Isaias 51
Ang Biblia, 2001
Salitang Pang-aliw sa Zion
51 Kayo'y makinig sa akin, kayong sumusunod sa katuwiran
kayong naghahanap sa Panginoon;
tumingin kayo sa malaking bato na inyong pinagtapyasan,
at sa tibagan na pinaghukayan sa inyo.
2 Tingnan ninyo si Abraham na ama ninyo,
at si Sara na nagsilang sa inyo;
sapagkat nang siya'y iisa ay tinawag ko siya,
at pinagpala ko at pinarami siya.
3 Sapagkat aaliwin ng Panginoon ang Zion;
kanyang aaliwin ang lahat niyang sirang dako,
at gagawin niyang parang Eden ang kanyang ilang,
ang kanyang disyerto na parang halamanan ng Panginoon;
kagalakan at kasayahan ay matatagpuan doon,
pagpapasalamat at tinig ng awit.
4 “Makinig ka sa akin, bayan ko;
at pakinggan mo ako, bansa ko.
Sapagkat magmumula sa akin ang isang kautusan,
at ang aking katarungan bilang liwanag sa mga bayan.
5 Ang aking katuwiran ay malapit na,
ang aking kaligtasan ay humayo na,
at ang aking mga bisig ay hahatol sa mga bayan;
ang mga pulo ay naghihintay sa akin,
at sa aking bisig ay umaasa sila.
6 Itingin ninyo ang inyong mga mata sa mga langit,
at tingnan ninyo ang lupa sa ibaba;
sapagkat ang langit ay mapapawing parang usok,
at ang lupa ay malulumang parang bihisan;
at silang naninirahan doon ay mamamatay sa gayunding paraan.
Ngunit ang pagliligtas ko ay magpakailanman,
at hindi magwawakas ang aking katuwiran.
7 “Makinig kayo sa akin, kayong nakakaalam ng katuwiran,
ang bayan na ang puso ay kinaroonan ng aking kautusan.
Huwag ninyong katakutan ang pagkutya ng mga tao,
at huwag kayong mabalisa sa kanilang mga paglait.
8 Sapagkat sila'y lalamunin ng bukbok na parang bihisan,
at kakainin sila ng uod na parang balahibo ng tupa;
ngunit ang aking katuwiran ay magiging magpakailanman,
at ang aking pagliligtas ay sa lahat ng salinlahi.”
9 Gumising ka, gumising ka, magpakalakas ka,
O bisig ng Panginoon.
Gumising ka na gaya nang araw noong una,
nang mga lahi ng mga dating panahon.
Hindi ba ikaw ang pumutol ng Rahab,
na sumaksak sa dragon?
10 Hindi ba ikaw ang tumuyo sa dagat,
sa tubig ng malaking kalaliman;
na iyong ginawang daan ang kalaliman ng dagat
upang daanan ng tinubos?
11 At ang mga tinubos ng Panginoon ay babalik,
at darating na may awitan sa Zion;
at nasa kanilang mga ulo ang walang hanggang kagalakan,
sila'y magtatamo ng kasayahan at kagalakan;
at tatakas ang kalungkutan at pagbubuntong-hininga.
12 “Ako, ako nga, ang siyang umaaliw sa inyo.
Sino ka na natatakot sa namamatay na tao,
at sa anak ng tao na ginawang parang damo,
13 at iyong kinalimutan ang Panginoon na iyong Manlalalang,
na nagladlad ng mga langit,
at siyang naglagay ng mga pundasyon ng lupa,
at ikaw ay laging natatakot sa buong araw
dahil sa bagsik ng mang-aapi,
kapag siya'y naghahanda upang mangwasak?
At saan naroon ang bagsik ng mang-aapi?
14 Ang inapi ay mabilis na palalayain,
hindi siya mamamatay patungo sa Hukay,
ni magkukulang man ang kanyang tinapay.
15 Sapagkat ako ang Panginoon mong Diyos,
na nagpapakilos sa dagat, na ang mga alon niyon ay umuugong—
Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan.
16 At inilagay ko ang aking mga salita sa bibig mo,
at tinakpan kita sa lilim ng aking kamay
upang mailadlad ang mga langit,
at upang maitatag ang lupa,
at sinasabi sa Zion, ‘Ikaw ay aking bayan.’”
Katapusan ng Paghihirap ng Jerusalem
17 Gumising(A) ka, gumising ka,
tumayo ka, O Jerusalem.
Ikaw na uminom sa kamay ng Panginoon
sa kopa ng kanyang poot,
na iyong sinaid ang kopa ng pampasuray.
18 Walang pumatnubay sa kanya
sa lahat ng anak na kanyang ipinanganak;
ni humawak man sa kanya sa kamay
sa lahat ng anak na kanyang pinalaki.
19 Ang dalawang bagay na ito ay nangyari sa iyo—sinong makikiramay sa iyo?—
pagkagiba, pagkasira, taggutom at ang tabak;
sinong aaliw sa iyo?
20 Ang iyong mga anak ay nanlupaypay,
sila'y nahihiga sa dulo ng bawat lansangan,
na gaya ng isang usa sa isang lambat;
sila'y puspos ng poot ng Panginoon,
ng saway ng iyong Diyos.
21 Kaya't pakinggan mo ito ngayon, ikaw na nagdadalamhati,
at lasing, ngunit hindi ng alak.
22 Ganito ang sabi ng iyong Panginoon, ang Panginoon,
ang iyong Diyos na nagsasanggalang ng usapin ng kanyang bayan:
“Narito, aking inalis sa iyong kamay ang kopa na pampasuray;
ang kopa ng aking poot;
hindi ka na muling iinom.
23 At aking ilalagay ito sa kamay ng mga nagpapahirap sa iyo,
na nagsabi sa iyong kaluluwa,
‘Ikaw ay yumuko upang kami ay makaraan’;
at ginawa mo ang iyong likod na parang lupa,
at parang lansangan na kanilang madaraanan.”
Isaiah 51
Lexham English Bible
Yahweh Comforts Zion
51 “Listen to me, you who pursue righteousness,
who seek Yahweh.
Look to the rock from which you were hewn,
and to the excavation of the pit from which you were quarried.
2 Look to Abraham your father,
and to Sarah; she brought you forth.
For I called him alone,[a]
but[b] I blessed him and made him numerous.”
3 For Yahweh will comfort Zion;
he will comfort all its sites of ruins.
And he will make[c] its wilderness like Eden,
and its desert like the garden of Yahweh.
Joy and gladness will be found in it,
thanksgiving and the sound[d] of song.
4 “Listen attentively to me, my people,
and my nation, listen to me!
For a teaching will go out from me,
and I will cause my justice to rest for a light to the peoples.
5 My righteousness is near; my salvation has gone out,
and my arms will judge the peoples.
The coastlands wait for me,
and for my arm they wait.
6 Lift up your eyes to the heavens
and look to the earth beneath,
for the heavens will be torn to pieces like smoke,
and the earth will be worn out like a garment,
and those who inhabit her will die like gnats.
But[e] my salvation will be forever,
and my righteousness will not be broken to pieces.
7 Listen to me, you who know righteousness,
people who have my teaching in their heart;
you must not fear the reproach of men,
or be terrified because of their abuse.
8 For a moth will eat them like garments;
a moth will devour[f] them like wool,
but[g] my righteousness will be forever,
and my salvation for generation after generation.[h]”
9 Awake! Awake; put on strength, O arm of Yahweh!
Awake as in days of long ago,
the generations of a long time back!
Are you not the one who cut Rahab in pieces,
the one who pierced the sea-dragon?
10 Are you not the one who dried up the sea,
the waters of the great deep,
the one who made[i] the depths of the sea a way
for those who are redeemed to cross over?
11 So[j] the redeemed ones of Yahweh shall return,
and they shall come to Zion with singing,
and everlasting joy shall be on their heads.[k]
Joy and gladness shall appear;[l]
sorrow and sighing shall flee away!
12 “I, I am he who comforts you;
who are you that[m] you are afraid of man? He dies!
And of the son of humankind? He is sacrificed[n] as grass!
13 And you have forgotten Yahweh, your maker,
who stretched out the heavens,
and founded the earth.
And you tremble continually, all day,
because of the wrath of the oppressor
when he takes aim[o] to destroy.
But[p] where is the wrath of the oppressor?
14 The fettered one shall make haste to be freed.
And he shall not die in[q] the pit,
and he shall not lack his bread.
15 For[r] I am Yahweh, your God,
who stirs up[s] the sea, so that[t] its waves roar;
Yahweh of hosts is his name.
16 And I have put my words in your mouth,
and I have covered you in the shadow of my hand,
to plant the heavens
and to found the earth,
saying to Zion, ‘You are my people.’”
17 Rouse yourself! Rouse yourself!
Stand up, Jerusalem, who have drunk from the hand of Yahweh the cup of his wrath;
you have drunk the goblet, the cup of staggering;
you have drained it out.
18 There is no one who guides her among[u] all the children she has borne,
and there is no one who grasps her by the hand among[v] all the children she raised.
19 Two things here have happened to you—who will show sympathy[w] for you?—
devastation and destruction, famine and sword—who will comfort you?
20 Your children have fainted;
they lie at the head of all the streets, like an antelope in[x] a snare,
those who are full of the wrath of Yahweh,
the rebuke of your God.
21 Therefore hear now this afflicted one
and drunken one but[y] not from wine.
22 Thus says your Lord, Yahweh,
and your God pleads the cause of his people:
“Look! I have taken from your hand the cup of staggering.
You shall not continue[z] to drink the goblet, the cup of my wrath, any longer.
23 And I will put it in the hand of your tormenters,
who have said to you,[aa] ‘Bow down that[ab] we may pass[ac] over you!’
And you have made[ad] your back like the ground,
and like the street for those who pass[ae] over you.”
Footnotes
- Isaiah 51:2 Literally “one”
- Isaiah 51:2 Or “and”
- Isaiah 51:3 Literally “put”
- Isaiah 51:3 Literally “voice”
- Isaiah 51:6 Or “And”
- Isaiah 51:8 Or “eat”
- Isaiah 51:8 Or “and”
- Isaiah 51:8 Literally “generation of generations”
- Isaiah 51:10 Literally “placed”
- Isaiah 51:11 Or “And”
- Isaiah 51:11 Hebrew “head”
- Isaiah 51:11 Literally “reach”
- Isaiah 51:12 Or “and”
- Isaiah 51:12 Literally “given”
- Isaiah 51:13 Literally “sets up”
- Isaiah 51:13 Or “And”
- Isaiah 51:14 Or “to”
- Isaiah 51:15 Or “And”
- Isaiah 51:15 Or “stirring up”
- Isaiah 51:15 Or “and”
- Isaiah 51:18 Or “from”
- Isaiah 51:18 Or “from”
- Isaiah 51:19 Literally “wander”
- Isaiah 51:20 Or “of”
- Isaiah 51:21 Or “and”
- Isaiah 51:22 Literally “do again”
- Isaiah 51:23 Literally “your inner self”
- Isaiah 51:23 Or “and”
- Isaiah 51:23 Or “stride”
- Isaiah 51:23 Literally “placed”
- Isaiah 51:23 Or “stride”
2012 by Logos Bible Software. Lexham is a registered trademark of Logos Bible Software