Job 30
Magandang Balita Biblia
Idinaing ni Job ang Kanyang Kalagayan
30 “Ngayon ako'y kinukutya na ng mga kabataan,
na mga anak ng mga taong di ko pinayagan
na sumama sa mga asong nagbantay sa aking kawan.
2 Mga bisig nila ay hindi ko inasahan,
walang gawaing kanilang nakayanan.
3 Sa gitna ng gutom at kasalatan,
kanilang kinakain mga tuyong ugat sa ilang.
4 Nangunguha sila ng usbong ng halaman sa dawagan,
at ugat ng mga tambo ang panlaman nila sa tiyan.
5 Ang mga taong ito'y itinakwil ng lipunan,
at ang turing sa kanila'y mistulang mga tulisan.
6 Mga kuweba't mga kanal ang kanilang tinitirhan,
ang iba nama'y sa lungga, at ang iba'y sa batuhan.
7 Ungol nila'y naririnig mula roon sa dawagan,
sila'y nagyayakap-yakap sa gitna ng katinikan.
8 Sila'y parang mga yagit na walang kabuluhan
pagkat mula sa lupain, sila'y ipinagtatabuyan.
9 “Ngayo'y ako naman ang kanilang pinagtatawanan,
siyang laging binibiro at pinag-uusapan.
10 Kinukutya nila ako at kanilang iniiwasan,
at di nag-aatubiling ako'y kanilang duraan.
11 Pagkat inalis ng Diyos ang lakas ko at kakayahan,
kaya naman ako'y kanilang nilalapastangan.
12 Sinalakay nila ako nang walang pakundangan,
hinahabol nila ako upang tapusin nang tuluyan.
13 Pilit akong sinusukol upang ako'y pahirapan,
sa ginagawa nila'y wala man lang humadlang.
14 Isang pader na may bitak ang katulad ng aking buhay,
sinalakay nila ako at tinapak-tapakan.
15 Ang buo kong pagkatao ay nilukuban ng takot,
dangal ko'y naglaho parang bulang pumutok,
at ang aking kasaganaan, parang ulap na sumabog.
16 ‘Halos mapatid na ang aking hininga,
hindi na maibsan ang hirap kong dala.
17 Sa buong magdamag, mga buto ko ay masakit,
ginhawa'y di madama kahit isang saglit.
18 Hinablot ng Diyos ang aking kasuotan,
at ako'y kaawa-awang kanyang kinwelyuhan.
19 Pagkatapos noon, ako'y kanyang inihagis
lumubog sa putik, parang isang yagit.
20 “Di mo pinakinggan, O Diyos, ang aking pagdaing,
aking panalangin, hindi mo man lang pinansin.
21 Bakit ako'y iyong pinagmamalupitan,
at pinag-uusig ng iyong buong kapangyarihan?
22 Bakit hinayaang ang buhay kong angkin,
bayuhin ng bagyo at malalakas na hangin?
23 Alam kong dadalhin mo ako sa kamatayan,
na huling hantungan ng bawat nilalang.
24 Taong bumagsak, bakit mo pa pinahihirapan,
wala naman siyang magagawa kundi magmakaawa lamang?
25 Di ba ako ay dumamay sa mga nangangailangan,
at nagmalasakit din sa mahirap ang kabuhayan?
26 Tuwa at liwanag ang aking inaasahan;
subalit ang dumating ay hirap at kadiliman.
27 Kahirapan at sakit ang kayakap ko sa buhay,
at siyang nakakasama sa bawat araw.
28 Ang landas ko ay madilim at walang kapanatagan;
ako'y nagmamakaawa sa lahat kong kababayan.
29 Ang tinig ko'y walang sigla at namamalat,
parang boses ng uwak at ng asong gubat.
30 Ang balat ko'y nangingitim at natutuklap, sagad hanggang buto itong aking lagnat.
31 Ang dati kong naririnig ay masasayang tugtugan,
ngayo'y tunog ng pagluluksa at pag-iiyakan.
Job 30
Evangelical Heritage Version
The Shame of the Present
30 But those far younger than I am now laugh at me—
men whose fathers I would not have allowed
to serve with my sheepdogs.
2 The strength of their hands was useless to me.[a]
Their vigor had failed.
3 Emaciated from famine and hunger,
they gnawed desert plants in the desolate wasteland.
4 They picked marsh plants among the brush,
and their food was the roots of broom bushes.
5 They were driven out of the community.
People shouted at them like thieves.
6 They lived in dry streambeds,
in holes among the dust and the rocks.
7 They brayed between shrubs,
and they huddled under thorn bushes.
8 Sons of fools and nameless nobodies,
they were driven out of the land with whips.
9 But now I am the target of their mocking songs,
and my name has become proverbial as a term of scorn.
10 They despise me and keep their distance.
They do not hesitate to spit in my face.
11 God has unhooked my bowstring,[b]
and he has afflicted me,
so they throw off all restraint in my presence.
12 At my right hand this rabble rises up like a mob.
They trip my feet.
They besiege me with their plans to destroy me.
13 They cut off my path to escape.
They try to benefit from my destruction.
They need no one to help them.
14 They pour through the breach in my wall.
They roll in through the ruins.
15 Terrors are unleashed against me.
My prestige is blown away by the wind.
My security has passed by like a cloud.
16 Now my soul is being poured out within me.
Days of suffering have seized me.
17 Night pierces my bones with pain.
The pain gnawing at me never stops.
18 God tugs violently at my clothing.
He chokes me like the collar of my robe.
19 He has thrown me into the mud,
and I have become like dust and ashes.
20 I cry to you for help, but you do not answer me.
Whenever I stand up, you pay no attention to me.[c]
21 You have become cruel to me.
With a strong hand you assault me.
22 You lift me up with the wind, and it carries me away.
You scatter me in the raging storm.
23 Yes, I know that you are bringing me down to death,
to the home where all the living meet.
24 Will he really stretch out his hand against a pile of ruins,
when the ruined man screams for help?[d]
25 Didn’t I weep for those who live through hard days?
Didn’t my soul grieve for the needy?
26 But when I waited for good, evil came.
When I hoped for light, darkness came.
27 My emotions[e] are boiling over.
They are never quiet.
Days of suffering confront me.
28 I walk around darkened, but not by the sun.
I stand in the assembly and cry for help.
29 I have become a brother to jackals,
a companion for screeching ostriches.
30 My skin turns black and falls off,
and my bones burn with fever.
31 My lyre plays only sad songs.
My flute accompanies only the sound of weeping.
Footnotes
- Job 30:2 The pronouns their and they in verses 2 to 7 may refer either to the men in verse 1, to their fathers, or to both. The tenses, therefore, could be either past or present.
- Job 30:11 Or tent cord
- Job 30:20 The translation follows some Hebrew manuscripts and ancient versions, as well as the parallelism. Other manuscripts read you direct your attention against me.
- Job 30:24 This verse is difficult.
- Job 30:27 Literally my intestines
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
The Holy Bible, Evangelical Heritage Version®, EHV®, © 2019 Wartburg Project, Inc. All rights reserved.
