Lucas 1
Biblia Sacra Vulgata
1 Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobis completae sunt, rerum:
2 sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis:
3 visum est et mihi, assecuto omnia a principio diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile,
4 ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem.
5 Fuit in diebus Herodis, regis Judaeae, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen ejus Elisabeth.
6 Erant autem justi ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querela.
7 Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.
8 Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum,
9 secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini:
10 et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.
11 Apparuit autem illi angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.
12 Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.
13 Ait autem ad illum angelus: Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua: et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Joannem:
14 et erit gaudium tibi, et exsultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt:
15 erit enim magnus coram Domino: et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae:
16 et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum ipsorum:
17 et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae: ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.
18 Et dixit Zacharias ad angelum: Unde hoc sciam? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.
19 Et respondens angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum: et missus sum loqui ad te, et haec tibi evangelizare.
20 Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo.
21 Et erat plebs exspectans Zachariam: et mirabantur quod tardaret ipse in templo.
22 Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.
23 Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam:
24 post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens:
25 Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.
26 In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth,
27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen virginis Maria.
28 Et ingressus angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.
29 Quae cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio.
30 Et ait angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum.
31 Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum:
32 hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus: et regnabit in domo Jacob in aeternum,
33 et regni ejus non erit finis.
34 Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?
35 Et respondens angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.
36 Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quae vocatur sterilis:
37 quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.
38 Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.
39 Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda:
40 et intravit in domum Zachariae, et salutavit Elisabeth.
41 Et factum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exsultavit infans in utero ejus: et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth:
42 et exclamavit voce magna, et dixit: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.
43 Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?
44 Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.
45 Et beata, quae credidisti, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt tibi a Domino.
46 Et ait Maria: Magnificat anima mea Dominum:
47 et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
48 Quia respexit humilitatem ancillae suae: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
49 quia fecit mihi magna qui potens est: et sanctum nomen ejus,
50 et misericordia ejus a progenie in progenies timentibus eum.
51 Fecit potentiam in brachio suo: dispersit superbos mente cordis sui.
52 Deposuit potentes de sede, et exaltavit humiles.
53 Esurientes implevit bonis: et divites dimisit inanes.
54 Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae suae:
55 sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini ejus in saecula.
56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus: et reversa est in domum suam.
57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.
58 Et audierunt vicini et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.
59 Et factum est in die octavo, venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine patris sui Zachariam.
60 Et respondens mater ejus, dixit: Nequaquam, sed vocabitur Joannes.
61 Et dixerunt ad illam: Quia nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine.
62 Innuebant autem patri ejus, quem vellet vocari eum.
63 Et postulans pugillarem scripsit, dicens: Joannes est nomen ejus. Et mirati sunt universi.
64 Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum.
65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum: et super omnia montana Judaeae divulgabantur omnia verba haec:
66 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo, dicentes: Quis, putas, puer iste erit? etenim manus Domini erat cum illo.
67 Et Zacharias pater ejus repletus est Spiritu Sancto: et prophetavit, dicens:
68 Benedictus Dominus Deus Israel, quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suae:
69 et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui,
70 sicut locutus est per os sanctorum, qui a saeculo sunt, prophetarum ejus:
71 salutem ex inimicis nostris, et de manu omnium qui oderunt nos:
72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris: et memorari testamenti sui sancti:
73 jusjurandum, quod juravit ad Abraham patrem nostrum, daturum se nobis
74 ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati, serviamus illi
75 in sanctitate et justitia coram ipso, omnibus diebus nostris.
76 Et tu puer, propheta Altissimi vocaberis: praeibis enim ante faciem Domini parare vias ejus,
77 ad dandam scientiam salutis plebi ejus in remissionem peccatorum eorum
78 per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitavit nos, oriens ex alto:
79 illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent: ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.
80 Puer autem crescebat, et confortabatur spiritu: et erat in desertis usque in diem ostensionis suae ad Israel.
路加福音 1
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified)
路加自序
1 提阿非罗大人哪,有好些人提笔作书,述说在我们中间所成就的事,是照传道的人从起初亲眼看见又传给我们的。 3 这些事我既从起头都详细考察了,就定意要按着次序写给你, 4 使你知道所学之道都是确实的。
5 当犹太王希律的时候,亚比雅班里有一个祭司,名叫撒迦利亚。他妻子是亚伦的后人,名叫伊利莎白。 6 他们二人在神面前都是义人,遵行主的一切诫命礼仪,没有可指摘的。 7 只是没有孩子,因为伊利莎白不生育,两个人又年纪老迈了。
预言施洗约翰的生
8 撒迦利亚按班次在神面前供祭司的职分, 9 照祭司的规矩掣签,得进主殿烧香。 10 烧香的时候,众百姓在外面祷告。 11 有主的使者站在香坛的右边向他显现。 12 撒迦利亚看见,就惊慌害怕。 13 天使对他说:“撒迦利亚,不要害怕,因为你的祈祷已经被听见了。你的妻子伊利莎白要给你生一个儿子,你要给他起名叫约翰。 14 你必欢喜快乐,有许多人因他出世也必喜乐。 15 他在主面前将要为大,淡酒浓酒都不喝,从母腹里就被圣灵充满了。 16 他要使许多以色列人回转,归于主他们的神。 17 他必有以利亚的心志能力,行在主的前面,叫为父的心转向儿女,叫悖逆的人转从义人的智慧,又为主预备合用的百姓。” 18 撒迦利亚对天使说:“我凭着什么可知道这事呢?我已经老了,我的妻子也年纪老迈了。” 19 天使回答说:“我是站在神面前的加百列,奉差而来对你说话,将这好信息报给你。 20 到了时候,这话必然应验。只因你不信,你必哑巴,不能说话,直到这事成就的日子。” 21 百姓等候撒迦利亚,诧异他许久在殿里。 22 及至他出来,不能和他们说话,他们就知道他在殿里见了异象,因为他直向他们打手势,竟成了哑巴。 23 他供职的日子已满,就回家去了。
24 这些日子以后,他的妻子伊利莎白怀了孕,就隐藏了五个月, 25 说:“主在眷顾我的日子这样看待我,要把我在人间的羞耻除掉。”
加百列预言耶稣的生
26 到了第六个月,天使加百列奉神的差遣往加利利的一座城去,这城名叫拿撒勒; 27 到一个童女那里,是已经许配大卫家的一个人,名叫约瑟,童女的名字叫马利亚。 28 天使进去,对她说:“蒙大恩的女子,我问你安,主和你同在了!” 29 马利亚因这话就很惊慌,又反复思想这样问安是什么意思。 30 天使对她说:“马利亚,不要怕,你在神面前已经蒙恩了。 31 你要怀孕生子,可以给他起名叫耶稣。 32 他要为大,称为至高者的儿子;主神要把他祖大卫的位给他, 33 他要做雅各家的王,直到永远;他的国也没有穷尽。” 34 马利亚对天使说:“我没有出嫁,怎么有这事呢?” 35 天使回答说:“圣灵要临到你身上,至高者的能力要荫庇你。因此,所要生的圣者必称为神的儿子[a]。 36 况且你的亲戚伊利莎白,在年老的时候也怀了男胎,就是那素来称为不生育的,现在有孕六个月了。 37 因为出于神的话,没有一句不带能力的。” 38 马利亚说:“我是主的使女,情愿照你的话成就在我身上!”天使就离开她去了。
马利亚往看伊利莎白
39 那时候,马利亚起身急忙往山地里去,来到犹大的一座城, 40 进了撒迦利亚的家,问伊利莎白安。 41 伊利莎白一听马利亚问安,所怀的胎就在腹里跳动,伊利莎白且被圣灵充满, 42 高声喊着说:“你在妇女中是有福的!你所怀的胎也是有福的! 43 我主的母到我这里来,这是从哪里得的呢? 44 因为你问安的声音一入我耳,我腹里的胎就欢喜跳动。 45 这相信的女子是有福的!因为主对她所说的话都要应验。”
马利亚尊主为大
46 马利亚说:“我心尊主为大, 47 我灵以神我的救主为乐, 48 因为他顾念他使女的卑微。从今以后,万代要称我有福, 49 那有权能的为我成就了大事,他的名为圣! 50 他怜悯敬畏他的人,直到世世代代。 51 他用膀臂施展大能,那狂傲的人正心里妄想就被他赶散了。 52 他叫有权柄的失位,叫卑贱的升高; 53 叫饥饿的得饱美食,叫富足的空手回去。 54 他扶助了他的仆人以色列, 55 为要记念亚伯拉罕和他的后裔,施怜悯直到永远,正如从前对我们列祖所说的话。”
56 马利亚和伊利莎白同住约有三个月,就回家去了。
给施洗约翰起名
57 伊利莎白的产期到了,就生了一个儿子。 58 邻里亲族听见主向她大施怜悯,就和她一同欢乐。 59 到了第八日,他们来要给孩子行割礼,并要照他父亲的名字叫他撒迦利亚。 60 他母亲说:“不可,要叫他约翰。” 61 他们说:“你亲族中没有叫这名字的。” 62 他们就向他父亲打手势,问他要叫这孩子什么名字。 63 他要了一块写字的板,就写上说:“他的名字是约翰。”他们便都稀奇。 64 撒迦利亚的口立时开了,舌头也舒展了,就说出话来,称颂神。 65 周围居住的人都惧怕。这一切的事就传遍了犹太的山地。 66 凡听见的人都将这事放在心里,说:“这个孩子将来怎么样呢?”因为有主与他同在。
预言救恩临到以色列人
67 他父亲撒迦利亚被圣灵充满了,就预言说: 68 “主以色列的神是应当称颂的!因他眷顾他的百姓,为他们施行救赎, 69 在他仆人大卫家中,为我们兴起了拯救的角, 70 正如主借着从创世以来圣先知的口所说的话, 71 拯救我们脱离仇敌和一切恨我们之人的手; 72 向我们列祖施怜悯、记念他的圣约, 73 就是他对我们祖宗亚伯拉罕所起的誓, 74 叫我们既从仇敌手中被救出来, 75 就可以终身在他面前,坦然无惧地用圣洁、公义侍奉他。 76 孩子啊,你要称为至高者的先知,因为你要行在主的前面,预备他的道路, 77 叫他的百姓因罪得赦就知道救恩。 78 因我们神怜悯的心肠,叫清晨的日光从高天临到我们, 79 要照亮坐在黑暗中死荫里的人,把我们的脚引到平安的路上。”
80 那孩子渐渐长大,心灵强健,住在旷野,直到他显明在以色列人面前的日子。
Footnotes
- 路加福音 1:35 或作:所要生的必称为圣,称为神的儿子。
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative