Job 20
Ang Biblia, 2001
Inilarawan ni Zofar ang Bahagi ng Masama
20 Nang magkagayo'y sumagot si Zofar na Naamatita, at sinabi,
2 “Kaya't sinasagot ako ng aking mga pag-iisip,
dahil sa pagmamadali na taglay ko.
3 Aking naririnig ang saway na humihiya sa akin,
at mula sa espiritu ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.
4 Hindi mo ba nalalaman ito nang una,
mula nang ang tao'y ilagay sa lupa,
5 na ang pagbubunyi ng masama ay maikli,
at ang kagalakan ng masasama ay sandali lamang?
6 Bagaman ang kanyang kataasan ay pumapailanglang hanggang sa langit,
at ang kanyang ulo ay umaabot hanggang sa mga ulap;
7 gayunman ay matutunaw siya magpakailanman, na gaya ng kanyang sariling dumi;
silang nakakita sa kanya ay magsasabi, ‘Nasaan siya?’
8 Siya'y lilipad na papalayong gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan.
Siya'y hahabulin na parang pangitain sa gabi.
9 Ang mata na nakakita sa kanya ay hindi na siya makikita pa;
ni mamamalas pa man siya sa kanyang lugar.
10 Hahanapin ng kanyang mga anak ang lingap ng dukha,
at ang kanyang mga kamay ay magsasauli ng kanyang kayamanan.
11 Ang kanyang mga buto ay punô ng lakas ng kabataan,
ngunit ito'y hihiga na kasama niya sa alabok.
12 “Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kanyang bibig,
bagaman kanyang itago sa ilalim ng kanyang dila;
13 bagaman ayaw niyang pakawalan,
kundi iniingatan pa sa kanyang bibig;
14 gayunma'y ang kanyang pagkain ay nabago na sa kanyang tiyan,
siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.
15 Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kanyang isinusuka uli;
aalisin ng Diyos ang mga iyon sa kanyang tiyan.
16 Kanyang sisipsipin ang kamandag ng mga ahas;
papatayin siya ng dila ng ulupong.
17 Hindi niya titingnan ang mga ilog,
ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.
18 Kanyang isasauli ang bunga na kanyang pinagpagalan,
at hindi niya lulunukin,
mula sa pakinabang ng kanyang pangangalakal,
hindi siya magtatamo ng kasiyahan.
19 Sapagkat kanyang dinurog at pinabayaan ang dukha;
kanyang kinamkam ang isang bahay na hindi niya itinayo.
20 “Sapagkat hindi nakakilala ng katahimikan ang kanyang kasakiman,
hindi siya makapag-iimpok ng anuman sa kanyang kinaluluguran.
21 Walang naiwan pagkatapos niyang kumain;
kaya't ang kanyang kasaganaan ay hindi mananatili.
22 Sa lubos niyang kasaganaan ay mapipighati sila,
lahat ng lakas ng kahirapan ay darating sa kanya.
23 Upang ganap na mapuno ang kanyang tiyan,
ihuhulog ng Diyos ang kanyang mabangis na poot sa kanya,
at pauulanin sa kanya bilang pagkain niya.
24 Kanyang tatakasan ang bakal na sandata,
isang panang tanso ang tatama sa kanya.
25 Ito ay binunot, at lumabas sa kanyang katawan,
oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa apdo niya;
ang panghihilakbot ang dumating sa kanya.
26 Lubos na kadiliman ang nakahanda para sa kanyang kayamanan;
ang tutupok sa kanya ay apoy na hindi hinipan,
tutupukin niyon ang sa kanyang tolda ay naiwan.
27 Ihahayag ng mga langit ang kanyang kasamaan,
at ang lupa ay babangon na sa kanya ay laban.
28 Ang bunga ng kanyang bahay ay kukunin,
sa araw ng poot ng Diyos ay kakaladkarin.
29 Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos,
at ang manang itinakda sa kanya ng Diyos.”
Job 20
New International Version
Zophar
20 Then Zophar the Naamathite(A) replied:
2 “My troubled thoughts prompt me to answer
because I am greatly disturbed.(B)
3 I hear a rebuke(C) that dishonors me,
and my understanding inspires me to reply.
4 “Surely you know how it has been from of old,(D)
ever since mankind[a] was placed on the earth,
5 that the mirth of the wicked(E) is brief,
the joy of the godless(F) lasts but a moment.(G)
6 Though the pride(H) of the godless person reaches to the heavens(I)
and his head touches the clouds,(J)
7 he will perish forever,(K) like his own dung;
those who have seen him will say, ‘Where is he?’(L)
8 Like a dream(M) he flies away,(N) no more to be found,
banished(O) like a vision of the night.(P)
9 The eye that saw him will not see him again;
his place will look on him no more.(Q)
10 His children(R) must make amends to the poor;
his own hands must give back his wealth.(S)
11 The youthful vigor(T) that fills his bones(U)
will lie with him in the dust.(V)
12 “Though evil(W) is sweet in his mouth
and he hides it under his tongue,(X)
13 though he cannot bear to let it go
and lets it linger in his mouth,(Y)
14 yet his food will turn sour in his stomach;(Z)
it will become the venom of serpents(AA) within him.
15 He will spit out the riches(AB) he swallowed;
God will make his stomach vomit(AC) them up.
16 He will suck the poison(AD) of serpents;
the fangs of an adder will kill him.(AE)
17 He will not enjoy the streams,
the rivers(AF) flowing with honey(AG) and cream.(AH)
18 What he toiled for he must give back uneaten;(AI)
he will not enjoy the profit from his trading.(AJ)
19 For he has oppressed the poor(AK) and left them destitute;(AL)
he has seized houses(AM) he did not build.
20 “Surely he will have no respite from his craving;(AN)
he cannot save himself by his treasure.(AO)
21 Nothing is left for him to devour;
his prosperity will not endure.(AP)
22 In the midst of his plenty, distress will overtake him;(AQ)
the full force of misery will come upon him.(AR)
23 When he has filled his belly,(AS)
God will vent his burning anger(AT) against him
and rain down his blows on him.(AU)
24 Though he flees(AV) from an iron weapon,
a bronze-tipped arrow pierces him.(AW)
25 He pulls it out of his back,
the gleaming point out of his liver.
Terrors(AX) will come over him;(AY)
26 total darkness(AZ) lies in wait for his treasures.
A fire(BA) unfanned will consume him(BB)
and devour what is left in his tent.(BC)
27 The heavens will expose his guilt;
the earth will rise up against him.(BD)
28 A flood will carry off his house,(BE)
rushing waters[b] on the day of God’s wrath.(BF)
29 Such is the fate God allots the wicked,
the heritage appointed for them by God.”(BG)
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.