Mga Awit 22
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Panambitan at Awit ng Papuri
Katha ni David upang awitin ng Punong Mang-aawit: ayon sa tono ng “Isang Usa sa Bukang-Liwayway”.
22 O(A) Diyos ko! Diyos ko! Bakit mo ako pinabayaan?
Sumisigaw ako ng saklolo, ngunit bakit di mo ako tinutulungan?
2 Araw-gabi'y tumatawag ako sa iyo, O Diyos,
di ako mapanatag, di ka man lang sumasagot.
3 Ngunit ikaw ang Banal na pinaparangalan,
at sa Israel ikaw ay pinapupurihan.
4 Ang mga ninuno nami'y nagtiwala sa iyo,
sa iyo umasa kaya sila'y iniligtas mo.
5 Tumawag sila sa iyo at sa panganib ay nakawala,
nagtiwala sila sa iyo at di naman sila napahiya.
6 Ngunit ako'y parang uod at hindi na isang tao,
hinahamak at pinagtatawanan ng kahit na sino!
7 Pinagtatawanan(B) ako ng bawat makakita sa akin,
inilalabas ang kanilang dila at sila'y pailing-iling.
8 Sabi(C) nila, “Nagtiwala siya kay Yahweh; hayaang iligtas siya nito.
Kung talagang mahal siya nito,
darating ang kanyang saklolo!”
9 Noong ako ay iluwal, ikaw, O Diyos, ang patnubay,
magmula sa pagkabata, ako'y iyong iningatan.
10 Mula nang ako'y isilang, sa iyo na umaasa,
mula nang ipanganak, ikaw lang ang Diyos na kilala.
11 Huwag mo akong lilisanin, huwag mo akong iiwanan,
pagkat walang sasaklolo sa papalapit na kapahamakan.
12 Akala mo'y mga toro, ang nakapaligid na kalaban,
mababangis na hayop na galing pa sa Bashan.
13 Bibig nila'y nakabuka, parang mga leong gutom,
umuungal at sa aki'y nakahandang lumamon.
14 Parang natapong tubig, nawalan ako ng lakas,
ang mga buto ko'y parang nagkalinsad-linsad;
pinagharian ang dibdib ko ng matinding takot,
parang kandila ang puso ko, natutunaw, nauubos!
15 Itong aking lalamuna'y tuyong abo ang kagaya,
ang dila ko'y dumidikit sa aking ngalangala,
sa alabok, iniwan mo ako na halos patay na.
16 Isang pangkat ng salarin, sa aki'y nakapaligid,
para akong nasa gitna ng mga asong ganid;
mga kamay at paa ko'y kanilang pinupunit.
17 Kitang-kita ang lahat ng aking mga buto,
tinitingnan at nilalait ng mga kaaway ko.
18 Mga(D) damit ko'y kanilang pinagsugalan,
at mga saplot ko'y pinaghati-hatian.
19 O Yahweh, huwag mo sana akong layuan!
Ako ay tulungan at agad na saklolohan!
20 Iligtas mo ako sa talim ng tabak,
at sa mga asong sa aki'y gustong kumagat.
21 Sa bibig ng mga leon ako'y iyong hanguin,
sa sungay ng mga toro ako ay iyong sagipin.
O Yahweh, panalangin ko sana'y dinggin.
22 Mga(E) ginawa mo'y ihahayag ko sa aking mga kababayan,
sa gitna ng kapulungan ika'y papupurihan.
23 Kayong lingkod ni Yahweh, siya'y inyong purihin!
Kayong lahi ni Jacob, siya'y inyong dakilain,
bayan ng Israel, luwalhatiin siya't sambahin!
24 Mga dukha'y di niya pinababayaan at hinahamak,
hindi siya umiiwas sa humihingi ng paglingap;
sinasagot niya agad ang mga kapus-palad.
25 Ginawa mo'y pupurihin sa dakilang kapulungan,
sa harap ng masunurin, mga lingkod mong hinirang,
ang panata kong handog ay doon ko iaalay.
26 Ang naghihikahos ay sasagana sa pagkain,
mga lumalapit kay Yahweh, siya'y pupurihin.
Maging sagana nawa sila at laging pagpalain!
27 Mga bansa sa lupa'y kay Yahweh magsisibaling,
lahat ng mga lahi'y maaalala siya't sasambahin.
28 Kay Yahweh nauukol ang pamamahala,
naghahari siya sa lahat ng mga bansa.
29 Magsisiluhod lahat ang palalo't mayayabang,
yuyuko sa harap niya, mga taong hahatulan.
30 Mga susunod na salinlahi'y maglilingkod sa kanya,
ang tungkol sa Panginoon ay ipahahayag nila.
31 Maging ang mga di pa isinisilang ay babalitaan,
“Iniligtas ni Yahweh ang kanyang bayan.”
Psalm 22
Complete Jewish Bible
22 (0) For the leader. Set to “Sunrise.” A psalm of David:
2 (1) My God! My God!
Why have you abandoned me?
Why so far from helping me,
so far from my anguished cries?
3 (2) My God, by day I call to you,
but you don’t answer;
likewise at night,
but I get no relief.
4 (3) Nevertheless, you are holy,
enthroned on the praises of Isra’el.
5 (4) In you our ancestors put their trust;
they trusted, and you rescued them.
6 (5) They cried to you and escaped;
they trusted in you and were not disappointed.
7 (6) But I am a worm, not a man,
scorned by everyone, despised by the people.
8 (7) All who see me jeer at me;
they sneer and shake their heads:
9 (8) “He committed himself to Adonai,
so let him rescue him!
Let him set him free
if he takes such delight in him!”
10 (9) But you are the one who took me from the womb,
you made me trust when I was on my mother’s breasts.
11 (10) Since my birth I’ve been thrown on you;
you are my God from my mother’s womb.
12 (11) Don’t stay far from me, for trouble is near;
and there is no one to help.
13 (12) Many bulls surround me,
wild bulls of Bashan close in on me.
14 (13) They open their mouths wide against me,
like ravening, roaring lions.
15 (14) I am poured out like water;
all my bones are out of joint;
my heart has become like wax —
it melts inside me;
16 (15) my mouth is as dry as a fragment of a pot,
my tongue sticks to my palate;
you lay me down in the dust of death.
17 (16) Dogs are all around me,
a pack of villains closes in on me
like a lion [at] my hands and feet.[a]
18 (17) I can count every one of my bones,
while they gaze at me and gloat.
19 (18) They divide my garments among themselves;
for my clothing they throw dice.
20 (19) But you, Adonai, don’t stay far away!
My strength, come quickly to help me!
21 (20) Rescue me from the sword,
my life from the power of the dogs.
22 (21) Save me from the lion’s mouth!
You have answered me from the wild bulls’ horns.
23 (22) I will proclaim your name to my kinsmen;
right there in the assembly I will praise you:
24 (23) “You who fear Adonai, praise him!
All descendants of Ya‘akov, glorify him!
All descendants of Isra’el, stand in awe of him!
25 (24) For he has not despised or abhorred
the poverty of the poor;
he did not hide his face from him
but listened to his cry.”
26 (25) Because of you
I give praise in the great assembly;
I will fulfill my vows
in the sight of those who fear him.
27 (26) The poor will eat and be satisfied;
those who seek Adonai will praise him;
Your hearts will enjoy life forever.
28 (27) All the ends of the earth
will remember and turn to Adonai;
all the clans of the nations
will worship in your presence.
29 (28) For the kingdom belongs to Adonai,
and he rules the nations.
30 (29) All who prosper on the earth
will eat and worship;
all who go down to the dust
will kneel before him,
including him who can’t keep himself alive,
31 (30) A descendant will serve him;
the next generation will be told of Adonai.
32 (31) They will come and proclaim
his righteousness
to a people yet unborn,
that he is the one who did it.
Footnotes
- Psalm 22:17 Or: “They pierced my hands and feet.” See Introduction, Section VIII, paragraph 6, and Section XIV, footnote 70.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.