Luke 23
Complete Jewish Bible
23 With that, the whole Sanhedrin got up and brought Yeshua before Pilate, 2 where they started accusing him. “We found this man subverting our nation, forbidding us to pay taxes to the Emperor and claiming that he himself is the Messiah — a king!” 3 Pilate asked him, “Are you the king of the Jews?” And he answered him, “The words are yours.” 4 Pilate said to the head cohanim and the crowds, “I find no ground for a charge against this man.” 5 But they persisted. “He is inciting the people with his teaching throughout all Y’hudah — he started in the Galil, and now he’s here!” 6 On hearing this, Pilate asked if the man was from the Galil; 7 and when he learned that he was under Herod’s jurisdiction, he sent him over to Herod, who at that time happened to be in Yerushalayim too.
8 Herod was delighted to see Yeshua, because he had heard about him and for a long time had been wanting to meet him; indeed, he hoped to see him perform some miracle. 9 He questioned him at great length, but Yeshua made no reply. 10 However, the head cohanim and the Torah-teachers stood there, vehemently pressing their case against him. 11 Herod and his soldiers treated Yeshua with contempt and made fun of him. Then, dressing him in an elegant robe, they sent him back to Pilate. 12 That day Herod and Pilate became friends with each other; previously they had been enemies.
13 Pilate summoned the head cohanim, the leaders and the people, 14 and said to them, “You brought this man before me on a charge of subverting the people. I examined him in your presence and did not find the man guilty of the crime you are accusing him of. 15 And neither did Herod, because he sent him back to us. Clearly, he has not done anything that merits the death penalty. 16 Therefore, what I will do is have him flogged and release him.” 17 [a] 18 But with one voice they shouted, “Away with this man! Give us Bar-Abba!” 19 (He was a man who had been thrown in prison for causing a riot in the city and for murder.) 20 Pilate appealed to them again, because he wanted to release Yeshua. 21 But they yelled, “Put him to death on the stake! Put him to death on the stake!” 22 A third time he asked them, “But what has this man done wrong? I haven’t found any reason to put him to death. So I’m going to have him flogged and set free.” 23 But they went on yelling insistently, demanding that he be executed on the stake; and their shouting prevailed. 24 Pilate decided to grant their demand; 25 he released the man who had been thrown in prison for insurrection and murder, the one they had asked for; and Yeshua he surrendered to their will.
26 As the Roman soldiers led Yeshua away, they grabbed hold of a man from Cyrene named Shim‘on, who was on his way in from the country. They put the execution-stake on his back and made him carry it behind Yeshua. 27 Large numbers of people followed, including women crying and wailing over him. 28 Yeshua turned to them and said, “Daughters of Yerushalayim, don’t cry for me; cry for yourselves and your children! 29 For the time is coming when people will say, ‘The childless women are the lucky ones — those whose wombs have never borne a child, whose breasts have never nursed a baby! 30 Then
They will begin to say to the mountains, ‘Fall on us!’
and to the hills, ‘Cover us!’[b]
31 For if they do these things when the wood is green, what is going to happen when it’s dry?”
32 Two other men, both criminals, were led out to be executed with him. 33 When they came to the place called The Skull, they nailed him to a stake; and they nailed the criminals to stakes, one on the right and one on the left. 34 Yeshua said, “Father, forgive them; they don’t understand what they are doing.”
They divided up his clothes by throwing dice.[c] 35 The people stood watching, and the rulers sneered at him.[d] “He saved others,” they said, “so if he really is the Messiah, the one chosen by God, let him save himself!” 36 The soldiers too ridiculed him; they came up, offered him vinegar[e] 37 and said, “If you are the king of the Jews, save yourself!” 38 And there was a notice over him which read,
THIS IS
THE KING OF THE JEWS
39 One of the criminals hanging there hurled insults at him. “Aren’t you the Messiah? Save yourself and us!” 40 But the other one spoke up and rebuked the first, saying, “Have you no fear of God? You’re getting the same punishment as he is. 41 Ours is only fair; we’re getting what we deserve for what we did. But this man did nothing wrong.” 42 Then he said, “Yeshua, remember me when you come as King.” 43 Yeshua said to him, “Yes! I promise that you will be with me today in Gan-‘Eden.”
44 It was now about noon, and darkness covered the whole Land until three o’clock in the afternoon; 45 the sun did not shine. Also the parokhet in the Temple was split down the middle. 46 Crying out with a loud voice, Yeshua said, “Father! Into your hands I commit my spirit.”[f] With these words he gave up his spirit.
47 When the Roman officer saw what had happened, he began to praise God and said, “Surely this man was innocent!” 48 And when all the crowds that had gathered to watch the spectacle saw the things that had occurred, they returned home beating their breasts. 49 All his friends, including the women who had accompanied him from the Galil, had been standing at a distance; they saw it all.
50 There was a man named Yosef, a member of the Sanhedrin. He was a good man, a tzaddik; 51 and he had not been in agreement with either the Sanhedrin’s motivation or their action. He came from the town of Ramatayim, a town of the Judeans; and he looked forward to the Kingdom of God. 52 This man approached Pilate and asked for Yeshua’s body. 53 He took it down, wrapped it in a linen sheet, and placed it in a tomb cut into the rock, that had never been used.
54 It was Preparation Day, and a Shabbat was about to begin. 55 The women who had come with Yeshua from the Galil followed; they saw the tomb and how his body was placed in it. 56 Then they went back home to prepare spices and ointments.
On Shabbat the women rested, in obedience to the commandment;
Footnotes
- Luke 23:17 Some manuscripts have verse 17: For he was required to release one man to them at the festival.
- Luke 23:30 Hosea 10:8
- Luke 23:34 Psalm 22:19(18)
- Luke 23:35 Psalm 22:8(7)
- Luke 23:36 Psalm 69:22(21)
- Luke 23:46 Psalm 31:6(5)
Lukas 23
BasisBijbel
Jezus bij Pilatus
23 Ze stonden allemaal op en brachten Jezus naar de Romeinse bestuurder van Judea: Pilatus.[a] 2 Daar begonnen ze Hem te beschuldigen: "We hebben ontdekt dat deze man ons volk op verkeerde ideeën brengt. Want Hij verbiedt de mensen om aan de Romeinse keizer belasting te betalen. En Hij zegt van Zichzelf dat Hij de Messias is, de beloofde koning. 3 Pilatus vroeg Hem: "Ben Jij de koning van de Joden?"[b] Jezus antwoordde hem: "U zegt het." 4 Pilatus zei tegen de leiders van de priesters en de grote groep mensen: "Deze man is nergens schuldig aan." 5 Maar de mensen hielden vol en zeiden: "Hij maakt het volk in heel Judea opstandig tegen de keizer met wat Hij de mensen leert. Dat doet Hij al vanaf het begin, van Galilea tot hier toe." 6 Toen Pilatus dat hoorde, vroeg hij of Jezus een Galileeër was. 7 Toen hij begreep dat Hij uit het gebied kwam waar Herodes koning over was,[c] stuurde hij Jezus naar Herodes. Want Herodes was op dat moment ook in Jeruzalem.
Jezus bij koning Herodes
8 Herodes was blij toen hij Jezus zag. Want hij had al heel lang gehoopt Hem een keer te kunnen zien, omdat hij veel over Hem had gehoord. Hij hoopte Jezus een keer een wonder te zien doen. 9 Hij stelde Jezus een heleboel vragen, maar Jezus antwoordde hem niets. 10 En de leiders van de priesters en de wetgeleerden stonden Hem heftig van allerlei dingen te beschuldigen. 11 Herodes en zijn soldaten maakten Hem belachelijk. Ze deden Hem een prachtige mantel om en stuurden Hem zo naar Pilatus terug. 12 Vanaf die dag waren Herodes en Pilatus vrienden. Vóór die tijd waren ze vijanden van elkaar geweest.
Jezus terug bij Pilatus
13 Toen riep Pilatus de leiders van de priesters en de leiders en het volk bij zich en zei: 14 "Jullie hebben deze Man bij mij gebracht. Jullie beschuldigen Hem ervan dat Hij het volk opstandig maakt tegen de keizer. Jullie waren erbij toen ik Hem ondervroeg. Maar ik heb niets ontdekt van de dingen waarvan jullie Hem beschuldigen. 15 En Herodes ook niet, want hij heeft Hem naar ons terug gestuurd. Hij heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. 16 Ik zal Hem dus zweepslagen laten geven en Hem dan vrijlaten." 17 Want hij was verplicht op het feest iemand vrij te laten. 18 Maar ze schreeuwden als één man: "Weg met Hem! Laat Barabbas vrij!" 19 Barabbas was gevangen genomen bij een rel in de stad. Want tijdens die rel had hij iemand gedood. 20 Maar Pilatus riep luid tegen hen, omdat hij Jezus wilde vrijlaten. 21 Maar ze riepen terug: "Aan het kruis met Hem! Aan het kruis met Hem!" 22 Hij zei voor de derde keer tegen hen: "Maar wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan? Ik heb niets gevonden waarvoor Hij de doodstraf moet krijgen. Ik zal Hem dus zweepslagen laten geven en Hem dan vrijlaten!" 23 Maar ze eisten luid schreeuwend dat Hij gekruisigd zou worden. Ze schreeuwden harder en harder. 24 Toen besloot Pilatus te doen wat ze eisten. 25 Hij liet de man vrij die vanwege de rel en de moord in de gevangenis zat. Maar met Jezus mochten ze doen wat ze wilden.
Jezus aan het kruis
26 Toen ze Jezus meenamen, grepen ze een man die net van zijn land kwam. Dat was Simon uit Cyrene. Ze legden het kruis op zijn rug en dwongen hem om het achter Jezus aan te dragen. 27 Een grote groep mensen volgde Hem. Ook veel vrouwen volgden. Huilend en handenwringend van verdriet over Hem liepen ze mee. 28 Jezus draaide Zich naar hen om en zei: "Vrouwen van Jeruzalem, huil niet om Míj, maar om jullie zelf en om jullie kinderen. 29 Want er komt een tijd dat de mensen zullen zeggen: 'Het is heerlijk voor je als je nooit kinderen hebt gekregen.' 30 Want de mensen zullen tegen de bergen zeggen: 'Val op ons!' En tegen de heuvels: 'Bedek ons!' 31 Want als de mensen deze dingen doen met de levende tak, wat zal er dan met de dorre takken gebeuren?"
32 Er werden ook nog twee misdadigers meegenomen. Ze zouden tegelijk met Jezus ter dood gebracht worden.
33 Ze kwamen bij de plek die 'Schedelplaats' werd genoemd. Daar kruisigden ze Jezus. Ook de twee misdadigers werden gekruisigd. De één links en de ander rechts van Hem. 34 Jezus zei: "Vader, vergeef het hun. Want ze weten niet wat ze doen!" En de soldaten dobbelden erom hoe ze zijn kleren zouden verdelen.
35 De mensen stonden toe te kijken. Ook de leiders stonden daar. Ze maakten Jezus belachelijk en zeiden: "Andere mensen heeft Hij gered. Laat Hij dan nu Zichzelf redden, als Hij de Messias van God is, de Man die door God is uitgekozen!" 36 Ook de soldaten kwamen Hem belachelijk maken. Ze brachten Hem zure wijn en zeiden: 37 "Als Jij de koning van de Joden bent, red Jezelf dan!" 38 Boven zijn hoofd hing een bord waarop stond: 'Dit is de koning van de Joden.' Het stond er in het Grieks, het Romeins en het Hebreeuws.
39 Eén van de gekruisigde misdadigers schold Jezus ook uit. Hij zei: "Jij bent toch de Messias? Red dan Jezelf én ons!" 40 Maar de andere zei tegen hem: "Ben jij zelfs niet bang voor God nu je dezelfde straf krijgt als Hij? 41 Het is rechtvaardig dat wíj deze straf krijgen. Het is onze straf voor wat we hebben gedaan. Maar Híj heeft helemaal geen kwaad gedaan." 42 En hij zei tegen Jezus: "Jezus, denk aan mij als U in uw Koninkrijk komt." 43 Jezus zei tegen hem: "Ik zeg je dat je vandaag nog met Mij in het paradijs zal zijn."
44 Het was ongeveer twaalf uur 's middags. Toen werd het in het hele land donker, tot drie uur 's middags. 45 Want er kwam een zonsverduistering. En het gordijn in de tempel scheurde doormidden.[d] 46 En Jezus riep luid: "Vader, Ik vertrouw mijn geest aan U toe." Toen Hij dat had gezegd, stierf Hij. 47 De Romeinse hoofdman zag wat er gebeurde. Hij prees God en zei: "Inderdaad, deze Man was onschuldig!"
48 De grote groepen mensen die waren komen kijken, gingen naar huis terug toen alles voorbij was. Ze wrongen hun handen van verdriet. 49 Al zijn kennissen stonden op een afstand. Ook de vrouwen die Hem vanaf Galilea waren gevolgd, stonden daar te kijken en zagen alles wat er gebeurde.
Jezus' begrafenis
50 Er was een man uit Arimatea die Jozef heette. Hij was een goed mens die leefde zoals God het wil. Hij hoorde bij de Vergadering. 51 Hij was het niet eens met wat de Vergadering had gedaan. Hijzelf keek uit naar het Koninkrijk van God. 52 Hij ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. 53 Hij haalde het lichaam van het kruis. Daarna wikkelde hij het in linnen doeken en legde Hem in een rotsgraf waarin nog nooit een dode was gelegd. 54 Het was de dag van de voorbereiding[e] en de heilige rustdag begon bijna. 55 De vrouwen die met Hem uit Galilea waren gekomen, volgden hem. Ze zagen hoe Hij in het graf werd gelegd. 56 Toen ze thuisgekomen waren, maakten ze zalf-olie klaar van mirre en specerijen om later zijn lichaam mee te zalven. En op de heilige rustdag rustten zij, zoals dat moet van de wet van Mozes.
Footnotes
- Lukas 23:1 Israël was veroverd door de Romeinen en een soort provincie van het Romeinse Rijk geworden. Pilatus was de bestuurder van een deel van die provincie. De Joden mochten niet zelf iemand kruisigen. Dat mochten alleen de Romeinen. Daarom wilden ze Pilatus een reden geven om Hem te doden.
- Lukas 23:3 Voor verschil van mening over de Joodse godsdienst zou Pilatus Jezus niet hebben laten doden. Maar wel als Jezus zou zeggen dat Hij een koning van de Joden was. Dat zou rebellie tegen de Romeinse keizer zijn. Daarom is dat de beschuldiging waarmee de Joden bij Pilatus komen.
- Lukas 23:7 Herodes was door de Romeinse keizer aangewezen als koning over het gebied van Galilea.
- Lukas 23:45 Dat gordijn hing tussen de heilige kamer en de allerheiligste kamer. Niemand mocht de allerheiligste kamer binnengaan. Alleen de hogepriester mocht één keer per jaar naar binnen gaan om een offer te brengen voor vergeving van de ongehoorzaamheid van de mensen aan God. Lees Exodus 26:31-33 en Leviticus 16:2, 3 en 34.
- Lukas 23:54 Dat is de dag vóór de heilige rustdag. Op die dag bereiden de mensen zich voor op de rustdag. De heilige rustdag begint bij zonsondergang.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016