Add parallel Print Page Options

41 (9) “Look, any hope [of capturing him] is futile —
one would fall prostrate at the very sight of him.
(10) No one is fierce enough to rouse him,
so who can stand up to me?
(11) Who has given me anything
and made me pay it back?
Everything belongs to me
under all of heaven.

(12) “I have more to say about his limbs,
his strong talk, and his matchless strength.
(13) Who can strip off his [scaly] garment?
Who can enter his jaws?
(14) Who can pry open the doors of his face,
so close to his terrible teeth?

(15) “His pride is his rows of scales,
tightly sealed together —
(16) one is so close to the next
that no air can come between them;
(17) they are stuck one to another,
interlocked and impervious.

10 (18) “When he sneezes, light flashes out;
his eyes are like the shimmer of dawn.
11 (19) From his mouth go fiery torches,
and sparks come flying out.
12 (20) His nostrils belch steam
like a caldron boiling on the fire.
13 (21) His breath sets coals ablaze;
flames pour from his mouth.
14 (22) “Strength resides in his neck,
and dismay dances ahead of him [as he goes].
15 (23) The layers of his flesh stick together;
they are firm on him, immovable.
16 (24) His heart is as hard as a stone,
yes, hard as a lower millstone.
17 (25) When he rears himself up, the gods are afraid,
beside themselves in despair.

18 (26) “If a sword touches him, it won’t stick;
neither will a spear, or a dart, or a lance.
19 (27) He regards iron as straw
and bronze as rotten wood.
20 (28) An arrow can’t make him flee;
for him, slingstones are so much chaff.
21 (29) Clubs count as hay,
and he laughs at a quivering javelin.
22 (30) His belly is as sharp as fragments of pottery,
so he moves across the mud like a threshing-sledge.

23 (31) “He makes the depths seethe like a pot,
he makes the sea [boil] like a perfume kettle.
24 (32) He leaves a shining wake behind him,
making the deep seem to have white hair.

25 (33) “On earth there is nothing like him,
a creature without fear.
26 (34) He looks straight at all high things.
He is king over all proud beasts.”

41 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".

41 הֵן־תֹּחַלְתּ֥וֹ נִכְזָ֑בָה הֲגַ֖ם אֶל־מַרְאָ֣יו יֻטָֽל׃

לֹֽא־אַ֭כְזָר כִּ֣י יְעוּרֶ֑נּוּ וּמִ֥י ה֝֗וּא לְפָנַ֥י יִתְיַצָּֽב׃

מִ֣י הִ֭קְדִּימַנִי וַאֲשַׁלֵּ֑ם תַּ֖חַת כָּל־הַשָּׁמַ֣יִם לִי־הֽוּא׃

׳לֹא־לֽוֹ־אַחֲרִ֥ישׁ׳ בַּדָּ֑יו וּדְבַר־גְּ֝בוּר֗וֹת וְחִ֣ין עֶרְכּֽוֹ׃

מִֽי־גִ֭לָּה פְּנֵ֣י לְבוּשׁ֑וֹ בְּכֶ֥פֶל רִ֝סְנ֗וֹ מִ֣י יָבֽוֹא׃

דַּלְתֵ֣י פָ֭נָיו מִ֣י פִתֵּ֑חַ סְבִיב֖וֹת שִׁנָּ֣יו אֵימָֽה׃

גַּ֭אֲוָה אֲפִיקֵ֣י מָֽגִנִּ֑ים סָ֝ג֗וּר חוֹתָ֥ם צָֽר׃

אֶחָ֣ד בְּאֶחָ֣ד יִגַּ֑שׁוּ וְ֝ר֗וּחַ לֹא־יָב֥וֹא בֵֽינֵיהֶֽם׃

אִישׁ־בְּאָחִ֥יהוּ יְדֻבָּ֑קוּ יִ֝תְלַכְּד֗וּ וְלֹ֣א יִתְפָּרָֽדוּ׃

10 עֲ‍ֽ֭טִישֹׁתָיו תָּ֣הֶל א֑וֹר וְ֝עֵינָ֗יו כְּעַפְעַפֵּי־שָֽׁחַר׃

11 מִ֭פִּיו לַפִּידִ֣ים יַהֲלֹ֑כוּ כִּיד֥וֹדֵי אֵ֝֗שׁ יִתְמַלָּֽטוּ׃

12 מִ֭נְּחִירָיו יֵצֵ֣א עָשָׁ֑ן כְּד֖וּד נָפ֣וּחַ וְאַגְמֹֽן׃

13 נַ֭פְשׁוֹ גֶּחָלִ֣ים תְּלַהֵ֑ט וְ֝לַ֗הַב מִפִּ֥יו יֵצֵֽא׃

14 בְּֽ֭צַוָּארוֹ יָלִ֣ין עֹ֑ז וּ֝לְפָנָ֗יו תָּד֥וּץ דְּאָבָֽה׃

15 מַפְּלֵ֣י בְשָׂר֣וֹ דָבֵ֑קוּ יָצ֥וּק עָ֝לָ֗יו בַּל־יִמּֽוֹט׃

16 לִ֭בּוֹ יָצ֣וּק כְּמוֹ־אָ֑בֶן וְ֝יָצ֗וּק כְּפֶ֣לַח תַּחְתִּֽית׃

17 מִ֭שֵּׂתוֹ יָג֣וּרוּ אֵלִ֑ים מִ֝שְּׁבָרִ֗ים יִתְחַטָּֽאוּ׃

18 מַשִּׂיגֵ֣הוּ חֶ֭רֶב בְּלִ֣י תָק֑וּם חֲנִ֖ית מַסָּ֣ע וְשִׁרְיָֽה׃

19 יַחְשֹׁ֣ב לְתֶ֣בֶן בַּרְזֶ֑ל לְעֵ֖ץ רִקָּב֣וֹן נְחוּשָֽׁה׃

20 לֹֽא־יַבְרִיחֶ֥נּוּ בֶן־קָ֑שֶׁת לְ֝קַ֗שׁ נֶהְפְּכוּ־ל֥וֹ אַבְנֵי־קָֽלַע׃

21 כְּ֭קַשׁ נֶחְשְׁב֣וּ תוֹתָ֑ח וְ֝יִשְׂחַ֗ק לְרַ֣עַשׁ כִּידֽוֹן׃

22 תַּ֭חְתָּיו חַדּ֣וּדֵי חָ֑רֶשׂ יִרְפַּ֖ד חָר֣וּץ עֲלֵי־טִֽיט׃

23 יַרְתִּ֣יחַ כַּסִּ֣יר מְצוּלָ֑ה יָ֝֗ם יָשִׂ֥ים כַּמֶּרְקָחָֽה׃

24 אַ֭חֲרָיו יָאִ֣יר נָתִ֑יב יַחְשֹׁ֖ב תְּה֣וֹם לְשֵׂיבָֽה׃

25 אֵֽין־עַל־עָפָ֥ר מָשְׁל֑וֹ הֶ֝עָשׂ֗וּ לִבְלִי־חָֽת׃

26 אֵֽת־כָּל־גָּבֹ֥הַּ יִרְאֶ֑ה ה֝֗וּא מֶ֣לֶךְ עַל־כָּל־בְּנֵי־שָֽׁחַץ׃ ס

'约伯记 41 ' not found for the version: Chinese Standard Bible (Simplified).