Luke 1
English Standard Version
Dedication to Theophilus
1 Inasmuch as many have undertaken to compile a narrative of the things that (A)have been accomplished among us, 2 (B)just as those who (C)from the beginning were (D)eyewitnesses and (E)ministers of (F)the word (G)have delivered them to us, 3 it seemed good to me also, having followed all things closely for some time past, to write (H)an orderly account for you, (I)most excellent (J)Theophilus, 4 that you may have (K)certainty concerning the things (L)you have been taught.
Birth of John the Baptist Foretold
5 (M)In the days of Herod, king of Judea, there was a priest named Zechariah,[a] (N)of (O)the division of Abijah. And he had a wife from the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. 6 And they were both (P)righteous before God, walking (Q)blamelessly in all the commandments and statutes of the Lord. 7 But they had no child, because (R)Elizabeth was barren, and (S)both were advanced in years.
8 Now (T)while he was serving as priest before God when (U)his division was on duty, 9 according to the custom of the priesthood, he was chosen by lot (V)to enter (W)the temple of the Lord and burn incense. 10 And the whole multitude of the people (X)were praying (Y)outside at the hour of incense. 11 And there appeared to him an angel of the Lord standing on the right side of (Z)the altar of incense. 12 And Zechariah was troubled when he saw him, and (AA)fear fell upon him. 13 But the angel said to him, “Do not be afraid, Zechariah, for (AB)your prayer has been heard, and your wife Elizabeth will bear you a son, and (AC)you shall call his name John. 14 And you will have joy and gladness, and many will (AD)rejoice at his birth, 15 for he will be (AE)great before the Lord. And (AF)he must not drink wine or strong (AG)drink, and (AH)he will be (AI)filled with the Holy Spirit, (AJ)even from his mother's womb. 16 And he will turn many of the children of Israel to the Lord their God, 17 and (AK)he will go before him (AL)in the spirit and power of Elijah, (AM)to turn the hearts of the fathers to the children, and (AN)the disobedient to the wisdom of the just, (AO)to make ready for the Lord a people prepared.”
18 And Zechariah said to the angel, (AP)“How shall I know this? For I am an old man, and my wife is advanced in years.” 19 And the angel answered him, “I am (AQ)Gabriel. (AR)I stand in the presence of God, and I was sent to speak to you and to bring you this good news. 20 And behold, (AS)you will be silent and unable to speak until the day that these things take place, because you did not believe my words, which will be fulfilled in their time.” 21 And the people were waiting for Zechariah, and they were wondering at his delay in (AT)the temple. 22 And when he came out, he was unable to speak to them, and they realized that he had seen a vision in (AU)the temple. And (AV)he kept making signs to them and remained mute. 23 And (AW)when his time of (AX)service was ended, he went to his home.
24 After these days his wife Elizabeth conceived, and for five months she kept herself hidden, saying, 25 “Thus the Lord has done for me in the days when he looked on me, (AY)to take away my reproach among people.”
Birth of Jesus Foretold
26 In the sixth month the angel (AZ)Gabriel was sent from God to a city of Galilee named (BA)Nazareth, 27 (BB)to a virgin betrothed[b] to a man whose name was Joseph, (BC)of the house of David. And the virgin's name was Mary. 28 And he came to her and said, “Greetings, (BD)O favored one, (BE)the Lord is with you!”[c] 29 But (BF)she was greatly troubled at the saying, and tried to discern what sort of greeting this might be. 30 And the angel said to her, “Do not be afraid, Mary, for (BG)you have found favor with God. 31 And behold, (BH)you will conceive in your womb and bear a son, and (BI)you shall call his name Jesus. 32 He will be great and will be called the Son of (BJ)the Most High. And the Lord God (BK)will give to him the throne of (BL)his father David, 33 and he will reign over the house of Jacob (BM)forever, and of his kingdom there will be no end.”
34 And Mary said to the angel, “How will this be, since I am a virgin?”[d]
35 And the angel answered her, (BN)“The Holy Spirit will come upon you, and the power of (BO)the Most High will overshadow you; therefore the child to be born[e] will be called (BP)holy—(BQ)the Son of God. 36 And behold, your relative Elizabeth in her old age has also conceived a son, and this is the sixth month with her (BR)who was called barren. 37 For (BS)nothing will be impossible with God.” 38 And Mary said, “Behold, I am the servant[f] of the Lord; let it be to me according to your word.” And (BT)the angel departed from her.
Mary Visits Elizabeth
39 In those days Mary arose and went with haste into (BU)the hill country, to a town in Judah, 40 and she entered the house of Zechariah and greeted Elizabeth. 41 And when Elizabeth heard the greeting of Mary, the baby leaped in her womb. And Elizabeth (BV)was filled with the Holy Spirit, 42 and she exclaimed with a loud cry, (BW)“Blessed are you among women, and (BX)blessed is (BY)the fruit of your womb! 43 And why is this granted to me that the mother of (BZ)my Lord should come to me? 44 For behold, when the sound of your greeting came to my ears, the baby in my womb leaped for joy. 45 And (CA)blessed is she who believed that there would be[g] a fulfillment of what was spoken to her from the Lord.”
Mary's Song of Praise: The Magnificat
46 And Mary said,
(CB)“My (CC)soul (CD)magnifies the Lord,
47 (CE)and my (CF)spirit rejoices in (CG)God my Savior,
48 for (CH)he has looked on the humble estate of his servant.
For behold, from now on all generations (CI)will call me blessed;
49 for (CJ)he who is mighty (CK)has done great things for me,
and (CL)holy is his name.
50 And (CM)his mercy is for those who fear him
from generation to generation.
51 (CN)He has shown strength with his arm;
(CO)he has scattered the proud in the thoughts of their hearts;
52 (CP)he has brought down the mighty from their thrones
(CQ)and exalted those of humble estate;
53 he has filled (CR)the hungry with good things,
and the rich (CS)he has sent away empty.
54 He has (CT)helped (CU)his servant Israel,
(CV)in remembrance of his mercy,
55 (CW)as he spoke to our fathers,
(CX)to Abraham and to his offspring forever.”
56 And Mary remained with her about three months and returned to her home.
The Birth of John the Baptist
57 Now the time came for Elizabeth to give birth, and she bore a son. 58 And her neighbors and relatives heard that the Lord (CY)had shown great mercy to her, and they rejoiced with her. 59 And (CZ)on the eighth day they came to circumcise the child. And they would have called him Zechariah after his father, 60 but his mother answered, “No; (DA)he shall be called John.” 61 And they said to her, “None of your relatives is called by this name.” 62 And (DB)they made signs to his father, inquiring what he wanted him to be called. 63 And he asked for (DC)a writing tablet and wrote, (DD)“His name is John.” And they all wondered. 64 (DE)And immediately his mouth was opened and his tongue (DF)loosed, and he spoke, (DG)blessing God. 65 And (DH)fear came on all their neighbors. And all these things were talked about through all (DI)the hill country of Judea, 66 and all who heard them (DJ)laid them up in their hearts, saying, “What then will this child be?” For (DK)the hand of the Lord was with him.
Zechariah's Prophecy
67 And his father Zechariah (DL)was filled with the Holy Spirit and (DM)prophesied, saying,
68 (DN)“Blessed be the Lord (DO)God of Israel,
for he has (DP)visited and (DQ)redeemed his people
69 and (DR)has raised up (DS)a horn of salvation for us
(DT)in the house of his servant David,
70 (DU)as (DV)he spoke by the mouth of his holy prophets from of old,
71 (DW)that we should be saved from our enemies
and from the hand of all who hate us;
72 (DX)to show the mercy promised to our fathers
and (DY)to remember his holy (DZ)covenant,
73 (EA)the oath that he swore to our father Abraham, to grant us
74 that we, being delivered from the hand of our enemies,
might serve him (EB)without fear,
75 (EC)in holiness and righteousness before him (ED)all our days.
76 And you, child, will be called (EE)the prophet of (EF)the Most High;
for (EG)you will go before the Lord to prepare his ways,
77 to give knowledge of salvation to his people
(EH)in the forgiveness of their sins,
78 because of the (EI)tender mercy of our God,
whereby (EJ)the sunrise shall (EK)visit us[h] (EL)from on high
79 to (EM)give light to (EN)those who sit in darkness and in the shadow of death,
to guide our feet into (EO)the way of (EP)peace.”
80 (EQ)And the child grew and became strong in spirit, and he was (ER)in the wilderness until the day of his public appearance to Israel.
Footnotes
- Luke 1:5 Greek Zacharias
- Luke 1:27 That is, legally pledged to be married
- Luke 1:28 Some manuscripts add Blessed are you among women!
- Luke 1:34 Greek since I do not know a man
- Luke 1:35 Some manuscripts add of you
- Luke 1:38 Greek bondservant; also verse 48
- Luke 1:45 Or believed, for there will be
- Luke 1:78 Or when the sunrise shall dawn upon us; some manuscripts since the sunrise has visited us
Lukas 1
BasisBijbel
Inleiding
1 Geachte meneer Teofilus, al heel veel mensen hebben geprobeerd om op te schrijven wat er allemaal is gebeurd. 2 Ze hebben alles nagevraagd bij de mensen die er zelf bij waren. 3 Ook ik heb besloten om alles goed na te gaan en dan voor u op te schrijven. 4 Nu zult u zelf kunnen zien dat het waar is wat de mensen u hebben verteld.[a]
Elizabet raakt in verwachting van Johannes
5 In de tijd dat Herodes[b] koning was van Judea, was er een priester die Zacharias heette. Hij was ingedeeld bij de groep priesters van Abia. Hij en zijn vrouw waren allebei uit de familie van Aäron.[c] Zijn vrouw heette Elizabet. 6 Ze leefden allebei zoals God het wil en hielden zich aan alle regels van de wet van God, zonder Hem ongehoorzaam te zijn. 7 Maar ze hadden geen kinderen, want Elizabet kon geen kinderen krijgen. Nu waren ze allebei al oud.
8 Op een keer was het Zacharias' beurt om als priester dienst te doen in de tempel. 9 Zoals altijd was er geloot wie in de tempel van de Heer God het wierook-offer zou brengen. Zo had nu Zacharias de beurt gekregen. 10 Buiten stonden de mensen te bidden terwijl hij binnen het wierook-offer bracht.
11 Plotseling zag Zacharias een engel van de Heer God. Hij stond rechts van het altaar waarop het wierook-offer wordt gebracht. 12 Toen Zacharias de engel zag, schrok hij erg en was bang. 13 Maar de engel zei tegen hem: "Je hoeft niet bang te zijn. God heeft je gebed gehoord. Je vrouw Elizabet zal een zoon krijgen. Je moet hem Johannes noemen. 14 Je zal heel erg blij zijn met de geboorte van je zoon. En niet alleen jij, maar ook heel veel andere mensen zullen blij met hem zijn. 15 Want God heeft hem een belangrijke taak gegeven. Hij mag geen wijn of sterke drank drinken.[d] Al vóór zijn geboorte zal hij vol zijn van de Heilige Geest. 16 Dankzij hem zullen veel mensen van het volk Israël weer gaan leven zoals hun Heer God het wil. 17 Hij zal God dienen op dezelfde manier en met dezelfde kracht als de profeet Elia.[e] Door hem zullen de vaders hun hart weer openen voor hun kinderen. En mensen die ongehoorzaam zijn aan God, zullen door hem weer gaan leven zoals God het wil. Zo zal hij van de mensen een volk maken dat bruikbaar is voor God."
18 Zacharias zei tegen de engel: "Hoe weet ik dat dit inderdaad zal gebeuren? Want mijn vrouw en ik zijn allebei al oud." 19 De engel antwoordde: "Ik ben Gabriël, die dicht bij God mag komen om Hem te dienen. Ik ben gestuurd om je deze dingen te vertellen. 20 Omdat je mij niet wil geloven, zul je niet kunnen spreken totdat is gebeurd wat ik je heb verteld. Maar als de tijd gekomen is, zal alles gebeuren zoals ik je heb gezegd."
21 Intussen stonden de mensen op Zacharias te wachten. Ze vroegen zich af waarom hij zo lang binnen bleef. 22 Toen hij eindelijk naar buiten kwam, kon hij niet spreken. Ze begrepen dat God in de tempel tot hem gesproken had. Hij maakte gebaren tegen hen en kon niet praten. 23 Hij deed de afgesproken tijd dienst in de tempel. Daarna ging hij naar huis terug.
24 Zijn vrouw Elizabet raakte in verwachting. Ze bleef vijf maanden in huis en liet zich aan niemand zien. 25 Ze zei: "De Heer God heeft dit gedaan om te laten zien dat Hij mij niet is vergeten. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik mij niet meer hoef te schamen omdat ik geen kinderen heb."
Maria raakt in verwachting
26 Toen Elizabet zes maanden in verwachting was, stuurde God de engel Gabriël naar Nazaret. Dat is een stad in Galilea. 27 Hij ging naar een jonge, ongetrouwde vrouw die nog maagd was. Ze was verloofd met Jozef en nog nooit met hem naar bed geweest. Jozef was uit de familie van koning David.[f] De vrouw heette Maria. 28 De engel ging haar huis binnen en groette haar. Toen zei hij: "God heeft jou uitgekozen. God is met je." 29 Ze schrok toen ze hem zag. Ook was ze geschrokken van zijn woorden. Ze vroeg zich af wat de engel bedoelde. 30 De engel zei tegen haar: "Je hoeft niet bang te zijn, Maria. Want God wil goed voor jou zijn. 31 Je zal in verwachting raken en een zoon krijgen. Je moet Hem Jezus (= 'God redt') noemen. 32 Hij zal een belangrijk mens zijn en Hij zal 'Zoon van de Allerhoogste God' worden genoemd. De Heer God zal Hem koning van Israël maken, net als zijn voorvader David.[g] 33 Hij zal voor eeuwig als koning regeren over het volk Israël. Er zal nooit een eind komen aan zijn heerschappij."
34 Maria zei tegen de engel: "Hoe kan dat gebeuren? Want ik ben nog niet getrouwd." 35 De engel zei: "De Heilige Geest zal bij je komen. De kracht van de Allerhoogste God zal over je komen. Daardoor zal er een heilig kind in je ontstaan. Hij zal daarom 'Zoon van God' worden genoemd. 36 Je nicht Elizabet is ook in verwachting van een zoon. Ze is al oud en iedereen dacht dat ze geen kinderen kon krijgen. Maar nu is ze al zes maanden in verwachting. 37 Want voor God is niets onmogelijk." 38 Maria antwoordde: "Ik wil de Heer God gehoorzaam zijn. Laat Hij met me doen wat u heeft gezegd." Toen ging de engel bij haar weg.
Maria bezoekt Elizabet
39 Daarna vertrok Maria haastig naar een stad in de bergen van de stam van Juda. 40 Ze ging daar Zacharias en Elizabet bezoeken. Ze ging hun huis binnen en groette Elizabet. 41 Toen Elizabet de groet van Maria hoorde, bewoog het kind in haar buik. Het leek op te springen. En Elizabet werd vol van de Heilige Geest. 42 Ze riep luid: "God is zó goed geweest voor jou! Meer dan voor alle andere vrouwen! En God is óók zo goed voor je kind! 43 Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij op bezoek komt? 44 Want op het moment dat je mij groette, sprong mijn kind van blijdschap op in mijn buik. 45 Wat heerlijk voor je dat je hebt geloofd wat Hij tegen je heeft gezegd! Want wat Hij tegen je heeft gezegd, zal ook gebeuren."
46 Maria zei: "Ik prijs de Heer God. 47 En ik ben blij over God, mijn Redder, 48 omdat Hij zó goed geweest is voor mij, een gewone vrouw. Voortaan zullen alle volken zeggen dat God heerlijke dingen voor mij heeft gedaan. 49 Want de heilige, machtige God heeft geweldige dingen bij mij gedaan. 50 Hij is vriendelijk en goed voor alle mensen die ontzag voor Hem hebben. Ook voor hun kinderen is Hij vriendelijk. 51 Hij heeft machtige dingen gedaan. Trotse mensen heeft Hij vernederd. 52 Machtige mensen heeft Hij hun macht afgenomen. Maar gewone mensen heeft Hij geëerd. 53 Hongerige mensen heeft Hij veel gegeven. Maar rijke mensen heeft Hij met lege handen weggestuurd. 54 Hij is zijn volk Israël te hulp gekomen, 55 omdat Hij wilde doen wat Hij vroeger aan onze voorouders heeft beloofd. Want Hij heeft al aan Abraham beloofd dat Hij voor eeuwig goed zou zijn voor hem en zijn familie ná hem."[h]
56 Maria bleef ongeveer drie maanden bij Elizabet. Daarna ging ze naar huis terug.
De geboorte van Johannes
57 Na negen maanden kreeg Elizabet een zoon. 58 Haar buren en familie hoorden dat God zo goed voor haar was geweest. Ze waren heel erg blij voor haar. 59 Toen het kind acht dagen oud was, kwamen er mensen om het kind te besnijden.[i] Ze wilden het kind net als zijn vader 'Zacharias' noemen. 60 Maar Elizabet zei: "Nee, hij moet Johannes heten." 61 Ze zeiden tegen haar: "Maar niemand in je familie heet zo!" 62 Ze gebaarden tegen de vader dat hij moest beslissen hoe het kind moest heten. 63 Hij vroeg om een schrijfplankje. En hij schreef op: "Hij heet Johannes." Iedereen was erg verbaasd. 64 Op dat moment kon Zacharias weer spreken en hij prees God.
65 Iedereen in hun omgeving was erg onder de indruk van wat God had gedaan. In het hele bergland van Judea werd er over gepraat. 66 Iedereen die het hoorde, vroeg zich af: "Wat zal dat kind voor iemand worden?" En God was met hem.
Zacharias profeteert over Johannes
67 Vader Zacharias werd vol van de Heilige Geest en profeteerde: 68 "Prijs de Heer, de God van Israël. Want Hij is ons niet vergeten. Hij heeft ons iemand gegeven die ons zal redden en bevrijden. 69 Hij heeft een machtige Redder gegeven, uit de familie van zijn dienaar koning David. 70 Dat is ook wat Hij al vanaf het begin van de wereld beloofd heeft door de heilige profeten. 71 Hij had beloofd dat Hij ons zou redden van onze vijanden. Hij zou ons bevrijden uit de macht van de mensen die ons haten. 72 Hij beloofde dat Hij vriendelijk en goed zou zijn voor onze voorouders en dat Hij zou doen wat Hij hun had beloofd. 73 Hij zou het heilige verbond dat Hij plechtig met onze vader Abraham had gesloten, niet vergeten. 74 Hij zou ons redden uit de macht van onze vijanden, zodat we Hem zonder vrees zouden kunnen dienen. 75 Hij beloofde dat we ons leven lang dicht bij Hem zouden mogen leven om Hem te dienen. Hij zou ervoor zorgen dat we kunnen leven zoals Hij het wil, zodat we werkelijk zijn volk zouden zijn. 76 En jij, mijn kind, zal een profeet van de Allerhoogste God worden genoemd. Want je zal voor de Heer uit gaan om de weg voor Hem vrij te maken. 77 Je zal aan zijn volk vertellen hoe ze gered kunnen worden en hoe ze vergeving kunnen krijgen voor hun ongehoorzaamheid aan God. 78 Want omdat onze God goed en vriendelijk is, zal Hij ons niet vergeten. Hij is ons Licht uit de hemel. 79 En zijn Licht zal schijnen op de mensen die in het donker leven, vlak voor de poorten van de dood. Zo zal Hij ons de weg naar de vrede wijzen."
80 Het kind groeide op en werd steeds meer gevuld met de Heilige Geest. Hij leefde in de woestijn, tot op de dag dat hij in Israël over God begon te spreken.
Footnotes
- Lukas 1:4 Veel geschiedschrijvers gaan ervan uit dat Lukas dit verslag én het boek Handelingen heeft geschreven voor de verdediging van Paulus, toen Paulus in Rome gevangen zat voor zijn geloof in Jezus. Teofilus was de rechter die de zaak van Paulus moest bekijken.
- Lukas 1:5 Herodes was geen Joodse koning, maar een man uit het volk van Edom. Edom was altijd een vijand van Israël geweest.
- Lukas 1:5 Aäron was de eerste hogepriester geweest. Dat was in de tijd dat Israël door de woestijn trok. Lees Leviticus 8:5-12.
- Lukas 1:15 Dat hoorde zo bij mensen die door God werden uitgekozen voor een speciale taak. Lees ook Numeri 6:3.
- Lukas 1:17 Elia was een profeet uit de tijd van koning Achab, ongeveer 850 jaar hiervóór.
- Lukas 1:27 David was ongeveer 1000 jaar hiervóór koning van Israël.
- Lukas 1:32 God had aan David beloofd dat er altijd een zoon uit zijn familie koning zou zijn. Lees 1 Kronieken 17:11-14. Jezus is uit de familie van koning David. Dat blijkt uit vers 27.
- Lukas 1:55 Lees Genesis 17:7 en Genesis 12:3 over Gods beloften aan Abraham. Die had Hij bijna 2000 jaar hiervóór gedaan!
- Lukas 1:59 Alle Joodse mannen moesten hun geslachtsdeel laten besnijden. Dat was het teken van het verbond van God met het Joodse volk. Lees Genesis 17:9-14.
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016