Luke 7
Christian Standard Bible
A Centurion’s Faith
7 When he had concluded saying all this to the people who were listening, he entered Capernaum.(A) 2 A centurion’s servant, who was highly valued by him, was sick and about to die. 3 When the centurion heard about Jesus, he sent some Jewish elders to him, requesting him to come and save the life of his servant. 4 When they reached Jesus, they pleaded with him earnestly, saying, “He is worthy for you to grant this, 5 because he loves our nation and has built us a synagogue.”(B)
6 Jesus went with them, and when he was not far from the house, the centurion sent friends to tell him, “Lord, don’t trouble yourself, since I am not worthy to have you come under my roof. 7 That is why I didn’t even consider myself worthy to come to you. But say the word, and my servant will be healed.[a](C) 8 For I too am a man placed under authority, having soldiers under my command. I say to this one, ‘Go,’ and he goes; and to another, ‘Come,’ and he comes; and to my servant, ‘Do this,’ and he does it.”
9 Jesus heard this and was amazed at him, and turning to the crowd following him, he said, “I tell you, I have not found so great a faith even in Israel.” 10 When those who had been sent returned to the house, they found the servant in good health.
A Widow’s Son Raised to Life
11 Afterward he was on his way to a town called Nain. His disciples and a large crowd were traveling with him. 12 Just as he neared the gate of the town, a dead man was being carried out. He was his mother’s only son, and she was a widow.(D) A large crowd from the town was also with her. 13 When the Lord saw her, he had compassion on her(E) and said, “Don’t weep.” 14 Then he came up and touched the open coffin, and the pallbearers stopped. And he said, “Young man, I tell you, get up!”(F)
15 The dead man sat up and began to speak, and Jesus gave him to his mother.(G) 16 Then fear[b] came over everyone,(H) and they glorified God,(I) saying, “A great prophet has risen among us,”(J) and “God has visited[c] his people.”(K) 17 This report about him went throughout Judea and all the vicinity.
In Praise of John the Baptist
18 Then John’s disciples told him about all these things.(L) So John summoned two of his disciples 19 and sent them to the Lord, asking, “Are you the one(M) who is to come, or should we expect someone else?”
20 When the men reached him, they said, “John the Baptist sent us to ask you, ‘Are you the one who is to come, or should we expect someone else?’”
21 At that time Jesus healed many people of diseases,(N) afflictions, and evil spirits,(O) and he granted sight to many blind people.(P) 22 He replied to them, “Go and report to John what you have seen and heard: The blind receive their sight, the lame walk, those with leprosy[d] are cleansed, the deaf hear,(Q) the dead are raised, and the poor are told the good news,(R) 23 and blessed is the one who isn’t offended by me.”
24 After John’s messengers left, he began to speak to the crowds about John: “What did you go out into the wilderness to see? A reed swaying in the wind? 25 What then did you go out to see? A man dressed in soft clothes? See, those who are splendidly dressed and live in luxury are in royal palaces. 26 What then did you go out to see? A prophet?(S) Yes, I tell you, and more than a prophet. 27 This is the one about whom it is written:
28 I tell you, among those born of women no one is greater than John,[f] but the least in the kingdom of God is greater than he.”
29 (And when all the people, including the tax collectors, heard this, they acknowledged God’s way of righteousness, because they had been baptized with John’s baptism.(U) 30 But since the Pharisees and experts in the law(V) had not been baptized by him, they rejected the plan of God for themselves.(W))
An Unresponsive Generation
31 “To what then should I compare the people of this generation, and what are they like? 32 They are like children sitting in the marketplace and calling to each other:
We played the flute for you,
but you didn’t dance;
we sang a lament,
but you didn’t weep!
33 For John the Baptist did not come eating bread or drinking wine,(X) and you say, ‘He has a demon!’ 34 The Son of Man has come eating and drinking, and you say, ‘Look, a glutton and a drunkard, a friend of tax collectors and sinners!’(Y) 35 Yet wisdom is vindicated by all her children.”
Much Forgiveness, Much Love
36 Then one of the Pharisees invited him to eat with him. He entered the Pharisee’s house and reclined at the table.(Z) 37 And a woman in the town who was a sinner found out that Jesus was reclining at the table in the Pharisee’s house.(AA) She brought an alabaster jar of perfume 38 and stood behind him at his feet, weeping, and began to wash his feet with her tears. She wiped his feet with her hair, kissing them and anointing them with the perfume.(AB)
39 When the Pharisee who had invited him saw this, he said to himself, “This man, if he were a prophet, would know who and what kind of woman this is who is touching him—she’s a sinner!” (AC)
40 Jesus replied to him, “Simon, I have something to say to you.”
He said, “Say it, teacher.”
41 “A creditor had two debtors. One owed five hundred denarii,[g](AD) and the other fifty. 42 Since they could not pay it back,(AE) he graciously forgave them both. So, which of them will love him more?”
43 Simon answered, “I suppose the one he forgave more.”
“You have judged correctly,” he told him. 44 Turning to the woman, he said to Simon, “Do you see this woman? I entered your house; you gave me no water for my feet,(AF) but she, with her tears, has washed my feet and wiped them with her hair. 45 You gave me no kiss,(AG) but she hasn’t stopped kissing my feet since I came in. 46 You didn’t anoint my head with olive oil,(AH) but she has anointed my feet with perfume. 47 Therefore I tell you, her many sins have been forgiven; that’s why she loved much. But the one who is forgiven little, loves little.” 48 Then he said to her, “Your sins are forgiven.”(AI)
49 Those who were at the table with him began to say among themselves, “Who is this man who even forgives sins?” (AJ)
50 And he said to the woman, “Your faith has saved you.(AK) Go in peace.”(AL)
Lucas 7
Ang Biblia (1978)
7 Nang matapos na niya ang lahat ng kaniyang mga pananalita sa mga pakinig ng bayan, ay (A)pumasok siya sa Capernaum.
2 At ang alipin ng isang senturion, na minamahal nito, ay may sakit at malapit nang mamatay.
3 At nang marinig niya ang tungkol kay Jesus, ay pinaparoon niya sa kaniya ang matatanda sa mga Judio, na ipamanhik sa kaniya, na pumaroon at iligtas ang kaniyang alipin.
4 At nang magsidating sila kay Jesus, ay ipinamanhik nilang mapilit sa kaniya, na sinasabi, Karapatdapat siya na gawin mo sa kaniya ito;
5 Sapagka't iniibig niya ang ating bansa, at ipinagtayo niya tayo ng ating sinagoga.
6 At si Jesus ay sumama sa kanila. At nang siya'y di na lubhang malayo sa bahay, ay nagsugo sa kaniya ang senturion ng mga kaibigan, na nagsisipagsabi sa kaniya, Panginoon, huwag ka nang maligalig, sapagka't di ako karapatdapat na ikaw ay pumasok sa silong ng aking bubungan:
7 Dahil dito'y hindi ko inakalang ako'y karapatdapat man lamang pumariyan sa iyo: datapuwa't sabihin mo ang salita, at gagaling ang aking alipin.
8 Sapagka't ako rin naman ay taong nasa ilalim ng kapamahalaan, may nasasakupan akong mga kawal: at sinasabi ko rito, Yumaon ka, at siya'y yumayaon; at sa isa, Halika, at siya'y lumalapit; at sa aking alipin, Gawin mo ito, at kaniyang ginagawa.
9 At nang marinig ni Jesus ang mga bagay na ito, ay nagtaka siya sa kaniya, at lumingon at sinabi sa karamihang nagsisisunod sa kaniya, Sinasabi ko sa inyo, Hindi ako nakasumpong ng (B)ganitong kalaking pananampalataya, hindi, kahit sa Israel man.
10 At pagbalik sa bahay ng mga sinugo, ay kanilang naratnang magaling na ang alipin.
11 At nangyari pagkatapos ng kaunting panahon, na siya'y naparoon sa bayan na tinatawag na Nain; at kasama niya ang kaniyang mga alagad, at ang lubhang maraming tao.
12 At nang siya nga'y malapit na sa pintuan ng bayan, narito, inilalabas ang isang patay, bugtong na anak na lalake ng kaniyang ina, at siya'y bao: at kasama niya ang maraming tao na taga bayan.
13 At pagkakita sa kaniya ng Panginoon, siya'y kinahabagan niya, at sinabi sa kaniya, Huwag kang tumangis.
14 At siya'y lumapit at hinipo ang kabaong: at ang nangagdadala ay tumigil. At sinabi niya, Binata, sinasabi ko sa iyo, (C)Magbangon ka.
15 At naupo ang patay, at nagpasimulang magsalita. At siya'y ibinigay niya sa kaniyang ina.
16 At sinidlan ng (D)takot ang lahat: at niluluwalhati nila ang Dios, na sinasabi, Lumitaw sa gitna natin ang isang dakilang (E)propeta: at, dinalaw (F)ng Dios ang kaniyang bayan.
17 At kumalat ang balitang ito tungkol sa kaniya sa buong Judea, at sa buong palibotlibot ng lupain.
18 At (G)ibinalita kay Juan ng kaniyang mga alagad ang lahat ng mga bagay na ito.
19 At sa pagpapalapit ni Juan sa kaniya ng dalawa sa kaniyang mga alagad, ay sinugo sila sa Panginoon, na nagpapasabi, Ikaw baga yaong paririto, o hihintayin namin ang iba?
20 At pagdating sa kaniya ng mga tao, ay kanilang sinabi, Pinaparito kami sa iyo ni Juan Bautista, na ipinasasabi, Ikaw baga yaong paririto, o hihintayin namin ang iba?
21 Nang oras na yaon ay nagpagaling siya ng maraming may sakit at mga pagkasalot at masasamang espiritu; at kaniyang pinagkaloobang mangakakita ang maraming bulag.
22 At sumagot siya at sa kanila'y sinabi, Magsiparoon kayo, at sabihin ninyo kay Juan ang mga bagay na inyong nangakita at nangarinig; ang mga bulag ay nangakakakita, ang mga pilay ay nagsisilakad, ang mga ketongin ay nangalilinis, at ang mga bingi ay nangakaririnig, ang mga patay ay ibinabangon, sa mga dukha ay ipinangangaral ang mabubuting balita.
23 At mapalad ang sinomang hindi makasumpong ng anomang katitisuran sa akin.
24 At nang mangakaalis na ang mga sugo ni Juan, ay nagpasimula siyang magsalita tungkol kay Juan sa mga karamihan, Ano ang linabas ninyo upang mamasdan sa ilang? isang tambong inuuga ng hangin?
25 Datapuwa't ano ang linabas ninyo upang makita? isang taong nararamtan ng mga damit na maseselang? Narito, ang nagsisipanamit ng maririlag, at nangabubuhay sa pagmamaselang ay nasa mga palasio ng mga hari.
26 Datapuwa't ano ang linabas ninyo upang makita? isa bagang propeta? Oo, sinasabi ko sa inyo, at higit pa sa isang propeta.
27 Ito yaong tungkol sa kaniya'y nasusulat,
(H)Narito, sinusugo ko ang aking sugo sa unahan ng iyong mukha,
Na maghahanda ng iyong daan sa unahan mo.
28 Sinasabi ko sa inyo, Sa mga ipinanganak ng mga babae ay walang dakila kay sa kay Juan: gayon ma'y ang lalong maliit sa kaharian ng Dios ay lalong dakila kay sa kaniya.
29 At pagkarinig ng buong bayan, at ng mga maniningil ng buwis ay (I)pinatotohanan ang Dios, (J)na nagsipagbautismo ng (K)bautismo ni Juan.
30 Datapuwa't pinawalang halaga ng mga Fariseo at (L)ng mga tagapagtanggol ng kautusan sa kanilang sarili (M)ang payo ng Dios, at hindi napabautismo sa kaniya.
31 Sa ano ko itutulad ang mga tao ng lahing ito, at ano ang kanilang katulad?
32 Tulad sila sa mga batang nangakaupo sa pamilihan, at nagsisigawan sa isa't isa; na sinasabi, Tinutugtugan namin kayo ng plauta, at hindi kayo nagsisayaw; nanambitan kami at hindi kayo nagsitangis.
33 Sapagka't naparito si Juan Bautista na hindi kumakain ng tinapay at hindi umiinom ng alak at inyong sinasabi, Siya'y may isang demonio.
34 Naparito ang Anak ng tao na kumakain at umiinom; at inyong sinasabi, Narito ang isang matakaw na tao, at isang magiinum ng alak, isang kaibigan ng mga maniningil ng buwis at ng mga makasalanan!
35 At ang karunungan ay pinatotohanan ng lahat ng kaniyang mga anak.
36 At ipinamanhik sa kaniya (N)ng isa sa mga Fariseo na kumaing kasalo niya. At siya'y pumasok sa bahay ng Fariseo at naupo sa dulang.
37 At narito, ang isang babaing makasalanan na nasa bayan; at nang maalaman niyang siya'y nasa dulang ng pagkain sa bahay ng Fariseo ay (O)nagdala siya ng isang sisidlang alabastro na puno ng unguento,
38 At nakatayo sa likuran sa kaniyang mga paanan na tumatangis, ay pinasimulan niyang dinilig ng mga luha ang kaniyang mga paa, at ang mga ito'y kinukuskos ng buhok ng kaniyang ulo, at hinahagkan ang kaniyang mga paa, at pinapahiran ng unguento.
39 Nang makita nga ito ng Fariseo na sa kaniya'y naganyaya, ay nagsalita sa kaniyang sarili, na sinasabi, Ang taong ito, kung siya'y (P)isang propeta ay nakikilala niya kung sino at kung ano ang babaing ito na sa kaniya'y humihipo, na siya'y makasalanan.
40 At pagsagot ni Jesus ay sinabi sa kaniya, Simon, ako'y may isang bagay na sasabihin sa iyo. At sinabi niya, Guro, sabihin mo.
41 Isang may pautang ay may dalawang may utang sa kaniya: at ang isa'y may utang na limang daang (Q)denario, at ang isa'y limangpu.
42 Nang sila'y walang maibayad, ay kapuwa pinatawad niya. Alin nga sa kanila ang lalong iibig sa kaniya?
43 Sumagot si Simon at sinabi, Inaakala ko na yaong pinatawad niya ng lalong malaki. At sinabi niya sa kaniya, Matuwid ang pagkahatol mo.
44 At paglingon sa babae, ay sinabi niya kay Simon, Nakikita mo baga ang babaing ito? Pumasok ako sa iyong bahay, (R)hindi mo ako binigyan ng tubig na ukol sa aking mga paa: datapuwa't dinilig niya ang aking mga paa ng kaniyang mga luha, at kinuskos ng kaniyang buhok.
45 (S)Hindi mo ako binigyan ng halik: datapuwa't siya, buhat nang ako'y pumasok ay hindi humihinto ng paghalik sa aking mga paa.
46 (T)Hindi mo pinahiran ng langis ang aking ulo: datapuwa't pinahiran niya ng unguento ang aking mga paa.
47 Kaya nga sinasabi ko sa inyo, Ipinatatawad ang kaniyang maraming kasalanan; sapagka't siya ay umibig ng malaki: datapuwa't sa pinatatawad ng kaunti, ay kakaunti ang pagibig.
48 At sinabi niya sa babae, (U)Ipinatatawad ang iyong mga kasalanan.
49 At ang mga kasalo niyang nangakaupo sa dulang ng pagkain ay nagpasimulang nangagsabi sa kanilang sarili, Sino ito, na nagpapatawad (V)pati ng mga kasalanan?
50 At sinabi niya sa babae, Iniligtas ka (W)ng iyong pananampalataya; (X)yumaon kang payapa.
The Christian Standard Bible. Copyright © 2017 by Holman Bible Publishers. Used by permission. Christian Standard Bible®, and CSB® are federally registered trademarks of Holman Bible Publishers, all rights reserved.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
