74 Oh Dios, bakit mo itinakuwil ^(A)kami magpakailan man?
Bakit ang iyong galit ay ^(B)umuusok laban sa mga ^(C)tupa ng iyong pastulan?
² Alalahanin mo ang iyong kapisanan ^(D)na iyong binili ng una,
Na iyong tinubos upang maging lipi ng ^(E)iyong mana;
At ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.
³ Itaas mo ang iyong mga paa ^(F)sa mga walang hanggang guho,
Ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.
^4 (G)Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan;
^(H)Kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.
⁵ Sila'y tila mga tao na nangagtaas
Ng mga palakol sa mga kakahuyan.
⁶ At ngayo'y lahat ^(I)ng gawang inanyuan doon.
Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.
^7 (J)Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario;
Kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.
^8 (K)Kanilang sinabi sa kanilang puso,
Ating gibaing paminsan:
Kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.
⁹ Hindi namin nakikita ang aming mga tanda:
^(L)Wala nang propeta pa;
At wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.
¹⁰ Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway?
Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?
^11 (M)Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan?
Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.
¹² Gayon ma'y ang ^(N)Dios ay aking Hari ng una,
Na nagliligtas sa gitna ng lupa.
^13 (O)Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan:
^(P)Iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga ^(Q)buwaya sa mga tubig.
¹⁴ Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng ^(R)leviatan,
Ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.
^15 (S)Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog:
^(T)Iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.
¹⁶ Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin:
Iyong inihanda ang liwanag at ang araw.
¹⁷ Iyong ^(U)inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa:
Iyong ginawa ang taginit at taginaw.
^18 (V)Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon,
At nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.
¹⁹ Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ^(W)ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop:
Huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.
^20 (X)Magkaroong pitagan ka sa tipan:
Sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.
^21 (Y)Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi:
Pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.
²² Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap:
Alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.
²³ Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway:
Ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.