Add parallel Print Page Options

Babala Laban sa mga Pakitang-tao(A)

12 Libu-libong tao ang dumagsa kay Jesus, kaya nagkakasiksikan na sila. Binalaan ni Jesus ang mga tagasunod niya, “Mag-ingat kayo at baka mahawa kayo sa ugali[a] ng mga Pariseo na pakitang-tao. Walang natatago na hindi malalantad, at walang nalilihim na hindi mabubunyag. Kaya anumang sabihin ninyo sa dilim ay maririnig sa liwanag, at anumang ibulong ninyo sa loob ng kwarto ay malalaman ng lahat.”

Ang Dapat Katakutan(B)

“Sinasabi ko sa inyo, mga kaibigan, huwag kayong matakot sa mga gustong pumatay sa inyo. Ang kaya lang nilang patayin ay ang katawan ninyo, at pagkatapos ay wala na silang magagawa pa. Sasabihin ko sa inyo kung sino ang dapat ninyong katakutan: katakutan ninyo ang Dios, dahil pagkatapos niyang patayin ang katawan nʼyo ay may kapangyarihan pa siyang itapon kayo sa impyerno. Oo, sinasabi ko sa inyo, siya ang dapat ninyong katakutan. Hindi baʼt napakamura ng halaga ng maya? Ngunit kahit isa sa kanila ay hindi nakakalimutan ng Dios. Higit kayong mahalaga kaysa sa maraming maya. Kahit ang bilang ng buhok nʼyo ay alam niya. Kaya huwag kayong matakot.”

Ang Pagkilala kay Cristo(C)

Sinabi pa ni Jesus sa kanila, “Tandaan ninyo: ang sinumang kumikilala sa akin na ako ang Panginoon niya sa harap ng mga tao, ako na Anak ng Tao, ay kikilalanin din siya sa harap ng mga anghel ng Dios. Ngunit ang hindi kumikilala sa akin sa harap ng mga tao ay hindi ko rin kikilalanin sa harap ng mga anghel ng Dios. 10 Ang sinumang magsalita ng masama laban sa akin na Anak ng Tao ay mapapatawad, ngunit ang magsalita ng masama laban sa Banal na Espiritu ay hindi mapapatawad.

11 “Kung dahil sa pananampalataya ninyo ay dadalhin kayo sa mga sambahan ng mga Judio o sa mga tagapamahala ng bayan upang imbestigahan, huwag kayong mag-alala kung paano kayo mangangatwiran o kung ano ang sasabihin ninyo. 12 Sapagkat ituturo sa inyo ng Banal na Espiritu sa oras ding iyon kung ano ang dapat ninyong sabihin.”

Ang Mayamang Hangal

13 Sinabi kay Jesus ng isa sa karamihan, “Guro, sabihin nga po ninyo sa kapatid ko na ibigay niya sa akin ang bahagi ko sa mana namin.” 14 Sumagot si Jesus, “Kaibigan, tagahatol ba ako o tagahati ng pag-aari ninyo?” 15 Pagkatapos, sinabi niya sa kanila, “Mag-ingat kayo sa lahat ng uri ng kasakiman, dahil ang buhay ng tao ay hindi nasusukat sa dami ng kanyang pag-aari.” 16 At ikinuwento niya ang talinghaga na ito: “May isang mayamang may bukirin na umani nang sagana. 17 Sinabi niya sa kanyang sarili, ‘Ano kaya ang gagawin ko? Wala na akong mapaglagyan ng ani ko. 18 Alam ko na! Gigibain ko ang mga bodega ko at magpapagawa ako ng mas malaki, at doon ko ilalagay ang ani at mga ari-arian ko. 19 At dahil marami na akong naipon para sa maraming taon, magpapahinga na lang ako, kakain, iinom at magpapakaligaya!’ 20 Ngunit sinabi sa kanya ng Dios, ‘Hangal! Ngayong gabi ay babawiin ko sa iyo ang buhay mo. Kanino ngayon mapupunta ang lahat ng inipon mo para sa iyong sarili?’ 21 Ganyan ang mangyayari sa taong nagpapayaman sa sarili ngunit mahirap sa paningin ng Dios.”

Manalig sa Dios(D)

22 Pagkatapos, sinabi ni Jesus sa mga tagasunod niya, “Kaya huwag kayong mag-alala tungkol inyong buhay – kung ano ang inyong kakainin, o susuotin. 23 Dahil kung binigyan kayo ng Dios ng buhay, siguradong bibigyan din niya kayo ng pagkain at isusuot. 24 Tingnan ninyo ang mga uwak. Hindi sila nagtatanim, o nag-aani, o nag-iipon sa mga bodega, pero pinakakain sila ng Dios. Higit kayong mahalaga kaysa sa mga ibon! 25 Sino sa inyo ang makakapagpahaba ng kanyang buhay nang kahit kaunti sa pamamagitan ng pag-aalala? 26 Kaya kung hindi ninyo kayang gawin ang ganyang kaliit na bagay, bakit kayo mag-aalala tungkol sa iba pang bagay? 27 Tingnan ninyo kung paano tumutubo ang mga bulaklak sa parang. Hindi sila nagtatrabaho o gumagawa ng maisusuot nila. Ngunit sasabihin ko sa inyo, kahit si Solomon ay hindi nakapagsuot ng kasingganda ng mga bulaklak na iyon sa kabila ng kanyang karangyaan. 28 Kung dinadamitan ng Dios nang ganito ang mga damo sa parang, na buhay ngayon pero kinabukasan ay malalanta at susunugin, kayo pa kaya? Kay liit ng inyong pananampalataya! 29 Kaya huwag kayong mag-alala kung ano ang kakainin o iinumin ninyo. 30 Ang mga bagay na ito ang pinapahalagahan ng mga tao sa mundo na hindi kumikilala sa Dios. Ngunit alam ng inyong Amang nasa langit na kailangan ninyo ang mga ito. 31 Sa halip, unahin ninyo ang mapabilang sa kaharian ng Dios at pati ang mga pangangailangan ninyo ay ibibigay niya.”

Kayamanan sa Langit(E)

32 “Kayong mga tagasunod ko ay kaunti lang.[b] Ngunit huwag kayong matakot, dahil ipinagkaloob ng inyong Ama na maghari kayong kasama niya. 33 Ipagbili ninyo ang mga ari-arian ninyo at ipamigay ang pera sa mga mahihirap, upang makaipon kayo ng kayamanan sa langit. Doon, ang maiipon ninyong kayamanan ay hindi maluluma o mauubos, sapagkat doon ay walang makakalapit na magnanakaw o makakapanirang insekto. 34 Sapagkat kung nasaan ang kayamanan ninyo, naroon din ang puso ninyo.”

Ang Mapagkakatiwalaang mga Utusan

35-36 Sinabi pa ni Jesus sa kanila, “Maging handa kayo palagi sa pagbabalik ng inyong Panginoon, katulad ng mga aliping naghihintay sa pag-uwi ng kanilang amo mula sa kasalan. Nakahanda sila at nakasindi ang mga ilawan nila, upang sa pagdating at pagkatok ng amo nila ay mabubuksan nila agad ang pinto. 37 Mapalad ang mga aliping madadatnan ng amo nila na gising at nagbabantay sa kanyang pag-uwi. Sinasabi ko sa inyo ang totoo, maghahanda ang amo nila para pagsilbihan sila. Sila ay pauupuin niya sa kanyang mesa at pagsisilbihan habang kumakain sila. 38 Mapalad ang mga aliping iyon kung madadatnan sila ng amo nila na handa kahit anong oras – hatinggabi man o madaling-araw. 39 Tandaan ninyo ito: kung alam ng isang tao kung anong oras darating ang magnanakaw, hindi niya hahayaang pasukin nito ang bahay niya. 40 Kayo man ay dapat maging handa, dahil ako, na Anak ng Tao, ay darating sa oras na hindi ninyo inaasahan.”

Ang Tapat at Hindi Tapat na Alipin(F)

41 Nagtanong si Pedro, “Panginoon, para kanino po ba ang talinghaga na iyon, para sa amin o para sa lahat?” 42 Sumagot ang Panginoon, “Hindi baʼt ang tapat at matalinong utusan ang pamamahalain ng amo niya sa mga kapwa niya alipin? Siya ang magbibigay sa kanila ng pagkain nila sa tamang oras. 43 Mapalad ang aliping iyon kapag nadatnan siya ng amo niya na ginagawa ang kanyang tungkulin. 44 Sinasabi ko sa inyo ang totoo, pamamahalain siya ng kanyang amo sa lahat ng mga ari-arian nito. 45 Ngunit kawawa ang alipin kung inaakala niyang matatagalan pa bago bumalik ang amo niya, at habang wala ito ay pagmamalupitan niya ang ibang mga alipin, lalaki man o babae, at magpapakabusog siya at maglalasing. 46 Darating ang amo niya sa araw o oras na hindi niya inaasahan, at parurusahan siya nang matindi[c] at isasama sa mga hindi mapagkakatiwalaan.

47 “Ang aliping nakakaalam ng kagustuhan ng amo niya ngunit hindi naghahanda at hindi gumagawa ng kanyang tungkulin ay tatanggap ng mabigat na parusa.[d] 48 At ang aliping hindi nakakaalam ng kagustuhan ng amo niya, at nakagawa ng kamalian ay parurusahan din, pero magaan lang. Ang binigyan ng marami ay hahanapan ng marami. Mas marami nga ang pananagutan ng pinagkatiwalaan ng mas marami.”

Ang Pagkakahati-hati ng Sambahayan Dahil kay Cristo(G)

49 “Naparito ako sa lupa upang magdala ng apoy[e] at gusto ko sanang magliyab na ito. 50 Ngunit bago ito mangyari, may mga paghihirap na kailangan kong pagdaanan. At hindi ako mapapalagay hanggaʼt hindi ito natutupad.

51 “Akala ba ninyo ay naparito ako sa lupa upang magkaroon ng maayos na relasyon ang mga tao? Ang totoo, naparito ako upang magkaroon sila ng hidwaan. 52 Mula ngayon, mahahati ang limang tao sa loob ng isang pamilya. Tatlo laban sa dalawa at dalawa laban sa tatlo. 53 Kokontrahin ng ama ang anak niyang lalaki, at kokontrahin din ng anak na lalaki ang kanyang ama. Ganoon din ang mangyayari sa ina at sa anak niyang babae, at sa biyenang babae at sa manugang niyang babae.”

Magmatyag sa mga Nangyayari Ngayon(H)

54 Sinabi ni Jesus sa mga tao, “Kapag nakita ninyo ang makapal na ulap sa kanluran, sinasabi ninyong uulan, at umuulan nga. 55 At kapag umihip naman ang hanging habagat ay sinasabi ninyong iinit, at umiinit nga. 56 Mga pakitang-tao! Alam ninyo ang kahulugan ng mga palatandaang nakikita ninyo sa lupa at sa langit, pero bakit hindi ninyo alam ang kahulugan ng mga nangyayari ngayon?

Makipagkasundo sa Kaaway(I)

57 “Bakit hindi ninyo mapagpasyahan kung ano ang matuwid? 58 Kapag may magdedemanda sa iyo, pagsikapan mong makipag-ayos sa kanya habang papunta pa lang kayo sa hukuman; dahil baka pilitin ka pa niyang humarap sa hukom, at pagkatapos ay ibigay ka ng hukom sa alagad ng batas upang ipabilanggo. 59 Tinitiyak ko sa iyo, hindi ka makakalabas ng bilangguan hanggaʼt hindi mo nababayaran ang lahat ng multa[f] mo.”

Footnotes

  1. 12:1 at baka … ugali: sa literal, sa pampaalsa.
  2. 12:32 Kayong mga tagasunod ko ay kaunti lang: sa literal, munting kawan.
  3. 12:46 parurusahan siya nang matindi: sa literal, kakatayin siya.
  4. 12:47 mabigat na parusa: sa literal, maraming hampas.
  5. 12:49 apoy: Ang ibig sabihin, kaparusahan.
  6. 12:59 multa: o, piyansa.

God Knows and Cares

12 Under these circumstances, after [a]so many thousands of [b]people had gathered together that they were stepping on one another, He began saying to His disciples first of all, (A)Beware of the [c]leaven of the Pharisees, which is hypocrisy. (B)But there is nothing covered up that will not be revealed, and hidden that will not be known. Accordingly, whatever you have said in the dark will be heard in the light, and what you have [d]whispered in the inner rooms will be proclaimed on (C)the housetops.

“Now I say to you, (D)My friends, do not be afraid of those who kill the body, and after that have nothing more that they can do. But I will warn you whom to fear: (E)fear the One who, after He has killed someone, has the power to throw that person into [e](F)hell; yes, I tell you, fear [f]Him! Are (G)five sparrows not sold for two [g]assaria? And yet not one of them has gone unnoticed in the sight of God. (H)But even the hairs of your head are all counted. [h]Do not fear; you are more valuable than a great number of sparrows.

“Now I say to you, everyone who (I)confesses Me before people, the Son of Man will also confess him before the angels of God; but (J)the one who denies Me before people will be denied (K)before the angels of God. 10 (L)And everyone who [i]speaks a word against the Son of Man, it will be forgiven him; but the one who blasphemes against the Holy Spirit, it will not be forgiven him. 11 Now when they bring you before (M)the synagogues and the officials and the authorities, do not (N)worry about how or what you are to speak in your defense, or what you are to say; 12 for (O)the Holy Spirit will teach you in that very hour what you ought to say.”

Greed Denounced

13 Now someone [j]in the crowd said to Him, “Teacher, tell my brother to divide the family inheritance with me.” 14 But He said to him, [k](P)You there—who appointed Me a judge or arbitrator over the two of you?” 15 But He said to them, (Q)Beware, and be on your guard against every form of greed; for not even when one is affluent does his life consist of his possessions.” 16 And He told them a parable, saying, “The land of a rich man was very productive. 17 And he began thinking to himself, saying, ‘What shall I do, since I have no place to store my crops?’ 18 And he said, ‘This is what I will do: I will tear down my barns and build larger ones, and I will store all my grain and my goods there. 19 And I will say to [l]myself, “(R)You have many goods stored up for many years to come; relax, eat, drink, and enjoy yourself!”’ 20 But God said to him, ‘(S)You fool! This very night [m](T)your soul is demanded of you; and (U)as for all that you have prepared, who will own it now?’ 21 Such is the one who (V)stores up treasure for himself, and is not rich in relation to God.”

22 And He said to His disciples, (W)For this reason I tell you, [n]do not worry about your [o]life, as to what you are to eat; nor for your body, as to what you are to wear. 23 For life is more than food, and the body is more than clothing. 24 Consider the (X)ravens, that they neither sow nor reap; they have no storeroom nor (Y)barn, and yet God feeds them; how much more valuable you are than the birds! 25 And which of you by worrying can add a [p](Z)day to his [q]life’s span? 26 Therefore if you cannot do even a very little thing, why do you worry about the other things? 27 Consider the lilies, how they grow: they neither labor nor [r]spin; but I tell you, not even (AA)Solomon in all his glory clothed himself like one of these. 28 Now if God so clothes the grass in the field, which is alive today and tomorrow is thrown into the furnace, how much more will He clothe you? (AB)You of little faith! 29 And do not [s]seek what you are to eat and what you are to drink, and do not (AC)keep worrying. 30 For [t]all these things are what the nations of the world [u]eagerly seek; and your Father knows that you need these things. 31 But [v]seek His kingdom, and (AD)these things will be [w]provided to you. 32 [x](AE)Do not be afraid, (AF)little flock, because (AG)your Father has chosen to give you the kingdom.

33 (AH)Sell your possessions and give to charity; make yourselves money belts that do not wear out, (AI)an inexhaustible treasure in heaven, where no thief comes near nor does a moth destroy. 34 For (AJ)where your treasure is, there your heart will be also.

Be in Readiness

35 [y](AK)Be prepared, and keep your (AL)lamps lit. 36 You are also to be like people who are waiting for their master when he returns from the wedding feast, so that they may immediately open the door for him when he comes and knocks. 37 Blessed are those slaves whom the master will find (AM)on the alert when he comes; truly I say to you, that (AN)he will [z]prepare himself to serve, and have them recline at the table, and he will come up and serve them. 38 (AO)Whether he comes in the [aa]second watch, or even in the [ab]third, and finds them so, blessed are those slaves.

39 (AP)But [ac]be sure of this, that if the head of the house had known at what hour the thief was coming, he would not have allowed his house to be (AQ)broken into. 40 (AR)You too, be ready; because the Son of Man is coming at an hour that you do not think He will.”

41 Peter said, “Lord, are You telling this parable to us, or (AS)to everyone else as well?” 42 And (AT)the Lord said, (AU)Who then is the faithful and sensible (AV)steward, whom his master will put in charge of his servants, to give them their rations at the proper time? 43 Blessed is that (AW)slave whom his [ad]master finds so doing when he comes. 44 Truly I say to you that he will put him in charge of all his possessions. 45 But if that slave says in his heart, ‘My master will take a long time to come,’ and he begins to beat the other slaves, both men and women, and to eat and drink and get drunk; 46 then the master of that slave will come on a day that he does not expect, and at an hour that he does not know, and will [ae]cut him in two, and assign [af]him a place with the unbelievers. 47 And that slave who knew his master’s will and did not get ready or act in accordance with his will, will (AX)receive many blows, 48 but the one who did not (AY)know it, and committed acts deserving of [ag]a beating, will receive only a few blows. (AZ)From everyone who has been given much, much will be demanded; and to whom they entrusted much, of him they will ask all the more.

Christ Divides People

49 “I [ah]have come to cast fire upon the earth; and [ai]how I wish it were already kindled! 50 But I have a (BA)baptism [aj]to undergo, and how distressed I am until it is accomplished! 51 (BB)Do you think that I came to provide peace on earth? No, I tell you, but rather division; 52 for from now on five members in one household will be divided, three against two and two against three. 53 They will be divided, (BC)father against son and son against father, mother against daughter and daughter against mother, mother-in-law against daughter-in-law and daughter-in-law against mother-in-law.”

54 And He was also saying to the crowds, (BD)Whenever you see a cloud rising [ak]in the west, you immediately say, ‘A shower is coming,’ and so it turns out. 55 And whenever you feel a [al]south wind blowing, you say, ‘It will be a (BE)hot day,’ and it turns out that way. 56 You hypocrites! (BF)You know how to analyze the appearance of the earth and the sky, but how is it that you do not know how to analyze this present time?

57 “And (BG)why do you not even judge by yourselves what is right? 58 For (BH)when you are going with your accuser to appear before the magistrate, on the way, make an effort to [am]settle with him, so that he does not drag you before the judge, and the judge hand you over to the officer, and the officer throw you into prison. 59 I tell you, you will not get out of there until you have paid up [an]the very last [ao](BI)lepton.”

Footnotes

  1. Luke 12:1 Lit myriads
  2. Luke 12:1 Lit the crowd
  3. Luke 12:1 I.e., fermented dough
  4. Luke 12:3 Lit spoken to the ear
  5. Luke 12:5 Gr Gehenna
  6. Luke 12:5 Lit this One
  7. Luke 12:6 A Roman copper coin (singular assarion), about 1/16 of a laborer’s daily wage
  8. Luke 12:7 Or Stop being afraid
  9. Luke 12:10 Lit will speak
  10. Luke 12:13 Lit from
  11. Luke 12:14 Lit Man, who
  12. Luke 12:19 Lit my soul, “Soul, you have...”
  13. Luke 12:20 Lit they are demanding your soul from you
  14. Luke 12:22 Or stop being worried
  15. Luke 12:22 Lit soul
  16. Luke 12:25 Lit cubit (about 18 in. or 45 cm)
  17. Luke 12:25 Or height
  18. Luke 12:27 I.e., spin thread for cloth
  19. Luke 12:29 Or keep seeking
  20. Luke 12:30 Or these things all the nations of the world
  21. Luke 12:30 Or wish for
  22. Luke 12:31 Or continually seek
  23. Luke 12:31 Or added to
  24. Luke 12:32 Or Stop being afraid
  25. Luke 12:35 Lit Have your waist belted
  26. Luke 12:37 Lit belt himself up
  27. Luke 12:38 I.e., 9 p.m. to midnight
  28. Luke 12:38 I.e., midnight to 3 a.m.
  29. Luke 12:39 Lit know
  30. Luke 12:43 Or lord
  31. Luke 12:46 Possibly referring to other extreme punishment
  32. Luke 12:46 Lit his part with
  33. Luke 12:48 Lit blows
  34. Luke 12:49 Or came
  35. Luke 12:49 Lit what do I wish if...?
  36. Luke 12:50 Lit with which to be baptized
  37. Luke 12:54 I.e., from the Mediterranean
  38. Luke 12:55 I.e., from the desert
  39. Luke 12:58 Lit be rid of him
  40. Luke 12:59 Lit even the last
  41. Luke 12:59 The smallest Greek copper coin, about 1/128 of a laborer’s daily wage