Job 32
Complete Jewish Bible
32 So these three men stopped trying to answer Iyov, because he remained convinced of his own righteousness.
2 But then the anger of Elihu the son of Barakh’el the Buzi, from the family of Ram, blazed up against Iyov for thinking he was right and God wrong. 3 His anger also blazed up against his three friends, because they had found no answer to Iyov but condemned him anyway. 4 Elihu had waited to speak to Iyov because they were older than he; 5 however, when Elihu saw that these three had no answer, his anger flared up. 6 Elihu the son of Barakh’el the Buzi said:
“I am young, and you are old,
so I held back from telling you my opinion.
7 I said, ‘Age should speak;
an abundance of years should teach wisdom.’
8 But it is the spirit in a person, the breath from Shaddai,
that gives him understanding —
9 it isn’t [only] the great who are wise
or the aged who know how to judge.
10 Therefore, I say, listen to me;
I too will express my opinion.
11 “Here, I waited for your words,
I listened to your reasoning,
as you were searching for what to say.
12 I paid attention to you,
but none of you convicted Iyov
or refuted his arguments.
13 So don’t say, ‘We found the wise course —
Let God defeat him, not a human being.’
14 For he did not direct his words against me,
and I won’t answer him with your arguments.
15 “They are confused, they don’t reply,
words have failed them.
16 But must I wait just because they don’t speak,
just because they stand there, stuck for an answer?
17 No, I will now give my answer;
I too will express my opinion.
18 For I am full of words;
the spirit within me compels me.
19 Yes, my insides feel like new wine under pressure,
like new wineskins ready to burst.
20 I must speak, to find relief;
I will open my lips and answer.
21 I will show no favor to anyone,
and I will flatter no one;
22 I don’t know how to flatter;
if I did, my maker would soon put an end to me.
Jobi 32
Albanian Bible
32 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: "Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
7 Thoja: "Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë".
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
13 Mos thoni, pra: "Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!".
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi".
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.