Lukas 24
Orthodox Jewish Bible
24 But on Yom HaRishon, the first day of the shavua (week), very early in the boker, they went to the kever (tomb) bringing what spices they prepared.
2 But they found the even (stone) having been rolled away from the kever (tomb),
3 and, having entered, they did not find geviyyato (his body, DEVARIM 21:23; BERESHIS 47:18) of the Rebbe Melech HaMoshiach Adoneinu. [TEHILLIM 16:9-10; IYOV 19:25-27; YESHAYAH 26:19; 53:11]
4 It came about while they were perplexed about this, indeed, hinei, shnayim (two), who were garmented in dazzling robes, stood by them.
5 And having become terrified, the nashim bowed their faces to the ground. They said to the nashim, Why are you seeking HaChai (the One living) among HaMesim?
6 He is not here, he kam (stood up) litechiyyah (to come to life again). Have zikaron (recollection) how he spoke to you while he was still in the Galil,
7 Saying, It is necessary for the Ben HaAdam (Moshiach, DANIEL 7:13-14) to be delivered over into the hands of anashim choteim and to be talui al HaEtz [to be hanged on the Tree, DEVARIM 21:23] and on HaYom HaShlishi to stand up alive again.
8 And they remembered the words of Rebbe, Melech HaMoshiach.
9 And having returned from the kever (tomb), they reported all these things to the Achad Asar (the Eleven) and to all the others.
10 Now there were Miryam of Magdala and Yochanah and Miryam the Em (mother) of Yaakov, and the others with them. They were telling the Moshiach’s Shlichim these things,
11 And these words of theirs appeared to the Moshiach’s Shlichim as utter narrishkait, and the Shlichim had no emunah in what they said.
12 Kefa got up and ran to the kever (tomb). And when he bent over, Kefa sees the tachrichim linen clothes only, and he departed wondering to himself with tzorich iyun (unresolved puzzlement) about the thing that had happened.
13 And, hinei, shnayim (two) of them that same day were traveling to a shtetl being distant sixty stadia from Yerushalayim, a shtetl the name of which is Ammaus.
14 And they were speaking to one another concerning all these things that had happened.
15 And it came about while they were talking and discussing these things that also Rebbe Melech HaMoshiach himself had come near and was traveling along with them,
16 But the eynayim (eyes) of them were prevented from recognizing Rebbe, Melech HaMoshiach.
17 And he said to them, What dvarim (words) are these which you are exchanging with one another as you are walking along? And they stood with a look of agmat nefesh (tzubrochen, broken-hearted).
18 And in reply one, Cleopas by name, said to him, Are you the only one visiting Yerushalayim that does not have daas of the things that have happened in it in these days?
19 And he said to them, What things? And they said to him, The things about Yehoshua from Natzeret, who was a man, a navi, powerful in ma’aseh and dvar before Hashem and all HaAm,
20 And how both our Rashei Hakohanim and minhagim delivered him over to a mishpat mavet and how on HaEtz they hanged him. [DEVARIM 21:23]
21 But we were holding the tikvah that he is the one to bring the Geulah of Yisroel. Ken, and besides all this, it is now HaYom HaShlishi vibahlt (since) these things took place.
22 Also some nashim (women) in our number astounded us. They came to the kever (tomb, Rebbe’s ohel) early this morning,
23 And not having found geviyyato (his body, cf Bereshis 47:18; nevelah, corpse), [DEVARIM 21:23], the nashim (women) came saying also to have seen a chazon (vision, appearance) of malachim (angels) who say he lives.
24 And some of the ones with us departed to the kever (tomb), and they found it so, just as also the nashim (women) said, but him they did not see.
25 And Moshiach said to them, O foolish ones and slow in lev (heart) to have emunah in all which the Neviim spoke.
26 Was it not necessary for the Rebbe, Melech HaMoshiach to suffer these things and to enter into his kavod (glory)?
27 And having begun from Moshe Rabbenu and from all the Neviim, he explained to them in all the Kitvei Hakodesh the things concerning himself. [BERESHIS 3:15; BAMIDBAR 21:9; DEVARIM 18:15; YESHAYAH 7:14; 9:6; 40:10,11; 53; YECHEZKEL 34:23; DANIEL 9:24; TEHILLIM 22; MALACHI 3:1]
28 And they drew near to the shtetl where they were traveling and he acted as though to travel vaiter (farther).
29 And they strongly urged him saying, Stay with us, because it is towards erev and the yom has declined already. And he entered to stay with them.
30 And it came about, while he was reclining at tish with them, having taken the matzot, he made the hamotzi, and, with the betziat halechem (the breaking of the bread) he handed it to them.
31 And the eynayim of them were opened, and they had daas, recognizing him. And just then he became invisible to them.
32 And they said to one another, Were not our levavot burning within us as he was speaking to us on the derech, as he was opening to us the Kitvei Hakodesh?
33 And getting up that very hour, they returned to Yerushalayim, and they found the Achad Asar (Eleven) gathered together and those with them,
34 Saying that beemes (really) Rebbe, Melech HaMoshiach Adoneinu was mamash (definitely) made to stand up alive and he tahke (actually) appeared to Shimon.
35 And they were explaining the things on the derech and how he was made known to them in the hisgalus of the betziat halechem.
36 And while they were speaking these things, he stood in the midst of them, and he says to them, Shalom Aleichem.
37 But having been startled and having been terrified, they were thinking they saw a ruach (spirit).
38 And he said to them, Why have you been troubled, and why do doubts arise in your levavot?
39 You see my hands and my feet that I am myself. Touch me and see, because a ruach does not have basar and atzamot (bones) as you see me having.
40 And having said this, he showed them his hands and his feet.[TEHILLIM 22:17(16) TARGUM HASHIVIM]
41 And while in their simcha they were still disbelieving and astonished, he said to them, Have you some okhel here?
42 And they gave him part of a broiled dag (fish).
43 And having taken it, in front of them, he ate it.
44 And he said to them, These are my dvarim which I spoke to you while still being with you, that it is necessary that all the things having been written in the Torah of Moshe and the Neviim and the Tehillim about me [Moshiach] to be fulfilled. [TEHILLIM 2; 16; 22; 69; 72; 89; 110; 118;]
45 Then he opened their minds to have binah (understanding) of the Kitvei Hakodesh.
46 And he said to them, Thus it has been written, that the Rebbe, Melech HaMoshiach must suffer his histalkus (passing) and come back to life again from HaMesim on HaYom HaShlishi,
47 And teshuva for the selicha (forgiveness) of chattaim (sins) is to be preached bShem of Rebbe, Melech HaMoshiach Yehoshua to all the Nations, beginning from Yerushalayim.
48 You are to be edim (witnesses) of these things.
49 And, hinei, I send the havtachah of Avi to you; but you sit in HaIr (the City) until you may be clothed with oz (power) from on High.
50 And he led them outside as far as Beit-Anyah, and having lifted up his hands, he said a bracha over them.
51 And while he said the bracha over them, he departed from them, being taken up in an aliyah ascent to Shomayim.
52 And they, having reverenced him in worship [DANIEL 7:14; cf. DANIEL 3:18], returned to Yerushalayim with simcha gedolah.
53 And they were continually in the Beis Hamikdash praising Hashem. [T.N. From the “we” sections of Acts (16:10-17, 20:5-21:18; 27:1-28:16), Lukas intimates he had opportunity to obtain independent corroboration of the veracity of what came to be included in the other synoptic Gospels and that Luke had opportunity also to interview living eye-witnesses in the early pre-Churban Bayis Sheni period of his travels to Jerusalem with Rav Sha’ul, making his writings, Luke-Acts, of inestimable historical value to Messianic believers today.]
Luke 24
Complete Jewish Bible
24 but the next day, while it was still very early, they took the spices they had prepared, went to the tomb, 2 and found the stone rolled away from the tomb! 3 On entering, they discovered that the body of the Lord Yeshua was gone! 4 They were standing there, not knowing what to think about it, when suddenly two men in dazzlingly bright clothing stood next to them. 5 Terror-stricken, they bowed down with their faces to the ground. The two men said to them, “Why are you looking for the living among the dead? 6 He is not here; he has been raised. Remember how he told you while he was still in the Galil, 7 ‘The Son of Man must be delivered into the hands of sinful men and be executed on a stake as a criminal, but on the third day be raised again’?” 8 Then they remembered his words; 9 and, returning from the tomb, they told everything to the Eleven and to all the rest. 10 The women who told the emissaries these things were Miryam of Magdala, Yochanah, Miryam the mother of Ya‘akov, and the others in their circle.
11 But the emissaries didn’t believe them; in fact, they thought that what they said was utter nonsense! 12 However, Kefa got up and ran to the tomb. Stooping down, he saw only the burial cloths and went home wondering what had happened.
13 That same day, two of them were going toward a village about seven miles from Yerushalayim called Amma’us, 14 and they were talking with each other about all the things that had happened. 15 As they talked and discussed, Yeshua himself came up and walked along with them, 16 but something kept them from recognizing him. 17 He asked them, “What are you talking about with each other as you walk along?” They stopped short, their faces downcast; 18 and one of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only person staying in Yerushalayim that doesn’t know the things that have been going on there the last few days?” 19 “What things?” he asked them. They said to him, “The things about Yeshua from Natzeret. He was a prophet and proved it by the things he did and said before God and all the people. 20 Our head cohanim and our leaders handed him over, so that he could be sentenced to death and executed on a stake as a criminal. 21 And we had hoped that he would be the one to liberate Isra’el! Besides all that, today is the third day since these things happened; 22 and this morning, some of the women astounded us. They were at the tomb early 23 and couldn’t find his body, so they came back; but they also reported that they had seen a vision of angels who say he’s alive! 24 Some of our friends went to the tomb and found it exactly as the women had said, but they didn’t see him.”
25 He said to them, “Foolish people! So unwilling to put your trust in everything the prophets spoke! 26 Didn’t the Messiah have to die like this before entering his glory?” 27 Then, starting with Moshe and all the prophets, he explained to them the things that can be found throughout the Tanakh concerning himself.
28 They approached the village where they were going. He made as if he were going on farther; 29 but they held him back, saying, “Stay with us, for it’s almost evening, and it’s getting dark.” So he went in to stay with them. 30 As he was reclining with them at the table, he took the matzah, made the b’rakhah, broke it and handed it to them. 31 Then their eyes were opened, and they recognized him. But he became invisible to them. 32 They said to each other, “Didn’t our hearts burn inside us as he spoke to us on the road, opening up the Tanakh to us?”
33 They got up at once, returned to Yerushalayim and found the Eleven gathered together with their friends, 34 saying, “It’s true! The Lord has risen! Shim‘on saw him!” 35 Then the two told what had happened on the road and how he had become known to them in the breaking of the matzah.
36 They were still talking about it when — there he was, standing among them! 37 Startled and terrified, they thought they were seeing a ghost. 38 But he said to them, “Why are you so upset? Why are these doubts welling up inside you? 39 Look at my hands and my feet — it is I, myself! Touch me and see — a ghost doesn’t have flesh and bones, as you can see I do.” 40 As he said this, he showed them his hands and feet. 41 While they were still unable to believe it for joy and stood there dumbfounded, he said to them, “Have you something here to eat?” 42 They gave him a piece of broiled fish, 43 which he took and ate in their presence.
44 Yeshua said to them, “This is what I meant when I was still with you and told you that everything written about me in the Torah of Moshe, the Prophets and the Psalms had to be fulfilled.” 45 Then he opened their minds, so that they could understand the Tanakh, 46 telling them, “Here is what it says: the Messiah is to suffer and to rise from the dead on the third day; 47 and in his name repentance leading to forgiveness of sins is to be proclaimed to people from all nations, starting with Yerushalayim. 48 You are witnesses of these things. 49 Now I am sending forth upon you what my Father promised, so stay here in the city until you have been equipped with power from above.”
50 He led them out toward Beit-Anyah; then, raising his hands, he said a b’rakhah over them; 51 and as he was blessing them, he withdrew from them and was carried up into heaven. 52 They bowed in worship to him, then returned to Yerushalayim, overflowing with joy. 53 And they spent all their time in the Temple courts, praising God.
Lukas 24
BasisBijbel
Het lege graf
24 En op de eerste dag van de week[a] gingen ze al vroeg in de morgen naar het graf. Ze namen de zalf-olie mee die ze hadden klaargemaakt. Er gingen nog een paar vrouwen mee. 2 Toen ze bij het graf kwamen, zagen ze dat de steen die voor het graf had gelegen, was weggerold. 3 Toen ze het graf in gingen, zagen ze dat het lichaam van de Heer Jezus er niet in lag. 4 Ze wisten niet wat ze ervan moesten denken. Op dat moment stonden er opeens twee mannen in stralend witte kleren bij hen. 5 Ze schrokken hevig en durfden niet te kijken. Toen zeiden de mannen tegen hen: "Waarom zoeken jullie Hem bij de doden? Hij leeft! 6 Hij is hier niet. Hij is uit de dood opgestaan. Denk aan wat Hij tegen jullie heeft gezegd toen Hij nog in Galilea was. 7 Toen heeft Hij gezegd dat de Mensenzoon door slechte mensen gevangen genomen en gekruisigd zou worden. Maar ook dat Hij op de derde dag weer uit de dood zou opstaan."
8 Toen herinnerden ze zich die woorden weer. 9 Ze gingen weg van het graf en vertelden alles wat er was gebeurd aan de elf leerlingen en aan alle anderen. 10 Die vrouwen waren Maria Magdalena, Johanna, en Maria (de moeder) van Jakobus en nog een paar vrouwen. En ze vertelden het aan de elf leerlingen. 11 Maar die vonden het allemaal onzin en geloofden hen niet. 12 Maar Petrus stond op en liep snel naar het graf. Toen hij zich bukte om naar binnen te kijken, zag hij alleen de linnen doeken liggen. Hij ging weer weg en vroeg zich heel verbaasd af wat er gebeurd zou kunnen zijn.
Jezus ontmoet twee van zijn leerlingen
13 Twee van de leerlingen gingen juist op die dag naar het dorp Emmaüs. Dat ligt op 60 stadiën (18 km) van Jeruzalem. 14 Onderweg spraken ze met elkaar over alles wat er was gebeurd. 15 Terwijl ze daar zo over liepen te praten, kwam Jezus Zelf bij hen. Hij liep met hen mee. 16 Maar het was net alsof er iets met hun ogen was, want ze herkenden Hem niet. 17 Hij vroeg hun: "Waar hebben jullie het over? En waarom kijken jullie zo verdrietig?" 18 Eén van hen, Kleopas, antwoordde: "Bent U dan de enige in Jeruzalem die niet weet wat daar de afgelopen dagen is gebeurd?" 19 Hij vroeg: "Wat dan?" Ze zeiden: "Nou, wat er is gebeurd met Jezus uit Nazaret. Hij was een profeet. Hij deed en zei machtige dingen voor God en alle mensen. 20 De leiders van onze priesters en de leiders van ons volk hebben Hem gevangen genomen, de doodstraf gegeven en gekruisigd. 21 Maar wíj hoopten dat Hij het zou zijn die Israël zou redden. Het is nu al weer drie dagen geleden dat dit allemaal is gebeurd. 22 Maar nu hebben bovendien een paar vrouwen uit onze groep ons laten schrikken. Ze waren vanmorgen vroeg naar het graf gegaan. 23 Maar ze hebben zijn lichaam daar niet gezien. Toen kwamen ze ons ook nog vertellen dat ze engelen hadden gezien. Die engelen hadden gezegd dat Hij leeft. 24 En een paar van ons zijn naar het graf gegaan en zagen dat het waar was wat de vrouwen hadden verteld. Maar Hém hebben ze niet gezien."
25 Toen zei Hij tegen hen: "Wat hebben jullie toch een onverstandig hart en wat begrijpen jullie het toch langzaam. Want jullie geloven niet wat de profeten allemaal hebben gezegd! 26 De Messias móest dit allemaal lijden om zijn hemelse macht en majesteit te verkrijgen." 27 En Hij legde hun uit wat er in de Boeken allemaal over Hem geschreven staat. Hij begon bij Mozes en alle profeten.
28 Ze kwamen bij het dorp waarheen ze op weg waren. Hij deed alsof Hij verder wilde gaan. 29 Maar ze drongen bij Hem aan: "Blijf bij ons, want het wordt al avond. De dag is bijna om." Hij ging met hen mee naar binnen en bleef bij hen. 30 Toen Hij met hen aan tafel zat, nam Hij het brood, zegende het, brak het in stukken en deelde het aan hen uit. 31 Toen was het alsof hun ogen open gingen en ze herkenden Hem. Op dat moment verdween Hij zomaar. 32 En ze zeiden tegen elkaar: "Het was ook net alsof ons hart in brand stond toen Hij onderweg met ons praatte en ons uitlegde wat er in de Boeken staat!" 33 Ze stonden op en gingen onmiddellijk terug naar Jeruzalem.
Jezus ontmoet de andere leerlingen
Ze gingen naar de elf leerlingen en de mensen die bij hen waren. 34 Die zeiden tegen de twee: "De Heer Jezus is echt opgestaan! Simon heeft Hem gezien!" 35 Toen vertelden de twee mannen wat er onderweg was gebeurd, en dat ze Hem hadden herkend toen Hij het brood in stukken brak.
36 Terwijl ze hierover zaten te praten, stond Jezus Zelf opeens bij hen. Hij zei: "Ik wens jullie vrede toe!" 37 Ze schrokken vreselijk en dachten dat ze een geest zagen. 38 Maar Hij zei: "Waarom schrikken jullie zo? Waarom denken jullie dat? 39 Kijk naar mijn handen en voeten. Dan kunnen jullie zien dat IK het Zelf BEN.[b] Voel maar. Een geest heeft geen vlees en botten, maar Ik wel." 40 En Hij liet hun zijn handen en voeten zien. 41 Ze waren zó verbaasd en blij, dat ze het haast niet konden geloven. Daarom zei Hij tegen hen: "Hebben jullie hier iets te eten?" 42 Ze gaven Hem een stuk gebakken vis en wat honing. 43 Hij pakte het aan en ze zagen hoe Hij het op at. 44 Hij zei tegen hen: "Dit is wat Ik tegen jullie heb gezegd toen Ik nog bij jullie was. Alles wat er over Mij is opgeschreven in de Boeken van Mozes en van de profeten en in de Psalmen, moest gebeuren." 45 Toen zorgde Hij ervoor dat ze eindelijk de Boeken begrepen.
Jezus' opdracht aan zijn leerlingen
46 En Jezus zei tegen hen: "Het staat ook in de Boeken dat de Messias moest lijden. En dat Hij op de derde dag moest opstaan uit de dood. 47 Er staat ook dat namens Hem aan alle volken verteld moet worden dat ze moeten gaan leven zoals God het wil. En dat de mensen vergeving kunnen krijgen voor hun ongehoorzaamheid aan God. Jullie moeten beginnen in Jeruzalem. 48 Vertel alles wat jullie gezien en gehoord hebben. 49 En Ik zal jullie geven wat de Vader heeft beloofd. Maar jullie moeten in de stad blijven, totdat jullie kracht uit de hemel hebben gekregen."[c]
50 Hij nam hen mee naar buiten tot bij Betanië. 51 Hij hief zijn handen op en zegende hen. En terwijl Hij hen zegende, ging Hij bij hen vandaan, naar de hemel. 52 Ze aanbaden Hem en helemaal blij gingen ze naar Jeruzalem terug. 53 En ze waren aldoor in de tempel God aan het prijzen.
Footnotes
- Lukas 24:1 Dat is de dag na de heilige rustdag.
- Lukas 24:39 Jezus gebruikt hier de woorden IK BEN. In het Grieks staat daar 'ego eimi,' wat veel nadrukkelijker is dan de gewone manier om 'ik ben...' te zeggen. In het oude testament maakt God Zich met de naam IK BEN aan Mozes bekend. Lees Exodus 3:14. Door deze naam te gebruiken geeft Jezus dus aan dat Hijzelf God is. Vergelijk met Matteüs 14:27.
- Lukas 24:49 Met de 'kracht uit de hemel' bedoelt Jezus de Heilige Geest. Lees hierover in Handelingen 2.
Lukas 24
Het Boek
Jezus leeft weer!
24 Op zondagmorgen vroeg gingen ze meteen naar het graf. Ze hadden de speciale kruiden bij zich. 2 Maar ze ontdekten dat de steen voor de ingang was weggerold. 3 Toen ze naar binnen stapten, zagen ze dat het lichaam van de Here Jezus er niet meer was. 4 Ze wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Plotseling waren er twee mannen bij hen, in blinkende kleren. 5 De schrik sloeg de vrouwen om het hart en ze bogen zich diep neer. De mannen vroegen: ‘Waarom komt u in een graf zoeken naar de Levende? 6 Hij is hier niet. Hij leeft weer! Herinnert u zich niet wat Hij heeft gezegd toen u nog met Hem in Galilea was? 7 Hij zei immers dat Hij, de Mensenzoon, door verraad in de handen van slechte mensen zou vallen en door hen gekruisigd zou worden. Maar ook dat hij op de derde dag uit de dood zou opstaan.’ 8 Zij herinnerden zich dat Hij dat inderdaad had gezegd.
9 Ze holden terug naar Jeruzalem om aan de elf apostelen en al de anderen te vertellen wat er gebeurd was. 10 Maar toen de vrouwen—het waren Maria van Magdala, Johanna, Maria (de moeder van Jakobus) en verschillende anderen—het aan de apostelen vertelden, 11 wilden die het niet geloven. Ze zeiden dat het onzin was. 12 Petrus liep toch vlug naar het graf om eens te kijken. Hij bukte zich voorover, keek naar binnen en zag alleen de lege windsels liggen. Op weg terug vroeg hij zich verwonderd af wat er gebeurd kon zijn.
Jezus verschijnt aan zijn leerlingen
13 Diezelfde dag waren twee van Jezusʼ leerlingen op weg naar het dorp Emmaüs, tien kilometer buiten Jeruzalem. 14 Ze spraken met elkaar over alle gebeurtenissen. 15 Terwijl ze zo liepen te praten, haalde iemand hen in en liep met hen mee. Het was Jezus Zelf! 16 Maar zij herkenden Hem niet. Ze waren verblind. 17 ‘Waarover loopt u zo druk te praten?’ vroeg Hij. 18 Ze bleven stilstaan en een van hen, Kleopas, zei: ‘U bent zeker de enige in heel Jeruzalem die niet weet wat voor verschrikkelijke dingen er de afgelopen dagen zijn gebeurd!’ 19 ‘Wat voor dingen dan?’ vroeg Jezus. ‘Wel,’ zeiden ze, ‘wat ze hebben gedaan met Jezus van Nazareth. Die man was een profeet. Hij deed ongelooflijke wonderen en was een geweldige leraar. Hij stond hoog in aanzien bij God en de mensen. 20 Maar de hogepriesters en leiders van ons volk hebben Hem gevangengenomen en uitgeleverd aan de Romeinen. En die hebben Hem gekruisigd. 21 Wij dachten nog wel dat Hij de Christus was, de bevrijder van Israël. Maar het is nu al de derde dag sinds ze Hem hebben gedood. 22 Een paar vrouwen van onze groep kwamen vandaag met een wonderlijk verhaal. Ze vertelden dat ze vanmorgen vroeg bij Jezusʼ graf waren geweest 23 en dat zijn lichaam weg was. Ze hadden ook engelen gezien die zeiden dat Hij leeft. 24 Een paar van ons gingen er onmiddellijk heen om te kijken. En inderdaad, het lichaam was weg, zoals de vrouwen hadden gezegd. Maar Jezus zagen ze niet.’
25 Jezus zei tegen hen: ‘Wat bent u toch dom! Wat hebt u moeite om alles te geloven wat door de profeten is gezegd. 26 De Christus moest immers al die vreselijke dingen doormaken voor Hij zijn heerlijkheid zou binnengaan?’ 27 Hij herinnerde hen aan allerlei gedeelten uit de boeken van Mozes en de profeten. Hij legde hun uit wat ze betekenden en wat ze over de Christus zeiden.
28 Ondertussen waren ze bijna bij het dorp gekomen waar ze moesten zijn. 29 Jezus deed alsof hij verder wilde lopen, maar zij lieten Hem niet gaan en zeiden: ‘Blijf vannacht bij ons. Het is al te laat geworden om nog verder te reizen.’ 30 Hij ging met hen mee naar huis om er de nacht door te brengen. Terwijl ze met elkaar aan tafel zaten, nam Hij het brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het hun. 31 Plotseling gingen hun ogen open en herkenden zij Hem. Op hetzelfde moment was Hij verdwenen. 32 Ze zeiden tegen elkaar: ‘Weet je nog hoe diep we in ons hart geraakt werden, toen Hij met ons liep te praten en ons een glasheldere uitleg gaf over wat in de Boeken staat?’
33 Ze stonden onmiddellijk op en liepen vlug terug naar Jeruzalem. Daar vonden ze de elf leerlingen van Jezus en zijn andere volgelingen allemaal bij elkaar. 34 Zodra die hen zagen, zeiden ze: ‘Het is toch waar! De Here is weer levend geworden! Simon heeft Hem gezien!’ 35 De twee mannen uit Emmaüs vertelden dat zij Jezus ook hadden gezien. Dat Hij met hen was meegelopen en dat ze Hem pas hadden herkend toen Hij het brood brak.
36 Terwijl zij nog aan het vertellen waren, stond Jezus plotseling bij hen. 37 Ze schrokken allemaal en dachten dat Hij een geest was. 38 ‘Waarom zijn jullie zo van streek?’ vroeg Hij. ‘Waarom twijfelen jullie eraan of Ik het werkelijk ben? 39 Kijk maar eens naar mijn handen en mijn voeten. Ik ben het echt. Voel maar, een geest heeft geen vlees en botten en ik wel, zoals jullie zien.’ 40 Terwijl Hij dit zei, liet Hij zijn handen en voeten zien. 41 Hoewel ze heel blij waren, leek hun dit te mooi om waar te zijn. Ze konden het gewoon niet geloven. Om hen te overtuigen, zei Hij: ‘Hebben jullie hier iets te eten?’ 42 Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis 43 en zagen dat Hij het opat. 44 Hij zei: ‘Herinneren jullie je niet meer wat Ik heb gezegd, toen Ik nog bij jullie was? Ik heb gezegd dat alles wat over Mij in de boeken van Mozes en de profeten en in de Psalmen staat, werkelijkheid moet worden.’ 45 Hij legde hun uit wat in die boeken stond, zo duidelijk dat ze het ineens helemaal begrepen. 46 ‘Dus,’ zei Hij, ‘het was al lang voorzegd dat de Christus zou lijden en sterven. En op de derde dag zou Hij weer levend worden. 47 Van Jeruzalem uit zou dit bericht over de hele wereld uitgaan: “Ieder die zijn zonden aan Christus belijdt, krijgt vergeving.” 48 Jullie hebben nu zelf gezien dat deze woorden zijn uitgekomen.
49 Luister: Ik zal de Heilige Geest sturen. Hij zal over jullie komen, zoals mijn Vader heeft beloofd. Blijf hier in de stad wachten tot jullie kracht uit de hemel hebben ontvangen.’ 50 Toen nam Jezus hen mee naar Bethanië. Hij hief zijn handen op en zegende hen. 51 Terwijl Hij dat deed, werd Hij opgenomen in de hemel. 52 Zij vielen in aanbidding voor Hem neer. Daarna gingen zij met grote vreugde terug naar Jeruzalem. 53 Ze bleven voortdurend in de tempel om God te eren en te danken.
Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.