Lucas 15
Ang Biblia, 2001
Ang Nawalang Tupa(A)
15 Noon,(B) ang mga maniningil ng buwis at mga makasalanan ay lumalapit sa kanya upang makinig.
2 Ang mga Fariseo at mga eskriba ay nagbulung-bulungan, na nagsasabi, “Tinatanggap ng taong ito ang mga makasalanan at kumakaing kasalo nila.”
3 Kaya't isinalaysay niya sa kanila ang talinghagang ito:
4 “Sino sa inyo na mayroong isandaang tupa at mawalan ng isa sa mga iyon ay hindi iiwan ang siyamnapu't siyam sa ilang at hahanapin ang nawawala, hanggang sa ito'y kanyang matagpuan?
5 At kapag natagpuan niya, pinapasan niya ito sa kanyang balikat na nagagalak.
6 Pag-uwi niya sa tahanan, tinatawag niya ang kanyang mga kaibigan at ang kanyang mga kapitbahay na sinasabi sa kanila, ‘Makigalak kayo sa akin, sapagkat natagpuan ko na ang aking tupang nawala.’
7 Sinasabi ko sa inyo, magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit dahil sa isang makasalanang nagsisisi, kaysa siyamnapu't siyam na taong matutuwid na hindi nangangailangan ng pagsisisi.
Ang Nawalang Pilak
8 “O sinong babae na may sampung pirasong pilak,[a] na kung mawalan siya ng isang piraso, ay hindi ba magsisindi ng isang ilawan at magwawalis ng bahay, at naghahanap na mabuti hanggang ito'y matagpuan niya?
9 At kapag matagpuan niya ito ay tinatawag niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay, na nagsasabi, ‘Makigalak kayo sa akin, sapagkat natagpuan ko na ang pilak na nawala sa akin.’
10 Gayundin, sinasabi ko sa inyo, may kagalakan sa harapan ng mga anghel ng Diyos dahil sa isang makasalanang nagsisisi.”
Ang Alibughang Anak
11 Sinabi ni Jesus,[b] “May isang tao na may dalawang anak na lalaki:
12 Sinabi ng nakababata sa kanila sa kanyang ama, ‘Ama, ibigay mo sa akin ang bahagi ng kayamanang nauukol sa akin.’ At hinati niya sa kanila ang kanyang pag-aari.
13 Makaraan ang ilang araw, tinipon ng nakababatang anak ang lahat ng kanya, at naglakbay patungo sa isang malayong lupain at doo'y nilustay ang kanyang kabuhayan sa maaksayang pamumuhay.
14 Nang magugol na niyang lahat ay nagkaroon ng matinding taggutom sa lupaing iyon, at siya'y nagsimulang mangailangan.
15 Kaya't pumaroon siya at sumama sa isa sa mga mamamayan sa lupaing iyon na nagpapunta sa kanya sa kanyang mga bukid upang magpakain ng mga baboy.
16 At siya'y nasasabik na makakain ng mga pinagbalatan na kinakain ng mga baboy at walang sinumang nagbibigay sa kanya ng anuman.
17 Subalit nang siya'y matauhan ay sinabi niya, ‘Ilan sa mga upahang lingkod ng aking ama ang may sapat at lumalabis na pagkain, ngunit ako rito'y namamatay sa gutom?
18 Titindig ako at pupunta sa aking ama, at aking sasabihin sa kanya, “Ama, nagkasala ako laban sa langit at sa iyo.
19 Hindi na ako karapat-dapat na tawaging anak mo. Ituring mo ako na isa sa iyong mga upahang lingkod.”’
20 Siya'y tumindig at pumunta sa kanyang ama. Subalit habang nasa malayo pa siya, natanaw siya ng kanyang ama at ito'y awang-awa sa kanya. Ang ama'y[c] tumakbo, niyakap siya at hinagkan.
21 At sinabi ng anak sa kanya, ‘Ama, nagkasala ako laban sa langit at sa iyo; hindi na ako karapat-dapat na tawaging anak mo.’
22 Subalit sinabi ng ama sa kanyang mga alipin, ‘Dali, dalhin ninyo rito ang pinakamagandang kasuotan at isuot ninyo sa kanya. Lagyan ninyo ng singsing ang kanyang daliri, at mga sandalyas ang kanyang mga paa.
23 At kunin ninyo ang pinatabang guya at patayin ito, at tayo'y kumain at magdiwang.
24 Sapagkat ang anak kong ito ay patay na, at muling nabuhay; siya'y nawala, at natagpuan.’ At sila'y nagsimulang magdiwang.
25 Samantala, nasa bukid ang anak niyang panganay at nang siya'y dumating at papalapit sa bahay, nakarinig siya ng tugtugan at sayawan.
26 Tinawag niya ang isa sa mga alipin at itinanong kung ano ang kahulugan nito.
27 At sinabi niya sa kanya, ‘Dumating ang kapatid mo at pinatay ng iyong ama ang pinatabang guya, dahil sa siya'y tinanggap niyang ligtas at malusog.’
28 Subalit nagalit siya at ayaw pumasok. Lumabas ang kanyang ama, at siya'y pinakiusapan.
29 Subalit sumagot siya sa kanyang ama, ‘Tingnan mo, maraming taon nang ako'y naglingkod sa iyo, at kailanma'y hindi ako sumuway sa iyong utos. Gayunman ay hindi mo ako binigyan kailanman ng kahit isang batang kambing upang makipagsaya sa aking mga kaibigan.
30 Subalit nang dumating ang anak mong ito na lumustay ng iyong kabuhayan sa masasamang babae ay ipinagpatay mo pa siya ng pinatabang guya.’
31 At sinabi niya sa kanya, ‘Anak, ikaw ay palagi kong kasama, ang lahat ng sa akin ay sa iyo.
32 Ngunit nararapat lamang na magsaya at magalak, sapagkat ang kapatid mong ito ay patay at muling nabuhay; siya'y nawala at natagpuan.’”
Footnotes
- Lucas 15:8 Sa Griyego ay drakma na katumbas ng isang araw na sahod ng isang manggagawa .
- Lucas 15:11 Sa Griyego ay niya .
- Lucas 15:20 Sa Griyego ay siya'y .
Luke 15
English Standard Version
The Parable of the Lost Sheep
15 Now (A)the tax collectors and sinners were all drawing near to hear him. 2 And the Pharisees and the scribes (B)grumbled, saying, (C)“This man receives sinners and (D)eats with them.”
3 So he told them this parable: 4 (E)“What man of you, having a hundred sheep, (F)if he has lost one of them, does not leave the ninety-nine (G)in the open country, and (H)go after the one that is lost, until he finds it? 5 And when he has found it, (I)he lays it on his shoulders, rejoicing. 6 And when he comes home, he calls together his friends and his neighbors, saying to them, ‘Rejoice with me, for (J)I have found my sheep that was lost.’ 7 Just so, I tell you, there will be more joy in heaven over one sinner who (K)repents than over ninety-nine (L)righteous persons who need no repentance.
The Parable of the Lost Coin
8 “Or what woman, having ten silver coins,[a] if she loses one coin, does not light a lamp and sweep the house and seek diligently until she finds it? 9 And when she has found it, she calls together her friends and neighbors, saying, ‘Rejoice with me, for I have found the coin that I had lost.’ 10 Just so, I tell you, there is joy before (M)the angels of God over one sinner who repents.”
The Parable of the Prodigal Son
11 And he said, “There was a man who had two sons. 12 And the younger of them said to his father, ‘Father, give me (N)the share of property that is coming to me.’ And he divided (O)his property between them. 13 Not many days later, the younger son gathered all he had and took a journey into a far country, and there he squandered his property in (P)reckless living. 14 And when he had spent everything, a severe famine arose in that country, and he began to be in need. 15 So he went and hired himself out to[b] one of the citizens of that country, who sent him into his fields to feed pigs. 16 And he (Q)was longing to be fed with the pods that the pigs ate, and no one gave him anything.
17 “But (R)when he (S)came to himself, he said, ‘How many of my father's hired servants have more than enough bread, but I perish here with hunger! 18 I will arise and go to my father, and I will say to him, “Father, (T)I have sinned against (U)heaven and before you. 19 (V)I am no longer worthy to be called your son. Treat me as one of your hired servants.”’ 20 And he arose and came to his father. But while he was still a long way off, his father saw him and felt compassion, and (W)ran and (X)embraced him and (Y)kissed him. 21 And the son said to him, ‘Father, I have sinned against heaven and before you. (Z)I am no longer worthy to be called your son.’[c] 22 But the father said to his servants,[d] ‘Bring quickly (AA)the best robe, and put it on him, and put (AB)a ring on his hand, and (AC)shoes on his feet. 23 And bring (AD)the fattened calf and kill it, and (AE)let us eat and celebrate. 24 For this my son (AF)was dead, and is alive again; he was lost, and is found.’ And they began to celebrate.
25 “Now his older son was in the field, and as he came and drew near to the house, he heard music and dancing. 26 And he called one of the servants and asked what these things meant. 27 And he said to him, ‘Your brother has come, and your father has killed the fattened calf, because he has received him back safe and sound.’ 28 But he was angry and refused to go in. His father came out and entreated him, 29 but he answered his father, ‘Look, these many years I have served you, and I never disobeyed your command, yet you never gave me a young goat, that I might (AG)celebrate with my friends. 30 But when this son of yours came, (AH)who has devoured (AI)your property with prostitutes, you killed the fattened calf for him!’ 31 And he said to him, ‘Son, (AJ)you are always with me, and all that is mine is yours. 32 It was fitting (AK)to celebrate and be glad, for this your brother (AL)was dead, and is alive; he was lost, and is found.’”
Footnotes
- Luke 15:8 Greek ten drachmas; a drachma was a Greek coin approximately equal in value to a Roman denarius, worth about a day's wage for a laborer
- Luke 15:15 Greek joined himself to
- Luke 15:21 Some manuscripts add treat me as one of your hired servants
- Luke 15:22 Or bondservants
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.

