Mark 12
New Revised Standard Version Catholic Edition
The Parable of the Wicked Tenants
12 Then he began to speak to them in parables. “A man planted a vineyard, put a fence around it, dug a pit for the wine press, and built a watchtower; then he leased it to tenants and went to another country. 2 When the season came, he sent a slave to the tenants to collect from them his share of the produce of the vineyard. 3 But they seized him, and beat him, and sent him away empty-handed. 4 And again he sent another slave to them; this one they beat over the head and insulted. 5 Then he sent another, and that one they killed. And so it was with many others; some they beat, and others they killed. 6 He had still one other, a beloved son. Finally he sent him to them, saying, ‘They will respect my son.’ 7 But those tenants said to one another, ‘This is the heir; come, let us kill him, and the inheritance will be ours.’ 8 So they seized him, killed him, and threw him out of the vineyard. 9 What then will the owner of the vineyard do? He will come and destroy the tenants and give the vineyard to others. 10 Have you not read this scripture:
‘The stone that the builders rejected
has become the cornerstone;[a]
11 this was the Lord’s doing,
and it is amazing in our eyes’?”
12 When they realized that he had told this parable against them, they wanted to arrest him, but they feared the crowd. So they left him and went away.
The Question about Paying Taxes
13 Then they sent to him some Pharisees and some Herodians to trap him in what he said. 14 And they came and said to him, “Teacher, we know that you are sincere, and show deference to no one; for you do not regard people with partiality, but teach the way of God in accordance with truth. Is it lawful to pay taxes to the emperor, or not? 15 Should we pay them, or should we not?” But knowing their hypocrisy, he said to them, “Why are you putting me to the test? Bring me a denarius and let me see it.” 16 And they brought one. Then he said to them, “Whose head is this, and whose title?” They answered, “The emperor’s.” 17 Jesus said to them, “Give to the emperor the things that are the emperor’s, and to God the things that are God’s.” And they were utterly amazed at him.
The Question about the Resurrection
18 Some Sadducees, who say there is no resurrection, came to him and asked him a question, saying, 19 “Teacher, Moses wrote for us that if a man’s brother dies, leaving a wife but no child, the man[b] shall marry the widow and raise up children for his brother. 20 There were seven brothers; the first married and, when he died, left no children; 21 and the second married the widow[c] and died, leaving no children; and the third likewise; 22 none of the seven left children. Last of all the woman herself died. 23 In the resurrection[d] whose wife will she be? For the seven had married her.”
24 Jesus said to them, “Is not this the reason you are wrong, that you know neither the scriptures nor the power of God? 25 For when they rise from the dead, they neither marry nor are given in marriage, but are like angels in heaven. 26 And as for the dead being raised, have you not read in the book of Moses, in the story about the bush, how God said to him, ‘I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’? 27 He is God not of the dead, but of the living; you are quite wrong.”
The First Commandment
28 One of the scribes came near and heard them disputing with one another, and seeing that he answered them well, he asked him, “Which commandment is the first of all?” 29 Jesus answered, “The first is, ‘Hear, O Israel: the Lord our God, the Lord is one; 30 you shall love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your mind, and with all your strength.’ 31 The second is this, ‘You shall love your neighbor as yourself.’ There is no other commandment greater than these.” 32 Then the scribe said to him, “You are right, Teacher; you have truly said that ‘he is one, and besides him there is no other’; 33 and ‘to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the strength,’ and ‘to love one’s neighbor as oneself,’—this is much more important than all whole burnt offerings and sacrifices.” 34 When Jesus saw that he answered wisely, he said to him, “You are not far from the kingdom of God.” After that no one dared to ask him any question.
The Question about David’s Son
35 While Jesus was teaching in the temple, he said, “How can the scribes say that the Messiah[e] is the son of David? 36 David himself, by the Holy Spirit, declared,
‘The Lord said to my Lord,
“Sit at my right hand,
until I put your enemies under your feet.”’
37 David himself calls him Lord; so how can he be his son?” And the large crowd was listening to him with delight.
Jesus Denounces the Scribes
38 As he taught, he said, “Beware of the scribes, who like to walk around in long robes, and to be greeted with respect in the marketplaces, 39 and to have the best seats in the synagogues and places of honor at banquets! 40 They devour widows’ houses and for the sake of appearance say long prayers. They will receive the greater condemnation.”
The Widow’s Offering
41 He sat down opposite the treasury, and watched the crowd putting money into the treasury. Many rich people put in large sums. 42 A poor widow came and put in two small copper coins, which are worth a penny. 43 Then he called his disciples and said to them, “Truly I tell you, this poor widow has put in more than all those who are contributing to the treasury. 44 For all of them have contributed out of their abundance; but she out of her poverty has put in everything she had, all she had to live on.”
Footnotes
- Mark 12:10 Or keystone
- Mark 12:19 Gk his brother
- Mark 12:21 Gk her
- Mark 12:23 Other ancient authorities add when they rise
- Mark 12:35 Or the Christ
Marcos 12
Ang Biblia (1978)
12 At nagpasimulang (A)pinagsalitaan niya sila sa mga talinghaga. Nagtanim ang isang tao ng isang ubasan, at binakuran ng mga buhay na punong kahoy, at humukay roon ng isang pisaan ng ubas, at nagtayo ng isang bantayan, at ipinagkatiwala yaon sa mga magsasaka, at napasa ibang lupain.
2 At sa kapanahunan ay nagsugo siya ng isang alipin sa mga magsasaka, upang tanggapin niya sa mga magsasaka ang mga bunga ng ubasan.
3 At hinawakan nila siya, at hinampas siya, at siya'y pinauwing walang dala.
4 At siya'y muling nagsugo sa kanila ng ibang alipin; at ito'y kanilang sinugatan sa ulo, at dinuwahagi.
5 At nagsugo siya ng iba; at ito'y kanilang pinatay: at ang iba pang marami; na hinampas ang iba, at ang iba'y pinatay.
6 Mayroon pa siyang isa, (B)isang sinisintang anak na lalake: ito'y sinugo niyang kahulihulihan sa kanila, na sinasabi, Igagalang nila ang aking anak.
7 Datapuwa't ang mga magsasakang yaon ay nangagsangusapan, Ito ang tagapagmana; halikayo, atin siyang patayin, at magiging atin ang mana.
8 At siya'y kanilang hinawakan, at siya'y pinatay, at itinaboy sa labas ng ubasan.
9 Ano nga kaya ang gagawin ng panginoon ng ubasan? siya'y paroroon at pupuksain ang mga magsasaka, at ibibigay ang ubasan sa mga iba.
10 Hindi man lamang baga nabasa ninyo ang kasulatang ito:
(C)Ang batong itinakuwil ng nangagtayo ng gusali,
Ang siya ring ginawang pangulo sa panulok;
11 Ito'y mula sa Panginoon,
At ito'y kagilagilalas sa harap ng ating mga mata.
12 At pinagsikapan nilang hulihin siya; at sila'y natakot sa karamihan; (D)sapagka't kanilang napaghalata na kaniyang sinalita ang talinghaga laban sa kanila: at siya'y iniwan nila, at nagsialis.
13 At kanilang (E)sinugo sa kaniya ang ilan sa mga Fariseo at sa mga Herodiano, upang siya'y mahuli nila sa pananalita.
14 At nang sila'y magsilapit, ay kanilang sinabi sa kaniya, Guro, nalalaman namin na ikaw ay totoo, at hindi ka nangingimi kanino man; sapagka't hindi ka nagtatangi ng mga tao, kundi itinuturo mong may katotohanan ang daan ng Dios: Matuwid bagang bumuwis kay Cesar, o hindi?
15 Bubuwis baga kami, o hindi kami bubuwis? Datapuwa't siya, na nakatataho ng kanilang pagpapaimbabaw, ay nagsabi sa kanila, (F)Bakit ninyo ako tinutukso? magdala kayo rito sa akin ng isang denario, upang aking makita.
16 At dinalhan nila. At sinabi niya sa kanila, Kanino ang larawang ito at ang nasusulat? At sinabi nila sa kaniya, kay Cesar.
17 At sinabi sa kanila ni Jesus, ibigay ninyo kay Cesar ang sa kay Cesar, at sa Dios ang sa Dios. At sila'y nanggilalas na mainam sa kaniya.
18 At nagsilapit sa kaniya ang mga Saduceo, na nangagsasabi na walang pagkabuhay na maguli; at siya'y kanilang tinanong, na sinasabi,
19 Guro, isinulat sa amin ni Moises, (G)Kung ang kapatid na lalake ng isang lalake ay mamatay, at may maiwang asawa, at walang maiwang anak, ay kukunin ng kaniyang kapatid ang kaniyang asawa, at bigyan ng anak ang kaniyang kapatid.
20 May pitong lalaking magkakapatid: at nagasawa ang panganay, at nang mamatay ay walang naiwang anak;
21 At nagasawa sa bao ang pangalawa, at namatay na walang naiwang anak; at gayon din naman ang pangatlo:
22 At ang ikapito'y walang naiwang anak. Sa kahulihulihan ng lahat ay namatay naman ang babae.
23 Sa pagkabuhay na maguli, sino sa kanila ang magiging asawa ng babae? sapagka't siya'y naging asawa ng pito.
24 Sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi kaya nangagkakamali kayo dahil diyan, na hindi ninyo nalalaman ang mga kasulatan, ni ang kapangyarihan ng Dios?
25 Sapagka't sa pagbabangon nilang muli sa mga patay, ay hindi na mangagaasawa, ni papagaasawahin pa; kundi gaya ng mga anghel sa langit.
26 Nguni't tungkol sa mga patay, na sila'y mga ibabangon; hindi baga ninyo nabasa sa aklat ni Moises, tungkol (H)sa Mababang punong kahoy, kung paanong siya'y kinausap ng Dios na sinasabi, (I)Ako ang Dios ni Abraham, at ang Dios ni Isaac, at ang Dios ni Jacob?
27 Hindi siya ang Dios ng mga patay, kundi ng mga buhay: kayo'y nangagkakamaling lubha.
28 At lumapit ang isa sa mga eskriba, at nakarinig ng kanilang pagtatalo, at palibhasa'y nalalamang mabuti ang pagkasagot niya sa kanila, ay tinanong siya, Ano baga ang pangulong utos sa lahat?
29 Sumagot si Jesus, Ang pangulo ay, (J)Pakinggan mo, Oh Israel; Ang Panginoon nating Dios, ang Panginoon ay iisa:
30 At iibigin mo ang Panginoon mong Dios ng buong puso mo, at ng buong kaluluwa mo, at ng buong pagiisip mo, at ng buong lakas mo.
31 Ang pangalawa ay ito, (K)Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili. Walang ibang utos na hihigit sa mga ito.
32 At sinabi sa kaniya ng eskriba, Sa katotohanan, Guro, ay mabuti ang pagkasabi mo na siya'y iisa; (L)at wala nang iba liban sa kaniya:
33 At ang siya'y ibigin ng buong puso, at ng buong pagkaunawa, at ng buong lakas, at ibigin ang kapuwa niya na gaya ng sa kaniyang sarili, (M)ay higit pa kay sa lahat ng mga handog na susunugin at mga hain.
34 At nang makita ni Jesus na siya'y sumagot na may katalinuhan, ay sinabi niya sa kaniya, Hindi ka malayo sa kaharian ng Dios. (N)At walang tao, pagkatapos noon na nangahas na tumanong pa sa kaniya ng anomang tanong.
35 (O)At sumagot si Jesus at nagsabi nang siya'y nagtuturo sa templo, Paanong masasabi ng mga eskriba na ang Cristo ay anak ni David?
36 Si David din ang nagsabi sa pamamagitan ng Espiritu Santo,
(P)Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon,
Maupo ka sa aking kanan,
Hanggang sa gawin ko ang iyong mga kaaway na tungtungan ng iyong mga paa.
37 Si David din ang tumatawag na Panginoon sa kaniya; at paano ngang siya'y kaniyang anak? At ang mga karaniwang tao ay nangakikinig sa kaniyang may galak.
38 At sinabi niya sa kaniyang pagtuturo, (Q)Mangagingat kayo sa mga eskriba, na ibig magsilakad na may mahahabang damit, at (R)pagpugayan sa mga pamilihan.
39 At ibig nila ang mga pangulong upuan sa mga sinagoga, at ang mga pangulong luklukan sa mga pigingan:
40 Silang nangananakmal (S)ng mga bahay ng mga babaing bao, at dinadahilan ay ang mahahabang panalangin; ang mga ito'y tatanggap ng lalong malaking kahatulan.
41 At (T)umupo siya sa tapat ng (U)kabang-yaman, at minasdan kung paanong inihuhulog ng karamihan ang (V)salapi sa kabang-yaman: at maraming mayayaman ang nangaghuhulog ng marami.
42 At lumapit ang isang babaing bao, at siya'y naghulog ng dalawang lepta, na ang halaga'y halos isang beles.
43 At pinalapit niya sa kaniya ang kaniyang mga alagad, at sinabi sa kanila, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang dukhang baong babaing ito, ay naghulog ng higit kay sa lahat ng nangaghuhulog sa kabang-yaman:
44 Sapagka't silang lahat ay nagsipaghulog ng sa kanila'y labis; datapuwa't siya sa kaniyang kasalatan ay inihulog ang buong nasa kaniya, sa makatuwid baga'y ang buong kaniyang ikabubuhay.
New Revised Standard Version Bible: Catholic Edition, copyright © 1989, 1993 the Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
