Isaias 46
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
46 Sina Bel at Nebo na dati'y sinasamba ng mga taga-Babilonia;
ngayo'y isinakay na sa likod ng mga asno at baka,
at naging pabigat sa likod ng mga pagod na hayop.
2 Hindi nila mailigtas ang kanilang sarili.
Sila'y parang mga bihag na itinapon sa malayo.
3 “Makinig kayo sa akin, lahi ni Jacob,
kayong nalabi sa bayang Israel;
kayo'y inalagaan ko mula sa inyong pagsilang.
4 Ako ang inyong Diyos.
Iingatan ko kayo hanggang sa pumuti ang inyong buhok at kayo'y tumanda.
Kayo'y nilikha ko kaya tungkulin ko
na kayo'y iligtas at tulungan.”
5 Sinabi ni Yahweh, “Saan ninyo ako itutulad?
Mayroon bang makakapantay sa akin?
6 Binuksan nila ang kanilang sisidlan, ibinuhos ang mga gintong laman,
at nagtimbang sila ng mga pilak.
Umupa sila ng platero at nagpagawa ng diyus-diyosan;
pagkatapos ay niluhuran nila at sinamba ito.
7 Pinapasan nila ito para ilibot sa ibang lugar,
pagkatapos ay ibabalik sa kanyang lalagyan.
Mananatili ito roon at hindi makakakilos.
Dalanginan man ito'y hindi makakasagot,
at hindi makatutulong sa panahon ng pagsubok.
8 “Ito ang inyong tandaan, mga makasalanan,
ang bagay na ito ay alalahanin ninyo.
9 Alalahanin ninyo ang mga nakaraang pangyayari.
Inyong kilalaning ako lamang ang Diyos,
at maliban sa akin ay wala nang iba.
10 Sa simula pa'y itinakda ko na,
at aking inihayag kung ano ang magaganap.
Sinabi kong tiyak na magaganap ang lahat ng balak ko,
at gagawin ko ang lahat ng gusto kong gawin.
11 May tinawag na akong mandirigma sa silangan,
siya ay darating na parang ibong mandaragit,
at isasagawa ang lahat kong balak.
Ako ang nagsasabi nito, at tiyak na matutupad.
12 “Makinig kayo sa akin, mga taong suwail;
kayong naniniwalang malayo pa ang tagumpay.
13 Malapit na ang araw ng pagtatagumpay,
ang pagliligtas ko'y hindi na magtatagal.
Ililigtas ko ang Jerusalem,
at doon ko bibigyan ng karangalan ang bayang Israel.”
Isaiah 46
Complete Jewish Bible
46 Bel bows down, N’vo stoops low;
their idols are borne by animals, beasts of burden.
The loads you yourselves were carrying
are now burdening tired animals.
2 They stoop and bow down together;
they cannot save the burden,
but themselves go into captivity.
3 “Listen to me, house of Ya‘akov,
all who remain of the house of Isra’el:
I have borne you from birth,
carried you since the womb.
4 Till your old age I will be the same —
I will carry you until your hair is white.
I have made you, and I will bear you;
yes, I will carry and save you.
5 To whom will you liken me and equate me?
With whom will you compare me, as if we were similar?”
6 They squander the gold from their bags
and weigh silver on a scale;
they hire a goldsmith to make a god,
before which they fall down and worship!
7 It is borne on shoulders and carried,
then set in its place; and there it stands.
From its place it does not move.
If one cries to it, it cannot answer
or save anyone from his troubles.
8 Remember this, and stand firm.
Keep it in mind, you rebels.
9 “Remember things that happened
at the beginning, long ago —
that I am God, and there is no other;
I am God, and there is none like me.
10 At the beginning I announce the end,
proclaim in advance things not yet done;
and I say that my plan will hold,
I will do everything I please to do.
11 I call a bird of prey from the east,
the man I intended, from a distant country.
I have spoken and will bring it about;
I have made a plan, and I will fulfill it.
12 Listen to me, you stubborn people,
so far from righteousness:
13 I am bringing my justice nearer,
it is not far away;
my salvation will not be delayed,
I will place my salvation in Tziyon
for Isra’el my glory.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.