ang kanyang hirang na animo'y mga tupa,
    inakay sa lupaing ilang sa kanyang pangunguna.
53 Inakay(P) nga at naligtas, kaya naman di natakot,
    samantalang ang kanilang kaaway ay nangalunod.
54 Inihatid(Q) sila ng Diyos sa lupain niyang banal,
    sa bundok na mismong siya ang kumuha sa kaaway.
55 Itinaboy(R) niyang lahat ang naroong namamayan,
    pinaghati-hati niya ang lupaing naiwanan;
    sa kanilang mga tolda ang Israel ay nanahan.

56 Ngunit(S) sila'y naghimagsik sa Kataas-taasang Diyos,
hindi nila iginalang ang kanyang mga utos;
57     katulad ng nuno nila sila'y kusang tumalikod,
    nagtaksil na wari'y panang lumipad nang walang taros.
58 Nanibugho itong Diyos, sa kanila ay nagalit,
    nang makita ang dambana ng larawang iniukit.
59 Sumamâ ang loob niya noong ito ay mamasid,
    itinakwil ang Israel sa tindi ng kanyang galit.
60 Kaya't(T) kanyang iniwanan ang tahanang nasa Shilo,
    yaong toldang tirahan niya sa gitna ng mga tao.
61 Sagisag(U) ng kanyang lakas, ang Kaban ng kanyang Tipan,
    binayaan na mahulog at makuha ng kaaway.
62 Nagalit sa kanyang baya't ibinigay sa kaaway,
    kaya naman ang marami sa kanila ay namatay.
63 Kanilang mga binata ay nasawi sa labanan,
    dalaga mang magaganda'y wala nang mapangasawa.
64 Pati mga pari nila, sa patalim ay napuksa,
    ang kanilang mga balo'y ni ayaw nang magluksa.

65 Parang tulog na gumising, si Yahweh ay nagbangon, ang katawan ay masigla, tumayo ang Panginoon;
    parang taong nagpainit sa alak na iniinom.
66 Pinaurong ang kaaway, lahat niyang katunggali,
    napahiya silang lahat, pawang galit na umuwi.
67 Maging ang lahi ni Jose, sadya niyang itinakwil,
    at di niya pinagbigyan pati lahi ni Efraim.
68 Sa halip, pinili niya'y ang sambahayan ni Juda,
    at ang bundok naman ng Zion ang tirahang minahal niya.
69 Doon niya itinayo yaong banal na santuwaryo,
    katulad ng nasa langit na tahanan niyang dako;
lubos niyang pinatatag na tulad ng mundong ito.

70 Ang(V) kinuhang pangunahi'y sa mahirap pa hinugot,
    isang pastol ang napili, si David na kanyang lingkod.
71 Ang alagang dati nito ay kawan ng mga hayop,
    nang maghari sa Israel, nanguna sa bayan ng Diyos.
72 Matuwid na namahala, namalakad na mahusay,
    lubos silang kinalinga sa tulong niya at patnubay.

Footnotes

  1. Mga Awit 78:1 MASKIL: Tingnan ang Awit 32.
'詩篇 78 ' not found for the version: Chinese Standard Bible (Traditional).

God’s Kindness to Rebellious Israel

A (A)Contemplation[a] of Asaph.

78 Give ear, O my people, to my law;
Incline your ears to the words of my mouth.
I will open my mouth in a (B)parable;
I will utter [b]dark sayings of old,
Which we have heard and known,
And our fathers have told us.
(C)We will not hide them from their children,
(D)Telling to the generation to come the praises of the Lord,
And His strength and His wonderful works that He has done.

For (E)He established a testimony in Jacob,
And appointed a law in Israel,
Which He commanded our fathers,
That (F)they should make them known to their children;
(G)That the generation to come might know them,
The children who would be born,
That they may arise and declare them to their children,
That they may set their hope in God,
And not forget the works of God,
But keep His commandments;
And (H)may not be like their fathers,
(I)A stubborn and rebellious generation,
A generation (J)that did not [c]set its heart aright,
And whose spirit was not faithful to God.

The children of Ephraim, being armed and [d]carrying bows,
Turned back in the day of battle.
10 (K)They did not keep the covenant of God;
They refused to walk in His law,
11 And (L)forgot His works
And His wonders that He had shown them.

12 (M)Marvelous things He did in the sight of their fathers,
In the land of Egypt, (N)in the field of Zoan.
13 (O)He divided the sea and caused them to pass through;
And (P)He made the waters stand up like a heap.
14 (Q)In the daytime also He led them with the cloud,
And all the night with a light of fire.
15 (R)He split the rocks in the wilderness,
And gave them drink in abundance like the depths.
16 He also brought (S)streams out of the rock,
And caused waters to run down like rivers.

17 But they sinned even more against Him
By (T)rebelling against the Most High in the wilderness.
18 And (U)they tested God in their heart
By asking for the food of their fancy.
19 (V)Yes, they spoke against God:
They said, “Can God prepare a table in the wilderness?
20 (W)Behold, He struck the rock,
So that the waters gushed out,
And the streams overflowed.
Can He give bread also?
Can He provide meat for His people?”

21 Therefore the Lord heard this and (X)was furious;
So a fire was kindled against Jacob,
And anger also came up against Israel,
22 Because they (Y)did not believe in God,
And did not trust in His salvation.
23 Yet He had commanded the clouds above,
(Z)And opened the doors of heaven,
24 (AA)Had rained down manna on them to eat,
And given them of the [e]bread of (AB)heaven.
25 Men ate angels’ food;
He sent them food to [f]the full.

26 (AC)He caused an east wind to blow in the heavens;
And by His power He brought in the south wind.
27 He also rained meat on them like the dust,
Feathered fowl like the sand of the seas;
28 And He let them fall in the midst of their camp,
All around their dwellings.
29 (AD)So they ate and were well filled,
For He gave them their own desire.
30 They were not [g]deprived of their craving;
But (AE)while their food was still in their mouths,
31 The wrath of God came against them,
And slew the stoutest of them,
And struck down the choice men of Israel.

32 In spite of this (AF)they still sinned,
And (AG)did not believe in His wondrous works.
33 (AH)Therefore their days He consumed in futility,
And their years in fear.

34 (AI)When He slew them, then they sought Him;
And they returned and sought earnestly for God.
35 Then they remembered that (AJ)God was their rock,
And the Most High God (AK)their Redeemer.
36 Nevertheless they (AL)flattered Him with their mouth,
And they lied to Him with their tongue;
37 For their heart was not steadfast with Him,
Nor were they faithful in His covenant.
38 (AM)But He, being full of (AN)compassion, forgave their iniquity,
And did not destroy them.
Yes, many a time (AO)He turned His anger away,
And (AP)did not stir up all His wrath;
39 For (AQ)He remembered (AR)that they were but flesh,
(AS)A breath that passes away and does not come again.

40 How often they (AT)provoked[h] Him in the wilderness,
And grieved Him in the desert!
41 Yes, (AU)again and again they tempted God,
And limited the Holy One of Israel.
42 They did not remember His [i]power:
The day when He redeemed them from the enemy,
43 When He worked His signs in Egypt,
And His wonders in the field of Zoan;
44 (AV)Turned their rivers into blood,
And their streams, that they could not drink.
45 (AW)He sent swarms of flies among them, which devoured them,
And (AX)frogs, which destroyed them.
46 He also gave their crops to the caterpillar,
And their labor to the (AY)locust.
47 (AZ)He destroyed their vines with hail,
And their sycamore trees with frost.
48 He also gave up their (BA)cattle to the hail,
And their flocks to fiery [j]lightning.
49 He cast on them the fierceness of His anger,
Wrath, indignation, and trouble,
By sending angels of destruction among them.
50 He made a path for His anger;
He did not spare their soul from death,
But gave [k]their life over to the plague,
51 And destroyed all the (BB)firstborn in Egypt,
The first of their strength in the tents of Ham.
52 But He (BC)made His own people go forth like sheep,
And guided them in the wilderness like a flock;
53 And He (BD)led them on safely, so that they did not fear;
But the sea (BE)overwhelmed their enemies.
54 And He brought them to His (BF)holy border,
This mountain (BG)which His right hand had acquired.
55 (BH)He also drove out the nations before them,
(BI)Allotted them an inheritance by [l]survey,
And made the tribes of Israel dwell in their tents.

56 (BJ)Yet they tested and provoked the Most High God,
And did not keep His testimonies,
57 But (BK)turned back and acted unfaithfully like their fathers;
They were turned aside (BL)like a deceitful bow.
58 (BM)For they provoked Him to anger with their (BN)high places,
And moved Him to jealousy with their carved images.
59 When God heard this, He was furious,
And greatly abhorred Israel,
60 (BO)So that He forsook the tabernacle of Shiloh,
The tent He had placed among men,
61 (BP)And delivered His strength into captivity,
And His glory into the enemy’s hand.
62 (BQ)He also gave His people over to the sword,
And was furious with His inheritance.
63 The fire consumed their young men,
And (BR)their maidens were not given in marriage.
64 (BS)Their priests fell by the sword,
And (BT)their widows made no lamentation.

65 Then the Lord awoke as from sleep,
(BU)Like a mighty man who shouts because of wine.
66 And (BV)He beat back His enemies;
He put them to a perpetual reproach.

67 Moreover He rejected the tent of Joseph,
And did not choose the tribe of Ephraim,
68 But chose the tribe of Judah,
Mount Zion (BW)which He loved.
69 And He built His (BX)sanctuary like the heights,
Like the earth which He has established forever.
70 (BY)He also chose David His servant,
And took him from the sheepfolds;
71 From following (BZ)the ewes that had young He brought him,
(CA)To shepherd Jacob His people,
And Israel His inheritance.
72 So he shepherded them according to the (CB)integrity of his heart,
And guided them by the skillfulness of his hands.

Footnotes

  1. Psalm 78:1 Heb. Maschil
  2. Psalm 78:2 obscure sayings or riddles
  3. Psalm 78:8 Lit. prepare its heart
  4. Psalm 78:9 Lit. bow shooters
  5. Psalm 78:24 Lit. grain
  6. Psalm 78:25 satiation
  7. Psalm 78:30 Lit. separated
  8. Psalm 78:40 rebelled against Him
  9. Psalm 78:42 Lit. hand
  10. Psalm 78:48 lightning bolts
  11. Psalm 78:50 Or their beasts
  12. Psalm 78:55 surveyed measurement, lit. measuring cord